wat kan ik hieraan doen?

normaal ga ik elke dag naar het bos met fortuna.
deze week raakte ze in gevecht met een andere hond,het was niet haar schuld,er waren geen gewonden,en het was snel afgelopen.
daarna ben ik door omstandigheden 2 dagen niet geweest,tot vandaag,samen met mijn oudste dochter.
we waren pas net in het bos,en meteen kwam er een grote herder grommend en blaffend aanrennen,zo naar mijn dochter.ik zei dat ze doodstil moest staan,en stond klaar om erop te duiken als hij wat zou doen.
fortuna niet,die wilde spelen,maar dat beest duidelijk niet.de baasjes hoorde ik roepen,maar zag ik nog niet,en fortuna had bananendag,dus die kwam ook echt niet.
uiteindelijk had die vrouw haar herder te pakken,en ik fortuna,maar ik stond weer te trillen op mijn benen.
op het moment loop ik niet met een gerust hart in het bos,en als ik een hond aan zie komen,neem ik een sluipweg,als dat kan.
hoe kom ik over mijn onzekerheid heen.ik wil gewoon niet dat mijn hond vecht,en ook niet dat ze gebeten word.
ze is sociaal,maar heeft duidelijke grenzen,en ik heb flink de schrik te pakken.
hoe maak ik het bos weer leuk?

Ik herken het helaas, en het gevaar is dat je van je hond een kluizenaar maakt..

Ik probeer er boven te staan, gewoon gaan met die banaan, zorg ervoor dat je goed voorbereid gaan mocht het mis gaan.

Ik let altijd op de lichaamstaal van de andere hond bijvoorbeeld, en heb altijd een opgeladen telefoon bij me met het nummer van de dierenambulance en de dierenarts.

Klinkt misschien overdreven, maar op die manier voel ik mij veiliger.

Je weet verder toch niet wat er gaat gebeuren.

Je kumt ook een posje de hond aangelijnd laten tot je wat zekerder bent en ook de hond.Wat is dit een vervelende situatie.

ja,maar als mijn hond aangelijnd is,is ze de enige in het hele bos,en dat is ook niet veilig.het ligt juist meestal aan de andere hond(dat klinkt slecht)

Nee hoor, klinkt niet slecht, zo ervaar ik het ook soms

Goed voorbereid zijn, weten wat je moet doen als het wel een vechtpartij doet, meer kan je er niet aan veranderen helaas..

doet = word

Ik ken het probleem ook, Kaily heeft ook grenzen en hapt dan snel. Als ik dan onbekende honden tegen kom dan merk ik ook dat ik gespannen ben.
Zeker als het honden zijn die de aanleg hebben om sneller te bijten. Want ik wil niet dat ze gaat vechten, dit wil ze niet. Ze heeft gewoon de hondentaal slecht geleerd en hapt daarom snel.

Maar toch elke keer weer het park in, zoek mensen waar je mee kunt wandelen en heb vertrouwen in je hond. Zorg altijd er voor dat je iets super lekkers hebt(wat je hond weet) en dat je hond daarvoor komt.
En zeker weten wat je moet doen als je hond gaat vechten, bij Kaily is een duidelijke harde EY! goed genoeg om haar te laten stoppen. Dan hoef ik alleen als het nodig is, de andere hond te pakken.

Maar meestal laat ik ze snuffelen en loop ik door.

jeetje wat vervelend voor je... wel fijn dat ze niet de neiging heeft om zelf te gaan vechten.. kun je de eerte keren niet met een bevriende hond het bos in gaan zodat je wat steun hebt?

