castratie en verandering gedrag

Wij hebben bij onze hond twee weken geleden een implantaat laten inbrengen. Dit om te kijken wat een castratie voor hem zou betekenen.

Maar nu lees ik in de volgende link: http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_274-De-reu-%26-de-pil.php

Dat castratie andere voor- of nadelen met zich meebrengen die een implantaat niet laten zien.

Maar: Welke voor- of nadelen zouden er dan bij een volledige castratie naar voren komen?

Dat een gecastreerde reu lekkerder gaat ruiken voor niet-gecastreerde reuen weet ik, maar mijn hond zal zich wel weren als een andere reu hem wil bespringen.

Maar ik ben benieuwd naar andere ervaringen, de voordelen, maar ook de nadelen.

Ik heb hier 3 gecastreerde reuen. 2 waren al geruime tijd gecastreerd toen ze hier kwamen, de 1 doet niks onder voor een intacte reu, de ander is echt een wattig wijffie. Weet niet in hoeverre de castratie daaraan heeft bijgedragen.
De derde reu was net gecastreerd toen ie hier kwam en bij hem zie ik, het is een heel dominant manneke, dat dat wat minder word. Minder hanig tegenover mijn andere reuen.Ik heb trouwens geen last van andere reuen die denken dat ze een teef treffen

Ik zou het niet weten.Bowie is 4 weken gecastreerd.En ik merk nog niet veel veschil mar de dierenarts zei wel dat het 4 tot 6 weken kan duren.

Rex hebben we overgenomen en die was dus al gecastreerd.

Hij is super lief en wil alle dieren behandelen als pups. De konijnen wil hij bijvoorbeeld in hun nek pakken en naar zijn mand brengen, om ze daar af te likken.

Sinds kort (hij is 11 jaar) reageert hij op Dribbel doordat hij met haar sex wil hebben. Hij snapt er echter geen drol van en probeerd haar van voor en van zij te nemen, maar niet van achteren.

Maar of dit door de castratie komt? Dat weet ik dus niet..

Ik hoop natuurlijk dat ook het ´haantjesgedrag´ minder wordt.

Ik heb dus wel meegemaakt dat een gecastreerde reu echt constant bereden werd door andere reuen omdat hij een niet te versmaden geur heeft gekregen. Deze hond vind het zelf ook niet vervelend lijkt het, maar heeft het hiervoor ook nooit erg gevonden als andere honden bovenop hem sprongen.

Mijn hond laat het totaal niet toe als een andere hond een poot op zijn rug legt, dus dat zal het probleem niet worden.

Hij is nu 4,5jr en heeft het nog wel echt zin om zijn haantjesgedrag in te dammen? Juist wel door castratie? Of is zijn gedrag in de laatste jaren zo ingeprent dat dit niet meer verandert?

Als je hond met inplantaat geen haantjes gedrag meet heeft, dan zou je ervan uit moeten kunnen gaan dat dit na castratie ook niet is. Tenminste, dat is wat ik gehoord heb.

Daarom hebben we ook een implantaat laten zetten, maar dit is nog maar ruim twee weken. Dus even afwachten.

Maar omdat er blijkbaar ook bepaalde andere voor- of nadelen zijn die tijdens de werking van een implantaat niet naar boven komen wil ik via ervaringen horen welke dat kunnen zijn.

Misschien kan jouw dierenarts je dat vertellen? Ik weet het niet..

@Baiko: de laatst gekomen reu waar ik het over had is 8 jaar en ja bij hem werkt het dus tegen zijn enorme hanengedrag

Vind het trouwens heel goed dat je het eerst test via een implantaat. Die keus heb ik jammer genog nooit gehad

@Baiko: de laatst gekomen reu waar ik het over had is 8 jaar en ja bij hem werkt het dus tegen zijn enorme hanengedrag

Daar hoop ik dus heel erg op. Was hij bij jouw ook al ouder?

Maar er zijn misschien ook wel andere ervaringen. En dan wil het vooral weten van reuen die op latere leeftijd zijn gecastreerd.

