kunnen jullie wel zonder je hond?

Ik krijg vaak te horen dat ik Sasja behandel alsof het een kind van me is.
Ik heb geen kinderen maar ik kan ook niet zonder haar.
Het laatste jaar is er in mijn priveleven erg veel veranderd, maar het enige vaste is Sasja gebleven.

Nu kan ik echt niet meer zonder mijn eigen hond.
Ik neem haar bijna overal mee naar toe.
Mee naar werk, mee naar vrienden en zelfs evenemtenen (zoals rommelmarkten) gaat ze mee.
Ze slaapt zelf in mijn bed de laatste paar dagen.

Alles gaat goed en ze ziet me echt als haar baas.
Daarover is geen twijfel mogelijk.
Ze luisterd perfect (voor een huishond) en wilt alles voor me doen.
Zelfs als ik down ben..blijft ze in mijn buurt om mij te troosten.
Maar zelfs als ze ineens de weg oversteekt en ik geef een brul/schreeuw..stopt ze gelijk.

Het is gewoon bijzonder appart.
De laatste jaar heb ik ook een apparte band met haar opgebouwd.
Zo erg dat ik eigenlijk niet meer zonder haar kan.
Ze blijft wel eens een paar uur achter elkaar thuis (als ik boodschappen aan het doen ben of iets anders)

Maar ze blijft mijn bijzondere beschermengel/hond.

Ik heb het geprobeerd, 10 dagen vakantie zonder Jackie (Nukka was er toen nog niet) en ik was de tweede dag helemaal verdrietig! Nooit meer ga ik zo lang weg zonder hond.

Ik kan niet lang zonder mijn honden. Als mijn vriend er niet is slapen ze ook lekker bij mij in bed hoor! Ik snap het wel! Jackie kwam in de periode dat ik verschikkelijk down was, ze is daardoor echt mijn rots in de branding. Zelfde nu met Nukka, ze brengen zo veel liefde met zich mee.

Ik kan ook niet zonder mijn honden, daar komt het op neer

Ik kan ook echt niet zonder mijn hond.
Er is veel gebeurd, maar de enige die me nooit beoordeeld/veroordeeld is toch wel Andor.

Hij zou ook altijd mijn ventje, mijn kanjer blijven!.

Dus nee, zonder hem kunnen kan ik niet.

Hij is 1 keer uit logeren geweest, wat voelde ik mij ellendig.
Was blij toen hij er weer was.

Herkenbaar hoor, ik kan ook niet zonder.

Ik kan ook niet zonder mijn honden.

Het zijn niet mijn kinderen, daar heb ik een andere relatie mee.
Ik ga bijna nooit weg. Mijn jongste zoon woont met zijn gezin in Almere. Als ik daar naar toe zou gaan ben ik aan reistijd, heen en terug, al drie uur onderweg. Dus ze komen naar mij toe met de vier kids. Die vinden het heerlijk, lekker naar het bos met de doggies, altijd feest!

Ik ben uitgewerkt, heb alle tijd en daarom zit ik niet achter de geraniums
Ben ook gezegend met het losloop gebied en de grote tuin. Bewust gekozen voor mijn doggies, toen ik moest verhuizen i.v.m. sloop van mijn vorige woning.

Hier is dat ook zo ,maar ik ga toch regelmatig weg zonder hem, want niet iedereen is er op gesteld dat je op bezoek komt met een hond ,nu hoor ik je zeggen dan ga daar niet opbezoek, maar ik heb toch ook even graag mijn vrienden rond om mij, en er zijn er bij die een alergie hebben voor honden, dus die kunnen niet bij ons thuis opbezoek komen. Bij mijn zus is dat anders haar 2hondjes zijn ook net haar kindjes,die hondjes zijn nooit alleen en zijn overdag bij een onthaalmoeder,maar hier thuis zijn onze hondjes toch wel best verwend hoor,soms zie ik mensen die vinden dat wij best wat overijven ,maar trek ik mij niets van aan.

