Hoe ging de fokker te werk bij de keuze van baasjes voor de pups?

Ik kocht mijn Duitse Pinschers bij twee verschillende erkende fokkers.

Blacky kwam uit Oost-Duitsland bij een fokker die erkend was bij de PSK, later niet meer.
Het ging er nogal vlug, vlug aan toe....daar lopen de pups, kies maar...betalen klaar. Er werden daar weinig vragen gesteld. Wat er later met de pups gebeurde kon haar blijkbaar weinig schelen.

Justy kocht ik in België bij een erkend fokker. Zij gingen een stuk selectiever te werk.
Eerst werd er gekeken naar je omgang met hun eigen honden en dan werd er gevraagd naar zijn toekomstige thuissituatie enz...
Ik mocht ze regelmatig bezoeken vanaf week 4, er mee spelen,ze optillen enz
Ze gaven mij zelfs een gebruikte knuffel mee voor Blacky zodat ze al kon wennen aan de geur.
Ze volgen hem ook een beetje. Ik krijg regelmatig een mailtje en binnenkort komen ze op bezoek.

Kijk dit noem ik fokkers met liefde en respect voor het ras.

Hoe ging dat bij jullie?

Met onze oudste hond gingen wij naar de hondenschool, ze hadden tevens een kennel.
Toen de pups geboren waren, mocht ik zo vaak komen als ik wilde (dat was 2x/week ). We mochten ze tillen en knuffelen, toen ze wat ouder waren speelden ze in de huiskamer en zaten wij er tussenin.
Wij kregen een nestlap mee, 2 gebruikte knuffels, nieuwe knuffels, een riempje, een cdtje met foto's, 'gebruiksaanwijzing' mbt verzorging, voeding, een boek van de rasvereniging, een zak voer, nieuwe speeltjes en ze lieten ons weten dat we altijd kunnen bellen/mailen als er wat is.
Helemaal top dus!

Er waren in cody,s nestje 5 pups. Alle 5 de baasjes mochten een keuze 1 pup en een keuze 2 pup uitkiezen. Daarnaast werd gekeken wat de baasjes met de honden wilden gaan doen. Cody was de drukste pup. Ik wilde cursussen en behendigheid gaan doen. Dus is mijn keuze 1 ook de pup geworden die ik kreeg. De fokker ging er dus heel zorgvuldig mee te werk.

Jammer dat het bij je eerste hondje niet helemaal ging zoals het hoort.. En gelukkig ibj de tweede wel

Ik heb kaya bij een particulier vandaan(oepsnestje). We gingen kijken en mochten er een uitkiezen we kregen bij elke hond een verhaaltje over hoe de karakter van de pup was. We hebben Kaya een paar dagen later opgehaald, ze was toen 10 weken en we zijn nog regelmatig bij haar mama op bezoek geweest. Ik heb de adressen van de andere broertjes en zusjes en we hebben binnenkort een kleine reunie.

Groetjes Loes

p.s. ookal komt Kaya van een oeps nestje ik heb met eigen ogen gezien dat deze meneer 24/7 met de hondjes bezig was en het beste voor ze wou.

Daarmee wil ik zeggen dat mensen niet altijd vooroodelen moeten hebben over dit soort nestjes..!!

Gelijk heb je Loes, en niet alle erkende fokkers gaan goed om met hun nestje hoor.
Ik heb duidelijk een verschil gezien.

Hehheh fijn dat iemand het ook eens zo ziet

die van ons komen van mp en ga prima, zijn wezen kijken toen ze weg mochten en gelijk mee genomen. ik weet hoe ik voor ze moet zorgen enz ze hebben hier prima honden leven.

Toen we Luna kochten hadden we het gevoel dat we een examen moesten afleggen Pas na verschillende telefoontjes hebben ze beslist of we haar mochten hebben, ze wonen bijna 3 uren rijden hier vandaan. Het feit dat we al een schnauzer hadden vonden ze positief omdat we met het ras vertrouwd waren. We hebben haar wel meegekregen de 1e keer toen we haar zagen, Luna was op dat moment al 12 weken. We hebben nog steeds contact met elkaar, zij zijn gestopt met fokken, het zijn mensen op leeftijd. De pups waren volledig zindelijk maar niet voldoende gesocialiseerd.

De fokker van Igor was een da en die verkocht pups zonder stamboom en was een flink stuk goedkoper dan erkende fokkers, we hebben Igor de 1e keer op 4 weken gezien en hebben hem op 6 weken meegekregen. Igor bleek jonge hondenschurft te hebben bij controle bij onze eigen da. We hebben geen contact gehouden maar toen Igor op 12 jarige leeftijd een tumor op zijn lever had is die da wel langs geweest om hem nog eens te zien. Deze da heeft een rare kijk op fokken en ik zou er nooit geen hondje meer kopen. Een mens leert zoveel bij met een 1e hond.

