nog nooit zo bang geweest...

Het is niet echt gezellig praten, maar kom, maakt niet uit...
Toen juist waren we met Nala in een hondenlosloopgebied.
Nala vind het daar altijd heel erg leuk en wij ook zodat we met andere mensen over de honden kunnen praten.
We liepen daar dus rond en nala was dus los, zoals alle andere honden.
Ze werd wel niet echt met rust gelaten door de mannetjes, waarschijnlijk omdat ze binnenkort loops word.
Nala was overenthousiast zoals meestal.
Ze waren met een stuk of 3 honden de hele tijd achter Nala aan aan het rennen.
Nala vond het niet erg.
Toen een stukje verderop toen de honden eindelijk weg waren, kwam de labrador die eerst ook bij Nala was weer naar ons toe.
Het was een lieve hond en hij was de hele tijd met Nala aan het spelen.
Ze waren enorm gek.
Maar...
Opeens viel Nala om.
Op haar rug, en ze kreeg stijftrekkingen in haar achterpoten, haar ogen draaide weg en ze kreeg wel schuim in haar bek.
De baas van de andere hond trok de labrador meteen weg.
We wisten niet wat we moesten toen.
Mijn moeder probeerde de dierenarts te bellen maar kreeg geen bereik.
Ik ben helemaal terug naar de auto gerend voor haar water bak te gaan halen.
Dat duurde wel even want de auto stond ver weg.
We waren helemaal in paniek en Nala heeft zo zeker 3minuten gelegen.
Ze probeerde op te komen en sprong zo in de lucht, maar viel steeds terug neer.
We dachten alledrie hetzelfde; GA NIET DOOD!
ik en mijn zus waren aan huilen van paniek.
Toen ik terug kwam met het water zag ik dat Nala alweer liep.
Wél aan de riem nu.
Toen kwam er een andere hond aan en Nala begon te blaffen en ze was heel agressief naar de andere hond.
Zo hadden we haar nog nooit horen blaffen.
We zijn naar de dierenarts gegaan en die zei dat het 9/10 kans was dat het een epilepsie aanval was.
Zo bang ben ik nog nooit geweest, ik dacht echt dat ze het niet ging halen...

wat eng zeg!! kan me voorstellen dat je echt geschrokken bent!

Jeetje dat is schrikken zeg! Gelukkig is Nala er nog.
Gaan ze haar nog verder onderzoeken?

Epilepsie dacht ik ook meteen aan..
Voorzichtig met prikkels dus..
Maar niet getreurd meid, daar is medicatie voor..
Maar misschien was dit een eenmalig gebeuren en gebeurt het niet weer..
Misschien was dit een uitlaatklep voor alle hevige emoties van het spelen en rennen.
Was ze nadien erg moe?

Arme Nala.
En als het nu epilepsie is?
Medicatie? Wat moeten jullie nu doen?

Dat is schrikken!! Kan je haar niet laten onderzoeken/testen voor epilepsie?

Gelukkig is alles goed gegaan! Doe maar rustig aan met Nala. Die zal wel heel veel energie hebben gebruikt in die paar minuten.

Liefs,

Kan me trouwens wel enorm voorstellen dat je hevig schrok.
Vooral als je het nog nooit gezien hebt bij haar..

De dierenarts zei dat we niet veel kunnen doen.
Normaal gezien gebeurt het niet meer, maar ik ben er toch niet zo gerust in...
Hij zei dat als het nog eens gebeurt dat we dan bloedtesten moeten laten doen en als ze daar niks kunnen vinden krijgt ze pilletjes.
Waarschijnlijk was het omdat al die reutjes achter haar aanliepen...
Daar gaan we dus niet meer naar toe.
Ze bleef een beetje raar doen, ze kwam bijvoorbeeld de hele tijd bij ons zitten.
En ze was weer overenthousiast bezig...
Nu ligt ze te slapen.

Jeetje, dat is schrikken zeg. Wat zijn de verdere stappen? Gaan ze haar verder onderzoeken of iets dergelijks? Kan me voorstellen dat je in alle staten bent als je zoiets bij je eigen hond ziet gebeuren.

Zo,schrik ,zeg !
Maar ze liep daarna dus weer normaal?
Mijn overleden keesje liep na een epileptische aanval zeker een paar uur zo in huis rond ,net of hij helemaal de weg kwijt was.
Dat duurde soms wel 2 uur voor hij dan weer ging liggen.
Liet Nala ook haar plas lopen?
Dat deed die van mij wel.
En schuim bij zn bekkie ook.
Gelukkig hoefde hij toen geen medicijnen omdat het maar weinig voorkwam.
Ik hoop dat het bij deze ene keer zal blijven want het is echt niet prettig om te zien bij je eigen hond.

Dat is inderdaad even schrikken

Kan me voorstellen hoe jullie schrokken zeg.
Ik weet nog dat onze Zorro zijn eerste aanval had, toen dacht ik ook dat hij dood ging!

