jatten en slopen

Beste mensen,

Wij zijn de gelukkige baasjes van een hele lieve Flatcoated Retriever van nu ruim 9 maanden. Deze jongeman, genaamd Daan is van het begin af aan een ware profesional in het jatten van alles wat eetbaar is (of waarvan hij het verdenkt het op te kunnen eten) en dan ook gerust incl. de verpakking. Hij haalt het van de aanrecht af en regelmatig vind ik dus ook bestek in zijn bench omdat hij dat uit de wasbak heeft gevist en alvast is gaan schoonlikken. Meestal gaat het gelijk richting vaatwasser maar als die staat te draaien dan ligt het even te wachten.
Van het begin af aan krijgt hij enkel eten in zijn eigen etensbak van ons, en zeker genoeg, als wij eten dan zit hij netjes in zijn bench. We geven hem niks en hij luistert verder prima, en we hebben ook echt goed aan zijn opvoeding gewerkt (cursusje en een dosis ervaring doen wonderen zou je zeggen). Ook heeft hij altijd een bot of 2 om zich mee te vermaken en naar osn idee voldoende ander speciaal hondenspeelgoed, waar we bewust naar hebben gekeken dat het niet op kinderspeelgoed leek. Dus geen hondenknuffel. Maar daar volgt het volgende euvel....helaas ziet Daan elk speelgoed als de zijne, dus ook het kinderspeelgoed wordt grondig aan inspectie onderworpen,maar daar zijn ze niet voor gemaakt met als resultaat kapot speelgoed,en huilende kinderen, ja we doen ons best om alles zoveel mogelijk op te ruimen maar soms......

Nu even concreet mijn 2 problemen samengevat:
- het jatten van alles wat eetbaar is
- het slopen van speelgoed of wat daar op lijkt

Wie heeft er een advies.

gr. Sonja

Ik heb ook een jong Flat, nu 15 weken, ik houd dit even in de gaten.
Ik hoop dat he goede tips krijgt!
Karen

Hoi Sonja,

Om goed antwoord te geven wil ik je vragen:je gebruikt een bench lees ik, hoe lang zit hij in de bench? Wat doe je met je hond qua wandelen en trainen? Wat doe je als je hond iets heeft wat hij niet mag hebben? Hoeveel rust krijgt je hond? Kun je de keuken afsluiten?

Kortom veel vragen voordat ik een gedegen antwoord kan geven.

Groetjes van Esther

Hij zit op de 2 dagen dat wij werken in de bench, manlief begint laat en ik ben op tijd thuis en tussendoor wordt hij erg goed uitgelaten, wandelingen van een uur. Uiteraard ´s morgens voor het werk ook en bij thuiskomst wederom. En op de 5 overige dagen ook 3 wandelingen minimaal en dan natuurlijk nog het gewone plas-uitstäpje tussendoor en voor het slapen gaan.

Verder staat bij ons de bench gewoon op en als we thuis zijn en gaat Daan er vaak zelf in liggen om te slapen verder zit hij als we thuis zijn er alleen in als wij gaan eten of wat langer uit de kamer zijn om de kinderen naar bed te brengen. Hij vindt naar mijn idee de Bench prima.

Als hij iets doet wat niet mag dan pak ik het af en stuur hem naar zijn plaats (de bench maar die gaat dan niet dicht). Hij is overigens wel zover dat hij als hij mij aan ziet komen er al snel voor zorgt dat hij het loslaat en naar zijn plaats rent. Ik weet nu niet of ik hem dan juist moet belonen of negeren.

Bij ons geldt de regel dat als de hond slaapt dat de kinderen hem met rust laten. Aangezien wij altijd honden hebben gehad is dat geen probleem.

Ik kan de keuken afsluiten maar ik laat hem daar niet los in, dat heb ik geprobeert en toen kon ik de inhoud van 3 lades (kinderknutselspullen en plastic bakjes) terugvinden over de vloer verspreid en kapot.