Ja hij was ouder, heb Fynn geadopteerd komt uit spanje en het beleid is van de stichting is dat ze dan gecastreerd worden. Fynn is december hier gekomen en was al 8.Toen hij her kwam in december was ie net een paar dagen gecastreerd en zeer dominant naar zowel ons als iedere andere hond. Alleen onderdanige teven vond ie okee. Maar hij is met de week milder geworden.
Aan de andere kant een vriendin van me heeft haar reu op de leeftijd van 4 laten castreren omdat ie te dominant was en ook enorm hane gedrag, dat is nu een jaar geleden en ik zie geen verschil met voorheen.
Mss dat het bij de ene reu meer met de hormonen te maken heeft als bij de ander. Ik weet hetook niet

Dit vond ik ergens op internet over de gevolgen van het casteren van reuen en wat de gevolgen waren, misschien kan je hier iets mee?

feiten:(een castratie studie uitslag)

. Bij 34% was er sprake van een afname agressie andere reuen.
. Bij 3% was er sprake van een toename van agressie naar andere reuen.
. Bij 7% ontstond onzekerheid in de omgang met andere honden.
. Bij 7% was er sprake van een afname van agressie naar familieleden.
. Bij 2% was er sprake van een afname van de agressie naar vreemden.

En dan heb je nog alle gezondheidsnadelen die WEL castreren met zich mee brengt...

Lees dit maar eens door:
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_35-castratie.php

Maar wat is de reden dat je hem evt. wilt laten castreren?

Pff... Amber.. Ik wil het niet lezen

Het is dat Dribbel gesteriliseerd moest worden ivm baarmoeder kanker.. Ik schrok van het eerste gedeelte van de tekst waar mijn oog op viel

ik wil hem vooral laten castreren vanwege zijn gedrag. Maar of dit ook opweegt tegen de andere nadelen....? Dat zullen we pas weten als hij gecastreerd is en als hij oud is geworden.

Nu is het zo dat ik op de GG- training geen leuke hond bij me heb, vooral frustratie van mijn kant, maar ook van zijn kant. Hij loopt zich de hele tijd op te winden omdat er andere reuen zijn die hij dominanter vindt dan zichzelf en als hij de kans krijgt gaat hij ze even ´rechtzetten´.
Bij het normale uitlaten heb ik iets minder problemen, omdat ik weet welke honden goed samen met hem gaan en welke niet. Ik kan hem eigenlijk altijd wel op tijd aanlijnen.
Maar in de periode dat er veel teven loops zijn wordt ik gek van hem. Er is dan niet normaal te wandelen aan de lijn met hem. Ik wordt dan gewoon de berm ingetrokken. Op zulke momenten loopt hij met mij, ipv andersom.

En dat punt vind ik nu wel belangrijk. En of dit opweegt tegen de risico´s weet ik nu nog even niet.

Pff Ik lees net mijn bericht terug. Dribbel had een baarmoeder ontsteking en is gecastreerd natuurlijk...

Bij Diesel heb ik geen enkel nadelig iets ondervonden.

Alleen maar voordelen, geen haantjes gedrag meer( hij dook op iedere hond om te rijden) waren ze er niet van gediend werd hij behoorlijk pissig, dat is helemaal over, gelukkig.

Het klappertanden buiten is over, het kwijlen, het overal de poot tegen op tillen, tis allemaal weg.

Een watje is hij echt niet geworden, wil er nu een andere reu op hem rijden pikt hij het ook niet, maakt dit duidelijk door een flinke snauw. Dikker is hij ook niet geworden, ook niet luier.

Je zegt het nu zelf, je bent bezig met de gg-training en je hebt niet een leuke hond, dus schijnbaar heeft deze gg-training dus weinig nut, want al zou je het voor elkaar krijgen om je gg-trainingen te volbrengen daarmee heb je nog steeds problemen met de hond ten opzichte van andere reuen of wanneer er loopse teven in de buurt zijn.

Nu ga je de oplossing zoeken in castratie, dit is voor jou schijnbaar één van de laatste opties, wat hopelijk een oplossing zou zijn. Onderzoeken wijzen uit dat er afname of toename kan zijn, dit betekend dat de kans redelijk aanwezig is dat, om het positief te houden, een afname zal komen in zijn gedrag maar niet helemaal zal verdwijnen.

Als we er dus vanuit gaan dat het gedrag niet in zijn geheel gaat verdwijnen moet je dus altijd toch nog op je hoede zijn nadat hij gecastreerd is. Ik denk dat jij je beter zou kunnen concentreren op de relatie baas/ hond, en er op gaat trainen dat ongeacht wat de hond wil dat ie ten alle tijde bij jou blijft en naar jou luistert.

Ik heb hier ook een hond die niemand zomaar even in haar space duld en vervolgens gewoon even een flinke correctie geeft. Maar deze hond luistert naar mij en ik bepaal of zij mag uitvallen of niet, deze hond loopt altijd los, en als zij een andere hond ziet moet ze er natuurlijk heen net zoals de andere honden die mee zijn, maar ik weet dat zij eerst even de rangorde duidelijk moet maken voordat ze met elkaar gaan spelen of draven, en veel mensen zijn hier niet van gediend dus ik roep haar terug en laat haar naast lopen, ik weet ook zeker dat ze vervolgens naast blijft en dat ze niet weggaat of uit valt.
Dit heeft mij uiteraard veel trainingstijd gekost maar wel een stukje training op een heel ander niveau, maar wel een belangrijk niveau vind ik.

