asiel en het vorige baasje...

mijn kinky komt uit het asiel.
ze is in beslag genomen door de politie bij de vorige eigenaresse omdat zij niet (langer) voor haar kon zorgen. dat was ook duidelijk zichtbaar, kinky was ernstig verwaarloosd.
ik denk dat kinky nu echt gelukkig is, al kan ik aan sommige dingetjes nog wel merken dat ze een 'verleden' heeft.

toch denk ik soms aan haar 'oude baasje'

ik weet niet waarom ze niet meer voor haar hondje(s) kon of wilde zorgen en wat nou als ze haar hondje(s) enorm mist?



herkent iemand die ook een asiel hondje heeft dit?

Ja ik denk daar ook heel vaak aan, zowel in positieve als in negatieve zin, ik had er wat voor over om in contact te kunnen komen met zijn vroegere baas maar dat gaat niet omdat ze hem gedumpt hebben anoniem...

Nee, totaal niet. Onze eerste hond was gevonden in het bos, en de vorige en Dobby zijn afgestaan. Opgestaan plaatsje vergaan, vind ik.

Dotje was ook in beslag genomen door de politie, samen met haar dochter. Niet omdat ze verwaarloosd waren, maar omdat ze mishandeld werden. Ook onderling in het gezin vielen blijkbaar rake klappen, gezien Dotjes reactie als hier eens hard geroepen werd of gestoeid. Dotjes dochter vond al snel een thuis, Dotje moest langer in het asiel blijven. Totdat wij haar eruit haalden. ze mocht nog 6 jaar bij ons zijn. Ik heb later van de asielbeheerder gehoord dat de vorige baas later zijn honden weer opeiste, maar de rechter besliste dat ze niet meer naar hem terug mochten. Gelukkig voor ons én Dotje

Ik denk er heel veel aan! Heb 1 van de 2 hondjes uit het asiel gehaalt.
Niet in beslaggenomen, maar gebracht met een reden die niet klopt. Ben dus erg benieuwd.

Ik loop vaak met hem in de buurt waar hij ook vandaan komt (dat weet ik doordat ik zijn afstandspapieren geizen heb, ben vrijwilliger in het asiel)

Ik vraag me vaak af, of ik de eigenaar niet misschien al eens tegen het lijf gelopen ben.

Ayla heb ik niet uit t asiel maar wel als herplaatser.. Haar fokker heb ik goed contact mee en die hebben 4.5 maand terug besloten Ayla daar weg te halen (met soort van medewerking van de vorige baasjes) en mij uiteindelijk gebelt of ze bij ons mocht komen..

Ayla is erg slecht gesocialiseerd (lees: eigenlijk niet..), vermoedenbestaat ook op mishandeling en sowieso verwaarlozing..

Dus eerlijk: nee ik denk niet echt aan de baasjes hiervoor.. ja in negatieve zin wel ja

Ik heb dat ook vaker gedacht van onze eerste witte herder, van wat hebben ze hem aangedaan? Het enigste wat ik er van wist was dat hij bijna vanaf pup tot 10 maanden aan een ketting van anderhalve meter gezeten had en op zijn hele lijf littekens en afdrukken van een ketting had.

Bij Darcey weten we het zeker dat hij mishandelt is aangezien alle striemen op en littekens op zijn lijf.

Ik denk nog wel eens aan die baasjes maar dan wel in de zin van GRRRRRRRRRRRRRRRRRRR.

Taat komt ook uit het asiel
Ja ikdenk er ook wel is aan
Maar dan in negetieve zin
Waarom is zei gedumt wat ging er verkeert

Mijn Jhento heeft 4 baasjes gehad, in zijn 2 jarige leven. Vreselijk gewoon! Ik heb nog steeds het idee dat hij niet weet dat hij hier blijft, Voor altijd! Ik heb contact gehad met zijn vorige baasjes, en 1 ervan had zo'n lullige reden:
Ja, hij verhaarde te veel. Hoe zou het komen? Misschien beter voer geven...

bij murdoch had ik het wel omdat je dan denkt hoe haal je het in je hoofd om een pup van 9 weken te dumpen in het asiel.hij had al 2 baasjes gehad voordat wij hem namen met 11 weken, uiteindelijk met veel oefenen en liefde een super hond geworden tot zn dood. mijn topper.ben vereerd dat wij hem hebben genomen.

Billy komt ook uit het asiel .
Ik denk wel eens waarom hebben ze zo'n schatje kunnen dumpen .

