Hallo allemaal,
Ik lees heel erg vaak dat je honden consequent maar zeker ook LIEFDEVOL en positief etc. etc. moet opvoeden. Toen ik dan ook eens de kans had om een herder pupje in een asiel wat gedrag bij te brengen, heb ik twijfels gekregen over mijn manier van aanpakken...Wat ik toen deed, werkte wel degelijk, maar ik denk gewoon...tjah, dat het gewoon niet de juiste en positieve manier was die ik altijd opnieuw lees. Ik schets even de situatie en hoe ik het had aangepakt:
Ik was dus in een asiel met 'n vriendin en m'n tante. Het was de 2de keer dat ik daar ging om weer een hondje uit te laten. Die vriendin en ik wilden beiden een hondje dus kozen we 2 hondjes uit hetzelfde hok. Ik had een hond van +- 2 jaar en het was een echte lieverd. Die vriendin had een pupje en die trok nogal enzo...Mijn vriendin was het na een tijd dan ook zat en ze vroeg me even om hulp. We wisselden tijdens die wandeling dan ook even van hond
. De pup trok bij mij ook zeer hard, wat ook wel te begrijpen was. Het was een zeer jonge, speelse pup en hij krijgt bijna geen beweging dus het is te begrijpen dat hij zo trok. Bij het heengaan corrigeerde ik dan ook maar af en toe als hij trok en beloonde als hij goed naast me liep. Bij het teruggaan had hij zijn energie wel wat kwijt dus vond ik het een goed moment om hem even wat bij te brengen...ik verwijderde me wat van m'n tante en vriendin zodat de pup alle aandacht voor mij had. Telkens als de pup dan trok, gaf ik een klein rukje aan de riem en zei "foei!" en wachtte dan even tot de riem slap hing en stapte dan weer door. Als hij dan flink naast me liep beloonde ik ook maar als hij dan weer begon te trokken deed ik hetzelfde...Het punt van dit alles is dat het wel werkte: het hondje liep op het einde van de wandeling toch al mooi naast me zonder al te veel trekken en had veel meer aandacht voor me dan in het begin (ook omdat hij z'n energie wat kwijt was). Maar toch...Ik heb zo'n gevoel dat het een soort 'foute' manier was, ookal werkte het wel. Het punt is gewoon, in de theorie lees je 'dit moet je doen en dan dat' enzo maar in de praktijk is het vaak toch soms anders. Maar...weten jullie misschien een positievere/betere manier voor als ik (deze zaterdag) terug
ga? Natuurlijk moet er wel rekening gehouden worden met het feit dat ze in het begin bijna niet naar je luisteren omdat ze te veel energie hebben. Ik laat ze in het begin dan ook gewoon even hun gang gaan tot ik ze hun aandacht heb...Wat vinden jullie?
groetjes,
Fiona
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Twijfels..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
met jouw manier is niks mis mee hoor.. zolang je de hond niet over de kop trekt haha
Als het gewoon een klein trekje aan de riem is.. is hier echt niks verkeerds aan naar mijn weten.
idd ik sluit me aan bij nikita der antwoord, zo doe ik het trouwens ook bij me eigen hond
Hetzelfde, maar dan zonder de rukjes en foei.
Gewoon stil staan, de aandacht vragen en door lopen als de lijn slap is.
Vooral belangrijk is de aandacht voor jou, dus neem een zak voor lekkers mee en lekker aandacht vragen
goed dat je het vraagt
Rukjes aan de lijn kunnen op termijn ernstige nekklachten veroorzaken.
Het is zeker geen kleinigheid.
Ook is het voor de hond een onduidelijk signaal!
kite is nu 10 mnd en die doet het niet meer dat werkte altijd prima.
het mag nog wel eens gebeuren maar daar zijn het puppies voor toch
@ Gerdine,
Dit kan inderdaad zo wezen, misschien met grote rukken aan de lijn.
Wij hebben inmiddels 1 hond gehad die 12,5 jaar is geworden (DH) en die van nu is 14 jaar. Beiden hebben wij ook zo opgevoed, ze hebben het snel genoeg door en hebben allebei nog nooit nekklachten ervaren hiervan.
Dit hoeft dus niet voor elke hond zo te zijn, ik zie aan haar manier dan ook niks dat fout is.
Natuurlijk trek ik niet te hard, Nikita . Gewoon even een rukje geven van 'heey, ga je nu eens stoppen met trekken? ik kan best terug trekken hoor'. Na het rukje laat ik de lijn weer slap hangen.
Natascha, ook bedankt voor jou antwoord . Ik had en heb in m'n eigen wel zo iets van, het werkt en het laat zien dat JIJ de hond wilt uitlaten en niet anders om, dat je sterk in je schoenen staat. Maar ik weet niet waarom, als ik ergens lees over opvoeding en er staat 'liefdevol/ positief', heb ik het gevoel dat ik te hardhandig ben, ookal vind ik zelf van niet. Efin, t'is wat speciaal
.
Maar, als ik zaterdag dan naar dat (een ander weliswaar) asiel ga, moet ik dan deze methode aanhouden? Eerst de hond wat laten uitleven want door tekort aan beweging luisteren ze eerst toch niet. Maar dan als ze wat rustiger zijn en wat meer oog voor je hebben, met de rukjes werken?
Ik Ben het helemaal met Gerdine eens.
Ik denk ook dat rukjes aan de riem niet echt goed zijn voor de nek.
