Welke honden zijn nu "moeilijk" opvoedbaar?

en niet iedere hond heeft will to please, en daar zit het addertje onder het gras bij de Shiba. Hier gaan veel hondenscholen en GT's de mist in.

Dit is geen westers ras dat naar onze maatstaven gefokt is. het is een ras dat gefokt is naar het evenbeeld van de Japanners, trots en zelfstandig.

vind ik dat mijn honden slecht luisteren? nee helemaal niet, maar ik weet wel dat er bepaalde beperkingen zijn welk bij een ander ras niet zullen onstaan.

en de een is makkelijker dan de andere hierin

Husky's schijnen moeilijk te zijn.


Wij hebben zelf bouviers. Een bouvier doet er iets langer over om dingen te leren, maar als ze het eenmaal geleerd hebben, dan vergeten ze het ook niet meer!

Een herder leert sneller, maar vergeet de dingen ook weer sneller. Dat merk ik bij de herder die ik nu heb.

Ik geloof dat elke hond nog steeds een roedeldier is, ook de honden uit rasgroep 5

Ik heb een labrador, dit is mijn eerste hond en ik vind het niet altijd even makkelijk. Maar dat ligt vooral aan het vrouwtje en niet zo zeer aan het baasje... Labradors hebben een will to please.. En dat merk ik ook...

Maar Labradors zijn ook jachthonden en wanneer ik met hem ga wandelen is het zeer moeilijk om zijn aandacht bij mij te houden... Zijn neus krijgt namelijk zoveel indrukken dat hij vergeet dat er nog iemand is die de lijn vasthoudt. Ik heb al koekjes, kaasjes, geluidjes geprobeerd... buiten verliest hij zijn oren en neemt de neus de bovenhand.

Ik heb gelukkig wel de indruk dat de pubertijd zo goed als voorbij is

Wij hoorden ook over Yorkies dat ze zo eigenwijs zijn.. En inderdaad, Dobby kan soms erg twijfelen of hij wel wil gaan zitten. Maar doordat wij ons erg hebben verdiept in zijn (yorkies) karakter weten wij dat we door veel positief belonen erg ver kunnen komen.
Verder geen problemen dus

Ik heb zelf drie teckels, heel mijn leven teckels gehad en ik zeg altijd: teckels worden geboren met 4 middelvingers(-tenen) omhoog en dat gaat NOOOOOOOOOOOOOOIT meer weg! Vooral zichtbaar bij commando's.........

tank is een geval appart zeggen we maar die heeft gebruiks aanwijziging en dat had murdoch mijn rottie niet. de een was ruztig als pup en tank een tornado.
murdoch wilde werken voor je en tank doet het niet als hij het niet wilt . hoezo terrier?die zijn wat eigenwijzer als rotties.
haha heb gelukkig engelengeduld en de aanhouder wint.dan doen we het maar wat vaker over als we zakken ,als we maar lol hebben.

Je zou ook de vraag kunnen stellen "wat is opvoeden"
Ik denk dat dat voor ieder persoonlijk is.
Neem je een Teckel dan weet je dat hij of zij gefokt zijn met de karakter eigenschap om zelfstandig te kunnen functioneren.
Verwacht je van dit ras dat hij/zij perfect comando`s opvolgt kom je van een koude kermis thuis. Zet je ze in het veld voor speurwerk blinken ze hierin uit. Ze zijn ook bijzonder goed in de baas zo te manipuleren om hun zin te krijgen.
Vraag het aan iedere Teckel eigenaar en zij zullen het beamen.
Zo zijn er meerdere rassen die hierin afwijken wat het ras zo bijzonder maakt.
Als baas zijnde hou je hiermee rekening en kan je dit waarderen.
Ieder ras kan je iets leren maar niet alles, dat is het leuke en interessante van verschillende honden rassen.
En op de stelling dat het opvoeden alleen bij de baas ligt ben ik niet mee eens.
Vind het een beetje kort in de bocht.

