Beleid asiels?

Wij hebben sinds kort een pupje van een particulier, nadat wij eerst verschillende asielen afgegaan zijn. Hier werden wij eigenlijk verrast door de in onze ogen rare manier van omgaan met je 'klanten'.

Op de sites van de asielcentra hadden we een select aantal honden die onze aandacht trok. We hebben daarbij rekening gehouden met de raseigenschappen maar ook met de informatie op site, zoals samenzijn met kinderen, alleen zijn, andere honden/katten, etc.

Op een Zaterdag besloten om eens een asiel te bezoeken, maar dat was blijkbaar niet helemaal de bedoeling. Eenmaal binnen kregen we een formulier onder onze neus gedrukt waar we onze adresgegevens moesten invullen, woonsituatie (flat/huis/tuin) aangeven en hoelang de hond alleen zou moeten zijn. Na dit ingevuld te hebben kregen we te horen 'we bellen u als we een geschikte hond voor u hebben'. We wachten (2 maand later) nog steeds op reactie.

In andere woorden.. het asiel kiest een hond voor ons. Wij waren aardig verbaast van deze gang van zaken. Ik begrijp dat ze misschien veel honden 'terug krijgen', omdat het niet goed gaat maar op deze manier jaag je je mensen weg en help je je honden ook niet aan een nieuw baasje. Daarnaast vind ik het vreemd dat zij kiezen welke hond bij jou past, als ze je nog geen 5 minuten hebben gezien. Ze weten dan toch niet wie jij bent...

Is dit de normale gang van zaken en wat vinden jullie hiervan?

nou dat vind ik niet erg goed!!
je zoekt je hond zelf uit, net als dat je hond jouw uitzoekt!!
er moet wel een klik zijn toch??
en dat je na 2 maanden nog niks hebt gehoord?? en dan maar zeggen dat alles zo vol zit, ja vind je het dan gek!

ik begrijp ook wel dat ze voorzichtig zijn, je kan niet zomaar iets plaatsen!

groetjes kim en een knuf van lara

Bij mij was het juist andrsom.
Ikben gaan kijken voor Lucky..
ik kreeg ook die vragen maar had Lucky toen al gezien dus meteen verliefd. Ook werd mij gevraagd hoelang Lucky alleen zou blijven en ik heb gezegd ongeveer 5 uur..(er niet bij gezegd dat dit afwisselend is..soms 1x per week andere dagen 4x) Maar was geen probleem ...Ook gezegd dat ik allergisch ben en in een flat woon..allemaal geen probleem..hup die riem om..ondertekeken betalen en weg...
Vond het zelf wat snel gaan..ik kreeg haar meteen mee alsof ze blij waren dat ze van haar af waren.

van mijn trimster die in een asiel werkt heb ik gehoord dat ze in NL strenger zijn mt de selectie dan in NL.
Maar zoals je nu beschrijft heb ik nog nooit gehoord.
Wel dat ze je veel vragen stellen maar volgens mij kan dit helemaal niet...

Je wilt een hondje een thuis bieden en ze bellen je nooit meer..weg goede daad...

Wij hebben onze tweede witte herder uit het asiel hier in NL gehaald, ging net als Nki zei, was een kwestie van ondertekenen en hij was van ons. Een vriendin van mij heeft een new foundlander uit het asiel in Belgie gehaald en daar werden ook maar een paar vragen gesteld en ze kon hem meteen meenemen.

Dus wat dat voor asiel is geweest waar anoniem is geweest????

Groetjes Annelies

Ik heb zelf geen hond uit het asiel gegaan, maar weet wel hoe het werkt bij het asiel waar Mika 1 keer in de week naar de dagopvang gaat (dat is in NL). In de ontvangst ruimte hangen pamfletten met daarop de op dat moment beschikbare honden. Er zitten nog meer honden maar die zijn dan nog onvoldoende geobserveerd en ze weten dan dus ook nog niet in welke situatie ze de hond kunnen plaatsen. Of een hond is nog ziek en mag nog niet naar een nieuw baasje. Als je op die pamfletten een hond ziet staan die je leuk vindt geef je dat aan. Dan ga je een formulier invullen met daarop vragen: wat verwacht jij van een hond? hoe is je gezins- en woonsituatie e.d. Dan kijken ze of die hond die jij hebt "uitgekozen" hier ook op past. Daarna gaan zij de hond halen en kan je kijken of het klikt! Of je de hond daarna gelijk mag meenemen weet ik niet.
Ik dacht vroeger altijd dat je inderdaad gewoon langs de hokken kon lopen en dan zeg maar verliefd kon worden op het eerste gezicht. Dan natuurlijk wel kijken of het ook de hond voor jou is wat betreft leefomgeving e.d.
Dit doen ze niet meer omdat het veel te onrustig is voor de dieren. Er zijn natuurlijk ook genoeg mensen die met minder serieuze bedoelingen naar een asiel gaan.

groetjes
Dineke

Loekie komt ook uit het asiel. Ik ben in eerste instantie toen bij een asiel bij mij in de buurt gewoon gaan kijken en mocht ook gewoon even rond kijken. Het asiel waar ik haar uiteindelijk vandaan had vroeg eerst mij wat voor soort hond ik zocht (maar had toen ik binnen kwam in eerste instantie ook geen specifieke hond voor ogen). Na mijn verhaal gedaan te hebben lieten ze mij een hond zien die zou moeten passen... ahum nee dus maar toen zijn we gewoon alle hokken op het gemak rond gegaan. Daarna stond ik een half uur later met het aankoopsbewijs buiten maar er is mij glad niet gevraagd of ik wel instaat ben een hond te verzorgen ed (vind ik dus heel slecht, ook is er nooit iets van een nacontrole geweest).

