Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik mijn liefe Demie moest laten gaan.
Nu een jaar later voel ik de pijn en verdriet nog steeds.
Het is er niet minder om geworden en ik mis haar nog steeds
Ik kan het verdriet ook niet goed aan en weet niet goed hoe er mee om te gaan
Hoop er ooit mee om te kunnen gaan maar haar missen zal ik altijd blijven doen
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "vandaag een jaar later" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
het gemis zal altijd blijven,denk aan de fijne en mooie momenten,sterkte
heel veel sterkte
Hoi Carolien
Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat ik weet hoe je je voelt
Ik heb in 2006 mijn eerste hond verloren en in 2007 mijn moeder
Na dit alles heb ik nu twee weken geleden mijn tweede hond verloren en die mis ik ook nog steeds dat gevoel gaat nooit weg wordt wel minder maar verdwijnt niet
Dus ik weet hoe je je voelt meid
Ik moet het ook allemaal nog een plekje gaan geven maar dat kost tijd
Gr Marian
Missen doe je hem altyd mijn benji is ook een jaar weg denk nog regelmatig aan hem.
En we praten nog wel eens over hem dus was die toch heel belangrijk.
Veel sterkte, ik mis mijn Jaida ook nog steeds. Is nu al meer dan 2 jaar geleden. Zie er soms nog zo op de bank liggen, lief naar me kijken. Sterkte, denk maar lekker aan de mooie momenten die jullie hebben gehad.
ik ben misschien niet de juist geplaatste om hier te schrijven omdat ik zelf nog met het verdriet zit waar ik ook geen kant mee op kan,soms ben ik radeloos en weet echt niet hoe het verder moet,het is ook een jaar geweest en de pijn en het gemis blijven inderdaad ook bij mij is het zo
toch wil ik een steun zijn al is het maar een beetje,ik kan je maatje helaas niet terug brengen,maar weet dat je maatje in je hart altijd bij ja zal zijn,dicht dichter kan niet,diep in ons hart
veel sterkte
Ik wens je veel sterkte.Het is altijd moeilijk.Maar het krijgt wel een plekje.
Heel erg veel sterkte toegewenst! Het is en blijft natuurlijk altijd moeilijk, maar het krijgt vanzelf een plekje!
het gemis zal wel blijven, ook na een jaar, maar ik wens je toch heel veel sterkte toe
Ow jeetje... Heel veel sterkte nog.
Een lach en een traan,
waarom moest jij gaan.
Niemand zal jou vervangen,
ben nog naar je terug aan het verlangen.
Het verdriet zal niet weg gaan,
maar je kan het wel in iets moois omslaan.
Loop naar buiten in het duister,
hoor de wind en het gefluister.
Een zachte stem zal je zeggen,
'het is goed je moet je er bij neer leggen'.
'Vergeet mij niet',
'maar heb ook niet teveel verdriet'.
Die zilveren tranen van verdriet,
daar in zit geluk vergeet dat niet!
Niemand kan die liefde wegpakken,
niks zal het beleefde geluk laten zakken!
Al die sterren daar zo geweldig klein,
laat dat het plekje voor jou hond zijn.
Niks kan die herinneringen wegpakken,
niemand zal het laten zakken.
Pak jezelf op en ga door met het geluk,
dan gaat kan niemands dag meer stuk.
Ooit komt er een dag,
dan word die traan een lach.
Je hond zal je beschermen en verwarmen,
jullie sluiten elkaar eens weer in de armen!
Ach heel veel sterkte..die van mij is er ook een jaar niet meer.
En ik weet hoe je je voelt.
Ik wens je heel veel sterkte !
Heel veel sterkte bij het verwerken van je verdriet , denk aan de mooie momenten .
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte nog,ik weet ook hoe lastig het is.
Vergeten zullen we ze nooit.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "vandaag een jaar later" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?