Als je tevreden bent met je hond is het goed toch
Wij hebben hier ook 60 kg spier rondlopen, met een kop als een baksteen, maar vind het toch wel belangrijk dat ze niet trekt of onverwachte uitspattingen heeft onder het lopen, en dit doet ze ook niet

herders (ik heb ervaring met australian shepherds) hebben soms ook hun momenten hoor ze zijn misschien baasgericht, maar ze zijn ook juist zelfstandig omdat ze vaak op grote afstand (bij schapen/koeien) zelf beslissingen moeten nemen. En dat maakt het ook vaak moeilijk met herders, heb ook geregeld gehad dat m'n hondje niet kwam tijdens het loslopen hoor Dus dat herders super goed luisteren omdat ze baasgericht zijn klopt ook niet altijd hahahaha
Het is inderdaad zeer frustrerend als iemand zijn hond wel na 1x roepen komt, en jouw hond net doet als of hij je niet hoort. maarja het is ook weleens omgekeerd, dat mijn hondje wel direct komt en de andere juist niet. Het blijven honden, en die luisteren weleens niet. ik vind het nooit zo erg als andere honden bij mij grond blijven lopen omdat ze niet komen als de baas roept, gebeurt mij ook weleens.

Na Sara, kan ik wel zeggen dat ik Kobus redelijk moeilijk vind Moeilijk in de zin van; het duurt erg, erg lang voordat hij ook commando's gehoorzaamt zónder koekje (minstens 3 maanden), terwijl hij het meteen doet mét koekje. En hij heeft gewoon 0,0 will to please, terwijl Sara dat wel heel erg heeft. Ook heeft hij een jachtinstinct en is gewoon enorm eigenwijs. Plus dit is de eerste hond die ik zelf opvoed, en hij is een herplaatser die totaal niet luisterde, niks had geleerd. Na ruim 5 maanden kan ik zeggen dat hij soms al uit zichzelf volgt aan de lijn, los kan lopen en gaat zitten en een pootje geeft zonder dat ik een koekje heb Hij doet het wel, het kost alleen wat meer tijd dan normaal. Dus wat dat betreft heb ik al heel wat moeilijkere honden gezien. Honden die agressief zijn bijvoorbeeld. Ik vind 'm gewoon behoorlijk pittig, dit was ik namelijk totaal niet gewend.

Wat ik probeer te zeggen, is dat moeilijk voor iedereen iets anders is. Mensen die bijvoorbeeld al jaren Teckels hebben, zijn die eigenwijsheid gewend en zijn daarvoor gevallen. Maar heb je bijvoorbeeld een Herder, dan kan jij Teckels weleens 'moeilijke' honden vinden omdat ze niet meteen luisteren.
Zoals ik al zeg: waarschijnlijk vinden veel mensen Kobus niet moeilijk, maar er zullen er ook een aantal zijn die hem wél moeilijk vinden.

geen een hond is moeilijk op voed baar,je moet gewoon als mens de tijd er voor nemen,en de hond goed laten voelen en weten wat je van hem of haar wilt en dit bereik je alleen door streng en oprecht te zijn,nooit bij een hond geweld gebruiken met op geheven hand of je voet gebruiken,alles leer je een hond met je stem,als hij het fout doet verhef je de stem,en als hij het goed doet prijs je hem de hemel in,raak ook bij dit gebeuren veel je hond aan,en geef hem veel aandacht,beloon de hond niet als hij iets goeds doet met brokjes of andere dingen,je moet hem met je stem belonen, en hem zeggen dat hij het geweldig goed deed,
dit alles met een verheven stem,probeer het maar ik weet zeker dat het werkt

Dus elk ongewenst gedrag is ook te voorkomen door juiste opvoeding Hans?

Dat elke hond op te voeden is ben ik het mee eens.
Maar dat bij een hond bepaalse karakter eigenschappen soms zo zwaar door gaan wegen, dat is soms niet te voorspellen.
Opvoeden gebeurt in de periode dat de hond nog niet tot zn volle wasdom is gekomen, zowel fysiek als mentaal.

