Zal hij minder gericht zijn op mij?

zoals ik al eerder had vermeld, ga ik (hopelijk) een zoontje van axa voor mijzelf houden.


ik wou dus weten of dat eigenlijk voor "problemen" kan zorgen.
Daarmee bedoel ik dat de hond dan minder gericht zal zijn op mij, en dat ik het dan ook moeilijker krijg qua opvoeding.
zal de pup dan minder afhankelijk zijn van mij,omdat zijn moeder der is?

Eerst moet je bedenken dat je hem wel zou moeten castreren (ja blabla maar het is voor je bestwil! Je wilt niet ineens een nestje krijgen toch?)

En wat betreft jouw probleem.. nee dat zal zeker NIET het geval zijn. Tenminste, als je de pup nog steeds die aandacht zal geven die hij verdient. En Axa ook! Maar de pup toch wel meer.

Als Axa hem opvoed is dat juist goed voor zijn socialisatie. Maar wanneer ze gaat spelen met hem dan moet je er toch voor zorgen dat jij meer speelt. En meer traint. En dus belangrijker zal zijn voor hem.

Als je hem dus gewoon opvoed zoals je bij Axa deed komt het wel goed. Af en toe apart houden, en apart wandelen en trainen. Voer eerst Axa, dan de pup zodat hij zijn plaats kent.

groetjes

Hey,

Ja dat zou heel goed kunnen.
Je kunt er wel heel veel aan doen, om dat de kleine ook op jou gericht te laten zijn.

Belangrijk is dat die kleine net zoveel met jou samen is, als Axa toen ze nog alleen was. Dus ook veel oefenen, apart uitlaten, op cursus gaan.
Zeker het apart uitlaten is echt belangrijk. Die kleine moet de wereld vanuit zijn eigen (onzekere) standpunt leren zien. Met ma erbij voelt hij zich veel stoerder, wat tot problemen kan leiden. Zeker als om wat voor reden dan ook, mams een keer niet meekan of er niet meer is.
Ook het alleen blijven moet je echt apart gaan aanleren. 's Avonds al niet samen laten slapen. Ze dus zoveel mogelijk, zeker het eerste jaar (nadat de moeder natuurlijk goed voor ze gezorgd heeft de eerste 8 weken) alles apart doen. Af en toe samen uitlaten, maar verder altijd apart.
Het is heel veel werk, maar dan krijg je wel twee zelfstandige honden, die allebei op jou gericht zijn en niet de kleine op mams en mams op jou.
Het voorkomt ook heel veel problemen met alleen zijn, problemen met andere honden omdat die twee echt een roedel gaan vormen. Ma komt voor haar kind op en kind voor ma of om zoon uit de troubles te halen

Dit geldt dus eigenlijk ook, als je een pupje zou nemen van een andere moeder.

Daarbij komt het ook weleens voor dat ma helemaal niet wil dat haar zoon blijft. Het is normaal dat ze op een bepaalde leeftijd zelfstandig worden en 'uitvliegen'. Dat kan tot intollerantie leiden bij de moeder.
Ze heel veel apart laten doen helpt daar ook heel erg bij.

Groetjes Margje

Bedankt!



Roos, ik ben van plan om axa dan te steryliseren.
op een of ander manier stoor ik mij aan gecastreerde reunen.

groetjes!

Aha. oké succes dan nog verder, Paulina.

groetjes

Bedankt

wat het feit dat 2 honden al een roedel vormen, en ze elkaar gaan verdedigen, dat weet ik wel.


Margje bedankt voor de tip's!

Wat een mooie hond.

@ machtel bedankt

Hallo,
Dat was ook wat wij dachten toen we er een pup bij haalde.
maar zorg er voor dat je beide honden even veel aandacht geeft en veel dingen met de pup appart gaan doen, zoals de normale socialisatie, veel alleen met de pup wandelen, overal mee heen nemen.

Onze pup is net zo gericht op ons als de oudste en blijft veel dichterbij. ze vinden het altijd wel leuk om te spelen, maar als wij roepen wordt er geluisterd.
Groetjes veronque

Een teefje laten steriliseren is wel een veel zwaardere operatie (en veel duurder) dan een reu laten castreren. Bovendien heb je met een ongecastreerde reu straks veel meer kans dat hij het op zal nemen tegen voor zijn moeder en een vechtersbaas wordt.
Als het mijn honden zouden zijn zou ik een teefje houden en anders de reu laten castreren.
Onze honden leven in een roedel, maar zolang je ze goed opvoedt en beiden veel aandacht geeft, ook los van elkaar, blijven ze op jou gericht hoor.