ineens alles slopen

tja...
ik weet t ff niet meer hoor...
eerst krijg je te maken met een hond wat bang is voor je man, en die steeds de bench invlucht als hij thuiskomt, dus haal je de bench weg zodat ze het gevoel krijgt dat we der vertrouwen,
gaat 3 weken goed, en dan kom je thuis van het werk, deken kapot, gordijnen naar de ***** vuilnisbak overhoop gehaald, en we mogen der niet teveel straffen want ze zou maar eens een trauma opgelopen kunnen hebben bij der vorige eigenaars...
ik zie nu de leuke en lieve schat van een hond terug, maar een bruut beest.. waar ik zelfs mijn konijn voor naar boven heb verbannen...
help?

ik bedoel dat ik nu NIET de leuke en lieve schat van een hond zie...

Waarom de bench weghalen ?
Het is juist heel goed als de hond een veillig plekje heeft. Ik zou de bench terug zetten en werken aan het vertrouwen op het tempo van de hond. Ik weet niet hoe lang jullie daar al mee bezig waren?

Hoe oud is de hond..

Is de hond alleen thuis..?
Hoe lang..?

Wat doe je aan activiteiten met de hond..
Wat is je schema..

Waarom is de hond herplaatst..

Waarom heb je de bench weggehaald..

we hadden der bijna 2 maanden, en voor ons leek het dat ze zich fijner voelde zonder bench, en lekker los in huis, vandaar dat we de bench weg hebben gehaald

Je kan de bench ook laten staan, deurtje open.
Blijft het een veilig plek, die ze kan verlaten wanneer ze wil ?

ze is meestal niet langer dan 5 uurtjes alleen, verder hebben we een grote tuin waar ze zich in kan en doet uitleven, en lekker wandelen 3x per dag 30-40min

ze is 1 jaar, en tja, waarom ze herplaatst is weten we niet precies de reden, alleen dat ze niet geschikt was als politiehond, en dat 3 honden teveel was op een bovenwoning...

inmiddels heb ik de bench ook gelijk teruggezet, heb der wel eventjes gestraft.. en ligt nu in de bench met deur dicht

3 keer 30-40 minuten is misschien wat weinig. Misschien kun je 1 van de wandelingen wat uitbreiden ?

Is ze vaak 5 uur per dag alleen ? hoe vaak per week ?

Ik begrijp niet waarom de bench weg haalt?!
Omdat ze bang is voor je man en dan de bench in duikt,maar dat is voor haar wel dus een veilig hol hè.
Door dit weg te nemen,maak je haar onzeker,en heeft ze geen veilig hol meer,daarom heb je een gesloopt huis.

Je hoeft haar ook zeker niet te straffen idd.
Zet de bench terug,dan kan ze zich weer veilig voelen.Dat ze dan vlucht voor je man,dat is iets tijdelijks.Als jullie beide je vertrouwd opstellen(niet straffen) kan het niet anders dan dat ze jullie gaat vertrouwen en dat komt vanzelf,maar je moet geduld hebben en veel liefde uitstralen.Dan komt het helemaal goed.

meestal 5 dagen per week,
ikzelf ben altijd van 8-6 weg, en mijn man of van 7-3 of van 3 tot 10, weekenden altijd iemand thuis..

Je straft haar ? Waarom ?

Nooit de bench als straf gebruiken ! De bench moet een veilige plek zijn die altijd tot beschikking staat. Laat de hond ten alle tijden met rust wanneer deze in de bench zit. Nooit straffen en direct daarna in de bench of de bench als straf gebruiken.

Hoe heb je haar gestraft?En waarom dan?

Verder moet je ook zorgen voor een balans tussen echte rust/beweging en geestelijke uitdaging.

Is speuren in het weekend niet iets voor haar,dat is super ontspannend en heel natuurlijk voor een hond,ze worden daar lekker moe en voldaan van.

Je hebt haar eventjes gestraft zeg je, maar hopelijk toch niet door haar in de bench te doen hé ?
De bench hoort haar veilige plekje te zijn/ worden en dient niét als strafmiddel te worden gebruikt !

Ben je verder nog wel 'blij' met haar, want als ik je eerste bericht zo lees is het alsof je het écht helemaal zat bent ?

nou, qua straffen hoef je alleen maar al der naam wat harder te zeggen en ze piest al alles vol van angst... en oke ik heb ff gescholden wat dat nou weer moest voorstellen, en der op een mat gestuurd...
misschien iets té maar kwam net van een avondmis van een overleden tante af... dus kon het niet echt gebruiken..

Vertrouwen krijgt de hond juist doordat hij een
veilig plekje heeft, in dit geval de bench.
Het hondje is van slag, is herplaatst, komt weer
bij een nieuw baasje, die het weer anders doet
dan haar vorige baasje.
De hond is dit niet schuld.

