verandering van gedrag na castratie

Hallo allemaal,
ik heb al eerder een keer in een forum van iemand gereageerd, maar wil nu toch zelf het onderwerp uitzetten.
Half september heb ik onze kooikerhond laten castreren. In de meeste opzichten is zijn gedrag verbeterd, loopt niet weg, niet meer rijden en plast (buiten) gewoon 1 a 2x per wandeling. Dit waren niet de enige redenen om het te doen, maar ik wilde toch niet met hem fokken. Nu zijn we een paar maanden verder, maar hij reageert soms toch nog steeds heftig tegen niet-gecastreerde reuen. Teefjes en gecasteerde reutjes is geen probleem. Maar als hij losloopt in het bos, weet je nooit wat er aan komt lopen. Het lijkt alsof hij voelt dat een reu hem iets wil doen, bijv. berijden en geeft dan tevoren al aan dat hij dat niet wil. Hij gaat dan grommen en lip optrekken en soms ook blaffen en bijten. Meestal reageert de andere hond relaxed en kun je hem weer meekrijgen. Maar wat als er een keer een hond loopt die hier niet van gediend is? Het lijkt ook alsof hij wat feller reageert op jongens en mannen. Blaffen en proberen soms in de handen te bijten. Als er vriendinnetjes en vrouwen op visite komen, doet hij niets. Sommige kinderen schrikken ervan. Het gaat wel al een stuk beter dan een maand of wat geleden, maar het blijft nog wel! Vandaag reageerde hij ook fel tegen zijn beste speelkameraadje (ook een kooiker die een paar dagen geleden gecastreerd is). Ik hoop dat dat nog goed komt, want ze speelden altijd zo leuk, ondanks dat het andere hondje dus nog niet gecastreerd was!
Zijn er mensen met dezelfde soort ervaringen? Het was altijd een makkelijk en lief hondje, en nog steeds voor ons. Maar ik vind het jammer als hij zo fel blijft reageren op sommige honden. Wil binnenkort ook weer naar hondentraining gaan.

Hoe zit het met de rust? Hoeveel rust krijgt je hond per dag?

ja, heeeeel herkenbaar.

mijn idee is dat ze toch altijd feller blijven op ongecastreerde reuen, ondanks dat ze dat zelf wel zijn, gelukkig reageren ongecastreerde reuen minder op hen terug (omdat ze wel gecastreerd zijn).

het zal nog wel wat verder uitdoven hoor, dat felle, de hond moet nog wat wennen aan zichzelf en aan de reacties op hem (die ook anders zijn)

Gorby is zeer coulant trouwens, hij is gecastreerd om medische redenen, niet omdat hij vocht ofzo, en dat doet hij dus nu nog niet, hij heeft het niet nodig is zeker van zichzelf, er is echter 1 grens, en dat is een reu die op hem wil klimmen, die doet dat echt maar 1 keer.

dat met mannen..... kan ook gewoon zijn dat hij signalen oppikt waar hij wat moeite mee heeft (zwaardere stemmen, steviger postuur, andere houding), daar zou positieve training kunnen helpen, zijn vast wel mensen hier die je daar tips voor kunnen geven.

maar dat onderscheid tussen ongecastreerd en gecastreerd......... heel herkenbaar

Eigenlijk slaapt hij best veel, vooral de dagen dat ik werk (3x halve dagen), want dan is hij alleen thuis. Het is ook een hondje dat zijn eigen rust pakt en ook met rust gelaten wordt. Als hij ligt te slapen maken we hem niet wakker. Hij heeft zijn vaste plekjes waar hij slaapt. 's Middags is het wat drukker in huis als de kinderen van school komen, maar dan is het meestal toch ook wandel- en speeltijd en hoeft hij niet te slapen. Het gedrag is wel zo veranderd 2 dagen na de castratie, vandaar dat ik het daaraan koppel.

onze reu is twee dagen geleden gecastreerd en we weten niet of het gedrag van hem nu normaal is zo vlak na de operatie
hij wil binnen in huis helemaal niet lopen en als we met hem buiten zijn dan kun je hem haast niet bij houden zo snel is hij dan
maar zodra we weer over de drempel zijn gaat hij zitten en komt niet meer in beweging
zijn dit nog de naweeen van de narcose en heeft hij dan nog last van zijn hechtingen?
hij trilt ook ontzettend veel, is dit angst of pijn?
weet iemand of dit normaal is zo vlak na de operatie?

