Misschien was het dan toch voorbestemd...

Hey lieve medeforummers,

Zoals velen van jullie wel weten hebben we de afgelopen twee weken een moeilijke periode doorgemaakt, i.v.m. het "verlies" van de pup waar we zo op gehoopt hadden (3 van de 4 pups zijn dood geboren).

Wat ook bij menig van jullie al bekend is, is dat ik al ruim 8 jaar meeloop bij een (Newfoundlander)fokker, waarmee ik een enorm goede band heb. Vanaf de eerste seconde was ik daar al gek met één hond (en zij met mij), Widney. Zelfs de fokker zelf, gaf al aan dat het daar echt "mijn hond was". De fokker is gestopt met fokken en Widney is inmiddels 8 jaar oud, dus een hond vanaf die kant zat er voor mij niet meer in... dacht ik.

Tot ik zaterdagavond achter de computer zat.
Ik kreeg een berichtje van de fokker met de vraag of ik hem z.s.m. wilde bellen. Hij ging een hond terughalen en dacht dat het misschien wel iets voor mij kon zijn.
En wat bleek, het is een teefje uit het tweede (en laatste) nestje van Widney! We zijn de volgende dag natuurlijk direct gaan kijken.

Ze wordt volgende maand 2 jaar oud en heet momenteel nog "Ted". Doordat haar eigenaren zijn gaan scheiden, is er de laatste maanden amper meer naar haar omgekeken. Ze zat alleen nog in de achtertuin, veel meer werd er niet met haar gedaan. Dat was ook te merken aan haar vacht, die naar alle waarschijnlijkheid onder de klitten en viezigheid zat; de fokker kreeg haar dan ook geschoren mee.
De oude eigenaren zeggen met haar te hebben gezwommen, maar hiervan is niks terug te zien in haar spieropbouw; wij verwachten dan ook dat dat zwemmen zich beperkt heeft gehouden tot een enkele keer of dat dit überhaupt niet met haar gedaan is (gezien de oude eigenaren ook over hun woonsituatie hebben gelogen, bleek achteraf).
Ze moet echt de "groeispurt" nog krijgen die haar broertjes en zusjes al achter de rug hebben. Tevens is ze ook erg onzeker, de fokker verwacht zelfs dat ze geslagen is.
Verder is 't een heel lief beestje, wat wel steeds losser wordt, naarmate ze je leert vertrouwen.

Van de fokker kreeg ik te horen dat dit "misschien toch zo (voorbestemd) moest zijn", vandaar de titel van dit topic. Zo geweldig om dat te horen van de mensen waar je altijd idolaat van bent geweest!
Ze dachten direct aan mij wanneer ze hoorden dat de hond terug zou komen, zelfs al voordat de pups bij de andere fokker waren geboren. Dat betekent echt zoveel voor me!
Ze hebben me aangegeven dat ik er nog maar even over na moest denken, maar ze houden haar voor me gereserveerd.
Ze zouden haar sowieso nog eventjes daar houden, voor haar medische controle en de controle op erfelijke afwijkingen en om haar wat "op te knappen". Maar misschien komt m'n droom (om een hondje van hen - én vooral met Widney als moederhond - te hebben) toch nog uit!

Een paar fotootjes van deze (onze?) kanjer:



(de achterste hond)








Staat toch goed?

heel erg leuk voor jullie .
En de hond zal je echt dankbaar zijn ,weer 1tje gered haha...goed joh

Ooh, jeetje, uiteindelijk dan toch nog goed nieuws! Er breekt dus weer eventjes een spannende tijd aan voor je, maar ik hoop dat deze een betere afloop heeft
En wat ontzettend lief van de fokker, dat ze meteen aan jou dachten. Het heeft inderdaad misschien wel zo moeten zijn.

Leuke foto's ook, en wat een mooie hond! Wat betreft de laatste foto; past helemaal hoor! Ik hoop echt voor je dat 't allemaal gaat lukken

Super dat t uiteindelijk toch nog zo gelopen is

Ze is absoluut een mooi hondje, alleen komt dat nu nog niet helemaal tot uiting in haar vacht en gestalte. Maar over een jaar zal ze een hele andere hond zijn.
Haar koppie heeft heel veel weg van die van Widney; dus dat is voor mij extra speciaal.

