En toch... ook solidair !

Mijn twee kanjers mogen dan een strijd aan het voeren zijn over de rangorde, toch zijn ze solidair met elkaar.

Gisteren was Isha misselijk. Het was vroeg in de ochtend en we sliepen nog. De hondjes liggen in een bench in de slaapkamer. Ik ben een lichte slaper en had het kokhalzen al gehoord, wist alleen niet wie het was van de twee. Ik was nog niet helemaal wakker, of Zorro, de kleine, begon luidkeels te gillen. Dat is zijn handelsmerk trouwens Ik dacht dus dat hij ziek was en ergens pijn had of zo... Maar het was Isha, die had intussen moeten braken en de bench was dus bevuild. Die kleine vond dat hij mij van dat onheil moest verwittigen, denk ik, want anders doet hij zoiets niet...

En zonet was ik even in de badkamer. Ik had Isha bewust alleen mee genomen, en Zorro moest achter de deur blijven wachten. Maar dat was buiten Isha gerekend. Zij duwde gewoon even de deur open en kwam dan terug de badkamer in, zo om te zegen kom broer, kom er maar gezellig bij hoor En ik maar mijn best doen om Isha niet de indruk te geven dat ik teveel met de pup bezig ben...