Taiko reageert ook nog steeds zo op sommige reuen. Heel onvoorspelbaar is het en het loopt ook soms niet echt fijn. Zo gaat het weken goed, gecastreerde of ongecastreerde reuen maakt dan niet uit, maar het kan dan ook "opeens" even mis gaan. Hij gaat niet rijden, maar springt meteen ff op een reu. (in z'n nek) Hij houdt niet vast en gaat nit schudden ofzo, maar gooit ze ff op de grond. Met 1 vinger haal je hem er weer vanaf en kan ik gewoon verder lopen, maar tis vervelend. Mensen schrikken vaak ook en ik krijg zo nu en dan "agressieve rothond" naar m'n hoofd geslingerd. Erg vervelend!
maar het gedrag wat jij eerst beschrijft: niet meer zo veel markeren, veel gehoorzamer, dat heb ik ook En het gaat al veel beter met andere honden (veel minder gefocust op ze. Hij negeerde vandaag 3 loslopende honden en rende er niet op af)

Op de cursus bji mij zitten ook 2 ongecastreerde reuen...daar gromt hij naar en wilt hij soms naar uitvallen. Ik kan hem goed bij me houden, ook als hij losloopt en hij heeft op de curus alleen maar oog voor mij. Maar als ik echt dichtbij die honden ga staan, zie ik hem alweer veranderen en begint hij licht te grommen...

Wat het is met castratie is dat je de hormoonhuishouding omgooit.
Een reu heeft relatief veel testosteron en weinig oestrogeen (het 'vrouwelijke' hormoon). Testosteron zorgt voor die typische mannentrekjes als stoer doen, geen gevecht uit de weg gaan, geur overal willen verspreiden enzovoorts.

Als je nou een onzekere hond hebt en je haalt ook nog het testosteron weg wat hem nou juist een wat zekerder (stoerder) gevoel geeft, dan kan zijn gedrag dus juist verergeren naar andere honden. Hij viel namelijk uit omdat hij onzeker. Dat maakt je dan door castratie alleen maar erger.

Heb je een zekere hond die zich ook nog eens 'de man' voelt en dus in de tijd van loopse teefjes met iedereen wel op de vuist willen, dan kan castratie nuttig zijn.

Maar over het algemeen worden reuen gecastreerd die uitvallen of 'dominant' zouden zijn terwijl ze juist uitvallen omdat ze onzeker zijn. Hun houdig kan wel heel zeker zijn, maar dat is vaak aangeleerd gedrag.
Daarom raad ik aan om op dat gebied niet naar je dierenarts te luisteren omdat die gedrag vaak niet meewegen of het zelfs compleet verkeerd inschatten. Een dierenarts richt zich met name op het medische aspect. Er zijn maar heel weinig dierenartsen die ook verstand hebben van hondengedrag. (en dan ook van de laatste ontwikkelingen op dit gebied)

Bij een teefje is het overigens andersom. Als die fel is en uitvalt en je castreert haar, dan haal je dus een grote hoeveelheid vrouwelijke hormonen weg, waardoor ze in verhouding meer testosteron krijgt en nog feller wordt. Een hele timide teef zou je dus kunnen castreren om haar wat zekerder te maken.

Hallo Karen

Weet niet hoe oud Cody is?Kan er mee te maken hebben,als hij is gecastreed terwijl hij nog aan het puberen is of al lang daarna.
Cody is aan het veranderen en zijn geest en lichaam moeten zich daar nog aan aanpassen.Dit duurt wel even.In zijn geest is hij nog steeds dezelfde,maar voor andere honden ruikt hij heel anders.
Er zijn veel ongecastreerde reuen die advances krijgen van gecastreerde reuen.
Is het niet zo dat zoals je schrijft het soms goed gaat en soms niet,dat dit niet aan Cody ligt maar aan de benadering van de andere hond?
Daar zou ik eens op gaan letten.Is het Cody wel die veranderd is,of zijn de gedragingen van de andere honden naar hem toe anders?
Want als ze hem anders benaderen,wordt zijn gedrag daar weer op aangepast.
Hé hij is geen teef en wil dus ook zo niet worden behandeld zoiets bijvoorbeeld.
In ieder geval is de boel nu even uit balans en denk ik dat het aan jou is om hem de tijd te gunnen om zich aan de situatie te laten wennen en in de tussen tijd proberen een conflict te vermijden.Let daar op vooral op die andere hond.
Als hij keurig waarschuwd en de andere hond reageert daar niet op is er nog steeds niets mis met Cody.Dit is mijn visie.
En een cursus is altijd een goed plan.
Succes