Zelf ben ik heel kritisch geweest op de keuze van mijn baasjes en ik ben heel erg blij dat ze alle 4 gelukkig zijn, toch zijn er maar 2 (waaronder onze Flo) van de 4 die een hondenleven hebben zoals ik het graag zie.
Ik heb nog steeds veel contact met de 3 andere baasjes, bij het minste weet ik steeds wat er scheelt en meestal ga ik mee op da bezoek als het niet voor de gewone inentingen is. Onze pups kennen me dus nog steeds heel goed en dat is heel fijn ze worden ondertussen 5 jaar en geregeld zijn ze nog eens alle 4 samen, ma is er altijd en soms ook pa. Mijn manier is natuurlijk niet voor elke fokker mogelijk, het was eenmalig maar met alles erop en eraan

Bij Yebo zat de fokker in Zuid Belgie. Ik ben daar geweest om de pups te bekijken toen ze anderhalve week oud waren.
We kregen een soort interview zodat ze wisten wie we waren en hoe onze woonsituatie ed. was. Ze keken ook hoe mama op ons reageerde en op het feit dat we Yebo oppakten.
Wij hebben de voorkeur voor een pup uitgesproken en omdat het een reu was en een minder gewenste kleur (ha, voor ons juist de perfecte kleur) vertelde ze meteen dat we die konden hebben.
Omdat het toch een heel stuk weg is hield de fokster ons op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen (chip, vast voer ed) via de mail, met foto's ed.
Omdat er in NL een tentoonstelling was waar ze met een andere hond heen gingen hebben ze Yebo, toen hij oud genoeg was meegenomen naar NL, waar wij hem opgehaald hebben. Dat ging allemaal heel rustig. Yebo had een "mama-doekje"bij zich, waar we nu, na 3 jaar nog steeds een stukje van hebben.
Ik heb zelf contact met haar gehouden en de ontwikkelingen van Yebo gemaild. Maar de basenji's is sowieso een weinig voorkomend ras, vaak hoor je via-via ook weer hoe het met nestgenoten ed. gaat.

Een tijdje geleden kwamen we de fokster weer tegen tijdens een basenji bijeenkomst en we kregen veel complimentjes over hoe hij er uit ziet. Het schijnt dat ie voor een Brindle een hele zachte vacht heeft en hij heeft lichtere ogen dan de meesten, dat valt op!

Groetjes,
Myrthe
Jodel van Yebo

Voor elke fokker is de situatie natuurlijk anders.
Ik kon ook maar eenmalig naar Berlijn om Blacky te halen, maar om totaal geen vragen te stellen over haar toekomst?

En van de fokkers van Justy kreeg ik ook de gekste anekdotes van kandidaat baasjes en het waarom ze niet geselecteerd werden.
Als fokker krijg je ook allerlei slag volk over de vloer.

ik ben blij dat er toch ook eens iets positief word gezegd over een fokker in België ,veelal worden ze als broodfok veroordeeld als ze van Belgie zijn!
en ja je begrijp wel ik ben Belgische en er zijn hier heus wel goede fokkers hoor!

@ bibiane
Oh dat is dus standaard dat fokkers in België negatief benaderd worden.
De fokkers van Justy zijn in Nederland ook al ten onrechte over de tong gegaan.

Ik kan alleen zeggen dat ik dik tevreden ben met hun en vooral met de pup.

wij zijn een paar keer bij de fokker geweest.

Ze heeft ons geadviseerd welk karakter het best bij ons past.

De fokkers van onze honden zijn wel streng voor de toekomstige baasjes.Je moet eerst komen kennis maken vertellen hoe je woont of je werkt enz.
En dan als alles goed is dan ga je op een wachtlijst.
Ik vind dit zelf erg goed.