De dierenarts zal het jullie ook wel verteld hebben, maar het is erg belangrijk om bij een volgende aanval op te schrijven wat er aan vooraf ging, hoe lang de aanval duurde, hoe de aanval eruit zag.

Het kan ook bij één aanval blijven, maar daar zou ik niet vanuit gaan. Het is zaak om erachter te komen of de epilepsie een lichamelijke oorzaak heeft.

Onze Zorro heeft het gelukkig maar mild en het blijft bij ongeveer 4 aanvallen per jaar. Hij is inmiddels 5 1/2 en het gaat nog steeds goed met hem.

Ik kan me voorstellen dat jullie hele wereld nu even op zn kop staat. Je gunt je schat geen akelige ziekte.
Sterkte

Ze wankelde een beetje en haar plas liet ze niet lopen.
ik hoop echt dat het niet meer voor komt!
Ze ging ook best wel snel slapen.
Toen juist wou ze wel nog spelen en begon ze rondjes door de kamer te rennen en te springen.
We hebben haar toen een beetje gekalmeerd en toen is ze vanzelf in haar mandje gaan liggen.

Ik ben totaal niet thuis in epileptie bij honden, maar kan je niet beter nu alles laten onderzoeken?

Ik bedoel, moet je dan maar afwachten tot het weer gebeurd?

Daarnaast moet je dit doorgeven aan de fokker, want het is erfelijk dacht ik..

dat is zeker schrikken!
hoop voor je dat het bij deze 1ne x blijft!

jeetje zat erg! Ik hoop dat t niet weer gebeurd! Sterkte ermee.

Jeetje, dat is schrikken!
Hoop dat het niet meer gebeurd...

dankjewel iedereen!
ik weet het zelf ook niet goed.
De dierenarts zei dat we er weg moeten blijven tot dat ze gesteriliseerd is, zodat reutjes niet meer zo achter haar aan lopen.

Waar komt je hond vandaan?

Ik zou echt de fokker ff bellen als je daar de tijd voor hebt, want een van haar ouderdieren draagt dit dan bij zich.

Ik snap dat je geschrokken was.
Toen mijn hond een epileptische aanval had de 1e keer dacht ik echt dat hij dood ging.
Het ziet er zo eng uit als je het niet kent en het nooit gezien hebt. Nouja Sowieso ziet het er eng uit, maar als je weet dat het epilepsie is dan weet je dat het 9 van de 10 keer wel weer goed komt.
Wat mijn DA toen vertelde is dat ze alleen medicijnen geven als de hond het vaak heeft. Want zelfs met medicijnen hebben sommige honden dan nog 1x in de 3 maanden ofzo een aanval.
Dus als je hond zonder medicijnen weinig aanvallen heeft hebben medicijnen geen nut. (zo vertelde mijn DA dus)

Ze zal wel heel moe hiervan zijn een tijdje.
Het vergt heel veel energie van een hond.

Hopelijk blijft het bij 1 x.

Nala komt van mensen thuis.
Dat was hun eerste nestje.
Misschien is bellen inderdaad een goed idee.

dat zei onze DA ook.
Ik hoop echt dat het niet meer gebeurd.
Het was echt eng!

Nee, leuk is anders...

Het is misschien slechts eenmalig en misschien kun je het een volgende keer voorkomen door tijdens het spel van Nala met andere honden haar tussendoor even bij je te laten komen en wat afleiding te geven. Niet vlug een koekje, maar echt even kalmeren. Honden gaan soms zo op in hun spel dat ze moeilijk terug in het gewone ritme komen. Misschien geeft dat een verkeerde reactie in hun hersenen. Hier nog even een link met een beetje uitleg :

http://www.hondeninfo.be/informatie-hondenziekten/stuiptrekkingen-bij-honden/

Maat het maar opvolgen door de dierenarts, maar 'k wens jou en Nala toe dat het niet meer gebeurt.

wat ontzettend eng.
hoop dat het eenmalig was, sterkte ermee

Ik denk dat het teveel voor haar was dat geren en achternagezeten worden, en dat de spanning en de inspanning de aanval uitgelokt hebben.

Nu je weet dat dit kan gebeuren zou ik erop letten dat ze niet teveel prikkels krijgt, en voorlopig lekker rustig aan doen.

Heb je de fokker al gebeld?

wat eng

Oh dat is even schrikken!!

Dat is inderdaad niet leuk om te zien...
Hopelijk was het eenmalig!

Dat was zeker schrikken.
Hopelijk gebeurt het niet meer.

Inderdaad is het belangrijk dat ze niet te veel prikkels krijgt.
Maar ik ben van mening dat een hond wel gewoon "hond" moet kunnen zijn. Dus haar niet in alles beperken.
Alleen wel meer opletten en haar niet gelijk weer in de drukte doen. Of in het donker langs een drukke weg lopen met veel autolampen bijvoorbeeld.
Als dit eenmalig was of als ze het zelden gaat krijgen dan kan de hond eigenlijk gewoon alles blijven doen.
Alleen helaas weet je nu nog niet hoe dit zich gaat ontwikkelen.