Mijn honden zijn ook mijn alles....ik heb (nog) geen kinderen en anderen zeggen ook altijd dat ik over ze praat alsof het mijn kinderen zijn. Ik geloof best dat je met je eigen kinderen een heel ander soort relatie hebt, maar met mijn honden heb ik een band die ik met geen enkel mens kan hebben. En dat zegt ook veel, vind ik...

Nee zonder kan ik niet meer.

wij hebben nooit een hond gehad thuis wel altijd gek op honden geweest.

Zins ongeveer 3 maanden heb ik milo een oudduitse herder en vind het toch zo apart dat je zo snel en zo veel om zoon beestje gaat geven.

Jammer genoeg kan hij niet meer naar me werk maar voor de rest is hij engelijk altijd bij me allen als het echt niet anders kan dan moet hij thuis Blijven.

Ze zeggen altijd een hond is de beste vriend van de mens maar dat is ook echt zo je beoordelen je niet geven gwn om je zo als je bent.

voor mijn geen leven meer zonder me trouwe vier voeter milo

mijn hond is nu bij de dierenarts.
en ik word helemaal gek.
ik mis gewoon het geluid dat ze door de kamer loopt.
of dat ze stiekum kijkt als ik zit te eten.
x

Ik heb 3 engelse bulldoggen
maar of ik zonder ze kan
daar kan ik en lang of kort verhaal over vertellen
nee ik kan niet zonder ze
mijn doggies zijn volwaardige gezinsleden

Nee ik zou echt nooit meer zonder luna kunnen. heb het al als ze een nacht niet bij me in bed slaap dat ik haar al mis hahaha.

wij zijn deze zomer 5 dagen naar berlijn geweest zonder de honden ien ik moet zeggen dat we toch erg blij waren toen we ze terug zagen.

hier is een wel heel aangrijpend filmpje van een soldaat die terug komt uit afganistan en zijn hond, ik moest er zowaar bijna van wenen.

aaah wat een prachtig filmpje!! ik moest ook bijna huilen hoor hahaa.

ech een bijzonder filmpje

Ja een prachtig en ontroerend filmpje.
Tja, lieve mensen jullie moeten er nog maar niet aan denken, maar eens komt de dag dat je afscheid moet nemen van je beste maatje. Het overkomt ons allemaal een keer. Dus ik zou zeggen geniet met volle teugen van jullie vriend zolang het kan. Ik wens jullie samen nog heel veel fijne jaren toe.

Zonder honden zou ik niet kunnen. Er is een periode geweest toen hadden we geen hond, maar wat heb ik dat gemist. Was toen heel blij dat we toch weer besloten hebben voor een hond te nemen en nu hebben we er weer 3.

We gaan zo wel al eens een paar uurtjes weg zonder honden, een dag weg gaat ook nog, maar op vakantie of een weekendje weg gaan ze lekker mee, is dit niet mogelijk dan blijven we thuis.

En op een dag zullen we onze maatjes altijd kwijt raken, maar er zijn nog zo veel lieve honden in de opvang/asiel die wel een goed plekje kunnen gebruiken dat we altijd wel weer een maatje erbij krijgen. Wat niet zeggen wil dat ik mijn vorige honden vergeten ben, ze waren allemaal speciaal en heb een plekje in mijn hart.Maar zoals ze zeggen life's goes on!

ik kan niet zonder mijn japjes,als ik weg moet ben ik zo blij om weer naar huis te gaan

of ik zonder me hondjes kan liever niet!
maar mijn gezin staat op 1 en daar naar pas de honden

ik zou ook wel op vakantie kunnen zonder mijn honden tuurlijk zou ik ze missen maar ik weet dat ze dan goed zitten.

ik neem ze ook eigelijk nooit ergens mee naar toe
als ik op visite ga bij vrienden of familie blijven de honden gewoon thuis

kan ze geen dag missen....
als we weg zijn zit ik de uren te tellen hoe lang ze alleen zijn, nergens voor nodig want ze kunnen best een poosje alleen zijn en mijn man word daar wel eens stapelgek van!