Ik doe het soms ook wel eens,
Heel zacht,
Maar dan maar een keer, en dan weet Amo hoelaat het is,
En loopt hij weer braaf mee.
Ik heb met Amo 2 lijnen,
Bij 1 moet hij echt naastlopen,
En met de ander mag die wel snuffelenen enzo, maar niet trekken.
Gerdine, zonder rukjes kan inderdaad misschien ook maar ik heb snel de neiging om een klein rukje te geven
Nee, als je mijn mening wilt, zou ik gewoon je normale manier van aanpak aanhouden.
Beter nog, wil je consequent zijn in de opvoeding, dat begin je hier al gelijk in het begin van de wandeling mee, niet pas als hij/zij uitgeraast is.
Consequentie kwa opvoeding is dat het nu niet mag, maar een andere keer dus ook niet!
Iets anders dat ik ook wel wil proberen: Als de hond aangehaald is begint hij/zij meestal wat rond te draaien omdat hij/zij weet dat ze uitgelaten wordt. Hierbij zou ik ook gewoon kunnen wachten tot ze stopt en dan vertrekken...Alleen heb ik dan het gevoel dat men tante gaat zeggen: 'alleeh, gaan we nu nog wandelen?'
En Nikita, ik kan ook beide manieren eens proberen of combineren. Kan ik snel genoeg zien wat het beste werkt
Mijn pup is nu 14 weken en ik kreeg de tip om te wachten als hij trok. Ik heb de eerste keer over een stukje waar ik anders zo'n 7 minuten over loop nu 45 minuten gedaan. Het is dus wel tijd rovend en energie slurpend de eerste keer maar na die dag snapte hij het helemaal.
Als hij trok dan stopte ik en pas als hij uit zich zelf weer naast mij was dan liep ik door. In het begin dus een pas per keer en wachten tot hij uit gesnuffeld was en de omgeving niet langer interesant. Het idee hier achter is dus alleen als hij bij jou blijft loop je. Als dit lukt dan kan je ook nog wachten tot hij je heeft aan gekeken zo weet je zeker dat je zijn aandacht hebt.
suc6
Nikita,
Ik kren een hond die 21 is geworden en die kreeg elke dag chocola als tussendoortje.
moeten we u masaal onze honden chocolade gaan geven?
Nee want er zijn enorm veel gevallen dat de hond er dood door gaat.
Als jij het wilt doen ga je gang, maar aanraden vind ik geen goed idee.
en Fiona,
Ik moest ook die rukjes afleren, maar dit lukt echt wel
Een ruk(je) aan de lijn snapt een hond niet, wij mensen denken dat, net als wat je zegt ''Ik zal eens laten zien dat ik ook hard kan trekken'', maar de hond snapt daar helemaal niets van.
Als het wel begrepen zou worden dan zou hij wel stoppen met trekken
Dus nee, ik zou geen rukjes geven en geen foei meer zeggen, want waar straf je hem voor?
Bijou trekt ook als een idioot aan de lijn, en tuurlijk word ik daar helemaal hotel de botel van, maar ik doe het wel op de positieve manier. Geen kunst om een ruk aan de lijn te geven, maar op die manier bereik ik niets.
Dus ik doe het zoals Gerdine zegt; Zodra ze strekt, gelijk stilstaan, belonen en weer door.
Je staat dan wel 2942819x stil in een wandeling, maar goed, dat is voor het goede doel
@ Gerdine,
Ik bedoelde ook niet dat iedereen ineens nu het zo moet doen, maar ik zeg alleen dat ik er niks verkeerds inzie... de onze heeft het er altijd goed op gedaan.. en leerde het vrijwel heel snel af met die methode.
Ik zei dan ook; Het hoeft niet bij ELKE hond zo te zijn dat hij/zij nekklachten heeft..
Dat je zo reageert wilt zeggen dat je je aangevallen voelt, wat niet zo bedoelt was. ik wilde er alleen mee zeggen dat veel mensen dit doen, en ik dan daarover ook nog nooit gehoord heb dat die (incl. die 2 van onszelf) nekklachten ervan hebben gekregen.
De kleine zachte rukjes heb ik het dan over...
van een megaruk kan ik het zeker begrijpen.. dit vind ikzelf dan ook erg fout, dit hebben wij dan ook nooit gedaan bij die van ons.
Bij mijn eerste honden deed ik het ook met en rukje aan de riem maar met Denzel heb ik het anders gedaan. Hetzelfde als Caitlin, zodra hij trekt ( het liefst er net voor) stilstaan, wachten totdat de riem weer slap hangt ( aandacht vragen eventueel) en dan weer doorlopen. Werkt hier perfect. Zodra ik nu stil ga staan, de enkele keer dat het nog moet, komt hij direct naast me lopen.
Ruk aan de riem werkte bij hem niet, nek is zo gespierd dat het hem totaal niet boeide.
Oke, ik heb het begrepen .Maar het punt is, gisteren ben ik gaan wandelen met een redelijk grote/sterke/dominante reu en als ik daarbij ging stilstaan trok die me zo mee dusjaah...Wat kon ik anders doen? Die honden kunnen zo weinig wandelen dat ze in het begin gewoon mega hard trekken, ze zijn bijna niet te houden. In het einde gaat het dan wel beter. Dan zou wachten misschien wel effect gehad hebben...Maar in het begin zeker niet hoor. Dusjah, wat kon ik anders doen?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Twijfels..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?