Na afscheid hond terug zien of voelen

hallo lieve hondenlovers,

Wij hebben onze Gaia afgelopen vrijdag in laten slapen want ze was moe en op.

Ik heb het er erg moeilijk mee.

Zijn er mensen hier op het forum die na het verlies van hun hond, de aanwezigheid of visite van hun dier daarna hebben gevoeld of gezien?

hallo , ik heb het nog niet meegemaakt , dat ik een hondje heb moeten afgeven. Maar ik geloof wel in hun aanwezigheid in huis.

Ook hond ik heb mijn hond moeten laten inslapen 19 febr.(14jaar was ze)leverkanker met uitzaaiing,ook heel moeilijk gehad,maar het betert wel met de tijd.Ik heb van dit forum wel deugd gehad,als je een slechte dag hebt of zo.
Mag ik weten wat je hond had,en hoelang ze ziek was?
Anders heeel veel sterkte toegewenst.

IK begrijp dat je het er erg moeilijk mee hebt, het valt niet mee om je grote vriend te moeten missen. Ik heb voor ruim 2 weken de mijne in moeten laten slapen, en heb het daar nog steeds moeilijk mee.
Ik praat wel tegen zijn foto en bij zijn grafje, maar of hij mij hoort of ziet,ik weet het niet, ik voel hem dan niet(alleen in mijn hart is hij wel bij me).
Ik wens je heel veel sterkte toe.

ja bij ons was het erg gek we hadden hiervoor 3 generatie kruising hovawart bordecollie oma daaruit zijn 2 nesten geboren met en benner senner daar een dochter uit het nest gehouden zij heeft weer 2 maal pups gehad ook van een benner senner en van het eerste nest ook een teefje gehouden mandy. mandy bracht bijn a wel elke dag een egel mee van har wandeling legde ze netjes buiten of op de deel want we wonen op een boerderij .toen mandy als laatste van de 3 overleed hebben we daarna nooit geen egel meer gezien een dag voor haar overlijden bracht ze nog een egel mee. precies 1 jaar naar haar overlijden ze liggen alle 3 naast elkaar onder de boom bij ons met planten grafsteen en een lampje echt een graf met alles er op en aan . we zaten voor ons huis op het bankje komt een egel aan gaat precies waar mandy ligt zittten. we hebben heel voorzichtig gedaan .maar ze ging niet weg hoefde ook niet.later na bed gegaaan en smorgens was ze weg nooit meer eeen egel gezien bij huis dit wordt 5 mei 6 jaar mandy is dan 7 jaar niet meer bij ons. voor ons was dit een teken van he mandy komt even ons begroeten in deze hoedanigheid. we missen onze meisjes elke dag nog maar hebben nu 2 hovawart boys .liefs miny en de hovis

sorry kaia nog veel sterkte toegewenst met het verlies van je beste maatje wel uit je oog nimmer uit je hart.

Annick,

Gaia was al heel oud. Zie "Dag lieve Gaia Baai" topic bij afscheid en memoriam op blz 2 van de reacties om meer te lezen over deze asielhond Gaia.

Gaia was op. Een poot was mank. Ze was al tijd incontinent. Ik moest haar zeker elke dag wassen van achter. Ze was aan het dementeren leek t soms. Ook onrustiger. Ze had geen spieren meer in haar achterpoten, zie liep niet meer goed. Ze kon alleen maar opstaan als ze op een vloerkleed lag, op houten vloer lukte niet meer. Ze had pijn denk ik (want het duurde lang voordat ze ging liggen en ze ging soms met eerst haar voorpoten en dan liet ze haar achterpoten staan) maar ze liet het niet merken. Achteraf gezien hadden we haar misschien zelfs eerder moeten laten inslapen, maar we wilden het niet zien dus zagen we het ook niet.

ik bedoelde zoe met je maaatje kaia kun je zien war dat uur doet.miny

Wow minykamphuis, dat is een mooi teken van die egel.

Ik denk dat dieren inderdaad op hun manier kunnen laten weten dat ze er zijn of even langs komen.

Ik heb dat nog nooit meegemaakt.

