Hallo allemaal,
Ik wil even mijn verhaal kwijt, want zit me niet lekker. Ik weet niet of ik het hieronder moet plaatsen.
Ik kwam gisteren terug vanuit florida en hoorde van mijn moeder dat het niet goed ging met onze hond.
Onze hond heeft geen goede evenwicht meer, kan niet goed op de linkervoorpoot staan en valt steeds om. Nu is ze mijn moeder dinsdag naar dierenarts gegaan, en hij vertelde haar dat diva een hersenbloeding of infarct heeft gehad. Nu heeft die druppels meegegeven en die moeten we geven. Nu moeten we twee weken afwachten of het beter gaat. Dit is een kleine kans
Nou kwam ik vandaag weer bij diva kijken en zag dat het niet lekker gaat. Ze is sloom, (eet wel), en kan bijna niet lopen.
Ik ben bang dat dit de laatste week(en) voor diva zijn, en we zijn al langzaam aan het afscheid nemen.
Ik vind dit zo erg, we zijn ook al reiki aan het doen met diva, dit gebeurd twee keer per dag door de buurvrouw.
Sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt.
Ik heb er erg verdriet van en weet even niet meer wat ik moest doen, ik voel me al een stuk fijner naardat ik dit bericht heb getypt.
Groetjes Demi
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Moeilijke periode" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik snap dat dat inderdaad heel moeilijk moet zijn, post maar wat je wilt! Gedeeld verdriet werkt altijd beter! Niks opkroppen! Eruit gooien die zooi!
Ow wat erg zeg... wat verschrikkelijk!
Ik hoop niet dat dit het einde is...
Heel veel sterkte en beterschap!
Wat erg.Je kunt hier altijd je verhaal kwijt.
Ik hoop dat je de hond nog mag houden.Maar als het echt niet meer gaat is het beter voor de hond.
Ik wens je heel veel sterkte toe.
wat verschrikkelijk allemaal ik hoop dat die nog wel beter wordt.maar het is wel goed dat je er ondanks alles wel over naar denk dat dit wel eens mis kan gaan.zo leef je er wel naar toe.en dan kan het alleen maar mee vallen.
ik wens je heel veel sterkte en kracht toe.
het blijft altijd een moeilijke beslissing.
Dankje wel!
Het doet me echt goed om verhaal te vertellen. Ik zit al heel de dag te snikken. Maar ik denk dat het wel goed is. Als het erger wordt, dan moeten we gewoon afscheid gaan nemen. Want anders is het egoistisch van ons, Diva kan niet veel meer, maar we genieten er nu nog maar van de tijd dat ze nog bij ons is. Ben blij dat we afscheid kunnen nemen als het erger word, en dat het niet ineens zo klap is. Ik zal jullie op de hoogte houden, dan kan ik me ei ook kwijt!
Groetjes demi
Altijd erg om je geliefde maatje ineens af te zien takelen...Ik maak het nu zelf ook weer mee met mijn oude Flos! Iedere dag, kan de laatste zijn en het is inderdaad verschrikkelijk om er bij stil te moeten staan dat het afscheid kan naderen Ik wens je veel sterkte....Misschien hersteld ze wel volledig van haar infarct! Dat kun je nooit zeggen....Mijn vorige hond Buster heeft een aantal keer een hersenbloedinkje gehad en de eerste keer, herstelde hij eigenlijk vrij snel....Dus wie weet!
Nogmaals sterkte!
gelukkig kun je hier altijd je verhaal kwijt en dat vindt ik zo fijn van de hp.zo ben ik ook pas mijn hondje kwijt heb hem moeten laten inslapen.hij is nu iets meer als een maand overleden en ik weet dat het heel veel pijn doet.denk nog elke dag aan hem.
en dan heb ik nog een teefje lady met haar gaat het ook niet zo goed zij heeft last van atrose krijgt wel pijnstillers.maar wilt bijna niet lopen en eten gaat ook niet zo best meer.ben soms ook bang dat ik haar snel kwijt zal zijn.en ik moet er nu nog niet aan denken.maar ik weet dat die tijd komt zij is al ruim 14 jaar oud.
Ja inderdaad dat is erg fijn aan HP, dat je hier alles kwijt kan. En dat er mensen met je meeleven. Iedereen kan zijn of haar ervaringen delen.
Ik weet niet hoe het is om iemand te verliezen, hoe lang gaat het verdriet door, en wanneer kan je het een plaatsje geven? ik denk dat het voor iedereen anders is. Maar als ik zo terug kijk heeft diva al een mooi leventje achter zich. Ze word in mei 11. Dus dat zijn al heel wat jaartjes.
@Monique van Flos & Morris
Het is trouwens fijn om te horen dat het mss nog wel over gaat. Alleen ben ik bang dat Diva er al veel heeft gehad. Maar het doet me wel wat dat je dit vertelt, en hoop ook dat je van flos nog lang mag genieten.
Je weet het nooit. Ze kunnen er van herstellen....alleen is het risico wel aanwezig dat ze er vaker last van gaan krijgen. Dat was bij mijn Buster in ieder geval wel het geval....
Ik hoop ook dat ik Flos nog wel even bij me kan houden, maar ben bang dat dit niet erg lang meer zal zijn Hij gaat de laatste week echt achteruit.....
Ik weet het, dat is echt het enigste nadeel aan honden. Dat ze niet 50 jaar meegaan. Maar Monique, als je je kl*te voelt dan kan je hier op HP je verhaal kwijt. Dat is echt fijn. ik voel me nu echt even stukken beter. Je moet maar zo denken, net als flos die is er al 17 jaar( als ik het goed had gelezen). Hij heeft het goed bij je, en mijn hond ook. Hij heeft het echt goed gehad(nu nog steeds hoor) Afscheid is zo erg! Ik zit er echt over na te denken. Maar mss leeft die nog wel een paar jaar. Kan je nu nog niet zeggen, Maar ik sta er nu pas echt bij stil nu die echt aftakelt.
Jeetje wat vreselijk.
Heel veel sterkte, en hopelijk komt het toch allemaal goed.
Ik geloof dat het moeilijk is voor je... Ik hoop dat het wel beter zal gaan met Diva en je nog lang samen met haar mag zijn. Heel veel sterkte...
Inderdaad, jouw hondje kan nog herstellen, maar je houdt er ook rekening mee dat dit niet gebeurt. Het blijf heel onzeker. Het is gewoon verschrikkelijk om je maatje te zien worstelen om weer beter te worden....Ze kunnen ook niet zeggen hoe ze zich echt voelen en als het einde nadert, moeten wij die verdomd moeilijke keuze maken en beslissen over het leven van een dierbare kanjer! In mijn geval, weet ik gewoon dat Flos niet meer beter zal worden...Hij gaat alleen verder achteruit en dat gaat nu ineens vrij vlot vind ik....Inderdaad hij is in november 17 jaar geworden en al vanaf zijn 6 weekjes bij ons in huis! Dus ik mag trots en blij zijn dat ik hem al zo lang heb, maar nu het einde in zicht gaat komen, moet ik nu al erg wennen aan het idee dat er dadelijk een tijd gaat komen, dat hij niet meer bij ons zal zijn.....Hij hoort gewoon bij ons! Maar ja....ze hebben helaas geen eeuwig leven We zullen het af moeten wachten hoe het allemaal gaat lopen, maar ik snap je verdriet volkomen
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Moeilijke periode" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?