Onze eerste hond kwam uit het asiel. Zij was gevonden op een industrie terrein in Den-Helder. Ze had al tijden lang uit de vuilnisbakken gegeten en had hierdoor te weinig voedingstoffen binnen gekregen en daardoor weer een olifanten huid op haar rug en zwaar aan de diarree.

Ik was toen een jaar of 4 en herrinner me die hond heel goed vanaf het asiel tot het overlijden op 16 jarige leeftijd. De hond had ongeveer dezelfde leeftijd als mij.

In het begin was ik allen maar super blij met 'mijn' hond!

Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik me afvroeg hoe iemand zo'n lieve hond nou achter kon laten op een industrieterrein. Omdat de hond bepaalde dingen had, die wij niet van andere honden herkende (gevaar herkennen en mens en dier ervan verwijderd houden) begon ik, maar ook mijn ouders, zich steeds meer af te vragen waar die hond vandaan kwam, hoe oudzij daadwerkelijk zou zijn en welke trainingen zij gehad zou hebben. Maar inderdaad ook of de hond wel bewust op het industrie terrein achtergelaten is..

Niemand had zich bij het asiel gemeld, dus konden wij de vorige eigenaar ook niet opsporen.

@ CORINE Je schrijft nu al zo'n tijd NN mee..

HOOGSTE tijd dat je eens inlogd..

Zo niet dan zal je van het forum verwijderd worden..

Lees de regels eens door..

http://www.hondenpage.com/hondenforum/53100/modmededeling-aan-alle-anonieme-'vaste'-gasten.php

Mijn eerste hond, kwam uit het asiel, reden van afstand is mij niet bekend, hoorde later wel van de dierenarts dat ie mishandeld was geweest ( dierenarts kende vorige baasje )

De honden die ik nu heb zijn afgestaan wegens echtscheiding, zijn hun hele leven al samen geweest.

Cindy was ook zwaar mishandeld en verwaarloosd toen ze in het asiel kwam, en lange tijd wilde niemand haar hebben, ze was niet zindelijk en heel schuw. Ik dacht vaak van wat voor beest was dat die haar zo mishandeld heeft, want joh Cindy groeide uit tot een heel speciale lieverd, en is bijna 15 geworden. Kan alleen maar kwaad zijn dat mensen zich zo afreageren op dieren cq kinderen. Maar dankbaar dat we Cindy een mooier leven hebben kunnen geven!

Wat fijn om te lezen dat jullie allemaal een hondje gelukkig hebben gemaakt met een fijn thuis.

Ik heb Baila ook uit het asiel, waar ze al met 4 maanden terecht gekomen was. De vorige eigenaar had 2 pups uit 1 nest tegelijk genomen. En deze was 'te dominant' gebleken????

Blijkbaar is ze niet leuk behandeld daar, want in het begin was ze erg schichtig en dook ze in elkaar als je haar wilde aaien of aanraken. Maar dat is heel snel minder geworden gelukkig. Het opvang gezin van het asiel heeft dan ook goed werk met haar gedaan. Ze wilden haar ook perse geplaatst hebben bij een andere hond. En bij mensen die dingen met haar zouden gaan ondernemen. Nou dat doen wij wel. Hebben diverse cursussen met haar gedaan op gehoorzaamheids gebied en na behendigheid zijn we nu echt fanatiek aan het flyballen. En ze doet aan jachttraining.

Ik denk wel eens aan de vorige eigenaar(s) en wat die nu mist, zo'n leuke hond. Dominant? Soms, maar daar kunnen wij goed mee omgaan. Het is gewoon een echte Jack Russell met een verkeerd kleurtje.

Taiko moest worden afgestaan omdat z'n baasjes gingen scheiden en hij bij de vrouw terecht kwam. Zij werkte fulltime en deed Taiko iedere dag in de tuin. Daar ontsnapte hij en werd dorpen verderop gevonden en naar het asiel gebracht. Dit is een aantal keer gebeurd totdat het asiel zei dat het beter was om hem af te staan. En dat heeft ze toen gedaan. Ze wilde vervolgens niet meewerken door ons te vertellen wat voor commando's hij kende.

Ik vraag me wel eens af hoe ze met hem omgingen, want spelen kon hij eerst niet. Hij is wel goed gesocialiseerd en heeft een aantal gehoorzaamheidscursussen gedaan. Dus hij is niet mishandeld geweest.