Het gaat niet over een hond maar over een kat. Ik had een hele sterke band met mijn kater, was echt mijn grootste vriendje. Ging overal heen waar ik ook heen ging.Ik had hem meegenomen vanaf Griekenland "Kreta" toen hij een paar weken oud was. Het was een kat die je niet binnen kon houden, nog een kattenren voor hem gemaakt maar daar wilde hij niet in. Toen hij op een avond niet meer thuis kwam heb ik hem overal lopen zoeken. Uiteindelijk heb ik hem gevonden en heb ik hem laten cremeren. Een paar dagen later zat ik aan de grote tafel in de woonkamer. En wat hoorde ik opeens "Miauw" dat was zijn gemiauw en ik wist gelijk op dat moment hij was gecremeerd. Was niet de enige die het had gehoord mijn moeder ook. Na een paar dagen kwam het kaartje van het uitvaartcentrum met de datum en tijd en jahoor, ik had gelijk. Op dat moment werd hij gecremeerd.

Mis hem nog dagelijks.

Mijn lieve kischa is overleden op 19 november 2010 na 2 weken van vechten moest ik haar laten gaan, zij is 12 jaar geworden.
Ik ben er echt ziek van geweest letterlijk en figuurlijk, maar ze heeft een mooi leven gehad waar ik was was kischa mijn lieve maatje.
Toen ze overleden was hoorde we steeds waar haar mand stond getippel van nagels op het parket.
Toen ik fleur kreeg merkte ik aan fleur dat er iemand was maar ik zag niets.
Ik voel haar echt bij mij soms voel ik een zwaar iets op mijn benen in bed ik denk dat ze er toch ligt hihi.
Dat geeft mij een heel fijn gevoel.
Sterkte met het verlies van je lieve maatje.

ik weet heel goed hoe je je voelt.
heb ook mijn trouwe vriend in moeten slaapen
er gaat geen dag voorbij of moet aan hem denken
onze sam was nog maar 7 jaar en in een tijd van 8 weeken
van een gezonde hond een doodzieke en nu eigenlijk nog niet wetend wat ie had het doet vreselijk pijn we hebben sam laten cremeren en sam is weer bij ons thuis in zijn eigen omgeving hij staat bij ons voor het raam daar wachte hij altijd als de kinderen thuis kwamen legde zijn kop op de vensterbank en daar is hij nu ook geeft een beetje troost maar missen doen we hem elke dag

Sterkte met het verlies van je maatje.

Ik heb in 2006 een hond van mijn in moeten laten slapen op zeer jonge leeftijd.
Voor mijn gevoel is hij nog steeds bij mij, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk.
En als ik over hem praat stromen de tranen nog steeds over mijn wangen..
Dus ja ik geloof wel dat je je maatje altijd bij je kan voelen...

mijn hond is gestorven ik de keuken autopsie was dubbel verschillend vergif ik heb altijd spijt gehad dat ik haar niet voor was ze moet hebben afgezien ook heeft ze gevochten ik heb zo ook bij mij gehad tot ze werd gecremeerd tranen met tuiten niet te doen terug naar huis met een potje dat heb ik op een troffee-marmer laten plaatsen met naam alles erop en eraan denk nog veel aan haar ze is al negen jaar weg
die dag wilde ik men appartement niet meer in en men (ex-)man heeft toen hemel en aarde verzet om een cocker te vinden en we zijn hem 's avonds nog gaan halen toschka ging heen om 9:40 en cocky is gekomen rond 20 à 21 uur is zeer snel maar heel men pijn verzcht
het is zeker niet abnormaal dat je je vriend blijft vasthouden tot het laatste is omdat je het niet wilt loslaten maar uiteindelijk moet het en moet je verder met een leegte en herrineringen

veel sterkte

Luna+ heb ik laten inslapen bij de DA en hij overleed om 12.55 uur.
Toen ik thuis kwam stond mijn klok stil ; op.... 12.55 uur...
Tot op de dag van vandaag laat ik deze klok stilstaan, vond/ vind het zó bijzonder.....
Soms als ik naar de klok kijk lopen de tranen over mijn wangen, maar...de laatste tijd kan ik soms ook met een glimlach naar de klok kijken en denken....wat mooi...hoe is het mogelijk zoiets...

Ik heb na zijn dood zijn reiincarnatie gevonden.
Ik heb nu een witte dog die EXACT hetzelfde is..

