afscheid nemen

Ik lees jouw verhaal hier nu net. Zoals je denk ik wel weet heb ik gisteren mijn maatje van 17 af moeten geven Ik weet precies wat je nu doormaakt. Ook ik ben maanden bezig geweest om naar het moment van gisteren toe te leven. Ik wist gewoon dat iedere dag zijn laatste kon zijn en ik wist ook dat ik die keuze een keer voor hem moest gaan maken! Ook ik moest iedere nacht er uit om Flos te laten drinken en vaak ook nog te laten plassen. Flos had het probleem dat hij zijn drolletje niet meer aan voelde komen, waardoor er vaker ongelukjes gebeurde in huis, de laatste week had hij zijn plasjes ook niet altijd meer onder controle...Niet erg, uit liefde voor mijn maatje nam ik al die extra verzorging en al het extra werk voor lief! Ik deed het graag voor hem! Mijn maatje had nog plezier in het leven, was telkens blij als we ook maar even uit zijn zicht waren geweest, ging gerust nog een uur met de wandeling mee en zo lang hij dat plezier had, was dit alles voor mij geen reden om hem te laten gaan....Maar deze laatste week, kreeg ik wel een gevoel dat hij echt achteruit ging en dat het toch wel eens snel kon gaan gebeuren...De wandelingen werden hem te veel, hij liep regelmatig ergens tegen aan, maar zijn kwispel was altijd aanwezig! Woensdag en donderdag ben ik meerdere malen verdrietig geweest, omdat het idee sterk door mijn hoofd speelde en tja....vrijdag kon het dan ineens echt niet meer! Het afscheid komt onverwacht, maar toch....zie je het wel aankomen! Geniet nog zolang mogelijk van je lieve kanjer. Vertel haar alles wat je haar wil vertellen, zorg dat ze zich bij jou veilig kan blijven voelen. Ik hoop dat je haar nog aan het eten krijgt. Ik wil je in ieder geval alle kracht sturen om je door deze vreselijke periode heen te slaan. Geniet nog zo lang het kan en geef haar maar ontzettend veel knuffels...Ik zal een kaarsje voor je kanjer branden...
Liefs Monique

Heel veel sterkte gewenst!

Dank u Kylie voor de bemoedigende woorden

Dank u Monique voor de lieve woordjes en ook jij nog veel sterkte gewenst !

hoi jacky hoe gaat het nu met je maatje?
ik hoop dat het nog heel goed met haar gaat.en dat ze nog een tijdje bij je mag blijven.

Jacky,

Ben een hele poos niet op deze site geweest, af en toe en vooral als ik mijn meissie Lesley mis...de donkere cairn op de foto, zoek ik deze site op...als een soort troost.....
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.
Lesley is ingeslapen op 28 april jl om 19.15 uur en ik mis haar nog iedere dag.

Sterkte

Bedankt voor uw Diana...héél lief van je !!!
Heb haar vanmiddag een beetje kunnen doen eten
Rijst met lekker kippebilletje en sorry ja hoor een beetje lekker (niet te pikante) curry saus met groentjes !!!
de d'arts zei ..kan me ni schelen wat ze eet, als ze maar eet vandaar
en ik weet dat ze daar verlekkerd op is, het was niet veel maar toch iets !!! Ze is wel erg verzwakt hoor,springt zelf nietmeer in de zetel enzo....maar pijn heeft ze nog niet en zoals ik al reeds zei das voor mij de limiet !!!!
Ik denk dat ik het niet kan afscheid nemen en haar laten inslapen maar zal uiteindelijk toch moeten.We hopen haar toch nog iets bij ons te houden en elke dag is een gewonnen dag !!!

Oh, ik voel precies waar je door moet Jacky!!! Het is zo ontzettend moeilijk de knoop door te hakken. Maar zolang Zarah geen pijn heeft kun je haar nog fijn even bij je houden. Verwen haar maar lekker!!!