De fokker gaat nog even kijken hoe ze zich ontwikkelt, vooral qua gedrag. We willen zaterdag nog een keer gaan kijken, misschien dat we dan ook even met haar kunnen lopen (ze schijnt alleen heel weinig gewend te zijn; dus na het kleinste stukje is ze al bekaf... zo sneu) en dan kunnen we de verdere mogelijkheden gaan bespreken.

Oh, idd het zal zo moeten zijn ..
Ben superblij voor je

Super fijn
En wat is het een schatje

en al is ze weinig gewend, onderschat niet wat ze nog leren kan als ze vertrouwen in haar begeleider heeft, honden zijn sterk en veerkrachtig.

tja, als het voorbestemd is, kan je er niets meer tegen doen is mijn ervaring, want dan weet je het op het moment dat jij en de hond elkaar in de ogen zien, ze stappen recht je hart in, met alle voors en tegens die ze bij zich hebben, niets doet er dan nog toe.

deze dame zou met haar grote mooie toet wel in de boter vallen bij jullie

Bedankt voor alle reacties!

Heb trouwens ook nog puppyfoto's:

(paars bandje)







Is ze niet lief.

Jahoor,dat staat je heel goed!
Is dat Whitney of jou toekomstige hond Ted?

De hond op de bovenstaande foto's is "Ted" (ze krijgt alleen wel een andere naam, we moeten nog even kijken wat we daar precies mee doen).

Dit is Widney, haar moeder:

ach wat een schatige hondjes zij newfoundlanders toch...

ik hoop dat dit hondje toch nog een fijn leven bij jullie mag hebben..

groetjes astrid
en hou ons op de hoogte

hallo inge als de hond voor je bestemd is komt het zo ook op je pad .we wensen je veel geluk en liefde als deze bij je komt en wat is er mis met een hond van 2 jaar. die kun je nog heel veel leren en je zult zien dat jullie onafscheidelijk met elkaar worden. het is je gegund liefs gerard miny astor en rex de hovawarts.

jaaa,inge,dit heeft zo moeten zijn

doen, als jij goed voor deze hond bent, heus dan gaat tie jou vertrouwen, en komt er een eind aan die onzekerheid. een newfoundlander daar kan niet gauw iets kapot aan zijn, wat karakter betreft.

de spieropbouw van deze hond kan je met een week of zes zo weer terug krijgen, wel mee zwemmen, pootjebaden hebben ze niet veel aan. ik zwem ook mee met bamse.

heb je vragen over deze newfoundlander ? ik weet wel dat je een goeie fokker hebt, waar je terecht kan, maar ik heb bamse, zoals je weet. dus mag je gerust een boel vragen stellen.

en niet voor het een of ander hoor, oordelen doe ik niet, maar ik ben ook opeens alleen komen te staan, hoe kan je in godsnaam je hond zo behandelen ? sorry hoor, maar dat gaat mijn onbegrip te boven, bamse was drie maanden toen dat gebeurde, en ik heb haar ook niet in de steek gelaten.

Inge, dit kan niet anders dan voorbestemd zijn dit wordt jou meid zoals ik het nu zie

Bedankt voor alle lieve reacties!!

@ Willemijn: Ik snap het ook echt niet...
Mocht het ooit kapot gaan tussen mij en m'n vriend, zou ik nog liever met de hond in een tunnel gaan wonen dan dat ik hem zo verwaarloos. Het was ook echt zo sneu om te zien wat 't met de hond heeft gedaan, dan wil je echt niks anders dan haar de beste tijd van haar leven gaan geven.

veel succes gewenst Inge met je beslissing, mooie hond

Wat goed om te horen Inge! Ik duim met je mee. Ik weet zeker dat jullie haar een liefdevolle thuis kunnen geven.

Het enige wat ik denk is: kun je niet voorstellen dat de fokker haar eerst in huis neemt om haar weer in het gareel te krijgen voordat ze haar weer herplaatsen?

In de tussentijd zou jij voor haar moeder kunnen zorgen

Inge als ik dit verhaal zo hoor, dan denk ik inderdaad dat jij het laatste puzzelstukje in handen hebt, en dat dan het lot van deze hond beslist is.

