Wij hadden een bijna 3 jaar oude Duitsche Pinscher (reu). Afgelopen donderdag hebben wij hem moeten laten inslapen.
Het was een vrij dominante hond en hij vond het nooit leuk wanneer je hem lang aaide. Dat was jammer, maar we hadden het als het ware geaccepteerd.
Hij heeft mij in het verleden wel eens gebeten, maar we hebben hem gehouden. Hij was ook vrij chagrijnig nadat hij had gegeten (grommen, blaffen).
We hebben alles geprobeerd om het dominante gedrag uit hem te halen. We deden veel oefeningen en hij kreeg veel beweging (4 keer per dag lopen, regelmatig fietsen en hardlopen). Twee keer is er een gedragstherapeut langsgekomen en daarna ging het vrij goed. Afgelopen maandag beet hij in mijn trui en toen vonden mijn ouders dat hij weg moest. Dindsdagochtend heeft hij mijn vader hard in zijn hand gebeten; 12 hechtingen. Een halfuur later hem ik nog met hem gekroeld. Dat was het rare van hem, hij kon soms raar doen en was voor de rest erg lief. We beseften dat we hem niet langer konden houden.
We hebben contact gehad met de therapeut en iemand van het asiel. Beiden vertelden dat het lastig zou zijn een nieuwe baas te vinden voor hem. We wilden voorkomen dat hij de rest van zijn leven continu een nieuwe baas zou krijgen en zagen geen andere oplossing dan hem te laten inslapen. De dierenarts zei dat het iets genetisch zou kunnen zijn en dat zoiets helaas wel eens voorkomt. Ik weet dat het de beste oplossing was, maar sinds donderdag mis ik mijn hondje heel erg. Vooral op bepaalde momenten moet ik erg huilen, bijvoorbeeld wanneer hij naar buiten zou gaan of wanneer de zon schijnt zoals vandaag. Hij hield erg van de zon en in mijn gedachten zie ik hem lekker van de zon genieten.
Het was een hele lieve, slimme, energieke en nieuwsgierige hond die nooit iemand kwaad deed. Het was geen werkbare situatie meer, omdat het steeds verder escaleert dus we moesten wel, maar het doet wel heel erg pijn.
Nooit meer kan ik met hem lopen. Nooit meer zie ik hem rennen, springen en snuffelen. Nooit meer kan ik een spelletje met hem doen. Nooit meer zal ik hem zien eten.
Ik zie steeds zijn lieve koppie voor me en dan moet ik weer huilen. Waarom, waarom, waarom???
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hondje moeten laten inslapen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hallo Christiaan,
Wat een intriest verhaal, ik begrijp je onmacht en wanhoop.
Heel veel sterkte met het verlies van je maatje.
Groetjes en een poot van Amy
Heel vervelend wanneer je om die reden een hond moet laten inslapen. Maar soms kun je niet anders.... Veel sterkte, het verdriet zal er niet minder om zijn.
Hoi Christiaan,
Heel verschrikkelijk wat er gebeurd is. Ik kan me o zo goed voorstellen hoe je hem nu mist. je zult de komende tijd tegen meer dingen aanlopen die zo gewoon waren en waarom je hem zo mist. Ik wens je heel veel sterkte en huil maar rustig dat hoort er nu eenmaal bij.
een warme groet van Alice en Cobus4ever
Hoi Christiaan
Wat triest voor je jo. Maar dit kon niet anders Huil maar lekker uit hoor en natuurlijk mis jij je hondtje nou heel veel sterkte groetjes joke en een dikke knuf van taat voor jou
Een hele moeilijke beslising om je maatje in te laten slapen.Maar als ik zo je verhaal lees hebben jullie er wel alles aan gedaan wat mogelijk was.Heel veel sterkte met het verwerken van je verdriet.
Dag Christiaan,
Jouw hondje weet,dat jij heel veel van hem hield en hij zal nu ook bij je zijn en jou volgen...hopelijk geeft dat wat troost...
Maar wat ik me afvraag: hoe kan zo´n klein hondje zo´n grote verwonding hebben gemaakt?
Is hij weleens goed onderzocht?Vreem,dat hij na het eten chagrijnig was.Had hij dan misschien pijn?
Een hond kan gaan bijten uit pijn en niet uit agressie.Maar ja,daar heb je nu niks meer aan...
Ik wens je sterkte met het verwerken!
groetjes van Ingrid en haar 6 honden vanuit Frankrijk
Iedereen bedankt voor zijn steun!
Hij was inderdaad vrij klein, maar hij had sterke tanden en sterke kaken.
Volgens mij had hij geen pijn. Hij was gewoon een beetje geprikkeld na het eten, maar je kon ook een klein stukje wandelen na het eten. Volgens de therapeut was het een lichte vorm van voernijd. Je kon zijn bak wel afpakken, maar na het eten was hij een beetje geprikkeld.
het is echt heel vervelend voor je. ik zou het niet toe laten staan om je hond in te slapen. ik zou hem dan op je kamer houden. maar ik kan er bijna niet tegen gewoon dat verhaal het is echt heel sneu groetjes en heel veel pootjes van chico
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hondje moeten laten inslapen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?