Bijt gedrag

Hallo Allemaal,

Als je nieuwe hond bijtgedrag naar de huishond en katten vertoont

Wij zijn al 25 in het bezit van rashonden.
Afgelopen zomer moesten één van onze honden op 14 jarige leeftijd in laten slapen.
Onze andere hond miste een kameraadje en wij besloten dit keer niet voor een rashond te gaan maar een herplaatser. Dit is een hondje uit turkije geworden.
Gisteren is ze met het vliegtuig hier naar toe gekomen. En voor ons is het een schatje alleen bij onze andere hond en katten vertoont ze aanval (bijten) gedrag. Ik begrijp dat ze nog de tijd nodig heeft om te wennen maar dit ziet er niet uit als gewenning.Nu weet ik dat er velen zullen zijn die denken dat krijg je ervan als je ze uit het buitenland haalt, maar daar heb ik nu niets aan. ik hoop dat iemand deze situatie herkent en mij kan vertellen of dit nog af te leren is en wat daar bij de beste manier is want er is maar één ding belanrijk dat de honden en katten in harmonie met elkaar leren leven. Ik hoop dat iemand van jullie de ervaring heeft dat dit ook bij bijt agressie toch mogelijk is en dat je ook bij een hondje van bijna een jaar dit nog aan kan leren.

Beste Henriette,

Allereerst is het belangrijk om te weten waar het gedrag vandaan komt.
Is ze bang en wil ze de andere dieren verjagen?
Ik gok dat dit het geval is. Zeker omdat ze helemaal nieuw in de omgeving is, dus haar territorium verdedigen zit er dan niet in.
Ook zal ze in Turkije met vele andere honden samen hebben geleefd, dus dat moet het probleem ook niet zijn.

Ze is bijna een jaar, maar absoluut niet te oud om te leren. Ze komt nu bij jullie in een compleet nieuwe omgeving, na een reis die ontzettend spannend en eng is geweest.. dan ontmoet ze een vreemde hond en vreemde kattenbeesten. Waarschijnlijk heeft ze allang door dat aanval de beste verdediging is.

Dus laat haar even wennen. Zorg dat ze ook alleen tot rust kan komen, bijvoorbeeld in een bench in de keuken, waar de andere hond en katten niet komen. Zodat ze ook even niet hoeft op te letten, maar rust kan nemen.
Ga met de twee honden naar buiten, of de tuin in. Liefst in een afgesloten omgeving waar ze los kan. Zelf toenadering kan zoeken, of weg kan blijven.

Het is echt een kwestie van tijd. Ondertussen kun je natuurlijk wel oefenen met haar, dat de dieren helemaal niet eng zijn.
Is het na twee weken nog zo erg, dan zou ik een gedragstherapeut vragen om even te observeren.
Na vier tot zes weken moet het echt veel minder zijn.
In het ergste geval, moet ze anders geplaatst worden bij mensen zonder andere dieren.
Maar dat kun je nu nog echt niet concluderen.

Succes!

Groetjes Margje

Hoi,

Het ligt er aan dat je hond uit Turkije is gekomen. En al volwassen is. Deze heeft genoeg meegemaakt en ik snap dat volkomen dat hij zich zo gedraagt. Zou je dit niet willen, had je een hond moeten nemen die lief is voor andere dieren. Die vind je ook in asielen hoor, alleen moet je wel kijken bij informatie.

Dit los je alleen op met geduld, liefde en begrip. Straf de hond nooit als hij uitvalt. Maar prijs hem daar ook zeker niet voor. Je moet hem aan de korte lijn houden, en laten zitten. Vervolgens aai je jouw hond, en dan die andere hond. Als die uitvalt negeren en verder gaan. Houdt de lijn ondertussen goed vast.

Nou weet ik niet of dit ooit goed zal komen, maar negeren gaat hiermee zeker lukken. Dat scheelt. Voor de hogere prestaties moet je wat geld kwijtraken, want dit soort cursussen zijn niet goedkoop.

Succes.

Hoi hoi,

Zijn beide honden van hetzelfde geslacht? Heb je achtergrondinformatie gekregen van de nieuwe hond? Weet je bv of de hond gewend is om met andere honden om te gaan en dat hij/zij normaal sociaal gedrag vertoont? Vergeet niet dat je nieuwe hond een hoop stress heeft meegemaakt. De reis naar Nederland en dan de opname in jullie huis, waar dan al een andere hond rondloopt en katten. Je hond moet nog vertrouwen krijgen in alles. (Vertrouwen in zijn nieuwe omgeving, in jullie en dan ook in jullie overige huisdieren.) Vaak proberen honden elkaar een beetje uit. Let eens op de houding van beide honden als ze met elkaar in conflict gaan. Vaak zien de stoeipartijen er erger uit. Bij ons lijkt het soms wel eens dat ze elkaar afmaken, maar uiteindelijk valt het allemaal wel mee. Het is meer kabaal als dat ze elkaar echt pijn doen! Meestal gaat de ranglaagste wel op de rug liggen als het echt menens begint te worden. Zolang er niet echt gebeten wordt, zou ik het de honden zelf even uit laten zoeken. Als ze beide sociaal zijn, wordt er wel bepaald wie van de twee hoger in rang mag zijn. Als er wel echt gebeten wordt,zou ik zo snel mogelijk een gedragstherapeut in huis nemen om te kijken of je dit gedrag om kan buigen. Verder de omgang met katten...Dat is moeilijk! De ene hond mag katten en de andere ziet ze als prooi. Je zou eigenlijk moeten weten of hij/zij in Turkije gewend was aan katten.... Onze jongste hond zou je nooit bij katten kunnen plaatsen. Hij heeft een bloedhekel aan katten en zal als hij kan ze ook "de nek omdraaien". Ik wil je veel succes en toch ook plezier wensen met je nieuwe aanwinst.