Wel zo netjes van een fokker om een hond medisch te laten checken zodat niet iemand anders straks met de rekeningen zit. Hopelijk wordt ze gezond gekeurd!

Ze ziet er op de foto uit als een jongvolwassen wordende hond maar....... wat me het meeste en meteen opvalt is de enorme treurige gelaten blik in haar ogen. Interesseloos!
Ik hoop dat je ons straks foto's kunt laten zien van een dametje dat straalt van ondeugd, een zichtbaar blij hondje.

Lichamelijk zal ze op moeten knappen , maar vooral geestelijk moet ze zich lekker gaan voelen. Een Newfy, moet stralen.

De beste vriend van Déru, was, want hij is helaas al overleden, een zwarte newfy reu. Hij kwam vaker op vakantie en die twee waren vier poten op één buik!

Hoop voor jullie en dit teefje dat de toekomst er rooskleurig uit gaat zien. Heel veel succes, maar ik denk dat je niet zo veel bedenktijd nodig hebt!

Inge als ik jou was dan zou ik er geen moment over hoeven na te denken. Een nakomeling van je droomhond Whitney is dan toch het mooiste wat je kan overkomen ook al is de situatie waar Ted uitkomt niet juist maar toch kan jij je droomhond een goed en prachtig leven geven en jij hebt de hond waar je al zolang van droomt toch!

Ik zou zeggen ga ervoor!!

@ Gerard: Dat doen ze ook indien nodig, staat ook in m'n bericht. Maar zelf heb ik inmiddels ook aardig wat ervaring opgebouwd, dus ik weet zeker dat wij dit ook kunnen.
Ze zal eerst bij de fokker wat aansterken en dan gaan we kijken of ze hier een tijdje op proef kan komen, om te kijken of ze weer gelukkig kan worden hier.

@ Annelies: Klopt, ze heeft een hele treurige blik. Het was ook heel erg om te zien hoe ze verwaarloosd is. De foto's zijn gemaakt op de eerste dag dat ze weer bij de fokker was, was een hele hectische dag voor haar, vooral ook omdat het op dit moment carnaval is bij ons en de optocht daar precies langs het huis van de fokker gaat...
Langzamerhand zag je haar wel steeds wat meer veranderen. Waar ze eerst nog bang leek voor een aai, ging ze uiteindelijk uitgestrekt over de vloer liggen en liet ze zich uitbundig over haar buik aaien. Ook trok ze steeds wat meer naar ons toe, wat we als een erg goed teken zagen.
We hopen zaterdag weer even naar haar toe te kunnen; hopelijk kunnen wij haar dan (en in de toekomst) laten zien dat de wereld lang zo slecht nog niet is.

@ Wilma: Ik werd gedwongen door de fokker om er nog even over na te denken.

Ze willen zelf ook even kijken hoe ze zich ontwikkelt in de komende week/weken, maar we gaan er eigenlijk allemaal al vanuit dat ze ons meisje wordt.

Ik had stiekem al direct 'ja' gezegd.

dit is nu echt zo'n brokinmnkeelverhaal

en idd er zijn wel eens dingen in het leven die gewoon zo moeten zijn!

ik zou er helemaal voor gaan meid!

blijf je lezen hier

Wat leuk voor jullie ,het heeft zo moeten zijn !
En wat een schatje !

Ahh Hanne, wat lief! Echt heel leuk!

Echt, ik ben jullie echt dankbaar voor alle lieve reacties!

super zeg had zeker zo moeten zijn
wat erg wat er met de hond is gebeurt

Inge, je niet te veel zorgen maken, deze hond is bijna volwassen, zorg je goed voor dr ? dan krijg je het honderd voudige terug , dat is straks jouw beloning van een hond die nimmer meer bij je vandaan gaat. heus een newfoundlander breek je niet zo gemakkelijk hoor.

ze hebben een heel sterk karakter. weet niet waar je woont, maar ik heb plek genoeg, als je ooit eens weg wilt, en ze is even een handenbinder, gerust hier een plekje bij bamse.

Wat een knapperd zeg
Wat zou het leuk zijn als jullie hem kregen