Tegen ons is gezegd dat het baasje overleden is.
Maar nu merken wij al van in het begin dat Maya lijdt aan druppelincontinentie net na haar plasje. We stellen ons wel degelijk de vraag of dit niet de reden voor de afstand was. Zo merkten we ook dat ze heel weinig gewoon was. Wandelen bvb of bezoek. Dat gaat nu allemaal supergoed. Het is een lief hondje maar in het asiel zagen ze geen enkel probleem om haar ook bij kleine kindjes te plaatsen en daar heb ik nu toch wel een andere mening over. ze is duidelijk geen babies gewend en doet er tegen alsof het een kleine puppie is, af en toe beetje prooiachtig gedrag (zich boven de baby willen positioneren). Ik heb een waslijst aan vragen moeten invullen, heb 2 bezoeken aan huis gehad van de gedragstherapeut. Tot daar aan toe, maar had toch echt wel het gevoel dat ik me moest bewijzen. Maar de mensen die afstand doen zouden ook wel iets meer aan de tand mogen gevoeld worden

Dotje wist ook niet wat spelen was. Verder was ze wel goed opgevoed, ze was gehoorzaam, maar ze kromp ook in elkaar als je haar wilde aaien. Wij hadden toen ook Lady(een dwergpoedel. Zij was van slag na het overlijden van haar moeder Sita. Die was de leider geweest en Lady kon het alleen zijn niet erg aan. Daarom kwam Dotje als geroepen. Het klikte meteen tussen haar en Lady en doordat Lady wel speelde leerde Dotje ook dat spelen leuk was. Dotje was maar een bastaardje maar ze was goud waard. Ondanks haar verleden dat tot op het einde nog vaak meespeelde. De angst voor bepaalde dingen hebben we er nooit helemaal uit gekregen.

wil graag weten wie skinny haar baas vroeger is geweest en die eens goed de waarheid vertellen,en doen wat hij bij skinny allemaal gedaan heeft


skinny is gewoon op straat gedumpt,toen ze ze uitgefokt was



gelukkig zocht ze ons huisje uit

Altijd toppie als mensen een hond uit het asiel halen. Je weet nooit zomaar de rede maar gelukkig zijn mensen zo verstandig om ze naar het asiel te brengen ipv ze ze ergens dumpen. Het knappe van mensen die een hond uit het asiel halen is dat ze zonder te weten wat de hond heeft meegemaakt ze het toch voor elkaar krijgen om een herstart te maken. En ja er zijn ook mensen die zonder dat ze het zelf willen hun hond weg moeten doen.

wat fijn zoveel reacties!!

ik herken heel veel in de verhalen, zo wist kinky echt niet wat een bal was en wat je er mee kan doen. ze poepte en plaste waar en wanneer het haar uit kwam, dat was ze blijkbaar zo gewend. dat is niet van een aantal weken niet voor haar kunnen zorgen, dat is een verwaarlozing van een veel langere periode... andere hondjes vind ze ook nog steeds eng, daar hapt ze naar, misschien is ze amper buiten geweest.

maar goed, dat zijn maar speculaties en misschien kunnen we beter vooruit kijken dan terug!!

wij kregen bij onze 1e asielhond heel stevig les van de trainster van de probleemhonden groep waar we (redelijk onervaren nog) in terecht gekomen waren.
Wij refereerde nog weleens aan zijn verleden (wat ook niet zo rooskleuriing was) en deden soms zijn gedrag mee "goedpraten"

zij zei:
"boy is niet zielig meer, dat was hij vanaf het 1e moment dat hij bij jullie was niet meer, hij zal nooit omkijken of terugdenken, hij gaat vooruit, behandel hem dus nooit als zielige hond, maar als de hond die hij is"

waarmee ze niet wilde zeggen dat een hond geen rugzak meeneemt inzake verkeerd of anti-sociaal gedrag, wat ze bedoelde is dat je dat nooit mag koppelen aan zieligheid en daarmee het gedrag goedpraten of accepteren.

Toen we dat gevoel van zielig en beklagen los hadden gelaten ging zijn gedrag met sprongen vooruit en zaten we al gauw niet meer in de probleemhonden groep (waar hij als een uitvallende haai in terecht was gekomen) en hebben we er 10 jaar een heerlijke hond aan gehad.

Gorby heeft ook een zeer belast verleden, hij is beschadigd dat zeker, maar bijna waren we weer in die valkuil gevallen hem hierdoor anders te behandelen, maar ook met die beschadingen is tie vooral gewoon HOND, en wil zo ook leiding krijgen en behandeld worden.

Oude eigenaren zeggen mij niet zo veel.

Up! Een asielhond die een gouden mandje heeft gekregen kan zoo dankbaar zijn !