normaal hoef ik fortuna ook maar 1x te roepen,maar met die labrador van de week was het vechten zo fel,dat ze me niet eens hoorde.als ze alleen snauwt,is 1x roepen genoeg,en dan loopt ze mee.
ik ben bang als ik met nog iemand loop,met een hond die ze kent,dat ze dan juist eerder gaat vechten,omdat ze zich dan nog sterker voelt.
ze loopt ook wel heel dominant op honden af,heel zeker van zichzelf.ze loopt er meestal recht op af,niet met een boog.haar haren staan overeind,en ze maakt zich groter.daarna legt ze nogal eens graag haar kop in de andere hond zijn nek.
dan is ze ook nog eens 62cm hoog,dus het is ook heel wat hond wat ze op zich af zien komen.maar als ik haar aanlijn,komen die loslopende honden toch wel op haar af.ze is dan overigens altijd vriendelijk,en gromt nooit.

vandaag ok geweest,en maar 1 hond gezien.die kenden we al,dus geen probleem

gelukkig maar! voelde toch wel goed denk ik...

Om jezelf wat zekerder te maken ,bedenk je dat je weg kan lopen,zie je en hond(die je niet wilt zien,haha ) dan loop je de andere kant op,weg van de andere hond.

Probeer dat nu zo wie zo vaker te doen,want anders leer je haar dat jullie altijd (direct) op andere honde aflopen.En dan voelt ze zich sneller gesteund,omdat ze het idee heeft dat jij altijd achter haar aan loopt.

Verder mocht ze al bij de hond zijn en je wilt het niet:

*Ga thuis oefenen met Ilja's naamverknopingsspelletje,zodat je kan creëren dat je hond altijd komt (bij ons is nu altijd, 9,5 van de 10 keer meteen komen).En vergeet ook niet op zo'n 'gespannen 'moment toch nog blij en vrolijk te klinken(dat is even oefenen en omschakelen,zeker als je je op dat moment eigenlijk zorgen maakt,maar op deze manier komt ze zeker door de toon)

* en ga toch vaker een andere kant op lopen dan jouw hond verwacht,loopt ze voorop,dan loop je of terug,of sla je ineens rechtsaf.

* als je het aandurft,loop helemaal weg van de situatie(jou hond heeft contact met hond die je niet vertrouwd of je eigen hond niet bij vertrouwd),als jij weg loopt dan heeft ze geen steun.

Je kan zeggen ,maar wat als ze gaan 'vechten',als je erbij staat heb je meer kans op vechten dan wanneer je ervan wegloopt.

Jij kent je hond het beste,en jezelf natuurlijk.

Ik doe ter versterking van mijn vertrek ook nog weleens zeggenag Mila.
Dan kijkt ze naar mij en ziet mij weglopen.
Ze volgt meteen.

Inderdaad proberen om boven de angst te staan.
Ik begrijp dat je erg geschrokken bent, maar door situaties dan te vermijden waarbij je onzeker bent gaat de onzekerheid misschien alleen erger worden.

Hopelijk lukt het je om je angst opnieuw te overwinnen! Veel succes!

Liefs Valerie en Poot Arco

Als ze niet altijd vriendelijk is en ze niet altijd terugkomt is aan de lijn houden de beste optie. En dan heel veel trainen op het hierkomen. Dan kan je haar roepen als er een andere hond aankomt.
Toen Mexx geresocialiseerd moest worden hebben wij het ook zo aangepakt.
Tegelijk nam ik een paraplu mee om als barriere te gebruiken.
Als ik Mexx had geroepen en de ander riep zijn hond niet of die luisterde niet en kwam op ons af dan klapte ik de paraplu uit voor de hond bij ons was om hem weg te jagen en bij mexx weg te houden.
Ik ben de leider en ik bescherm de roedel. Zo leerde Mexx mij te vertrouwen als er honden in het spel waren en zocht hij daarna steun bij mij ipv de confrontatie aan te gaan.

ze blijft ook bij me als er een hond komt,dat is het punt niet.die honden komen op ONS af.ja,en als ze eenmaal kennis heeft gemaakt,dan wil ze spelen.en DAN luistert ze niet altijd.wel als ik doorloop,maar die kans had ik niet,omdat die hond naar mijn dochter stond te grommen.