JRT en 2 jarige dochter

Hallo, ik ben nieuw hier . Wij hebben sedert kerst een jrt(met stamboom, beide ouders zijn stabiele en open JRT), ze is nu 10 weken.(naam : Jackie O) Alles gaat redelijk goed, het is niet onze eerste Jack, maar wel de eerste hond, sedert onze jongste dochter er is, zij is 2.5. Met onze oudere kinderen lukt het redelijk, vooral mijn dochter van 12 kan goed overweg met het "leiding geven" over de hond; Maar met de kleine is het toch moeilijk, je merkt , hoe jong onze Jackie O ook nog is, dat ze probeert om "boven" ons dochtertje te staan. Als onze dochter door de woonkamer rent, hapt Jackie enorm naar haar voetjes of beentjes...wij proberen de kleine duidelijk te maken dat ze dan absoluut stil moet gaan staan en naar boven kijken om de hond zogezegd te negeren...dit snapt een 2 jarige natuurlijk niet echt. Als ik onze Jackie dan berisp zou ze(af en toe) wel eens haar lip optrekken en eens blaffen naar mij, waarop ik haar meestal eens corrigeer door haar eens op de rug te houden tot ze kalm is, daarna negeer ik haar onmiddellijk. Dit lukt dan wel even, maar van zodra de kleine weer in beeld is, schiet jackie er weer achteraan....heeft iemand bruikbare tips om de hond duidelijk te maken dat ze lager in rang is dan ons dochtertje?

waarom leg je je hond op haar rug?wie heeft je wijsgemaakt dat dat goed is?
met kids blijft het altijd lastig,want ze staan op die leeftijd nog niet boven de hond,omdat ze geen geestelijk overwicht hebben.mijn dochtertjes van 2 en 3 staan ook nog niet boven de hond.
veel pups bijten in handen en voeten van mensen,en het beste kun je dat afleren door steevast elke keer duidelijk "nee" te zeggen,en iets te geven waar ze WEL in mag bijten,zoals een botje of zo.afleiden werkt het beste,en dat moet je dan ook stug volhouden.

ik zou me nog niet zo druk maken om de rangorde....

Laat het hondje pup zijn en je kind kind.

Laat iedereen rustig aan elkaar wennen. Corrigeer neit fysiek maar zeg enkel nee en geef haar dan iets waar ze wel in mag bijten.

Fysieke correcties hebben totaal geen nut. Je pup is nog zo jong!

Tja, een pup en een klein kind is niet gemakkelijk. Ik ben zelf niet zo van dat op de rug leggen, dat is naar mijn idee nogal verouderd. Ik probeer te streven naar een natuurlijk overwicht, niet fysiek overheersen. Geen fysieke machtsstrijd uitlokken. Goed gedrag belonen. Je pup ziet in jouw overwicht hooguit dat jij dus blijkbaar de baas bent (iemand waar je bang van moet zijn?), maar snapt natuurlijk niet de bedoelde link dat jullie kleine meid dus ook boven hem staat.
Dan kom je meteen op het feit dat een 2 jarig kind eigenlijk niet hoger in rang kan staan, zolang je kind niet in staat is een hogere rang zelf te handhaven, moet ze het ook niet proberen, anders komt ze voortdurend in die strijd terecht.
Dan is het in de roedel de taak van de moeder om haar pup (je kind) te beschermen totdat ze zichzelf kan redden (dat duurt helaas bij mensenkinderen langer dan bij pups)
Je kunt hem afleiden en belonen als hij je kleine meisje met rust laat. En het is een uitdaging iets te vinden dat nóg leuker is dan die rennende beentjes. (want die vindt hij, als ik je verhaal zo hoor, eigenlijk alleen maar leuk om mee te spelen.) Dus veel oefenen, met hem bezig zijn en zijn aandacht bij iets anders leuks houden, terwijl je dochtertje rondrent.

Tja, waarom leg ik haar even op de rug...om even duidelijk te maken dat ze te ver gaat...beetje het gedrag van de "moederhond" naspelen...en ik vind echt dat ze niet mag bijten, dat moet snel duidelijk zijn,met 10 weken is het natuurlijk nog normaal dat ze hapt...het lijkt allemaal speelgoed wat voorbijkomt natuurlijk...als ik plots snel opsta zou ze wel eens naar mijn broekspijpen happen ook, maar dan sta ik nogal bruusk stil en dan houdt ze het snel voor bekeken.Ook als ik met haar speel en ze hapt in mijn vingers, sta ik gewoon op en ga weg, spel voorbij. Zo zal ze het wel snel snappen, maar met kinderen , vooral van die wilde, kleine meisjes is het niet zo simpel. Maar goed, het komt wel zeker...