Nou ja ik wens je des ondanks veel succes met het maken van je keus.

Als we er dus vanuit gaan dat het gedrag niet in zijn geheel gaat verdwijnen moet je dus altijd toch nog op je hoede zijn nadat hij gecastreerd is. Ik denk dat jij je beter zou kunnen concentreren op de relatie baas/ hond, en er op gaat trainen dat ongeacht wat de hond wil dat ie ten alle tijde bij jou blijft en naar jou luistert.

Natuurlijk ben ik er dan van bewust dat het niet helemaal over gaat met de castratie, maar ik zie vooral dat zijn gedrag tegenover reuen dominanter wordt.
De verhouding baas/hond is goed, maar kan natuurlijk altijd beter.
Het is zo, dat als er een hond in zijn buurt komt die hij echt niet mag, dan neemt hij weinig van mij aan (correcties of afleiding met beloninkjes maakt niet uit), Daarom ben ga ik juist wel naar de GG, daar is zijn gedrag op zijn sterkst en daar kan ik het best op dit soort situaties oefenen.

Nogmaals ik heb een leuke hond, ik kan overal met hem komen, maar hij heeft een sterke voorkeur of juist afkeur voor bepaalde honden. En ik hoop dat het door castratie neutraler wordt. Dat neemt niet weg dat we moeten blijven trainen. Ik weet ook wel dat met castratie niet ineens alle problemen zijn verdwenen.

Hij kan juist in de vrijheid met alle honden omgaan, in losloop gebieden heb ik nog nooit problemen gehad, dan kunnen de honden het zelf oplossen. Hij laat dan zien wie hij is en wat hij verwacht van de ander. Maar aangelijnd of op de GG is dat bepaald een ander verhaal. Dan zijn de verhoudingen heel anders.

Ik vindt het nogmaals moeilijk uit te leggen hoe mijn hond is. Want het juist een allemansvriend en heel tolerant naar andere honden toe, maar die verhouding moet eerst wel goed bepaald kunnen worden. En er zijn altijd honden die je nooit goed leert kennen, waarvan de baas heel erg op zijn hoede mee is. Dus daarbij moet ik ook mijn hond aanlijnen.

Heel dubbel, wij denken het allemaal beter te weten, maar de honden kunnen het eigenlijk zelf veel beter oplossen dan wij. Als die de rangorde bepaald hebben, dan is het voor altijd ´uitgesproken´.

ik heb alleen voor delen gehad van het kastreren van mijn reu ook totaal geen klagten met hem gehad

ik heb mijn vorige schnauzerreu na lang wikken en wegen laten castreren toen hij bijna 3jaar oud was, ook om zijn gedrag.

en niet omdat ik niet met hem trainde, want dat heb vanaf dag 1 dat hij bij ons gedaan zeer intensief gedaan via de kynologenclub, maar hij ging meer en meer conflicten uitlokken, leek dat gewoon leuk te gaan vinden, we moesten zijn vrijheid bijna helemaal gaan inperken (we leven nu eenmaal in een druk bevolkt hondenland) en liepen niet meer ontspannen buiten (en dat maakt het nog erger)

implantaten had je toen nog niet helaas, zo ja, had ik dat zeker uitgeprobeerd, maar spijt van de castratie hebben we geen seconde gehad, al binnen 14dgn zagen we zijn houding veranderen, milder worden, en ....... we zijn juist in die periode heel intensief met hem gaan trainen, maar ook spelletjes gaan doen, dus op ons richten, hij reageerde daar heel goed op, en heeft later weer heel goed kunnen loslopen.

een volwassen uitgegroeide reu die gecastreerd wordt wordt echt niet nagelopen door andere reuen, als het goed is is deze reu dan zo mannelijk (de hersens zijn mannelijk) en wordt er ook nog via de bijnieren testoteron geproduceerd.

het is beslist mijn 1e optie niet, want je moet het goed overwegen en...... goed kijken of je zelf wel goed bezig bent, maar nadelen heb ik bij mijn eigen honden nooit van gezien.

wel bv op de training reutjes die jong werden gecastreerd, groeide niet mooi uit, en werden geestelijk niet volwassen en werden inderdaad beklommen.

dusse........ pak op die training nu hij ontvankelijker wordt, je hebt een paar maanden om zijn gedrag om te buigen en dan kan je altijd zien wat je verder doet.

