Ouderdieren getest toch pups met mindere resultaten

Ik zat mij iets af te vragen.

Stel je haalt een pupje bij een erkende fokker die fokt via de regels van de rasvereniging. De ouderdieren (en zo ook opa / oma en rest van de stamboom) zijn helemaal getest op de erfelijke afwijkingen belangrijk voor dat ras.

Stel dan dat bvb. De ouderdieren beiden A heupen hebben, maar je pup blijkt achteraf HD te hebben.
Hoe kan dit dan? Je hoort vaak ja de kans is er altijd... maar als het een erfelijke aandoening is, dan kan het toch niet van de ouders komen of zie ik dat nu verkeerd?

Ik zou dus eigenlijk graag weten hoe dat genetisch werkt, hoe het kan dat een hond uit perfect gezonde ouders toch erfelijke ziektes kan hebben.

HD is multifactorieel, dus deels erfelijk en deels door externe factoren als voeding, beweging, vloeroppervlak. Mogelijk dat net als bij oogziektes en andere aandoeningen er bij HD de mogelijkheid is dat een hond drager is van de afwijking, dus geen lijder waarbij het zichtbaar is.

Of beide ouders hebben A-heupen maar in de lijnen van de voorouders komen heupen voor die op het randje zitten .

Testen geeft een verkleining van de kans op afwijkingen, maar fokken blijft gokken, you never know for sure

HD is deel aanleg, maar hangt van meerdere factoren af.
Je moet niet alleen naar de testen van de ouders kijken maar naar zoveel mogelijker generaties. Sommige aandoeningen slaan als het ware 1 of meer generaties over.

Met het testen verklein je zoveel mogelijk de kans op erfelijke aandoeningen.

In mijn laatste nestje zat ook 1 hondje wat HD-C heeft. Ouderdieren getest en in de lijnen dichtbij alleen HD-A honden. Ik snap het ook nog steeds niet, Brumma is dus ook getest, haar broer Doeke ook en beiden hebben ook HD-A met een hoge norbergwaarde.

Het is heel erg van me, maar ik heb zelfs het idee gehad dat er foto's verwisseld zijn, omdat ze tegelijk ook de heupen van hun andere hond (import uit Roemenië) hadden laten testen...
De betreffende hond loopt echt als een zonnetje, zie je helemaal niks van en ik kan het ook nog steeds niet begrijpen hoe het kan.

Maar Nienke met HD-C is er ook nog niets aan de hand en hoeft de hond ook niet vreemd te lopen hoor, wij hebben een boxer met HD C1(duitse norm) en zit volop in de sport, nog nooit ook maar iets aan d'r gemerkt, heeft de conditie van een paard en springt als een kangaroe, nog niet een moment ooit kreupel gelopen.
En er zit natuurlijk groot verschil in wat de score nu geeft, een C bij de een kan een totaal ander beeld hebben als een C bij de ander.

Luna is volledig getest op erfelijke afwijkingen voor we beslisten om voor een nestje te gaan, de reu was ook volledig getest en ok toen (hij was toen 5 jaar). 2 jaar geleden heeft de reu een schildklierprobleem gekregen , zijn schildklier was ervoor ok. 1 van onze pups, Katootje, heeft een schildklierprobleem en epilepsie, de kans is zeer groot dat het schildklierprobleem de epilepsieaanvallen veroorzaakt.

Sommige dingen komen helaas pas later uit Van Hd weet ik niks, sorry.

Tja het testen van ouderdieren wil niet altijd iets zeggen....alleen wel DNA tetsen dan kan je echt ziektes uitsluiten
Zoals hierboven HD...is van meerdere factoren afhankelijk.
Schildklier...het zou fijn zijn als daar ene DNA test voor zou komen...het enige is,net als de ECVO test,dat de hond waarmee gefokt wordt op het moment van fokken vrij is...maar of deze het gaat krijgen,drager is,dat is niet te testen zonder DNA testen....

Maar ik denk als fokkers niet hun koppen in het zand steken en gewoon eerlijk zijn dan kan je al veel uitsluiten natuurlijk....maar bij de meeste fokkers komt er niets voor hebben nog nooit iets mee gemaakt.
Helaas zullen dit soort fokkers er altijd blijven

Het fenotype van de hond kan er gezond en wel uitzien maar genotypisch kan hij wel drager zijn van het gen. Vaak is het ook zo dat de ziekte enkele generaties overslaan of soms is het ook zo dat de hond er al generaties lang geen last van heeft maar dat er dan plots een mutatie optreed die dan als gevolg heeft dat de nakomelingen het terug wel hebben.
Het beste om zulke dingen uit te sluiten is een DNA test doen, maar dan moet je wel weten welk gen de ziekte veroorzaakt of welk allel en ook de locus weten zijn.