Fijn dat je Zarah nog kunt verwennen jacky en wat goed dat je iets maakte waar ze verlekkerd op is. En mja... curry wordt in het oosten ook als medicijn gebruikt, misschien voelt ze zich er wel wat opgekikkerd door Er brandt hier een kaarsje, ook voor Zarah dat ze het zo mag houden, zonder pijn. Groetjes.

heel veel sterkte.

ik weet wat je door moet maken.

16 februari 2010 mn lieve sinbernard pup van 6 maanden in laten slapen .

28 december 2010 onze leonberger van bijna 8 jaar in laten slapen.
zei had een tumor in de darmen.

zo wat missen wij ze zeg.

sterkte

sterkte hoor want ik weet de beslissing moeten nemen is zwaar

bedankt lieve mensen voor jullie steun !!!!

het doet erg pijn om je liefste maatje te zien aftakelen, ze wordt wel zwakker en zwakker en ik moet haar bijna voor alles opnemen echt jammer .Een beetje troost vinden doet deugd,maar stel vast dat véél mensen dit moeten doorstaan en ja hoor" houden van" doet pijn als de tijd van afscheid nemen is gekomen

Dat is waar.. en alleen wie niets heeft heeft niets te verliezen. Sterkte nog!

vandaag contact opgenomen met de dieren universiteit te Gent (echt een aanrader voor problemen met uw vriend die uw gewone d'arts niet kan oplossen, uitstekende en vriendelijke d'artsen staan daar ter uwe beschikking )na overleg hoe Zarah het nu doet , hebben ze contact opgenomen met m'n plaatslijke locale d'arts,om zarah een injectie te geven met cortisone met langdurende werking (+/- 3 weken) om 19.30 uur laten zetten en nu op dit ogenblik om 23.00 is zarah véél rustiger !!!!haar ademhaling aangenamer en confertabeler voor haar hopenlijk zou ze morgen iets moeten eten om verder aan te sterken.We weten wel dat Zarah uiteindelijk niet meer kan genezen, en dat we haar zullen moeten laten gaan, maar elke dag dat ze nog langer en op een aangename manier voor haar bij ons kan blijven is mooi meegenomen !!!

En Jacky, hoe gaat het nu met Zarah??? Doet de medicatie al zijn werking??? Het is idd fijn dat je zo nog even wat tijd met haar hebt. Wat is het toch moeilijk, hé? Ik heb heel vaak gehoopt met onze vorige hond dat hij zelf zou overlijden, zodat ik die rotbeslissing en stap naar de DA niet hoefde te maken. Maar 'gelukkig' is dit niet gebeurd, want als hij uit zichzelf was overleden dan was hij hoogstwaarschijnlijk gestikt in zijn eigen vocht. En had hij een hele naar eind gehad. Nu is hij tijdens zijn narcosespuitje al overleden, zo ziek was mijn dier. Geef Zarah een dikke knuf van mij. En jij en je vrouw wens ik superveel sterkte toe en hoop dat jullie Zarah nog even bij jullie kunnen houden.

Liefs Jacq...

Thx Jacq..

Spijtig geoeg waren ons verwachtingen en onze hoop weer iets te hoog gegrepen,inderdaad en of dit moeilijk is,nu ik moet wel zeggen dat ze iets rustiger ademd dat wel, maar ik krijg er verdomd niks meer in van eten en das zo frustreerend é ze wordt zo zwakjes

Hallo Jacky,

Ik vind dit echt heel erg maar ik denk dat het voor je kleine lieverd tijd word om de regenboogbrug over te gaan.Je schrijft zelf al dat ze niet meer wil eten en waarschijnlijk komt ze ook niet overeind ,nu moet je toch echt even aan die kleine lieverd denken en niet aan het verdriet en gemis voor jezelf.Sorry dit klinkt misschien een beetje hard maar ik denk alleen maar aan je hondje. Altijd een hele nare beslissing maar doe wat voor je hondje nu het beste is.Veel sterkte

heel veel sterkte voor jullie lieveling,ook mijn hond gaat het niet goed meer ze is 15,5 jaar oud en is totaal versleten ,en mag er niet aan denken als ze ons gaat verlaten,en ja ik durf bekenen dat ik een week aan een stuk heb gehuild van verdriet,van onze vorige schat (wij hebben altijd een chowchow) ze slaapt nog steeds boven bij ons en dan word ze voorzichtig gedragen elke avond tot boven ;en s'morgens weer naar beneden,ik zal haar bijstaan tot het laatste moment ,net als jij ,zorg nog goed voor je lieveling,weet zeker dat ze dat aanvoelt jouw liefde ,sterkte ,corry