Ik besef heel goed dat het nog een jonge hond is maar ik heb het slopen en jatten in deze mate gewoon nooit gezien bij de andere (die zijn beide inmiddels overleden). De kruising flatcoated heeft wel behoorlijk gesloopt maar ik weet gewoonniet meer hoe oud ze was toen dat stopte en de poolse herder heeft zelfs nooit gesloopt maar jatte wel als hij de kans kreeg maar was weer een stuk kleiner en kon niet bij het aanrecht.

Als wij een dag weggaan gaat Daan naar een dagopvang waar hij heerlijk los kan rennen en dat doet hij dus de hele dag en dan nog lijkt hij niet moe.

Ik wil zo gauw het kan met hem gaan fietsen maar heb begrepen dat hij daar toch wel 1 jaar voor moet zijn. Klopt dat?

Een lang antwoord....

gr. Sonja

hoi, Sonja

ja dat klopt, de hond moet minstens 1 jaar oud zijn om met hem te gaan fietsen.

grtjs, Martine

Ik las trouwens laatst dat grotere rassen vanaf 6 maand mogen fietsen. Wel langzaam opbouwen en alleen in draf. Fietsen was namelijk een gelijkmatige rechtlijnige beweging, en dus niet schadelijk.
Los rennen is slechter omdat hij draait en remt en springt..
Maarja fietsen is natuurlijk alleen wel ok als je hond netjes en rustig meeloopt en je niet voortsleept of overal heen springt.
Mexx is met 9 maand aan de fiets gegaan opbouwen. Eerst ik wandelen met hem ernaast, dan heel langzaam fietsen in de straat heen en weer.
(btw heup en elleboog fotos gemaakt heel mooie heupen en ellebogen)

Maar over het jatten en slopen.
We hebben het bij Mexx nooit toegestaan dat hij met zijn neus over de tafelrand komt. Dan gooiden we een sleutelbos tussen zijn poten (niet laten zien dat jij gooit), zelfde kan je doen bij aanrecht.
Nu blijft hij met zijn neus buiten de tafel, snuffelt wel in de lucht, maar pakt echt niks.
Slopen deed hij nooit, dus ik kan je niet helpen.
Ik zou gewoon alles wegleggen en steeds foei roepen of wat gooien (afhankelijk van hoe stabiel je hond is) als hij kiets pakt wat hij niet mag pakken.

Hier wordt alles hermetisch afgesloten aangezien 'houdini' hier kasten/lades/deuren kan openmaken en dus als ik weg ben eten pakt. Overal zitten nu dubbele kindersloten.

Wij hebben ook al kinderbeveiliging op de lades gedaan. Nooit nodig geweest voor de kids maar nu met de hond.... haha

Maar de sleutelbos ga ik binnen handbereik leggen!
En ik ga gewoon alvast beginnen met hem laten wennen met lopen naast de fiets dan kan ik over drie maanden echt beginnen zonder dat het nog vreemd is voor hem.

Enne... misschien is het niets meer dan de pubertijd?!
gr. Son

Hoi Sonja,

Dank je voor je lange, uitgebreide antwoord.

Als ik goed lees, krijgt je hond dan 3 uren wandelen per dag? En dan nog de kortere poep en plas rondjes? Dit lijkt me wat veel voor een jonge hond en doordat hij rust niet krijgt, gaat hij dingen uitspoken.

Het is dan net een vervelende kleuter die teveel prikkels heeft gekregen.

Ik vind dat een betere balans tussen beweging en geestelijk moe maken gemaakt kan worden. Doe je ook wat gehoorzaamheidsoefeningen of zoekspelletjes met je hond?

Naar de bench sturen als hij iets pakt wat niet mag, zou ik niet doen. Ik zou lekker je hond roepen en dank je wel zeggen zodat het een leuk spelletje wordt i.p.v. pak me dan en kijk mij eens leuk speeltjes jatten. Ook negatieve aandacht is aandacht. Dat maakt voor je hond niet uit. Veel opruimen en zorgen dat hij geen succes krijgt is volgens mij de oplossing.

