Wat een tuthola van een hond zeg.

Ik had voor Dobby bij Lotgering een hele pens gekocht, om eens uit te proberen. Gisterochtend had ik die uit de vriezer gehaald, en in een met folie afgesloten beslagkom laten ontdooien. Dobby heeft trouw wacht gehouden in de keuken, en iedere keer als ik de gang op ging, ging Dobby vooruit, want de pens lag dáár baas, dáár.

Vanochtend was de pens ontdooid, en ik had zoiets van "ik snij hem even in twee stukken, dan heeft hij morgen ook nog wat. Dus ik sta daar met twee stukken pens van om en nabij de 500 gram.

Ik loop naar buiten. Ik leg de pens neer voor Dobby. En wat doet Dobby? Die ruikt er aan, en blijft onzeker met een pootje in de lucht voor die pens staan. En er gewoon níet aankomen hè?

Aanmoedigen, trekspelletje met de pens, niets mocht baten. Uiteindelijk heb ik de pens in stukken gesneden en in zijn bak gedaan. En nóg niet willen eten. Pas toen ik de stukken uit zijn bak viste en aan hem gaf (yay voor geen baknijd?) wou hij het eten.

Wat een tut van een hond zeg. Hij lust pens, alleen heeft hij het tot nu toe alleen gemalen gekregen. Grote stukken bot, pens, alles waarbij hij echt aan het werk moet blieft hij gewoon n iet.

Morgen ditzelfde ritueel wéér, maar: plan om tandjes te poetsen met een lap pens mislukt. Gelukkig had ik er maar één gekocht om te proberen. Sjeesh.

Breng ze dan maar naar hier hoor, die monsters van mij lusten er wel pap van

Haha! Maar is wel makkelijk als baasje het klein maakt en ook nog aanreikt!

Ik zou het ook een tijdje laten liggen.
kaily wist de eerste keer ook niet wat ze moest doen met een kippenpoot, ik hem heb gewoon laten liggen, na een kwartiertje begon ze toch te likken en voorzichtig knabbelde ze er aan. Toen ze dat door had, was hij zo op haha

haha waarom moeite doen als het niet hoef? Lekker eigenkennig

Probeer het morgen eens wat later op de dag te geven. Dus eerst lekker honger kweken en dna in zijn geheel in de bak gooien. Vaak moeten ze even wennen. Werken voor je voer is natuurlijk even wat anders
Zeker als ze kant en klaar gewend zijn, lekker verwende hodnjes worden het dan

brengen zou ik zeggen, hahaha

toch nog eens proberen hoor, dobby weet even niet wat tie er mee aan moet, wat grotere stukken snijden, in zijn bak leggen, en ja wat mexx schrijft, even laten hongeren, dan heeft tie trek . zo niet ? hier is een hongerlap.

Ik heb er stukken van gemaakt, zo groot als een halve kipfilet. Dat krijgt hij dus morgen weer.

Het is niet de eerste keer hoor, dat hij iets laat staan waarop hij moet kauwen. Het zou nog kunnen dat hij het liefst in zijn mand kauwt, want alles wat hij daar mee naar toe mag nemen gaat er in als koek. Maar dan heeft hij toch pech, want ik laat hem echt niet met pens het huis in gaan, en al helemaal niet naar zijn mand. Bweeerk.

Groot gelijk Wilma, van mij krijgen ze het echt alleen maar buiten

Heel herkenbaar. De eerste keer dat ik Bobby pens gaf (snij zo'n kilo dan in vieren voor haar) begon ze er lekker aan te eten. Tweede keer keek ze er naar met een blik van wat moet ik hiermee en begon ze er pas aan toen ik de helft in stukjes had gesneden. En de volgende keer wou ze hem lekker meeslepen naar haar kleedje. Nee, Bobby, terug naar de keuken met dat vieze ding!
Hmm, buiten geven is ook wel een heel erg goed idee.

Het komt mij ook heel bekend voor. Heb ook al een paar keer pens uitgeprobeerd maar hij likt er aan maar weet niet wat hij ermee moet. Uiteindelijk heb ik het ook in stukjes gensneden want om elke keer als ik buiten kom zo'n stuk pens tegen te komen vind ik ook niet echt lekker. Van de week had ik een rauw bot voor Charlie meegebracht, hij ging er meteen mee de tuin in en binnen 10 min. was het bot weg. Ik dacht nog dat hij erge honger had gehad dat het zo snel weg was. De volgende dag komt hij me begroeten met een vies stuk bot onder het zand in z'n bek. Toen ik het afgespoeld had nam hij het meteen weer van me aan en ging het deze keer wel opeten.