Toen ik me aan het oriënteren was op asiels/honden heb ik wel 1 asiel heel bewust overgeslagen omdat ik daar dus van had gehoord dat je verteld wat je "wensen" zijn en hun dan aangeven welke hond voor je geschikt is en dat je dus niet het asiel mag rond kijken. Of dit ook daadwerkelijk klopt weet ik dus niet want ik ben daar niet gaan kijken.

Groetjes Elvira en poot van Loekie

Mn ouders hebben ook een hondje uit het asiel, die ben ik samen met mn moeder op gaan halen, we hadden hem op de internet site zien staan, asiel gebelt, toen was ie al "gereserveerd" die mensen zouden twee dagen later een besluit nemen... wij wachten en wachten haha toen de dag dat ze zouden beslissen, dus wij om 12 uur natuurlijk al bellen, toen waren ze er nog niet uit,.. een uur later weer bellen.. toen kregen we te horen dat ze hem toch niet wouden hebben.. dus wij snel daarheen gereden, moesten een formulier invullen, met hem wandelen, ondertekenen en toen mocht hij mee naar huis net ons, wel kwamen ze nog een keer bij hem kijken of het goed met hem ging en of wij met evt vragen zaten.. dat was wel heel netjes,.. het enige waar wij tegen aanliepen is dat ie een heel vriendelijke beoordeling heeft gekregen en wij dat totaal anders ervaren, hij vloog visite en kinderen aan.. ook mn zusje greep ie gelijk.. dit bracht ons in twijfel hem wel of niet te houden,..
uiteindelijk is ie natuurlijk gebleven want hij was tien maand oud,.. en wat zou er dan met hem gebeuren???

Wat een raar beleid.......mensen willen graag een hond, hond zoekt baasje....maar er moet een formulier ingevuld worden en hond en baasje moeten maar afwachten want een ander kiest voor hen??

Vind ik een slechte zaak. Dat men niet zomaar iedereen een hond meegeeft vind ik alleen maar goed. Maar toch niet op deze manier. In een gesprek met de mensen (eventueel bij hen thuis) kom je toch veel meer te weten?
Ik ben ervoor dat men zoveel mogelijk voorlichting geeft over het gedrag van honden in het algemeen, dan samen de honden langsloopt, als er een klik valt op bijv. een speciaal op te voeden hond, daar dan ook voorlichting over geven.Ook alle details die bekend zijn over de hond vertellen. Dan eerst misschien gezamelijk een wandeling, om te kijken hoe hond en baasje met elkaar omgaan.
Soms kan men ook niet goed beschrijven hoe een hond in een thuissituatie zal zijn, toen we Lola kozen stond daarbij dat ze prima overweg kon met de andere honden. Dat was daar dan ook zo omdat ze die als haar roedel zag. Hier is ze echter bang voor heel veel honden, logisch zijn vreemde honden voor haar en een vreemde omgeving.

Dus betere voorlichting (ook het financiele gedeelte)en begeleiding zou goed zijn. Op deze manier vraag je m.i. om moeilijkheden. Het kost dan misschien wat meer tijd en moeite van de kant van het asiel, maar er wordt wel veel ellende mee voorkomen.

Persoonlijk vind ik dat er in overleg met mensen die daar verstand van hebben, zoals gedragstherapeuten e.d. zoiets als een standaard procedure zou moeten zijn zodat de juiste hond bij het juiste baasje komt.

Er is een regel dat de asiel niets over honden mogen zeggen, Dit omdat een hond in het asiel natuurlijk heel anders kan zijn dan in een thuisomgeving.
Want ik was toen een beetje kwaad dat niemand mij iets over Lucky kon vertellen terwijl ze al 1 maand in het asiel zat.
Verder hebi k niets meer gehoord,
Vragen als wat denk je dat een hond betekend of hoelang blijft hij alleen etc. vind ik een beetje onzin..als ik die hond graag wil geef ik gewoon antwoorden die ze willen horen.
90% krijgt nooit meer controle...

Ik vind het inderdaad ook raar, maar ik moet zeggen dat ik het vaak een beetje raar vind gaan in sommige asielen.

Mijn zus heeft ook een hondje uit het asiel gehaald. Wij kwamen toen binnen en hebben gezegd dat we graag even wouden kijken of er wat tussen zat. Toen mochten we gewoon langs alle hokken en ja hoor mijn zus was verliefd. Toen naar de balie, kregen we info over het hondje en mochten we met hem wandelen op een speciaal terein daarvoor.
Mijn zus wou hem hebben, maar ze mochten hem nog niet meenemen. Ze wouden eerst kijken of de klik er wel echt was enzo. Ze moest nog 3 x komen om een wandeling met de hond te maken. Na de 3de wandeling mocht ze hem meenemen.

Ik denk dat het heel erg verschilt bij welk asiel je gaat kijken. Ze hebben niet allemaal hetzelfde beleid zeg maar.

Wij zijn zelf ook wezen kijken in het asiel hier toen we nog een hond wouden. Toen mochten we ook gewoon langs de hokken, kijken of we een leuke hond zagen. Tja ik zou ze allemaal wel mee kunnen nemen wat dat betreft, maar het is er toch geen uit het asiel geworden.

Dat mochten wij dus niet want voor we de hond op de site hadden gezien hebben we ook gebelt dat we graag eens wouden kijken, omdat we weer opzoek waren naar een hondje maar we moesten echt een formulier invullen en konden bij de honden kijken die volgens dat formulier bij ons paste.. later zagen we dan de jack mix en daar zijn mn ouders nu dolgelukkig mee.. heeft even geduurt ivm zn agressie naar vreemde..