Ik heb Igor op 6 of 7 jaar laten castreren en twijfelde tot hij al verdoofd was...maar ik heb er geen seconde spijt van gehad, integendeel we hadden dat veel vroeger moeten doen.

Igor ging overal met ons mee en was meestal voorbeeldig maar als er een vol teefje aanwezig was ( ze moest echt niet loops zijn hoor)dan was hij een echte ramp net potdoof en het was alsof hij dan niets meer kende van al zijn gehoorzaamheids diploma's die hij moeiteloos had behaald. Ik heb vreselijk boos geweest op hem op den duur, dat had niet gehoeven.

Wie stelt de teksten in de encyclopedie eigenlijk op?Ik zie dat je daar wat kan aan veranderen als je dat wil, vandaar mijn vraag maw is het echt medisch ondersteund ? Of iemands mening ?

carine & co
het lijkt me toch redelijk normaal dat je hond helemaal doof is als er een loosp teefje in de buurt is dat is puur het instinkt van de hond
met veel training kun je dat ook groot en deels weg trainen
ik heb robbie nu ook zo ver dat als er een loops teefje door het huis loopt dat hij er dan zonder mijn toe stemming niet op duikt
maar op cursus zit ook een teefje dat heel lekker ruikt
en dan heeft hij ook voor niks anders aandacht dan dat teefje
ja het is een reu daar moet je tijd instoppen omdat af te leren

en over dat stuk in encyclopedie
ik heb het niet geschreven hoor
maar heb het uit gezocht was wel nieuwsgierig of het wel waar is wat daar stond
ben er in ieder geval achter wie het onderzoek gedaan heeft
dat is laura sanborn

@ Laura Ik schreef dat ze zelfs nietloops moest zijn, als het een volle teef was loops of niet dat kon hem echt niets schelen, stokdoof was ie dan

Mijn reu was 5 toen ik heb heb laten castreren en achteraf denk ik wel eens, dat had ik eerder moeten doen.
Na een tijdje werd het beter, maar zelfs jaren later verbeterde het nog. En nog steeds gebeuren er dingen waarvan ik denk huh??? Dat had hij vroeger nooit geaccepteerd etc.
Daarnaast had ik ook toen 2 niet geholpen teven in huis.
Als er een loopse teef was bleef hij echt 24uur per dag janken of hij sprong gewoon bijna door de ramen of wat dan ook.
Het was op zo'n moment ook gewoon zielig

Ben echt heel blij ermee

De hond van de buren, is sinds kort gecastreerd en is er nu niet bepaald liever op geworden,dus het kan ook de verkeerde kant op gaan. hij wordt agressief van de reuen die hem nu voor teef aan zien, (het schijnt dus te kunnen dat ze dan een bepaalde lucht dragen)

die van mij is een echte reu,van 7 en ik houdt hem lekker zo,hij is ietwat dominant,maar laat zich net zo makkkelijk op zn plaats zetten, (en dan het liefst door de dames ) maar goed. ik kan me voorstellen, dat je er over nadenkt

Wij zullen nooit een reu om zo'n reden laten helpen, we zouden dit alleen doen om medische redenen. Maar dit moet iedereen natuurlijk zelf weten.

mensen die wij kennen
hebben een gecastreerde reu
eerst was die chemische gecastreerd


voor de castratie reed hij op kleine hondjes
na de castratie deed hij dat niet

maar voor grote honden rende hij weg
en kon je uren gaan zoeken
hij was zo bang voor grote honden

toen zijn ze gestopt met de chemische castratie
en reed er daarna nog niet op kleien hondjes
maar viel wel uit naar grote honden

maar rijdt nu wel op de kat
en word dus nu definitief gecastreerd

ik denk dat je beter een goede gedragstherapeut had kunnen inschakelen
dan in een hond te snijden

Wij twijfelen bij Taiko heel erg of we het moeten doen ja of nee. Hij is erg dominant (in onze ogen) en het botst soms met reuen. Niet altijd hoor, er zijn dagen dat het gewoon goed gaat, maar af en toe moet hij er gewoon even bovenop. Als hij een andere hond ziet, MOET hij er naartoe. Niks kan hem daar uit krijgen. Geen snoepje, geen correctie, z'n hoofd afwenden, andere kant oplopen....NIKS. Hij is dan zo geficeert en gaat er dan op af. (Soms in volle vaart, soms in een drafje) En vaak gaat het goed, daar niet van, maar het is vervelend. Ik kan hem niet bij mij roepen, want hij gaat er geheid op af als hij een andere hond ziet.