Ik plak hier wel even een linkje van een verhaaltje van mn vorige hond, misschien begrijp je dan wat ik bedoel.
Daarbij dien ik nog wel even te vermelden dat 10 jaar geleden nog niet de informatie te vinden was over dat ras als nu.
En dat des betreffende gewoon oud bij ons is geworden en afgelopen augustus is overleden.
Plus dat hij nooit lelijk heeft gedaan naar iemand uit zn eigen roedel.




http://members.multimania.nl/monicavandermaden/newpage4.html

Bovenste verhaal gaat over mn vorige hond.

Hans, daar ben ik het niet mee eens. Toen Kobus hier kwam had hij totaal geen interesse of aandacht voor mij. Echt helemaal niets. En om hem dingen te laten doen zal hij toch eerst aandacht voor me moeten hebben. Met alleen hoog praten kreeg ik die toen écht niet. Alleen met enorm lekkere snoepjes kreeg ik aandacht en deed hij dingen voor me. Nu krijg ik meestal, maar nog niet altijd, ook wel zijn aandacht wanneer ik blij praat of zijn naam zeg, maar dit geldt dus niet voor iedere hond.

J. & T. van H & D


ik neem aan dat je wilt zeggen, baas hoort bij de roedel dus roedeldier en ditjes en datjes.

jawel, maar er is nog altijd verschil tussen de baas continu in het oog houden of een ras welk een week van huis weg kan gaan, terugkomt als het hun geliefd omdat dit hun zelfstadinge manier van doen is. en zelf al denk je dit, dit heeft niet met opvoeding te maken, maar met het oorspronkelijk kakrater van een ras.
niet echt passend in ons westerse samenleving, denk je niet

Shiba fan,

Ik weet wat je bedoeld, je gebruikt een bepaalde trainings methode, en dus moet je rekening houden met de ras eigenschappen(ben ik me heel goed bewust), de één leert snel en de ander iets trager. Als jij van je hond accepteerd dat je niet verder komt met een opvoeding omdat dit komt omdat dit ras bepaalde eigenschappen heeft, dan is dat prima toch? en jij bent tevreden neem ik aan Een ander steld weer iets meer eisen aan een opvoeding en ook dat is mogelijk, het is maar net hoeveel energie en tijd je in een hond stopt en dan kun je ook bereiken wat je wilt(uiteraart binnen het bereik en de mogelijkheden van een dier)

Ik vind dit altijd zo lastig..
Want een ras dat voor de een makkelijk kan zijn, is voor de ander lastig.
Border Collies bijvoorbeeld leren heel snel, maar leren ook snel de verkeerde dingen aan. Waardoor een ondervaren hondeneigenaar misschien nog wel wat problemen zal hebben met de opvoeding. Terwijl een hondeneigenaar met meer ervaring de opvoeding misschien gemakkelijk vind.

Ik hoor van veel mensen dat de gemiddelde jachthond lastiger is om op te voeden vanwegen de zelfstandigheid en het jachtinstinkt.
Maar ik denk dat het per persoon dus verschilt, of je een ras moeilijk vind of niet.

jullie zeggen het helemaal verkeerd

Hoezo Esther? Hoe denk jij er dan over?

Hoe denk jij er dan over Esther?

Sorry, dit is niet mijn reactie.
Mijn broertje heeft op mijn account gezeten.
haha, ik ben het met mijn vader eens hoor.

D*mn dit is mijn dochter(esther???) hahahahahaha

Volgens mij wordt het tijd voor bed

ik heb zelf een westie. zij luisterd ook echt wanneer ze zelf zin heeft. of als er iets lekkers tegenover staat.

hiervoor heb ik een rottweiler gehad. die luisterde helemaal goed.

als ik had geweten dat een westie zo slecht gehoorzaamd, had ik misschien een ander ras gekozen.

maar ja zoë heeft weer andere charmes

Ik denk eigenlijk dat je beter een vraag kan stellen ... welke baas is moeilijk op te voeden?

In wezen is geen een hond moeilijk op te voeden, alleen is het meer een baas die te snel, te veel van zijn hond zal verwachten. Niet weet hoe hij / zij met de hond om moet gaan, hoe de hond leert en hoe je de dingen aan de hond over kan brengen. Hoe je jezelf leuk en interessant maakt voor de hond.

