Vergeet nog iets. Zolang je hond zo door blijft lopen, zou je kunnen denken aan een op maat gemaakte brace ter ondersteuning: http://dierenorthopedie.hodes.eu/
En als deze operatie nu mislukt is, zou ikzelf een volgende operatie niet meer daar laten uitvoeren, maar een second opinion vragen.
Aan Hodes zijn verschillende specialismes verbonden die ervaring hebben met o.a. athroscopie en vormen van pootbesparende operaties:
http://www.total-joint-center.nl/
Sterkte.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Orthopeden, advies gevraagd !" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Bedankt voor de links,
mijn moeder vroeg me onlangs nog of een brace geen optie is.
Ik wist niet eens dat die voor honden gemaakt werden.
Weer een mogelijkheid om in het achterhoofd te houden.
Bedankt voor de links,
mijn moeder vroeg me onlangs nog of een brace geen optie is.
Ik wist niet eens dat die voor honden gemaakt werden.
Weer een mogelijkheid om in het achterhoofd te houden.
Ik heb even eenschets van de hondenpoot gemaakt,
links zoals hij normaal moet zijn, rechts, in het bruin aangeduid wat 1 geheel moet worden en in het rood de plekken waar dat dus mislukt is.
Wat een mooie schets heb je gemaakt. Complimenten!
Als ik het goed begrijp, is al het kraakbeen tussen de middenhandsbeentjes verwijderd om zo meer steun te geven aan de eerste metalen plaat die dan moet zorgen voor versteviging van het polsgewricht en de boel daar moet doen vergroeien met bot. De andere plaat zorgt voor het vergroeien naar de twee pijpen toe en door de zwaartekracht zal het polsgewricht zelf dan moeten aansluiten op die metalen plaat richting de middenhandsbeentjes.
Is ook uit het polsgewricht kraakbeen weg genomen en waarom moest dat eigenlijk tussen de middenhandsbeentjes verwijderd worden? Zat daar beschadiging op dat moment of was dat noodzaak om de boel goed vast te zetten? Ik weet dat bij humane operaties vaak titanium pennen en metaaldraad gebruikt worden en zelfs kunststof gewrichten als bv. door allergische reacties de plaat verstoten wordt uit bot. Is er bij het vergroeien van de middenhandsbeentjes als 1 geheel nu het kraakbeen er tussenuit is, ook rekening gehouden met de ligging van de strekpezen? Dat zal nl. nogal wat gevolgen kunnen hebben als het vergroeit aan 1 klomp bot zonder afzonderlijk beweegbare tenen. Ik liet een second opinion nemen.
Hoi Goldendelicious,
Waw, jij weet precies wel waar je het over hebt !
De twee buitenste middenhandbotjes, de twee rechtse op de tekening zeg maar, waren op verschillende plaatsen gebroken. Ook de handwortelbeentjes in de onderste rij (bovenste dus op de tekening) waren beschadigd.
De plaat die ze eerst gebruikt hebben ziet er ongeveer als volgt uit
(het is niet erg duidelijk, maar het was niet gemakkelijk om er een afbeelding van te vinden) :
Die werd dus aan de kant van de duim geplaatst, andere kant kon niet omdat daar alle botjes gebroken waren. Midden in de plaat zat een knik van +- 10°, de schroef die daar zat ging door de handwortelbeentjes, boven de pols nog 4 schroeven en onder nog drie. Die onderste drie en die door de pols (schroeven) waren dus allemaal afgebroken.
Bij een nieuwe operatie, als we dat doen, stelde hij voor om een kortere T-vormige plaat te gebruiken om inderdaad ongeveer te bekomen wat jij omschrijft.
Van die pees, geen idee, heb er niet naar gevraagd omdat ik daar ook niets van weet, en de chirurg heef er niets van gezegd.
In ieder geval, de operatie wordt voorlopig uitgesteld, we hebben het gips voor binnen in huis verwijderd, Krijgt dat pootje ook eens kans om te ademen en kunnen de schuurwondjes wat genezen.
Mijn echtgenoot lijkt de chirurg ook niet meer zo te vertrouwen (eindelijk) en wil ook even adempauze om zich een duidelijker beeld te vormen.
Bedankt voor je reacties tot hiertoe, ik heb er echt wel wat aan, ik kom nog een hoop nieuwe dingen te weten.
De kogel is door de kerk :
Sasha wordt niet meer geopereerd !
