update Barkey en zijn angst om alleen te zijn

Hallo allemaal,
Even een update over Barkey.
Sinds vorige week zaterdag is barkey bij ons gekomen.
S avonds vertoonde hij angst om alleen te zijn.
Krabben aan de deur en veel blaffen.
Ook overdag kan Barkey niet alleen zijn.
Barkey is erg gestrest door verblijf in asiel en misschien ook wel door zijn vorige baas.
Hij is op straat gevonden dus daar weten wij niet veel van.
We zijn begonnen met heel veel rust af en toe wat aandacht.
En dezelfde rondjes lopen als we uit gaan.
Ik blijf dagenlijks thuis.
Barkey heeft ook de neiging om deuren open te doen om vervolgens de voor deur te openen.
Dit is een groot probleem maar kan door de stres komen.
Ik heb de voordeur de hele dag opslot en laat hem zijn gang gaan.

Het is een hele opgaaf voor ons omdat wij dit nog nooit hebben mee gemaakt.
Het enige waar wij van uit gingen is dat we moeite zouden krijgen met zijn trek gedrag.
De vooruitgang gaat langzaam en dat is logisch.
Barkey ligt vanaf donderdag eindelijk rustig in de bench.
Maar vandaag wil hij weer vaak weglopen en ligt naast de bank.
Dit gedrag begrijp ik niet.
Maar maar misschien is hij toch een weglopertje.
Gelukkig heb ik een boel tips gekregen via de website en maken we het beste er van om hopenlijk een lief maatje er bij te krijgen zonder problemen

Ps als jullie nog tips hebben, ze zijn meer dan welkom

Wat een moeilijke situatie. Ik kan je helaas geen tips geven, maar wens je heel veel succes en hoop dat het wat opknapt met Barkey. Misschien moet hij nog leren een beetje vertrouwen te hebben in mensen. jullie ?

Ik zou regelmatig korte wandelingen maken op rustige plaatsen. Gaat het goed en geniet de hond, de wandeling wat uitbreiden.

Het alleen blijven goed oefenen. Korte stukjes in het begin. Steeds verder uitbreiden op het tempo van de hond.

Doet hij de buitendeur echt open ? Is de hond liever buiten dan binnen of wil hij echt weglopen ?

Je hebt al een veilig plekje voor hem in huis, de bench. En zo erg is het niet als hij naast de bank gaat slapen toch ?

Veel geduld is de sleutel denk ik

Ja piscilla hij doet echt de voordeur open
Hij heeft een bench en ligt daar nu gelukkig weer in.
Hij is nog heel erg gestrest dus ik doe rustig aan met hem.
Ik vind het ook niet erg dat hij naast mij ligt hoor maar dit doet hij alleen als hij weer meer stress heeft dan anders.
Nu ligt hij weer in zijn bench en is hij rustig.
Zo voelt hij zich wat veiliger.
Hij moet nog heel erg wennen aan alles.
Hij is waarschijnlijk bij zijn vorige baas weg gelopen maar dat weten wij niet zeker.
Er is niets over bekend.

Sorry priscilla ik was de R vergeten

Je hebt hem toch vanaf afgelopen zaterdag? Dat is een kleine week, lijkt me dat hij in ieder geval nog erg moet wennen. Komt met geduld en aandacht vast helemaal goed!

We moeten zeker veel geduld hebben.
Ik hoop ook echt dat het goed komt maar ik vind het wel heel erg moeilijk om te denken dat het goed komt.
Er komen steeds meer verassingen bij lijkt het wel.
Eerst het trekken aan de riem, daarna de angst van Barkey toen het talent van deuren openen.
En daarna de neiging om via de voordeur weg te kunnen lopen.
Als je dit nooit had verwacht komt het wel keihard aan en kan je soms de moet even in de schoenen laten zakken.
Ik ging er van uit dat het geen probleem zou worden met het trek gedrag, maar dit alles wat ik nu heb opgenoemd is moeilijk.

Fijn dat je hem de tijd geeft Mariska. Goed teken dat hij de bench geaccepteerd heeft als 'hol'!

Ik geef ook niet zomaar op Petra, dat is niet eerlijk tegen over Barkey.
Ik wil hem een fijn leven geven.
En hoop dat hij mijn maatje voor het leven zal zijn.
Maar af en toe vind ik het wel zwaar.
Vooral omdat ik net als Barkey eigenlijk in het diepe ben gegooit.

Ja zo is het, samen in het diepe gegooid zonder diploma. Nu gaan jullie samen de weg verkennen, met vallen en opstaan. Ik heb nog steeds de gebruiksaanwijzing niet compleet.

De wil en overtuiging is er bij jullie. En hij heeft een lief koppie dus ik kan me voorstellen dat je voor hem gevallen bent. En als je een dip hebt lekker van je af praten, waar je wilt en bij wie je wilt, zodat je weer ruimte maakt voor positieve energie! Wat ik weet uit ervaring dat het soms heel pittig kan zijn.