Ik vind het zo mooi om te horen dat ze toch dus soms terug komen.

ja Zoe. dat is eigenlijk toch logisch, het is nog maar net dat je lieverd er niet meer is, dan is het nog zo voelbaar, de geur, de haren die er nog zijn, de spullen van je hond, alles doet je nog aan je lieverd denken. het is ook niet mis wat er gebeurd als je een hond moeten laten inslapen.
jaren bij je geweest. altijd de eerste dingen van het opstaan voor je hond , en nu niet meer. heel normaal dat je je hond nog steeds voelt. dat moet slijten, en je hond zal altijd bij je zijn. ook al is tie niet meer zichtbaar. in je dromen zal die dan ook altijd verschijnen als iets heel dierbaars en tastbaars.

meis, heel veel sterkte, en geeft het een mooi plekje, bedenk ook....met een overlijden wordt er een mooie herinnering geboren. !!

ja ik heb ook af toe Sam was de laaste tijd erg onrustig en dan is het net of ik hem hoor
ga dan mijn bed uit leeg is de kamer ik denk dat dat nog een hele tijd duurt je moet het een plaatsje kunnen geven maar het blijft moeilijk het ergeste wat ik vind die begroeting en de wandelinge overal waar ik nu nog kom waar ik vaak met sam liep komen nog steeds de tranen het is nu 4 maanden geleden maar voel het nog als de dag van gisteren hoop ook dat jij het een plekje kunt geven sterkte

Mijn Spike is 7 januari thuis overleden. wel een spuitje maar toch in zijn eigen omgeving. hij is bijna 15 jaar geworden. na zijn dood kwam hij nog twee keer langs in mijn droom en het voelde alsof hij mij wilde geruststellen dat het goed was zo..Ik voelde me namelijk alsof ik hem het gevoel gaf dat ik van hem af wilde door een spuitje te geven. dat was niet zo dat weet ik wel, hij was heel ziek en heel erg moe maar toch voelde ik me echt heel naar.. Na zijn "bezoekje" was het wel meer klaar..hij was ook klaar..
Ach weet je, ik geloof hier zelf erg in..andere mensen zeker weten van niet maar dat maakt mij niks uit en dat is ieder zijn eigen ding. Het gaat erom dat wat ik voel en denk te zien, dat is mijn waarheid..en ik voel dat Spike mij dankbaar is dat ik heb veel lijden heb bespaart. Het was het beste wat ik kon doen voor hem na al die jaren van onvoorwaardelijke vriendschap die ik van hem heb mogen ontvangen.
Heel veel sterkte met het verlies..

Iemand zei tegen me dat ze je kunnen komen opzoeken in dromen. Dit doen ze niet gelijk als ze heen zijn gegaan, want dan zitten ze in een soort healing omgeven maar na een tijdje kunnen ze je komen opzoeken in een droom om inderdaad te laten weten dat het goed met ze gaat.

Ik kan je misschien helpen je verdriet iets te kanaliseren
Als je wilt stuur mij dan een pbtje..

Bonnie, ons maltezer leeuwtje die in 1998 is gestorven is nog vaak bij me. (Ik was 7 toen ze stierf) Ze lette altijd op me vanaf mijn baby tijd. Dit zie ik ook terug op foto‘s. Lag ik in de box, lag zij ernaast naar me te kijken. Speelde ik op een kleedje op de grond, zat ze ook bij me. Volgens mijn moeder deed ze dit alleen bij mij en niet bij mijn zusje. Ik geloof dat Bonnie voelde dat er een band was en ze aanvoelde dat ze me wilde beschermen.

Ze bezoekt me best vaak in mijn dromen. (Onze andere overleden hond Debbie daar in tegen niet. Ik herinner me een droom waar Debbie in voor kwam, en daar kwam Bonnie ook in voor) Maar goed, het zijn mooie dromen wel kort. Dat ze bijvoorbeeld op bezoek komt en weer even leeft. Laatst droomde ik dat ik met haar wandelde.

Ik weet van een vriend die paranormaal begaafd is dat Bonnie nog steeds mijn bescherm engel is. Dat geloofde ik zelf ook maar vind het toch wel fijn dat iemand anders me dit verteld. Hij ziet ook vaker een witte bol boven me. Ik voel warmte als Bonnie bij me is. Ik hoef maar aan haar te denken of haar naam te zeggen. Ik heb haar nooit gezien, dat zou ik graag wel eens willen. Wel hadden we (toen hij me dit allemaal vertelde van Bonnie en toen ze bij ons was) het licht uit gedaan. Toen zagen we wel lichtflitsen maar dat ging zo snel!

