Ik kon wel huilen!

Vandaag ben ik in twee uitersten gevallen: eerst stond het huilen me nader omdat ik me zo rot voelde en wat later stond ik bijna te huilen van geluk!

Ik ben Bo dus nog altijd aan het trainen om alleen te zitten, momenteel kan hij toch al een uurtje alleen zitten. Ik moest vandaag naar de winkel, dus het plan was van Bo zolang alleen te laten.
Ik had de deur nog maar achter mij dichtgetrokken en Bo begon al onbedaarlijk te janken en te blaffen. Mijn zin om te vertrekken was meteen over. Ik was nog aan het twijfelen om Bo gewoon toch mee te nemen, maar toegeven is ook niet de oplossing.

Het winkelen duurde ongeveer een uur. Heel de tijd voelde ik mij zo rot en lastig, ik had echt een heel naar gevoel.

Toen ik thuis was legde ik in de gemeenschappelijke inkomhal al meteen mijn oor te luister. En ik hoorde NIETS! Mijn eerste gedacht was: oh nee, er is iets gebeurd! Dus ik crosste naar boven, trok de deur open en zag nog net Bo rechtspringen vanop zijn plekje in het salon. Hij lag gewoon rustig te slapen. Het is de eerste keer dat hij gewoon op zijn plaatsje was gaan liggen. Ik was zo blij!

Vandaag heb ik met een honden-expert gesproken. Hij zei dat ik goed bezig was met mijn training, maar dat ik toch iets meer aandacht aan de bench-training moet geven. Daar beginnen we morgen zeker aan!
Na vandaag voel ik toch iets meer een hart onder de riem gestoken!!

Fijn om te horen zeg!

Ja, daar word je echt heel blij van

Heel veel succes nog met alles

Goed bezig!!!!
Wat een geweldige mijlpaal bereikt.
Fijn voor jullie beide, want dit geeft vertrouwen voor de volgende keer

oooooooow wat herkenbaar! Je moet er voor jezelf vertrouwen in krijgen he? Ik moet goudeerlijk bekennen. Ook nu na een jaar blijf ik een hartsprongetje hebben bij het thuiskomen. Zit gewoon in mijn aard. Pippa heeft het grote geluk dat ze heeft mogen wennen met baby stapjes. Klein deel van het huis. Gordijnen dicht voor haar geborgenheid etc etc. Pip vindt alleen thuis blijven no problem. Ze kent de opmerking: ik ga even weg. Sterker nog ze ziet het aan de manier waarop ik mijn eigen vertrek voorbereid. Dus het kan allemaal Maar ik blijf altijd bezorgd. De kunst is natuurlijk om pippa daar niet mee lastig te vallen. Bij thuiskomst worden eerst jassen opgehangen. Antwoordapparaten gecheckt etc dan pas pip begroet. Het liefste zou ik meteen op de vloer liggen en die kleine onderkussen haahahahah. Maar goed bezig! kleine stapjes.

Oh wat fijn! Het is inderdaad leuk om te zien dat de hond bijleert!
Veel succes nog!

Bo heeft vandaag anderhalf uur alleen gezeten! Morgen proberen we twee uur. Spannend!

Mooi dat het zo goed gaat. Bij mijn Bindi (10 maanden oud) duurde het ook een paar maanden hoor , gewoon rustig opbouwen. En goed aan zijn bench laten wennen het moet echt zijn plekkie worden en hij moet zich er erg comfortabel in voelen.

Succes met trainen !
Groetjes Lisanne en een pootje van Bindi

Oh wat is dat fijn zeg, dat het gewoon kan

Wauw wat fijn zeg!
Volhouden!!

Wat goed. Gefeliciteerd!

goed gedaan

Wat fijn om te lezen.Met geduld komen we ver met de honden.