Dat ieder ras / kruising specifieke gedragskenmerken bezit is daar ook nog bij van invloed.

Ik neem als voorbeeld mezelf even. Toen ik Rowan mijn witte duitse herder kocht wist ik zelf eigenlijk niet veel van honden opvoeden af. Ik wist dat ik mijn hele leven al een herder wilde en toen ik de kans kreeg ging ik blind voor die lieve schattige kleine gemuteerde ijsbeer die Rowan was. Omdat ik het zelf niet wist ging ik vol vertrouwen naar een hondenschool. Daar leert de hond dingen, wat men nooit verteld is dat je als baas eigenlijk dingen leert hoe je met je hond moet omgaan om hem bepaalde dingen te leren. Ik kwam bij een hondenschool terecht op de puppyspeelgroep, Rowan was 10 weken oud en wat deden we in de puppy speelgroep? Nou heel simpel, er waren meerdere pups natuurlijk en die gingen los van de lijn met elkaar spelen, als jouw pup jou kwam opzoeken dan liep je weg van je pup. Je moest hem ook negeren, niet aanhalen of belonen omdat hij naar je toe kwam. Nee juist niet! Je negeerde je pup, liep bij hem weg tot hij weer ging spelen. En zo'n 1 x per kwartier riep je je pup bij je. Als hij dan kwam dan mocht je hem belonen met een voertje. Dat was de puppy speelgroep. Verder dan dit ging het niet.

Wist ik veel hoe funest dit was! Ik ging er van uit dat dit goed was. Hun hadden hier toch voor geleerd, ik niet. Dus het zal wel zo zijn.

Toen Rowan 16 weken was mocht hij niet meer naar de puppy speelgroep ... hij moest naar de basiscursus, maar die begon nog niet. Dus hij moest wachten tot hij kon beginnen. In tussen wist ik nog niet veel meer en ik wachtte dus. Rowan was een half jaar toen hij in de basiscursus begon. En daar moest hij verplicht een slipketting om. Je ging lopen en gaf het commando "volg". Zodra hij trok moest je een flinke ruk geven ... wist ik veel waar ik mee bezig was! Nogmaals, die mensen hadden er voor geleerd en ik niet ... Rowan volgde niet, de correctie met de slipketting gaf hij niets om, hij leerde alleen maar 'als ik nu meteen in dat ding ga hangen dan zit ie strak, strakker dan strak kan niet en onverwachtse rukken kunnen dan ook niet meer gegeven worden'. Dus bij gevolg had ik ineens een hond die gruwelijk trok aan de lijn. De trainer zou daarop wel een keer voordoen hoe het moest, met als gevolg dat ik mijn hond van een half jaar achterover op zijn rug over het veld zag schuiven en hoorde gillen van paniek. Dat was het dan! Hier wilde ik niet mee verder.

Nadat dit gebeurd was kwam ik tot de conclusie dat hij nu bovenop het trekgedrag ook nog eens een lichte mate van angstagressie vertoonde. Fijn hoor een hondenschool! Ik ben overgestapt maar het ging niet lekker.

Na Rowan meer als een jaar rust te hebben gegeven ben ik nu sinds januari weer begonnen, een postieve trainingsmethode deze keer bij de hondenschool. En het gaat zoveel beter ... maar had dit kunnen gebeuren als ik zelf meer van honden had geweten op het moment dat ik hem kocht? Nee ik denk het niet! Ik weet eigenlijk wel zeker van niet!

Dus ik ben zelf behoorlijk 'moeilijk' op te voeden geweest en daar pluk ik nu zelf de vruchten van. Rowan en ik zijn nu weer op de goede weg maar als ik zelf minder eigenwijs was geweest, meer had geweten voor ik er aan begon en had durven kijken naar mijn hond, dan had ik nu allang een perfect luisterende hond voor mij gehad. Nu duurt het langer omdat verkeerd aangeleerd gedrag er moeilijk uit te trainen is, maar we zijn op de goede weg, en we gaan door!

met Rowan komt het vast goed, wist jij veel slipkettingen ze zouden verboden moeten worden.
Maar mijn broer heeft twee franse bulletjes ze luisteren best wel maar zijn ook zo eigenwijs dat het best wel grappig is hahaha.