Iets later concentreerde hij zich op een foto van Debbie. (Yorkshire Terrier) Toen werd het koud in de kamer (Was echt goed te merken want eerder was het er warm door Bonnie) Je merkte ook echt die kou bij de foto. Debbie is ingeslapen dus ik denk dat ze het daar niet mee eens was. We dachten ook wel dat het jaloezie kon zijn. (Ik heb altijd een betere band gehad met Bonnie en we kregen al snel na Debbies dood een nieuwe hond. We merkten allemaal dat we niet zonder hond konden en huilden alleen maar, vandaar)

Maar goed, meer ervaringen heb ik niet gehad. Hoop wel dat het ooit meer wordt.

Zoe, onze Roy zou 7 februari j.l. 18 jaar zijn geworden. Voor de grap zei ik die morgen tegen zijn foto: Nou zou je je eerste rijles kunnen hebben. Nog geen half uur later stopte een lesauto voor de deur. Oké de instructeur had zich vergist in de straat, maar toch .... Ik vond het wel frappant

Nicole,

Ik vind het al heel wat dat je honden je in je dromen hebben opgezocht en dat je Bonnie nog steeds soms bij je voelt soms. En volgensmij kan je me sommige honden een beter band hebt dan met andere. Ik had of heb ook echt een band met Gaia. Ik voel deze connectie in mijn hart.

Ans, dat is ook erg speciaal van die lesauto.

Inderdaad Zoe, dat klopt. De band met Debbie is pas echt gaan groeien na Bonnies dood. Ik zou graag onze films met Debbie nog eens terug willen zien. (Bonnie staat alleen op foto‘s, toen hadden we nog geen filmcamera) Alleen die staan op video en we hebben geen video recorder meer..

Maar ik heb ook een betere band met Monthy dan met Skip (De honden die we nu hebben.) Uiteraard met Skip ook een heel goede band en dat is vanaf de komst van Monthy ook hechter geworden. Monthy doet me soms wel aan Bonnie denken. Ook al is Monthy een totaal ander soort (labrador) en heeft hij ook een heel ander karakter.

Ja alleen met Simba, de eerste Berner Sennen bij ons thuis. Die kreeg iedere dag om 12 uur een hondekoekje. Ze wist precies wanneer het 12 uur was en ging dan in haar mand wachten . Heel lang nadat ze was ingeslapen hebben we om 12 uur de rieten hondenmand gehoord .
Heeeeeel apart. Kippenvel .

met mijn kat nero ging ik er sanchts uit omdat ik hem hoorde mauwen en krauwen aan de deur, was natuurlijk niet zo maar iets zei me dat ik de deur open moest doen en dat deed ik ook en ik riep hem.
is een paar keer voorgekomen en daarna niet meer.

toen murdoch overleed, had ik vrij snel tank al omdat ik het te leeg vond.en niks meer had om voor te zorgen.ging kapot van verdriet en wilde weer een reden hebben om thuis te komen met een glimlach op mijn gezicht ipv de tranen.
nu ben ik trots dat tank veel trekjes heeft van murdoch alleen een andere verpakking haha.

Balou was twee weken overleden toen hij "langskwam" zijn urn stond op een kastje met een foto en kaarsjes. Ik heb ook nog twee katten die dol op Balou waren. Op een avond komen beide katten ineens luid jankend onder het bed vandaag de woonkamer ingerend, recht op het kastje af! Ze gingen echt keihard miauwen en sprongen op zijn kastje en bleven daar een halve minuut, daarna liepen ze rustig weg en gingen hun gang.....dit is hierna nooit meer voorgekomen. Ook is Balou een keer in een droom voorbij gekomen helemaal glinsterend en rennend door heel groen gras, ik was in die droom dolblij en knuffelde met Balou, toen rende ie weg en kwam met een bruine labrador-achtige hond terug, hij keek me aan en zei met zijn blik "zorg met net zoveel liefde voor hem als je voor mij hebt gedaan" een week later ging ik naar het asiel, ik kwam voor een zwarte hond maar wat zat er naast hem? Een bruine hond uit mijn droom (Lucas dus!) Die zat nog in quarantaine en was op de dag dat balou is ingeslapen aan een boom achtergelaten.....