Sleutels gebruiken ben ik niet voor want je gebruikt je sleutels ook voor leuke dingen. Wandelen, naar buiten gaan en als je de sleutels dan in je handen hebt, heb je kans dat hij niet bij je komt.

Pubertijd speelt ook mee op deze leeftijd.

Naast de fiets kan wel (heel rustig opbouwen) maar weet je dat je dan conditie op gaat bouwen. Ook hier geld voor hoe meer je aanbied hoe meer ze willen hebben. Een schoonzusje van mij fietste 14 km. per dag met haar honden en 's middags stonden ze weer te kijken van: baas, gaan we nog?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Groetjes van Esther

Geen idee. Mexx en onze vorige hond Goof hebben nooit puberteitsperikelen gehad. Mexx is eigenlijk nooit puber geweest Was na 5 maand nagenoeg volwassen qua gedrag.

Ik ben iig erg blij dat we onze sleutelbos manier hebben gebruikt. Mexx kan rustig in de kamer met een verjaardag, hij zal nooit ergens aankomen al staat hij ernaast en is de tafel precies op eet hoogte
Ben vooral blij en trots als ik bij anderen de honden langs de tafel zie rauzen en het halve serviesgoed zie meenemen..!! Of gewoon op de tafel en vreten maar.
Heb er nooit bij nagedacht dat honden dat zouden doen, Mexx heeft denk ik 3/ een waarschuwing vroeger gehad en sindsdien snapt ie het.

Ik denk dat jij iets meer moeite moet gaan doen want hij kent nu natuurlijk de 'prijs', maar ik denk dat het best gaat lukken.

Hallooooo,

het wandelen is niet 3 x een uur maar zeg maar 2x een half uur en 's middags een uur. maar het is idd wel een mega actieve hond altijd aan het rennen en spelen. Ze zeggen wel eens dat hij niet te moe te krijgen is. Ik denk idd dat hij door de overdosis energie zichzelf geen rust gunt. Ik zal hem moeten leren die rust te nemen. Hem soms even weghouden van prikkels. Aangezien wij 's avonds zelf minder actief zijn, en de kinderen dan op bed liggen (war hij ook veel mee speelt) is het wel zo dat hij dan wel lekker rustig bij ons komt liggen.

Het is een schatje, dus het komt vast wel goed. Heeeel erg bedankt voor jullie adviezen.

gr. Son

Bij Benno* hebben we een beetje gemeen misschien maar eigelijk een beetje uitgedaagt om eten niet te pakken.

Ik liep bv met een koekje in mij hand en dan gewoon met mijn arm naar beneden langs hem heen.
Hij wist als ik nee zei (met alle dingen wat niet mocht) dat hij niets mocht.
Alshij maar snuffelde aan mijn hand (waar ik het koekje in had) dan zei ik nee!
(dit deed ik omdat kinderen ook altijd lopen met lekkers en omdat ze klein zijn een makkelijke prooi zijn voor de hond om lekkers af te pikken)
Benno* heeft nooitiets van de kinderen afgepakt, zelfs niet als het koekje op de grond viel.

We gaven Benno ook nooit mensen koekjes of stukje worst enz uit handen, (toen ie pup was)altijd in zijn voerbak.
Met lekkers op tafel ook, altijd als ie maar langs de tafel snuffelde Nee1 zeggen (niet schreeuwen, maar wel duidelijk)
Ja bij hem hielp het zo.

Bij nero* was nee ook het woord dat ik gebruikte als iets niet mocht en ja wekte ook bij hem wel dus...
je moet natuurlijk wel heel geod opletten, en consequent zijn, maar dat is met alles qua opvoeden.

succes!

Het probleem van eten jatten is dat als een hond 1x succes heeft, het altijd zal proberen. Als hij echt een tijdje geen succes heeft dan pas zal het minder worden.

En gelukkig is het geen 3x 1 uur.

Als een hond na een dag rennen in het pension nog niet moe is, dan is verplichte rust een prima oplossing.

Het komt vast goed met jullie.

Groetjes van Esther