2 honden waarvan Lily een enorme 'will to please to herself'heeft en Jip een bijna op het slaafse af 'will to please Petra' heeft.

Ik heb echt wanzinning veel geleerd van en door Lily. En vooral na een hopeloos mislukte basiscursus ala Hetty beschreef. Dat was een hele kluif om in die opvoeding te groeien. Echt heerlijk om mee te werken, maar wel een waarin de bekende 'middelvingers' van beide partijen over en weer gingen. Supersluw in positieve zin en heerlijk eigengereid. Dat is hard werken geweest. Mede omdat ze midden in de puberteit kwam met de nodige bagage. Jaja dit 'baasje' heeft er echt in moeten groeien en vooral zichzelf opvoeden.

Dan Jip, zelden een hond meegemaakt die zo inteligent is en zo'n enorme will to please heeft. de basis (her)opvoeding was een peulenschil vergeleken bij Lily. Uiteraard mede door de leerschool die ik met haar heb doorlopen, maar ook alle eer voor deze welwillende pleasende hond. En eerlijk gezegd voelt dat nog ongemakkelijk ook vanwege zijn 'slaafse' gedrag daarin om maar in de gunst te komen, gezien te worden.
Helaas spelen vele ongunstige samenkomende factoren bij hem een dusdanige belemmerdende rol dat hij veel minder bereik heeft en steeds terugkerende terugvallen en de nodige gedragsproblemen die belemmerend werken op ons beider kwaliteit van leven.
Nu is dit natuurlijk geen voorbeeldverhaal, maar zo kan het dus ook gaan.

Karaktertechnisch kan ik er niet heel veel over zeggen omdat beide onbekende kruisingen zijn. Mar bij Lily overheerste toch wel het zelfstandige en eigengereide van een jachthond en bij Jip het temperamentvolle van (ik denk...) pincher.

Ik denk toch weldat het niet alleen aan de eigenaar ligt altijd.

Onze eerste hond was een Bobtail dit was een heel makkelijk hond om op te voeden, luisterde prima en ging ook altijd overal mee naar toe,ook op vakantie met de caravan dan hadden we zelfs mensen die hun hond miste en kwamen vragen of ze Jody uit mochten laten.

Onze tweede hond was heel anders een Drentse Parijs die was zeer ondeugend, maakte deuren open, kastjes, prullenbakken, liep de trapopen ging dan de kinderkamers af om te kijken of er niet wat lekkers te vinden was, je kon hem nog zo vaak straffen en/of belonen maar wij kregen het er niet uit.

Nu onze derde hond een Border collie, wat een verademing, snapt alles snel en luisterd goed,nou ja heeft natuurlijk ook wel zijn kuren(als hij het warm heeft van het rennen even een afkoeling in het water) maar ja dat snappen wij ook wel.

Dus ja, ik denk dat er wel degelijk verschilis met de rassen

@Sam, mijn dochter had ook een 'westie', maar die gehoorzaamde heel goed. Ze was ongeveer anderhalf jaar toen ze bij mijn dochter kwam wonen en veel opvoeding had ze niet genoten. Het duurde ook wel even voor ze door had wat er van haar verwacht werd.

Wij hadden een poedel, Roy. Luisteren deed hij wel, gehoorzamen was een ander verhaal. Tenminste bij mij. Hij accepteerde mij niet als baas. Mijn man kon lezen en schrijven met hem. Als Roy iets deed wat niet mocht hoefde mijn man alleen maar 'eh' te zeggen en dan deed Roy het niet meer. Mij kon hij soms aankijken met een blik van 'mens waar bemoei jij je mee'. Uiteindelijk deed hij wel wat ik wilde, maar dat ging niet zonder slag of stoot.