Problemen met (her) opvoeden van buitenlandse adoptiehond ?

Ik bewonder jullie om jullie geduld, en respect! Ik weet hoeveel werk het kan zijn. Mijn 1e hondje was vreselijk mishandeld alvorens ze lang in het asiel zat op een warm mandje te wachten. Ze was toen 4. Héél bang, amper zindelijk, en vrij schuw. En joh..hoe zij is bij getrokken, geweldig, ze is 15 geworden en we hadden een bijzonder sterke band. (zie volledige verhaal op mijn profiel). Nu heb ik sinds 4 maanden een nieuw maatje, hij is als pup vanuit Spanje naar NL gehaald, 5,5jaar een goed huis gehad,maar had strijd in de roedel (reden van herplaatsing), en ik bemerk dat zijn enige probleem verlatingsangst is.(vreselijk) Waar ik mijn handenvol aan heb. Maar het genieten van overwinningen is zo groots. Met de trein vond ie doodeng, veel geoefend, en nu was ie gisteren zelfs in slaap gevallen! Dan ben ik zo trots op mijn kanjer. Het draait allemaal om vertrouwen winnen. Dan word je de beste maatjes! @THOPEN, wat verwoord je dat goed, het geeft moed. @HANNA wat een verschil Cloe voor en na, mooi zeg!

@Greetje: er zit wel verbetering in, maar langzaam, heel langzaam. Het duurde bij privétraining gewoon al 6 weken om rust te brengen zodat hij überhaupt bereikbaar was om te trainen. We zijn nu 5 maanden met privétraining bezig, en hij kan nu wel los in het bos, maar nog niet bij ons in de buurt.

Dobby is zowieso langzamer hoor, dan mijn vorige hond. Die had binnen 3 dagen door hou hij de deur op commando kon open doen. Bij Dobby duurde het 3 weken.