Ze is dood en dood ziek

ga nog van haar genieten,nu het nog kan


heel veel sterkte en een dikke knuffel voor tara

slecht nieuws, heel slecht nieuws, maar misschien toch goed het nu zeker te weten, soms helpt dat met het vrede krijgen met wat je ziet en wat er gebeurd.

je bent hondenmens(en) en dus geloof ik vast dat jullie zullen weten wanneer het genoeg geweest is, zolang het leven Tara nog iets blij's te bieden heeft, wat ver boven het niet goed voelen gaat....... zal het goed zijn haar hier te houden.

je zal het weten wanneer het tijd is.

wat een lieve lieve foto, van een duidelijk zachtaardig meiske, bij alles een geluk dat ze juist jullie mocht treffen.

sterkte, wijsheid en een dikke knuf van Gorby en mij.

Wat verschrikkelijk...

Hopelijk kunnen jullie nog een hele tijd van haar genieten.

Heel veel sterkte voor jullie , geniet van de tijd, die jullie hebben

Wat vreselijk om te moeten lezen.

Ik geloof heel goed dat je nu een wrak bent, terwijl je het ergens al wel wist, je blijft goede hoop houden.

Geniet nog zoveel mogelijk van Tara nu het nog kan.

Heel veel sterkte.

Wat boft Tara dat ze jullie heeft. Zolang zij vecht voor haar leven, vechten jullie mee. Hopelijk mag ze nog even van het leven blijven genieten. Petje af voor jullie. Heel veel sterkte.

Wat verschrikkelijk om te lezen... Het is maar mooi dat Tara zelf niet beseft dat ze zo erg ziek is en zorgeloos kan genieten wanneer ze kan. Ze heeft geen idee wat komen gaat en leeft in het hier en nu. Ik hoop dat jullie nog een mooie tijd samen hebben.
Tumoren in de blaas? Jakkes. Een kennis van me heeft het ook en de prognoses zijn erger dan slecht. Toch gaat hij gewoon door met z'n werk en leeft zoals hij altijd al deed, samen met zijn honden en katten. Het is net of hij zich de ernst van de situatie niet beseft. Maar weet je? Misschien is dat wel een zegen.
Zich niet bewust van al het nare, en gewoon door te gaan en te genieten van wat er nog wel is, voor zolang het leven je nog de kans geeft. Net zoals Tara, zorgeloos.
Ik wens jullie al het beste.

Hé getver, het slechte nieuws blijft maar komen

Ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen maar wil jullie heel veel sterkte wensen en geniet van jullie mooie meid zolang ze nog bij jullie mag zijn.

Geniet zo veel je nog kan,al is het nog maar even .Veel sterkte als je de beslissing neemt!

Heeft de specialist nog gezegd hoe lang het kan duren voor ze echt ernstige klachten krijgt? Dagen? Weken? Maanden?

Och jee, ik had zo met jullie mee gehoopt op goed nieuws...
Geniet van de goede en mooie moment en ik wens jullie vee sterkte!

wens je veel sterkte hoor en hopelijk kan je nog wat van elkaar genieten

Ohw, wat verschrikkelijk... Je houdt toch een beetje hoop op goed nieuws en dan wordt toch het tegenovergestelde bevestigd. Als je het dan toch ziet en hoort komt dat natuurlijk weer als een klap in je gezicht... Kan me voorstellen dat je daar helemaal kapot van bent...

Ik hoop dat Tara nog een lange tijd gelukkig mag en kan zijn bij jullie! En ik wens jullie heel veel sterkte toe met deze moeilijke situatie...

Nou ik zou zeggen geniet echt heel veel van de tijd die je nog hebt.
Want het is alzo moeilijk voor je.
Jij /jullie hebben alles gedaan voor haar toch, ik zou hetzelfde doen hoor..de tijd die je dan nog samen kan doorbrengen....gewoon doen.
Ik wens je nog zeker een lange tijd plezier met je lieverd een dikke knuffel voor haar en heel veel sterkte dat kun je wel gebruiken

Jullie lieve reactie's betekenen echt veel voor me.

Mijn man heeft me overal altijd wel gesteund wat betreft Tara, nu natuurlijk ook, maar hij heeft gewoon niet met honden wat ik met de honden heb. Hij begrijpt mijn gevoel er toch niet zo goed bij zoals jullie dat hier begrijpen en dan is het heel fijn om ook reactie's te krijgen van mensen die dit wel begrijpen, dus opnieuw allemaal weer ontzettend bedankt!

Wilma, de specialist kon niet zeggen hoe lang het nog zou duren. Het kan een kwestie van een paar weken zijn, maar ook van een paar maanden.... Het is dus echt gewoon afwachten tot ze minder plezier in haar leven gaat hebben. We weten in ieder geval wel beter hoe we ervoor staan en zullen er dan ook alles aan doen om ernstige klachten voor te zijn......

Ik voel me ook echt verschrikkelijk en heb toch het gevoel dat ik gefaald heb.