Groetjes Monique

Hallo,

We zijn net terug van een lange wandeling in het bos.
We zijn dik een uur weggeweest, ons turkje (Kara betekent donker, ze is zwart) was nu nog aangelijnd en Ritka liep los Kara werd helemaal blij in het bos ze liepen naast elkaar snuffelde samen en Kara probeerde één keer de confrontatie op te zoeken. Maar een kleine correctie aan de riem en een nee was voldoende. Thuisgekomen vertoont ze het gedrag nog wel. Maar de katten hebben het lekkere weer buiten opgezocht en de keuken is nu trouwens veilig terrein voor de katten zit ook een katteluik en een deur die de keuken scheid van de kamer.
De kamer is nu voor de honden, terwijl ik zit te typen komt ze haar koppie even op mijn been leggen voor een knuffel en zoekt zelf haar plekje op in de bench dus heb het deurtje even dicht gedaan kan ze lekker uitrusten van de wandeling en haar nieuwe indrukken.

Even ter verduidelijking ik heb niet gezegt dat ik een lieve hond wilde maar ik wil ook in haar eigen belang dat ze zich prettig gaat voelen hier en waarom de keuze voor een hond uit turkije de omstandigheden daar zijn dermate slechter als hier in nederland in asielen. We zijn niet over één nacht ijs gegaan en hebben haar zelf in turkije opgehaald.Het is nu eenmaal zo dat wij al onze honden van pup af aan hebben groot gebracht dus dit is ook voor ons nieuw en ik ben niet te trots om advies te vragen. Ik wil immers het beste voor al onze viervoetertjes. We hebben nog nooit een huisdier genomen om ze vervolgens weer weg te doen.

Weet je ook of Kara als zwerver gevonden is? Waarschijnlijk heeft ze altijd moeten vechten voor haar eten en misschien ook voor aandacht en beschouwt ze nu andere honden als concurrenten. Dit gedrag komt inderdaad vaker voor bij honden uit het buitenland. (Zonder dat ik hiermee wil preken hoor.) Maar het is gewoon een feit dat honden die het niet zo best hebben gehad in het begin van hun leven, andere honden niet als kameraadje zien, maar meer als concurrent.
Ik neem aan dat jullie je hondje via een Stichting hebben gekregen? Misschien weten ze daar raad hoe je dit gedrag bij kan sturen? Omdat het toch wel vaker voor komt.

Ik vind het in ieder geval heel mooi dat je zo'n hond een kans hebt gegeven.
Al zijn er natuurlijk ook veel nederlandse asielhonden die een goed huisje verdienen.
Want hoe erbarmelijk ook, een asielhond zit altijd in een voor hem erbarmelijke situatie. Geen enkele hond zal hier plezier aan beleven.

Ik hoop dat jullie hondje het goed gaat doen als hij eenmaal gewend is.

Hoi Henriëtte,

Je hebt haar gisteren gekregen zeg je en nu al 1 uur te wandelen samen met je andere hond. Ook gaf je een rukje met de lijn en een nee.

In mijn ogen maak je nu 3 fouten zonder rekening te houden met je hond. Nr. 1 Gisteren gekomen en ik zou alleen met haar gaan wandelen, ze moet nog echt wennen, nr. 2 een uur samen met je andere hond gaan wandelen en punt 3 een rukje met de lijn en de nee. Ik zou haar gaan afleiden met voertjes zodat je andere hond ook positief wordt want nu wordt ze alleen maar negatief.

Het samen wandelen, een uur weg, een rukje zorgt ervoor dat de spanning blijft hangen en dat deze voelbaar is in huis.

Ik hoop dat ik niet te direct ben geweest met mijn antwoord en hoop dat je er wat aan hebt.

Groetjes van Esther

Hallo Nienke,

Kara is niet via een stichting maar via de eigen wegen naar Nederland gekomen, we hebben haar in Januari op het hotelterrein in Belek gevonden en via Duitse mensen geadopteerd. ze leefden met andere honden en katten op dit terein, en ze was gedoemt om afgemaakt te worden.
Die Duitsers hebben haar laten steriliseren, een halsband gegeven en laten chippen.
Wij hebben toen besloten om haar hier heen te halen.
maar ze moest eerst drie maanden in quarantaine bij de plaatselijke dierenarts.
afgelopen weekend is ze dus opgehaalt.
omdat ze op het hotelterrein met de andere dieren goed overweg kon en wat observatie hebben we besloten haar hierheen te laten komen.