@ daphne & luna,
zeker ben ik blij met der, heel erg zelfs, ze is ook echt een schat, maar als ik dan zoiets zie, dan weet ik het ff niet meer, zowiezo omdat ze zo bang is voor mijn man, en we weten allebei niet waardoor/waarom, hij heeft haar nooit wat gedaan, en als hij thuiskomt vlucht ze meteen weg voor hem, en als hij haar dan aanhaalt, plast ze gelijk alles vol, ik ga over 2 weken met der naar een hondenfluisteraar toe, hopenlijk kan die mij meer vertellen wat er met der aan de hand is...

Ja maar daar kan de hond natuurlijk ook niks aan doen,de volgende keer echt niet meer boos worden hoor.

Haar bench terug geven zal een goede oplossing zijn,maar vergeet ook niet voldoende te bewegen en haar uitdaging te geven.


Als je met nog wat vragen zit,open dan nog wat topics.Of vraag ze hier.

Ik heb nog wel wat linkjes,met veel info over hondentaal en hoe wij als mens het beste om kunnen gaan met de hond en zijn hondse taal:
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven


http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Pfff...Weet je wel waar je aan begonnen bent en heb je je goed ingelezen ?

Een hond die door het harder zeggen van de naam al plast uit angst zo behandelen ? Waarom ?
Wat kan je hond hier aan doen ? Je hond zit er ook niet op te wachten om zo behandeld te worden.

Je hebt te maken met een gevoelige angstige hond. Probeer nou niet te straffen maar een band van vertrouwen op te bouwen. Je hond is erg van slag en moet wennen. Laat de bench staan, deur open. Laat de hond een beetje met rust maar geef het wel liefde. Ga er wat vaker op uit met de hond. Vraag iemand de hond uit te laten wanneer jullie niet thuis zijn.
Zorg ook dat je man een band van vertrouwen opbouwd met haar. Ga gewoon eens bij de hond zitten, met je zijkant naar de hond toe.

Ach jeetje, dit is niet zomaar hoor, reken maar dat dit beestje heel veel heeft meegemaakt (plassen als je haar naam wat harder zegt/ zo bang voor je man). Ach vreselijk

Zit maar één ding op ; bij NUL beginnen, alles stapje voor stapje, op haar tempo, haar tot niets verplichten, ze zal jullie/ je man eerst voor 100 procent moeten gaan vertrouwen.

Uiteraard moeten jullie wel goed nadenken of je hier hélemaal voor wilt gaan, want dit gaat niet van de een op andere dag goed, daarvoor heeft ze denk ik teveel meegemaakt.....dus geduld geduld geduld met deze lieverd....

dankjewel voor jullie reacties,
ik hoop dat ik er wat aan ga hebben... nu ligt ze gewoon weer bij me, kwam al meteen met de snuit in me gezicht om het goed te maken, en dan is t schatje er weer

Waarom heb je haar gestraft..??
Een hond snapt NIETS van een straf die niet op heterdaad gedaan wordt...
Achteraf straffen zal jou tot onbetrouwbaar persoon maken..
Een hond kan die link niet maken naar wat hij 1 minuut geleden fout deed...


De hond laat jullie zien dat ze niet gelukkig is..??

De beweging die je geeft is mogelijk veel te weinig..
Alhoewel hersenwerk het aller belangrijkst is..

Dit is een hond met 'hersens'..
en hond gefokt voor een taak..
Niet om achter de kachel te liggen..
Dit soort honden moet je hersenwerk geven..
Denkwerk..!

Een tuin is niet boeiend, wat kan je daar als hond nou vinden..

Ik raad je aan met deze hond aan het werk te gaan...
Leer haar dingen...
Ga met haar op speurles..
Leer haar zoeken..
Ga 'mantrailing' doen..
Daar maak je zo'n hond happy mee...

De angst voor je man is waarschijnlijk door de semy-politie club-aanpak..

De hond is niet te vreden en gelukkig met een 'huis tuin en keuken' leventje...
Het dier is gefokt om te werken..

Dan mag hij er niet geschikt voor zijn voor wat men van de hond verlangt...
De inborst heeft hij wel..

Aan het werk met deze hond want het wordt anders een groot drama ...

ook alleen zijn is iets wat aangeleerd moet worden als de hond van huis wisselt..

De hond niet meer alleen laten voor het dier het kan met twee vingers in het neusje..

Ik hoop dat je er wat aan hebt..

P.s. nog ff 1 ding; je zegt dat je niet begrijpt waarom ze bang is voor je man omdat hij haar nog nooit wat heeft gedaan....