Dat doe ik ook zeker, zonder de positieve energie is het hopenloos.
Ik heb gelukkig het forum en mijn familie waar ik altijd terecht kan.
En mijn vriend helpt ook een beetje mee natuurlijk.
Hij is de hele week aan het werk maar als hij thuis komt is hij er voor mij en voor de hond.
We hebben er samen voor gekozen natuurlijk.
Het gevoel dat ik er niet alleen voor sta vind ik erg prettig

Ik zou er gewoon de tijd voor nemen. Hij is nog niet zo heel lang bij jullie en hij moet natuurlijk ook echt wennen. Maar ik snap dat het nu allemaal toch even moeilijk is.
Ik ben wel blij dat jullie hem niet gelijk afschrijven en de tijd voor hem nemen

je zou, na nog een poosje rust en gewenning, hulp van een (klassiek) homeopaat kunnen zoeken, zo te lezen si Barkey wel wat getraumatiseerd, en hoe erg en waardoor, je zal het nooit weten en het doet er ook niet zoveel toe.

eventueel een goede GT, sommige werken met medicatie, en ik weet van 2 honden dat selgian of chlomicalm hen erg geholpen heeft en later is afgebouwd, puur om rust in de koppies te creeren zodat ze openstonden voor rust en leren.

voor nu: tijd, negeren van wat je liever niet ziet, geen aandacht aan geven, veel regelmaat in de dingen die je met hem doet, zodat hij houvast heeft aan wat hij nu aangeboden krijgt.

super dat je hem in huis genomen hebt, hij heeft een mooie en lieve toet.

sterkte !!

Dank je wel Gorby,
We gaan eerst even een aantal weken rustig met hem aan doen. En kijken hoe het dan gaat.
Als wij zelf na een tijdje geen vorderingen zien moeten wij inderdaad gaan kijken naar een GT want dan kunnen wij niet veel met hem beginnen en hebben we hulp nodig.
Ik ga nu nog nergens van uit, niet van het ergste maar ook niet van wat we het liefst zouden zien aan zijn gedrag.
Het is voor nu rust en regelmaat en hopen dat hij bij komt van alles en zich veilig gaat voelen.

Ik begrijp je bezorgdheid. Ben nu 4 maanden intensief met Djaro bezig, veel vooruitgang, maar de verlatingsangst blijft tobben. Daarom wel goed dat je hier en in je omgeving je verhaal kwijt kunt,dat heb je echt ff nodig soms. Probeer het positieve te benadrukken.

Sima dat is zeker prettig, en positief blijven doe ik ook want anders kan je er net zo goed mee stoppen.
Mensen in mijn omgeving vinden het ook een hele taak maar vinden het wel heel moedig van mij.

Als je overwinningen boekt en vertrouwen wint, is het dubbel en dwars waard!

Dat is het zeker waard, niet iedereen is even positief als mij.
Er zijn ook een aantal familie leden die zeggen dat het misschien beter is om hem toch door een ander te laten opvoeden en dus weer ergens anders heen moet.
Geen haar op mijn hoofd dat hij weer opnieuw ergens anders heen moet en weer moet wennen.
Nee dan maar bloed zweet en tranen opgeven doe ik niet en wil ik niet.

Klinkt heel bekend Mariska. Ik heb het daar nog steeds moeilijk mee, ook al kan ik het vanuit de beleving van een ander begrijpen.

Dips genoeg hoor, ik kan echt niet altijd dezelfde positieve pet op zetten. Maar dan laat ik de boel even, neem ruimte tijd en rust voor mezelf om de boel weer op de positieve rit te krijgen.

Het is heel onzeker, je krijgt een verrassingspakket en niemand weet wat de uitkomst is. De kunst is daarom om van stapje naar stapje te gaan en vooral de groei bij te houden. Dat zijn je ankers!

Je doet het goed! Bewondering.

Hoi mariska,

Ik heb geen tips maar wil wel even zeggen dat ik het super vind hoe je met bark de uitdaging aan gaat en ik weet zeker dat over een tijdje barky jou maatje voor het leven word!

Dank je wel kaat, ik zie dat jij ook een mooie Bull hebt Wij moeten wel maatjes voor het leven worden want ik heb hem net zo hard nodig als hij mij.
Ik doe mijn best!
Petra t is niet makkelijk al die onzekerheid maar ik wil er gewoon voor gaan.
Een ander zal het zelfde met hem mee maken en kan het misschien helemaal niet aan.
Ik moet het doen

Super hoor dat jullie er voor gaan, ook al zal niet iedereen in jullie familie dat begrijpen!!

Zet hem op en ik denk dat het best wel zal lukken, ook al is het een hele uitdaging!!

Ik heb een beagle met verlatingsangst en ik kan je zeggen : het kost ernorm veel tijd en bij mij ook tranen . Vooral het gezeik van de buren als Diesel alleen is . Nu 6 maanden later kan hij 3 uurtjes alleen thuis zijn en dat is ook genoeg . Ik ben begonnen met 5 minuutjes weg te gaan en pas naar binnen als hij stil is . Weg lopen doet hij helemaal niet , met iets lekkers voor hem in mijn zak gaat hij geen 20 stappen van me vandaan . Veel oefenen dan kom je er wel ! Heel veel succes , je hebt straks een hond voor het leven , je beste maatje !!!!!!!!!!

Wat geweldig, Wendy, dat je dit hebt bereikt! Doet me goed om dat te lezen (hoopvol)!