Ik denk aan jullie...

het is allemaal zo moeilijk als je lieverd niet meer wilt eten.hier is er ook een ze eet bijna niks meer slaapt de heledag loopt moeilijk.ik moet haar ook elkedag opbeuren naar boven en ook naar beneden.ik geef alles wat ze maar lust maar ze eet bijna niks zelfs pens waar ze zo gek op was laat ze staan.ik voel bij haar gewoon de botjes.en toch is ze bijna niet afgevallen.het is zo moeilijk he ik weet het ook niet meer.

ik wens je veel sterkte toe.

is triest é als ze niet willen eten pfffff

diana ook sterkte hoor

Hoe gaat het nu met jullie?
Het is zo'n moeilijke situatie...

We branden een kaarsje voor de hondjes en hun baasjes die zo bezorgd om hen zijn.

Groetjes.

Bedankt voor het medeleven, Zarah is rustig nu en heeft een beetje gegeten komt waarschijnlijk door de cortisone spuit, ze is wel moe !!! Mijn vrouw en ik zijn ons stilaan aan het voorbereiden om de rotbeslissing te nemen, waar we wel al uit zijn is dat we Zarah laten cremeren om haar trug mee naar huis te brengen zodat ze bij ons een plaatsje zal blijven innemen.

Ik weet wat je doormaakt Jacky, wij hebben de beslissing gisteren genomen en onze hond wordt morgenochtend ingeslapen.

Ik hoop dat ze van de Cortisone spuit wat opknapt, en ik wens je heel veel sterkte!

Je hond zal zelf ook een beetje aan gaan geven, wanneer het echt niet meer gaat. Tenminste...zo heb ik het wel bij mijn 2 honden ervaren die ik heb moeten laten gaan....Let goed op die signalen en niet te lang egoïstisch zijn, maar in het belang van je hondje deze verdomd moeilijke keuze maken. Vroeg of laat gaat het gebeuren en ik kan je vertellen dat het vreselijk moeilijk is, maar als je als baasjes weet dat je er alles aan gedaan hebt en het lichaam niet meer verder wil vechten, dan weet je dat je hond je dankbaar zal zijn dat je haar uit haar verdere lijden verlost hebt. Ik hoop dat je nog een tijdje van haar mag genieten...Nogmaals heeeeeel veel sterkte in deze zware tijd!

Jacky en vrouw, ik denk aan jullie. En aan jullie lieve Zarah.... Ik hoop dat jullie de kracht mogen krijgen om de beslissing te maken!!!



Liefs Jacq

lieve jacky ik denk ook heel veel aan jullie omdat ik nu ook in het zelfde schuitje zit.en het ook niet meer weet.zolang je hondje geen pijn heeft zal ik ook wachten.om haar te laten gaan.elke dag is mee genomen zo denk ik er ook over.en in mijn hart neem ik al afscheid.vandaag is pas 6 weken mijn andere hond jordy ingeslapen.en ik weet niet of ik het aan kan om er straks weer een te moeten verliezen.

ik wens je zoveel sterkte toe je weet waneer de tijd is om het te doen.je gaat dat aan voelen.

liefs diana

Veel sterkte de komende tijd, we willen ze niet laten gaan, maar soms dan kan het niet anders.

Zulk nieuws komt inderdaad als een mokerslag aan , of ze nu jong of oud zijn...je sluit die lieverds telkens zo in je hart daar ze onvoorwaardelijk trouw en liefdevol zijn .

Geniet nog van jullie momenten samen en geef je lieverd van ons ook een dikke knuff.

Heel veel sterkte in deze moeilijk periode .