Ziektes slaan geen generatties over...maar als beide ouderdieren drager zijn krijg je het eruit bij de pups.
Zijn er dus geen DNA testen maar heb je wel pups die bv PRA hebben,dan weet je dat jou hond drager of leider is en de vaderhond dus ook.
Maar dit heeft niets met overslaan te maken

Is het niet dat de kans 1/3 is ofzoiets.

(moet dit allemaal leren voor eindexamen Bio XD dus volg alles i.v.m. erfelijkheid )

Dus als de hond drager is ben je zeker dat één van de pups het heeft?

interessant om jullie reacties te lezen.
Het HD was alleen een voorbeeld. Er zijn natuurlijk nog andere ziektes.

Zo hebben wij bvb een hond gehad (nooit mee gefokt was gestiriliseerd) die pas tegen de 3 jaar epelepsie kreeg. Bleek achteraf ook erfelijk te zijn. Maar voor het zelfde geld had je met twee al een nestje gefokt. Want ze had immers geen symptomen en ouderdieren waren ook vrij.

Is het ook mogelijk bij HD als je meerdere malen laat testen je de eerste keer bvb een C hebt en de 2e keer een B? Of kan dit absoluut niet?

Oei dat vind ik niet terug in mijn cursus dus ik lees mee (straks krijg ik dat als examesvraag?!!! help)

Ja sommige ziektes manifesteren zich pas later en daarom is het belangrijk om op latere leeftijd de testen te doen i.p.v. op 1 jaar.

Tja in the theorie is is het zo dat ze ervan uit gana op 100% maar dat wordt er niet geboren....als je geluk hebt heb je uit 2 dragers geen dragers,hahaha
Maar in de theorieis het dat er uit 2 dragers 25% vrije honden komen en 25% lijder is 50% dragers....maar als je geluk hebt dan kan het zijnd at je een nest van vrije honden hebt...als je pups tot die 25% horen

Inderdaad je kan ene hodn op HD testen en dat deze dan HDC heeft als je deze dan een jaar later test kan het zeker HD A zijn!!!
HD is iets moeilijks....
Maar dat van epelepsie...jij zegt dat de ouders vrij zijn....dat is eigenlijk dan verkeerd gezegd want ze zijn hoe dan ook drager,of zelf 1 is er leider....
Want volgens mij vererft epelepsie net als PRA...maar daar weten andere hier op het forum vast meer over

Ik ken een middenslag schnauzer die met 16 maanden HD C kreeg en 1 1/2 later weer getest en nu dus HD A heeft.....bij de tollers was dit dat ik het gehoord had vandara dat ik de eigenaar van die middenslag er op geattendeerd had om nog eens foto's te maken,gelukkig met goed nieuws

http://tollertales.nl/HD-ED-uitslagen.htm

Kijk hier bij de tollers....daar zie je dus dat er verschillende honden 2 x getest zijn met dus verschillende uitslagen

Ik heb geprobeerd na te gaan of er ergens in Luna's lijn epilepsie is voorgekomen, ze zeggen allemaal van niet en daar moet je dan mee verder...

Schildklierprobleem ben ik achteraf te weten gekomen dat die er wel zou in gezeten hebben, maar het is van "horen" zeggen Het enige bewijs dat ik heb is dat de reu die we gebruikt hebben het nu heeft, jammer genoeg. Geen epilepsie voor alle duidelijkheid wel een schildklierprobleem.

In het Universiteitsziekenhuis te Merelbeke wist de professor endocrinologie me te vertellen dat schildklierproblemen een ware ramp zijn bij schnauzers

Hey Carine,
Vorig jaar opd e ALV van de schnauzerclub hadden ze het over schildklierproblemen bij de middenslag,daar zouden ze onderzoek naar gedaan hebben en het bleek van het hart af te komen...heb jij daar ooit iets over gehoord??
Ik ben blij dat ik met al mijn dwergjes nog nooit schildklier problemen heb meegemaakt...al heb ik wel eens gehoord dat er ook zwarte dwergen het hebben...maar gelukkig die van mij dan niet maar tja zeg nooit nooit!!!

@Cabasja Geen schildproblemen ? Houden zo ! Waren maar alle schnauzerfokkers zoals jij

Van dat specifieke onderzoek weet ik niets, ik ben gestopt met graven, het helpt niet en veranderd niets aan Katootjes situatie. (Maar het gaat nu heel goed met haar )

Ik vind dit een zeer intressant onderwerp en ben benieuwd naar wat fokkers doen in geval van ondanks alle goeie zorgen toch een serieus probleem te hebben.

@ cabasja over de epeleptie, ik bedoelde te zeggen dat beide ouderdieren dus geen epeleptie hadden en het in hun lijnen ook niet voor kwam zover we weten. Maar dit is iets wat moeilijk te testen is volgensmij.

Veel erfelijke ziektes zijn autosomaal recessief.