als ik ben werken s'avonds 2,5 uur kan ik me er al enorm op verheugen ze weer te zien! als ik dan kom aanlopen en die 2 blije snuiten zie voor het raam ben ik helemaal happy

ze gaan ook mee op vakantie en als we een dag weg gaan en ze kunnen niet mee gaan ze naar mijn ouders
mijn man zou graag volgend jaar samen een weekje met het vliegtuig op vakantie willen.....heb er nu al buikpijn van....zie het nog niet zo snel gebeuren
mutserig he! ik weet het van mezelf maar kan er niks aan doen...

wat het filmpje betreft....ik moest niet bijna huilen....heb echt gehuild

Ook ik ben erg aan mijn Sil gehecht. Zo gauw de situatie het toelaat is hij bij mij. Maar dat is niet dag en nacht. De bewoners in het verzorgingshuis waar ik werk zien me aankomen met mijn hond als ik 's morgens de ADL verricht. Ook als ik bij mensen op visite ga neem ik Sil nooit mee. Niet iedereen is gesteld op een hond. En 's nachts slaapt hij lekker beneden op de bank bij de katten. Sil hoort bij mijn gezin, hij is ook een gezinslid, maar hij is geen kind. Dit zou niet eerlijk zijn tegenover mijn kinderen! Wel behandelen wij en onze kinderen Sil en de katten met liefde en respect en daar draait alles om, toch???

Het is best gek als je nagaat dat ik 3 jaar geleden Taz nog niet had.. Toch kan ik me het niet voorstellen hoe het is zonder hem.
Ik heb altijd een hond gewild en bij mijn vader had ik ook wel een hond, maar dat is toch anders dan wanneer je er zelf 24/7 mee bezig bent.
Ik heb zeker een hechte band met mijn hond. Zou hem ook niet meer kwijt wilen!

kort en bondig, ik kan niet zonder mijn hond.

ze geeft een hoop, neemt niets. is een echte lieve kameraad, voor het leven.

Kort en bondig..NEE!!

ik kan wel zonder Guus maar hij woont niet bij mij...daarom
Maar als ik hem en paar dagen niet zie dan baal ik echt verschrikkelijk

Ik zit nu prive in een grote dip zeg maar.

Maar Zena is wel de reden dat ik mn bed uitstap.
Ze is mn alles, we hebben zoveel gesprekken samen,
en wat geniet ik daar toch van ( jahwel mijn hus praat, en brabbeld alles bij elkaar)

Op dit moment maakt ze wel misbruike van de situatie
Syberisch doofheid want baas wordt nu niet zo boos

ik weet het zeker ik kan niet zonder hond
en poes
heb een huis vol dieren en dat zal altijd blijven
heb daarover een afspraak met mijn kinderen

Om kort en krachtig te antwoorden op jouw vraag van je topic: NEEN, ik ga zelfs niet met vakantie en niemand mag met ze wandelen, behalve ik, of als ik er bij ben natuurlijk.

Ik ksan ook niet zonder mijn honden...
Toen spikey een paar uur bij de dierenarts was, en ze wouden dat ik liever naar huis ging Ben ik gegaan maar het was zo stil in huis..
Ik ga ook nooit met vakantie, ik wil mijn honden niet bij een ander onderbrengen.
Spikey kan helemaal over zijn toeren zijn, bij dingen die hij niet kent, en dan met een vliegtuig dat je niet bij hem kan zijn, op het moment dat hij het nodig heeft. nee ik blijf gwn thuis...
Ook mijn honden wandelen niet met andere mensen, alleen wanneer ik er bij ben..
Nee ik kan niet zonder!!

Nee,ik zou echt niet meer zonder mijn Bertje kunnen!Ik krijg binnenkort een nieuwe heup,drama dus:5 dagen zonder mijn Bertje!!Is de eerste keer dat ik Bertje niet bij me kan hebben!!!
Groetjes,Evelyn en Bertje