Het gaat ook in dit geval niet om je man, maar om iets uit het verleden wat ze heeft meegemaakt (in het verleden door een man mishandeld/ wat dan ook). Door je man komt dit dan weer boven bij haar....je man herinnert haar aan haar 'verleden' / hetgeen ze mee heeft gemaakt.
Daarom moet ze nu stapje voor stapje het vertrouwen gaan winnen........forceer niets hoor, doe het écht stapje voor stapje...

Succes ermee...

Hoi Ilja,
ze is gewend om continue alleen te zijn, die mensen hadden der overdag en snachts altijd in een kleine kamer in de bench zitten, en als hun de winkel dicht deden mocht ze eruit... en k weet niet wat hun precies met der gedaan hebben, maar t doet me gewoon pijn om dat te zien hoe ze soms reageert..
en omdat wij haar vertrouwen wilden we der los in huis laten, maarja, nu ineens gaat t fout, na 3 weken... altijd is het goed gegaan, buurman lette op, hoorde der nooit en lag altijd op der kussen zei die...

De verandering van huis - waar ze wel alleen kon zijn - wil niet zeggen dat zij dit dan automatisch ook bij jullie ook kan..

Jullie zullen haar opnw. moet begeleiden..
Ze is een kleine ruimte gewend..
Honden vinden een klein ruimte fijn..
Jij geeft haar de vrijheid maar dat wil ze helemaal niet, al die ruimte is haar veel te veel...

Deze hond zal zich happy voelen in een kleine compacte ruimte, die te controleren is voor haar..

Straf haar alsjeblieft niet meer, mijn hart breekt als ik dit lees...!!
Een hond sloopt uit een ellendige ontevredenheid niet fijn en veilig gevoel, niet om de baas te pesten..

Nogmaals als je deze hond gelukkig wilt zien zal je aan het werk moeten met haar....

Kijk eens op mijn You tube kanaal naar wat ik Sterre allemaal geleerd eb ..
Daar zijn deze honden gelukkig mee; werken voor de baas..

Al is het maar leuke dingen onder weg..
Troep op ruimen in de berm..
Pootjes op een paaltje leren zetten..
Enz enz..

Groet, Ilja

Wij hebben hier ook een teefje mechelaar welke met 10 maanden weg moest bij de vorige eigenaar. Ze was niet geschikt als politie hond, nee dat was te zien, maar waarschijnlijk wel met harde hand geprobeerd aan te leren, vreselijk gewoon. WIj gingen haar halen en toen kreeg ze een halsband om, nou dat was gewoon een pinnen band, en ze was 10 maanden oud, verder zat ze in een buiten kennel en omdat ze niet geschikt was ging ze ook niet meer mee naar de trainingen en werd 2 x per dag kort uitgelaten. Ja daar wordt je als hond verknipt van. Als eerste durfde ze niet in de auto, ook leuk als je van EIndhoven terug naar dordrecht moet, eind lopen hoor.
De eerste uitlaat ronde, drama, er komt een hond aan nog geen eens richting haar, maar goed weg was ze.
Als mijn man wat zij kroop ze in elkaar. Met andere woorden getraint door een man, en dan hardhandig. Het heeft bij ons teefje een jaar geduurt voordat ze het vertrouwen terug had. En de auto ja ze gaat erin maar niet van harte, en we hebben haar inmiddels 6 jaar. Tijd en vertrouwen zal jullie probleem oplossen.
Wat doet je man allemaal met haar
Uitlaten?
eten geven?
spelen?
knuffelen?
En ja die bench goed dat die weer terug is, echt een eigen geborgen plekje, hier liggen ze er ook nog graag in en 's avonds gezellig met z'n tweeen. De deur is tegenwoordig altijd open, het is gewoon een mand geworden met dakje.

Mijn hart breekt als ik de verhalen lees over dit
arme hondje.
De mens begrijpt de hond vaak totaal niet, doet
precies de verkeerde dingen, de hond is nog meer
van slag en hij of zij belandt in het asiel.
Daar krijgt zij weer een andere baas, die er misschien
nog minder van snapt en zo gaat het verder, totdat
het diertje helemaal de weg kwijt is.
En dan de schuld krijgt van haar gedrag en levenslang
in het asiel blijft of een spuitje krijgt.
Het is al moeilijk een pup op te voeden en te begeleiden, laat staan een hondje met een verleden,
dat we niet kennen.
Ik ben ervan overtuigd dat met veel geduld, training
en liefde, je een maatje voor het leven krijgt.
Maar niet van vandaag op morgen.
Ik zou ook eens kijken bij de kalmerende signalen,
om haar beter te begrijpen en ze zelf toe te passen.
Ik wens jullie heel veel geduld toe.
Hopelijk gaat het elke dag een stukje beter.