Toch al bedankt voor de reacties, en duidelijk ook dat het nog mijn taak is om de kleine te beschermen, misschien moet ik me inderdaad niet zoveel zorgen maken, tenslotte is ze nog maar een dikke 2 weken thuis (ook al lijkt het veel langer!)
Jacks zijn speciale hondjes...veel pit in een klein hondje!

Volgens mij is je hondje er niet op uit hoger in rang te komen, daar zijn honden helemaal niet mee bezig.

Ze snapt alleen het gedrag van je dochtertje niet en raakt overprikkelt zo, vandaar het happen. Als jij haar dan nog eens op haar rug gaat leggen, en ze dit ook niet snapt wordt ze steeds onzekerder en onrustiger. Kalmeer haar liever met rustige stem en haal haar uit de situatie.

Beiden opvoeden, hond en kind. Als je dochtertje in een wilde drukke bui is zou ik het hondje even in de bench doen.

Misschien kan je hier nog wat tips uithalen


http://www.devrolijkeviervoeters.org/tips.htm

pups gaan ook vaak happen als ze te moe zijn.een pup heeft heel veel rust nodig.een verplichte rust in een bench werkt het beste.voor elk uur dat ze wakker is,zou ze 2 uur moeten rusten

@Dobry ; dat ben ik toch niet eens met je, honden zijn absoluut bezig met "meerder" en "mindere"; Misschien nog niet zo sterk als pup, alhoewel...
Maar wel bedankt voor de link.
Uiteraard gaat ze regelmatig in "de bench" en ja, ze slaapt héél veel. Voor de rest is het eigenlijk een zalig hondje...dus veel te klagen en te vragen heb ik (nog) niet.
Misschien moet ik dat inderdaad niet meer doen, op de rug houden...is misschien wel verouderd...heb dit eigenlijk aangeleerd gekregen van onze eerste hond (ook JRT), en dat is inderdaad al jàren geleden...

En waarom staat de ene keer mijn foto erbij en de andere keer ben ik dan weer Gast???

Och ja...

Dat je pup achter je dochtertje van 2,5 aanjaagt, is heel normaal. Vergeet niet dat er jacht in je JR zit. Als je dochtertje weg blijft rennen, zal dit alleen maar zelfbelonend zijn voor je pup. Hij rent immers achter haar aan en zij vlucht! Ik zou je pup wat meer in de bench doen als je kleinste dochtertje in de kamer speelt. Dan krijgt je pup ook wat meer rust! Op tijden dat je dochtertje in bed ligt, moet je nu aandachtsoefeningen gaan doen, zodat je pup wat meer op jou gaat letten. Op rustige momenten zou je jouw kleine dochtertje eventueel wat lekkers kunnen laten geven aan je pup. Wat ook kan helpen om de pup gewoon een bot te geven als je kleinste dochtertje in de kamer is. Zo zal hij haar als iets leuks gaan ervaren en er niet meer achteraan jagen! Ik zelf heb ook een dochtertje van net 2 jaar en weet dat het lastig is om ze op die leeftijd duidelijk te maken hoe ze eigenlijk met honden om moeten gaan. Ze zien op die leeftijd ook nog niet echt het gevaar van een hond! Nu zal dat met 2,5 jaar al weer iets meer zijn! Het is gewoon dubbel opvoeden. Zowel je pup als je dochtertje Mijn dochtertje weet goed, dat ze onze honden niet mag storen als ze liggen te slapen en dat ze niet mag slaan naar de honden, maar toch.....soms kan ze het nog wel eens proberen. Vooral als onze jongste hond bij haar in de buurt is en zij is wat aan het eten. Dan kan ze wel eens een dreun geven en ff duidelijk zeggen "Morris niet afpakken". Dus ik ben eigenlijk altijd in hun buurt om het weer ff te sussen en duidelijk te maken dat dit niet de manier is om het op te lossen Tja en de ene pup is de andere niet. Het lijkt er op dat je pup toch wel iets pittiger is Die heeft dus wel leiding nodig....

@Monique
Bedankt voor je reactie, ik vind het altijd wat "treurig" als ik de hond in de bench doe als de kleine wakker is, maar het kan nu even niet anders en in feite ligt ze na 2 minuten als een bolletje te slapen en mijn dochtertje zegt dan met vinger op haar mondje "ssssjjjjt, hondje sjaapt"...ik vind het ook makkelijker om zindelijkheid te trainen, na de bench onmiddellijk even uit .
Alhoewel hier ook ongelukjes gebeuren en altijd nèt wel op het tapijt...tja...lekker zacht, zal ze denken, grrrrrrrrrrrrr.