Gisteravond lag ze even bij me op de bank, haar koppie op mijn benen en dan kijkt ze me aan met dat lieve koppie.....

Ik had haar zo graag "beter" willen maken, ik had haar zo graag een fijn hondenleven gegeven en ik heb haar niet kunnen helpen....

We hebben in ieder geval ook besloten dat als het zo ver is we haar thuis laten inslapen en haar dan bij onze lieve Blondie laten begraven....

Het is een dubbel gevoel als je ze niet meer kunt genezen kun je ze alleen nog liefde geven. En de ultieme liefde is loslaten als de tijd komt.

Ik wens je echt veel sterkte, probeer ondanks alles nog met haar te genieten van de gewone dingen. Elke goede dag is er immers 1.

Ik wens je heel veel sterkte! Thuis in laten slapen heb ik ook bij een van mijn teckels (Eppo) gedaan en dan is de hond veel rustiger, is een goed besluit!!
Sterkte meisje, geniet nog maar van elkaar!

Weken of maanden... het is niet fijn, maar je hebt dan in ieder geval voor jezelf even de tijd om aan het idee te wennen. Je mentaal voor te bereiden op het onvermijdelijke. Liever dat, dan dat je tussen nu en maandag moet beslissen of het over is.

Ik weet het, het is niet fijn, en het blijft altijd ellende om het aan te zien komen en die beslissing te nemen. Maar liever dat je het aan ziet komen dan dat het van het ene op het andere moment moet gebeuren.

Je hebt niet gefaald! Je hebt toch alles gedaan wat je kon doen! En nog... Je moet jezelf geen schuldgevoel aanpraten! Als je haar beter had kunnen maken, had je dat allang gedaan! Je doet alles wat goed is voor Tara, meer kan je niet doen... En ondanks haar ziekte heeft ze toch een fijn hondenleven bij jullie! Ze boft dat ze zo'n fijn thuis heeft bij jullie... Maar op dit moment ben je machteloos en je had het zo graag anders gezien.. Het is verschrikkelijk te weten dat je je maatje op zo'n jonge leeftijd zult verliezen... Misschien een troost dat je nu nog lekker kunt genieten van elkaar en dat je tijd hebt om afscheid te nemen... Het is zo moeilijk...

Leef met jullie mee! Dikke knuffel voor jullie!

Wat moeilijk, geniet zo veel mogelijk van elkaar ,en
ik wens jullie veel sterkte toe.

Veel sterkte.

Heel veel sterkte met deze moelijke tijd!!

Heel fijn dat je Tara thuis laat inslapen.
Ik zat met kippevel na het laatste verhaal.
Je hebt zoveel voor haar gedaan en je hoeft niet te denken dat je hebt gefaald.Heel veel sterkte voor de komende dagen.Liefs Corrie.

Heel fijn dat je Tara thuis laat inslapen.
Ik zat met kippevel na het laatste verhaal.
Je hebt zoveel voor haar gedaan en je hoeft niet te denken dat je hebt gefaald.Heel veel sterkte voor de komende dagen.Liefs Corrie.

Heel fijn dat je Tara thuis laat inslapen.
Ik zat met kippevel na het laatste verhaal.
Je hebt zoveel voor haar gedaan en je hoeft niet te denken dat je hebt gefaald.Heel veel sterkte voor de komende dagen.Liefs Corrie.

het woord falen is nu precies NIET wat er in mijn hoofd opkomt bij jullie verhaal.

geniet nog van haar zolang het doenbaar is en dan zal ze, en ook dat mag lang niet iedere hond, in de warmte van haar eigen huis, dichtbij haar eigen baasjes, inslapen.

wat kan je nog meer doen.......... niks.

sterkte

Je hebt alles behalve gefaald!! Maak er voor jou en Tara een mooie tijd van!!!

Liefs,

Gefaald?? Je hebt alles gedaan wat je maar kunt doen...dan kun je ook nooit falen. Onmacht...dat is het en dat is een rotgevoel.

Geniet van ieder vrolijk, levendig en liefdevol moment!!

heel veel sterkte!!

Ik weet dat ik niet echt gefaald heb, maar toch voelt het voor een deel zo.

Zo hard gevochten samen, zoveel geprobeerd en ik hield me elke keer weer vast aan elk sprankje hoop, pakte dat sprankje op en stortte me daar dan volledig op, alles om haar maar "beter" te krijgen, om haar een fijn leven te kunnen geven en uiteindelijk heeft niks geholpen, ondanks alles wordt ze nooit meer beter en ga ik haar nu kwijt raken.

Een machteloos gevoel is het inderdaad, wat ik ook doe ik kan haar niet meer helpen en dat voelt gewoon zo verschrikkelijk....

Als ze 's avonds bij me op de bank ligt dan voel ik me gewoon zo rot, ook naar haar toe. Als ik zie hoe ze me dan aankijkt dan blijf ik maar denken: mijn lieve meissie ik wil je zo graag helpen, maar ik kan niks meer voor je doen behalve je straks laten gaan....