De eerste keer zijn we bij de fokker geweest,
ze vroeg ons het hemd van ons lijf over onze thuissituatie, werktijden enzovoorts enzovoorts.
Ondertussen keek ze naar hoe wij met hun eigen honden omgingen die tijdens dat gesprek in de keuken onder het genot van een kop koffie bij ons waren en mochten toen bij de pups kijken.
Daarna nog bakje koffie, in totaal 3,5 uur geweest die avond.
2 weken daarna zouden we nog een keer terug gaan om bij onze pup te kijken, in die 2 weken heeft ze ons foto's gestuurd en hebben we veel heen en weer gemaild.
Toen zijn we voor de 2e x gegaan en hebben er weer 2 uur gezeten, gezellig gekletst zonder dat er vragen op ons afgevuurd werden.
Daarna moest we nog 2 weken wachten tot we de pup op mochten halen, we hebben veel gemaild en ook een aantal keer gebeld, over hoe het gaat met onze Bullit.
Ook hebben we contact op hyves.
Morgen gaan we hem ophalen.

ik heb overal nestkeus gehad. maar dat komt omdat ik al voor dat er pups waren met de fokker in contact ben gekomen, ook bij bamse. de fokker had twee bruine. twee zusjes, de rest was zwart, en ik wilde geen zwart, al van te voren is er bedongen voor nestkeus. daar ging de fokker mee accoord. ook de anderen fokkers.

Bij Yara mochten we zelf kiezen, en hadden we meteen een klik met de fokster. Wij hadden al contact vanaf de dag dat Yara was gemaakt zeg maar. Jenna komt bij de zelfde fokker vandaan, dus dat was al heel plezierig omdat het inmiddels een vriendin van ons is. Met Kiara ging het een beetje buiten mij om, omdat het een cadeau was van mijn man en dochter, wel zijn we meteen gaan kijken, en mocht ik haar op mijn verjaardag halen. Met een heel boek er bij over haar vader en moeder.En allemaal tips over de voeding en verzorging. Met deze fokker hebben we zo af en toe nog email-contact.

Wij dadden bij alle honden tweede keus, wij mochten uitzoeken hoe of wat we wilde, ze vertelde hun karater. We hebben ze vanaf dag 1 meegemaakt. Bij de tweede hadden we Jara laten kiezen.De pups om en om in het land laten lopen en kijken waar Jara op reageerde. Dat waren er twee en we hebben de rustigste genomen omdat Jara druk was toen der tijd.

Bijna het zelfde als bij jou in België.Ook wij werden getest om het feit welke pup past bij ons.Wij hadden aangegeven er veel tijd in te steken, en of we genoeg ruimte hadden. We lopen zo de polder in.Haar pups worden door een arts getest op allelei onderdelen en hoe reageert de pup. Aan de hand van die gegevens zoeken ze het baasje er bij. Niet iedereen kon zomaar een pup bij haar kopen.

Al onze honden zijn met de 'KLIK' uitgekozen.

Qua karakter maakt het ons opvoedkundig niet uit. Qua doel/sport wel, maar dat is al grotendeels bepaald door de oudercombi waar we een pup uit willen. Natuurlijk heb je in een nest gevoeligere en minder gevoelige hondjes. Maar het hondje waar we van begin een klik mee hebben, is ook telkens het hondje dat prima in de roedel past. In de sport zullen we ons toch moeten aanpassen aan de hond.

Bij de fokker van Kaleo werd ik op afspraak uitgenodigd voor een kop koffie. Het was een eerste kennismaking met het ras en ik wist ook helemaal niet of ik echt voor een pup wilde gaan. Ik kwam daar en kreeg meteen heel veel informatie over hoe ze bij de Basenji's zijn gekomen, dat ze eerder andere rassen hadden gefokt, maar zelfs bij zorgvuldige testen, onderzoek naar de bloedlijnen, gezonde ouderdieren, waren het inmiddels rassen met zoveel gezondheidsproblemen dat hij het niet langer verantwoord vond daarmee verder te fokken. Uiteindelijk dus verder gegaan met de Basenji. Ik kreeg de honden te zien en weer verdere informatie over gezondheid, de bloedlijn van de Abotere's, omgang en karakter van de Basenji. Het was een heel gezellig gesprek en ik vertelde zelf veel over mijn situatie, dat ik al een hondje heb etc.etc.
Uiteindelijk besloten dat ik toch graag een pup wilde en net in de goede periode want de dames stonden op het punt om loops te worden. Veel contact gehad en gehouden over de voortgang van de dracht, geboorte van de pups. Hij was alleen heel streng in het bezoek maar deed het uit zorg voor de pups. Ik heb uiteindelijk aan hem gevraagd, goh waarom hebben jullie mij eigenlijk nooit vragen gesteld? Hoort een fokker dat ook niet te doen? Toen kreeg ik als antwoord dat ik een open boek was en zelf al alle informatie had aangedragen die voor hun belangrijk was. Inmiddels hadden ze al verscheidene andere potentiele klanten afgewezen. We blijven zeker contact houden, hij gaat ook wandelingen organizeren enzo... ja, alles ging op heel goede en onderlegde manier, maar heel gemoedelijk. Ik ben zeker blij dat ik bij hun terecht ben gekomen.

Wij als fokker zochten de hond uit bij de baas(jes).