Je hebt lijders, dragers, en gezonde honden.

Een voorbeeld, Patella luxatie (PL), wat veel bij Chihuahuas voorkomt, maar bijvoorbeeld ook bij Jack Russels. Een lijder heeft het, die hinkt dus op 3 poten rond. Een drager heeft het niet, maar kan het wel doorgeven aan zijn pups. Het zit dus wel in de genen (genotype), maar niet in de uitdrukking van de genen, het fenotype, de hond zelf.

Alleen lijders worden er door middel van de gezondheidstesten uitgepikt, dragers niet.

Wanneer je gaat kruisen:

- Lijder x lijder, geeft alleen nakomelingen die drager zijn.
- Lijder x drager, geeft 50% kans op lijders, en 50% kans op dragers.
- Lijder x gezond, zijn alle nakomelingen drager.
- Drager x drager, geeft 25% kans op lijder, 50% kans op drager, en 25% kans op gezond.
- Drager x gezond, geeft 50% kans op drager, 50% kans op gezond.
- Gezond x gezond is 100% gezonde nakomelingen.

Het probleem wat jij aankaart zit hem in de dikgedrukte zinnen. Als bij twee ouderdieren uit de test komt dat ze geen PL hebben, kunnen ze of drager, of gezond zijn. Stel dat ze allebei drager zijn, dan heeft ineens 50% van de pups PL, zieke hondjes dus.

Wat is daaraan te doen? Met stamboom fokken, en je lijnen heel goed kennen! Wij fokken zelf Chihuahua's. Ik pluis alle stambomen uit, en verzamel zoveel mogelijk informatie over de hondjes in de stambomen. Stel dat ik ergens een halfzusje van mijn hondje tegen kom (zelfde vader bijvoorbeeld), dat Patella Luxatie heeft, dan weet ik dat beide ouders van dat hondje minimaal drager zijn. Dus dat de vader van mijn hondje in ieder geval drager is. En dat mijn eigen hondje, gezien de vader, in ieder geval 50% kans heeft om ook drager te zijn. Ik kan er dan voor kiezen niet te fokken, ik kan ook op zoek gaan naar een reu die geen enkel familielid met PL heeft. Zulke informatie kan je alleen krijgen bij stamboomfokkers die alles generaties lang bijhouden. Vandaar dat ik ook tegen stmboomloos fokken ben, of tegen stamboomfokkers die maar zo wat doen zonder de families goed te kennen, want er kan zomaar een probleem opduiken met onvoorziene gevolgen.

Zo, dat was een heel verhaal. Hoop dat je er wat aan hebt.

Jou verhaal maakt het een stuk duidelijker. Dank je wel.

Helaas is niet iedere afwijking/ziekte op dezelfde wijze erfelijk als PRA.....je hebt ook ziektes die weer door een bepaald gen onderdruk worden en door een ander gen weer te boven komen,net als de kleurvererving...
Blond en zwart is net als PRA...drager/lijder en vrije honden,maar gestoomd is weer zo'n andere vorm van vererving

Ow en epileptie is volgens mij wel met een erfelijkehids test al te onderzoeken...
De ouders waren natuurlijk vrij op het moment van de pups,maar wat als ze 13 zijn...??
Daarbij is het ook dat een hond nog lijder kan zijn ook al laat hij het niet zien in z'n leven.
BV een hond met PRA(dus lijder via DNA) kan best pas met 13 jaar dit laten zien,maar wat als deze hond maar 10 jaar wordt....??
Daarom zou ik het ook zo fijn vinden als er bij de schnauzers ook meer en meer DNA testen zouden zijn

HD is inderdaad van zowel erfelijke als omgevingsfactoren afhankelijk, maar er zijn ook meerdere genen bij betrokken die invloed hebben op de aanleg voor HD. een hond die dus op alle genen aanleg heeft voor HD zal sneller HD krijgen, dan een hond die bij een paar genen geen aanleg heeft.

een hond die maar op een paar genen aanleg heeft, kan nog wel HD krijgen als er niet goed gevoerd en verkeerd bewogen wordt.........

het is daardoor dus geen garantie dat HD vrije ouders ook HD vrije pups geven. maar een deel van de verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij de pupkopers.

wat betreft de uitspraak dat de ziekte een paar generaties overslaat heeft inderdaad te maken met recessief te vererven ziektes. het komt dan in die generaties niet tot uiting, er zijn dan dus geen lijders, maar er zijn wel dragers. en als dan 2 of 3 generaties later twee dragers samen kinderen/pups krijgen, kan daar dus wel weer een lijder bij zitten. het gen voor de ziekte slaat dus geen generatie over, maar de ziekte zelf wel.

Bedankt voor de uitleg.
Ik moet tijdens het lezen wel even goed nadenken haha, maar ik begrijp het wel.
Vind het heel erg interessant.