help! dochter is bang voor de pup!

Rustig aan opbouwen allemaal. Wat misschien wel leuk is als ze een keer een snoepje mag geven. Als hij iets goeds heeft gedaan. En samen wandelen. Het als het ware "normaal" maken allemaal. En vooral leren stil te staan inderdaad. Succes..

Mijn jongste ging in het begin ook rennen en dergelijke. Dat is nu al een heel stuk minder geworden. Maar Django en hij zoeken elkaar op om gewoon samen gek te doen..sjucht..

Je kan samen met je dochter filmpjes kijken op bijv Youtube over lieve en speelse pups, laten zien dat ze altijd als ze nog jong zijn zo springerig en rennerig zijn.
Vertel haar dat je hond een baby is, die graag wil spelen, het helpt haar als "grote meid" wat meer stoer te worden en is goed voor haar zelfvertrouwen.
Ga ook met je hond op cursus, wij hebben er veel aangehad wb tips over opvoeding.
Bij bijten idd nee roepen (en hem een botje geven waar dit wel op mag.)

Succes en volgens mij gaat dat echt wel over, mijn dochter was vroeger ook bang voor honden, vooral als ze sprongen, ze is nu dikke maatjes met onze hond.

Tja, toen wij fenna kregen, en ik nog wat jonger was, was ik ook een beetje bang voor honden. Ik was doodsbang voor Fenna toen ze in die tijd zat dat ze bevoorbeeld aan je broek ging hangen enzo. Het is na een paar weekjes weer overgegaan, toen die tijd een beetje voorbij ging.

Dus ik denk dat het vanzelf goed komt.

Fijn dat het vandaag beter gaat. Oefenen om boom te zijn
Ach voor je het weet, heeft de pup het bijten afgeleerd, althans, hier ging het heel snel.
Denk wel dat je consequent moet zijn.
Misschien vind je dochtertje het leuk om de pup het voer (onder begeleiding) te geven, of de hoeveelheid voer samen met jou af te wegen, zodat ze erbij betrokken is?

Je mag niet vermenselijken misschien, maar veel tips die ik lees zijn toch wel te vergelijken.
Stel ze krijgt een broertje of zusje dan zijn de eerste tips betrek ze overal bij.

Zeg Monique je maakt toch niet mijn boom-tip belachelijk he

Maar fijn te horen dat het al wat beter gaat Karen. Geef het wat tijd en het komt allemaal goed....

Ik had dit ook met mijn zoontje van 2 jaar maar na wat spelen was de angst zo weg! Kijk hondje pakt bal! Hij vond het fantastisch!

@ Lisette, ik zou niet durven
Serieus, ik vind het een heel goede tip. Als kinderen iets kunnen visualiseren wordt het gemakkelijker om te begrijpen en dus om te doen.
De opticien legde mijn zoon laatst nog uit wat er gebeurt met een contactlens, als je er met je nagel overheen gaat: kijk, dan is het net een gelatinepudding waar een sneetje in komt. Wiebel eraan en het sneetje wordt almaar groter.
Ik vrees dat ik binnenkort een mooie gelatinepudding moet maken

@ Monique

ja en dan lekker kliederen met de nagel in de gelatinepudding. Wat een feest wordt dat

Maar visualiseren helpt inderdaad vaak beter als gewoon zeggen wat ze moeten doen.

OOOWH,wat moet ik me inhouden zeg!Ik vind dat jij je kind moet verbieden zich zo achterlijk te gedragen,t.o.v van het puppie.Is ze soms jaloers omdat het hondje nu alle aandacht krijgt?Inderdaad leren negeren,maar vooral rust voor de pup,veel succes

Och och,, zelfs op dit onderwerp kunnen sommige niet normaal reageren!
Het wordt met de dag gezelliger hier op hondenpage door mensen die altijd dom reageren!
Je moet jezelf eens niet zo achterlijk gedragen en van die achterlijke opmerkingen geven!
Je kent het kindje niet eens dus vind dit echt totaal ongepast!
Als je niks fatsoenlijks kan plaatsen, reageer dan gewoon niet!

@ Hanneke en Mieke: Ben het helemaal met je eens! Vaak wordt angst van ouder op kind overgedragen (al dan niet bewust)dus ze hebben zich er maar bij neer te leggen en anders komen ze niet!

Onze dochter van 7 is ook "bang" voor Ginger, voornamelijk haar tanden zijn erg scherp natuurlijk. We zijn Ginger nu aan het leren om niet te in handen te bijten door haar een flostouw oid aan te bieden. Dit gaat erg goed. Daarbij gaat onze dochter mee naar puppycursus zodat ze op een goede manier leert (en van een vreemde, want je zou eens iets van je moeder aannemen op die leeftijd) hoe met Ginger om te gaan en ook dat gaat erg voorspoedig moet ik zeggen. Succes!

@ Sonja; Thanks Ik voelde me wel een beetje opgelucht toen ik het even kwijt kon hier... Hahaha... vind het gewoon niet prettig zo'n houding van schoonmoederlief. Ik vind dat ze ons daarmee niet respecteert... Najah... Ik kan er een heel lang verhaal van maken, maar dat doe ik niet. Feit is gewoon dat wij aan het langste eind trekken, en ik in ieder geval heus mijn uiterste best ga doen om die kinderen vertrouwd met Mieke te maken...