We hebben ons de afgelopen dagen het hoofd gebroken over al of niet opereren, tot we ons de vraag hebben gesteld; "Wat is belangrijker, die poot of Sasha ?"
Die voorpoot komt nooit meer helemaal oké, een verdere operatie kan dat ook niet meer goedmaken, maar Sasha is degene die het alweer moet ondergaan. Sasha heeft de afgelopen maanden niet veel aan haar leventje gehad, saaie dagen binnen op de bank, een paar plas-uitjes en is op en neer naar de kippen. Ze hunkert naar buitenlucht, naar zon, naar geurtjes opsnuiven, beweging,... Kortom alles wat een hondenleven wat opfleurt. En dat willen we haar geven.
Dus we hebben het gips verwijderd en beginnen zachtjes aan weer met wandelingetjes. Gisteren hebben we daar haar gips weer voor aangedaan omdat we veel andere wandelaars en honden verwachtten tegen te komen en dat pootje toch nog enige bescherming wilden geven.
Maar vanaf vandaag gaan we zonder gips naar buiten. Korte wandelingetjes om te beginnen, ik ga haar ook niet onder druk zetten door trekken en zo te corrigeren, ik laat haar zelf het tempo bepalen, ze moet eerst leren met die nieuwe poot leven voor we weer beginnen opvoeden.
Voorlopig huppelt ze voornamelijk door het leven, die ene poot gebruikt ze niet vaak, maar toch wel af en toe, misschien dat ze hem wel meer gaat gebruiken in de toekomst, dat mag ze wat ons betreft zelf bepalen.
Is het de juiste beslissing ? Geen idee, maar naar mijn gevoel ziet Sasha er toch al wat meer voldaan en dus gelukkiger uit, en uiteindelijk is het dat wat primeert.
We laten alles eerst even rusten, en dan zien we wel of verdere expertise nodig is. We zijn nog maar dag twee zonder gips nu.
Vanmiddag zat Sasha op hete kolen, ze kon niet wachten om op wandeling te vertrekken. We hebben dezelfde afstand als gisteren gedaan (+- 2 km) en hoewel ze gisteren haar 'mankepoot' nauwelijks gebruikte, heeft ze vandaag op zijn minst een vierde (eerder een derde) van de afstand echt gewandeld, op vier poten dus. Bij het 'huppelen' zet ze bovendien de helft van de tijd ook al een extra voetje.
Ik snap wat je wil zeggen met die brace, en de reden er voor, maar als we haar zo ver kunnen krijgen die poot spontaan weer te gebruiken is daar ook iets voor te zeggen.
Eigenlijk wil ik haar nu eerst gewoon laten genieten van weer buiten te mogen komen, in haar overenthousiasme wil ze dan snel zijn en dan huppelt ze dus, tot ze iets ruikt of een andere hond ziet, dan vertraagt ze en gebruikt ze wel haar vier poten.
Dat overenthousiasme mindert wel eens ze in de gaten krijgt dat er weer iedere dag gewandeld wordt, dan pas zullen we zien of ze spontaan die voorpoot meer en meer gaat gebruiken.
Ik doe deze week gewoon iedere dag dezelfde afstand, en dan zien we wel weer.
Ik denk ook dat het een hele goede keuze is die jullie hebben gemaakt.
Wel zou ik er over na denken als Sasha pijn blijft houden aan die poot het te laten amputeren.
Maar inderdaad probeer het zo en wie weet komt het allemaal goed.
Dat ze geen behendigheid meet zou kunnen dat is wel duidelijk.
Maar ze is nog zo jong....ze kan nog een heerlijk leven hebben
Je kan in elk geval uitwijken naar alternatieven, indien nodig.
Ben wel heel benieuwd hoe het met haar gaat de aankomende tijd. En dat ze zelf aangeeft eruit te willen, is alleen maar gunstig voor haar herstel en verdere gedrag.
@ goldendelicious
Ik ben je dankbaar voor je suggesties hoor, en ik hou ze zeker in gedachten, maar zoals ik al zei, we geven alles eerst wat rust, en dan zien we wel weer of we extra begeleiding moeten opzoeken.
@ Cabasja,
Ja, die behendigheid wordt niets meer, maar plezier in haar leventje is uiteindelijk veel belangrijker.
