Staart

Max heeft dat ook gehad, hij deed het echt vaak. Het kan zelfbelonend gedrag zijn, of hij maakt er een spelletje van.

* dit vond ik op internet...*

"DIRECT doorbreken....hoe dan ook. Staartnajagen kan uitlopen in een heel naar iets. Al snel komt er een stofje vrij die a.h.w. verdovend en verslavend werkt....ze kunnen daardoor hun staart totaal kapot maken (cold watertail of veel erger). Nadien hebben ze daar dan pijn aan en om het goede gevoel weer te krijgen gaan ze weer staartjagen.
Als het niet zo erg is kun je ze afleiden en nee zeggen en dat soort zaken. Is het al wat heftiger of lijkt het alsof ze er aandacht meevraagt zou ik plantenspuit of iets gebruiken. Ik zou wel ook me afvragen of ik haar dan iets meer alternatieven kan bieden (kong, wandelen, nieuwe truucjes leren etc).
Doet ze het ook 's nachts zou ik een kap of mooncollar overwegen. mAAR dat is als het problematisch is. Karlijn doet het heel af en toe ook, maar stopt wel als ik zeg dat ze het niet moet doen. Zij heeft ook 1 keer (toen mijn vader overleed die dag) haar staart zelf in cold watertail uhm gejaagd. Toen was ze duidelijk te lang alleen thuis en had sowieso stress van het wegvallen van het baasje dat ze dit is gaan doen."

Wij hebben het gedrag toen doorbroken (want hij had echt een lelijke staart..het puntje zag er niet uit (gespleten haarpunt haha ) Nu doet hij het niet meer zo vaak.

Goh dat wist ik niet.
Klinkt allemaal niet zo prettig.

Tot nu toe reageert ie op nee.
Ik heb ook het idee dat ie het vandaag al wat minder doet.
Wandelen kunnen we nog niet zo lang.
Hij is morgen pas 3 maanden.
Hij heeft genoeg speeltjes enzo.
Kong moet ik nog steeds kopen.
Truucjes doen we elke dag even oefenen.