Gisteren heb ik Sasha mee naar het werk genomen, één maal per week ga meteen na het werk bij mijn moeder langs, mijn metekindje is er dan ook, sla ik twee vliegen in één klap, en Sasha gaat dan altijd mee. Op het werk kennen ze haar dan ook al wel, en zij hen, haar plekje is onder mijn bureau. Maar gisteren moest ik eigenlijk helemaal niet aan mijn bureau werken, maar in het aangrenzende atelier.
Komt mijn baas ineens aanzetten, 'waar is Sasha?', nu is hij een plaaggeest, dus dacht ik dat hij me gewoon voor de gek hield, maar voor de zekerheid toch gaan kijken ...
Geen Sasha, mijn baas weer 'ik had de deur open ...', ik denk jij niet, eerst eens op je bureau kijken, dat is op de eerste verdieping, enkel met een trap te bereiken en dan nog een die in van die industriële rasters is uitgevoerd. Ik dacht hij heeft haar gewoon naar boven gedragen. En Sasha zat inderdaad boven, alleen, ze was er op eigen kracht naar toe geklommen en toen ze me zag klom ze prompt weer naar beneden, een rastertrap van drie meter hoog! Ik wist niet waar ik het had, dat ze dat kon ...
Goed ik geef haar een koekje, weer op haar vaste plek, ik moet weer naar het atelier, krijg al een seintje dat ze weer boven zit ... Ik heb haar maar gelaten ...
Vandaag wandeling, tussen de helft en twee derde gewandeld op vier poten.
Ik ben best trots op mijn meid.
Ik heb je hele verhaal gelezen en dacht , gisteren op Internet filmpjes gezien van een hond die zonder voorpootje was geboren.
Ook zaten er paarden bij ,ongelooflijk hoe die zich konden redden.
Maar als ik het laatste stuk van je lees , denk ik dat je hond een wilskracht heeft, echt te gek.
Je mag zeker trots op haar zijn en ik hoop dat het alleen maar beter mag gaan.
Niet te geloven, Sara. Een hele sterke hond zo te lezen.
Fijn dat je haar mee kan nemen naar het werk.
@irene,
Ik heb dat onlangs op ofwel discovery channel ofwel national geographic gezien, dat was een hond die zonder voorpootjes geboren was en dan maar op haar achterpoten door het leven ging. Ze noemden haar een 'dogeroe' of zoiets. Dat was wel heel sterk.
@goldendelicious,
Dat is eigenlijk dankzij dat ongeval gekomen, in het begin moest ik haar pootje heel regelmatig controleren i.v.m. die zwelling, toen had ik gevraagd of het mocht en ondertussen is dus zeer goed ingeburgerd, als ze een tijdje niet mee is geweest vragen ze al wanneer ze nog eens komt.
Vandaag had ik er heel goede hoop op. Vanmorgen op plaswandelingetje wilde Sasha iets verder dan haar gebruikelijke gangetje en ze liep de hele tijd op vier poten, voor het eerst. Dus ik dacht vanmiddag zit dat ook wel goed...
Ze begint inderdaad netjes op alle vier, tot ze van iets schrikt en onder mijn voeten springt, 'kaiiet' en weer huppelen, alleen ze vergiste zich, het was haar goede poot die (amper) onder mijn voet zat. En ze trok natuurlijk haar andere poot op.
Dus resultaat, één derde gehuppeld tot ze het voorval vergeten was, en dan weer netjes gewandeld. Zelfs een honderd meter verder dan normaal, want ons madam wilde nog niet omkeren.
Een laatste update,
Met Sasha gaat alles voorlopig goed, we doen weer onze oude wandeling(en) van voor het ongeval, die doet ze netjes op vier poten. De buurvrouw stond ons vandaag te bekijken en zei dat als ze niet had geweten dat er iets mis is met dat ene pootje, ze het nooit zou zien. Nu wel omdat ze a) het hele verhaal kent en b) zelf honden heeft en er best wel wat van af weet.
Dus voorlopig ziet alles er goed uit, we denken niet dat Sasha pijn heeft, er is toch niets dat daar op duidt. Ze is weer even enthousiast en springerig als voorheen.
Ze mag binnen een dikke week mee op vakantie naar Zweden.
Groetjes allemaal en nogmaals bedankt voor jullie reacties en steun.
Wat geweldig! Karakterhondje hoor, dat ze zo snel weet te herstellen.
Echt ongelooflijk. Fijne vakantie!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Orthopeden, advies gevraagd !" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?