Su

Ik wordt echt moe van dergelijke verhalen.
Waarom snijden in een gezonde hond?
Omdat hij niet helemaal reageert en doet wat de eigenaar wil?
Mensen waar is het geduld om een dier nog iets te leren?

Het is onzin om te denken dat het gedrag positief beinvloed wordt door een castratie.
Dat een reu vaak plast en niet 1 of 2 keer per wandeling ligt echt aan de eigenaar, laat jij jou pup overal plassen, dan zal deze ook vaak en overal blijven plassen.
Mijn honden 5 stuks mogen pas plassen en poepen als ik zeg dat het mag, dus niet in de woonwijk, maar pas in het buiten gebied.
Dit is hun met heel veel geduld en liefde geleerd, dat krijg je niet voor elkaar door een castratie.
Wat het rijden van een reu betreft, teven kunnen het ook trouwens, gaat vanzelf over, als de hond volledig lichamelijk en geestelijk is uitgegroeid en in evenwicht is.

Vandaar dat ik zeg, waarom snijden, heb geduld.
Heeft iemand dat niet, begin dan niet aan een hond, je moet er voor werken,het is niet allemaal zomaar klaar.

Het geeft geen enkele garantie dat een reu niet meer rijdt,dominante trekjes heeft enz.... als hij gecastreerd is,het kan soms zelfs erger worden.

Moet een reu uit noodzaak gecasteerd worden dan is buiten de castratie ook een goede begeleiding van de hond nodig.

Hallo

Ben nog niet zolang op dit forum maar wat mij opvalt is. Iemand stelt een vraag vanuit zijn positie en dan wordt er heel vaak geantwoord met een persoonlijke amening over een heel ander deel van het verhaal.
In dit geval is de hond al gecastreerd.Kan best zijn dat je het met castreren niet eens ben,maar je hoeft niet te reageren. Je kunt naar mijn idee deze mening kwijt op de vraag wel of niet castreren
of voor of tegen castreren.
Maar wie ben ik.

Ik ben het helemaal eens met jou! Mensen op deze site kunnen echt vaak reageren alsof je geen hond had moeten nemen ofzo.

I agree!

Ik heb mijn berichtje geschreven en zal wel een pijl krijgen, maar dat maakt niet uit.
Maar mensen verdiep je eens in de materie voordat je gaat castreren en wat je er na kan verwachten.
Vaak wordt er bij een DA om advies gevraagd en dan is het meestal dat castratie beter is, waarom, juist voor de beurs van de DA!

Het is al lang achterhaald, dat het karakter niet verandert van een hond, of het nu een teef of reu is na een castratie.

Hier is het dan ook zo, dat na de castratie niet dat verkregen is wat er verwacht werd, daarom zeg ik, waarom snijden in een gezond dier?
Eerst zoeken op Google en je vindt van alles over de voor's en na's en niet achteraf.

Ja je krijgt waarschijnlijk een pijl omdat de TS helemaal niets aan je antwoord heeft..
Ze kan moeilijk naar de dierenarts en vragen om de castratie ongedaan te maken.
En dan ook nog de manier waarop je het verwoord.. je helpt er gewoon niemand mee.

Klopt, maar andere lezers kunnen zo wel tot nadenken gestemd worden.

Wat mij dan ook gelijk even van het hart moet, fysiek bezig zijn met je hond is verboden hier, maar is castratie die niet op medische gronden gedaan wordt geen fysieke handeling?

Misschien is het verstandig om er eens een apart topic over te maken dan, aangezien het niets voor TS oplevert.

Het is wel of topic,maar wil toch reageren hier op.
Je kunt mensen adviseren,maar niet bekeren.
Er zijn altijd voor en tegenstanders ,maar respecteer een ander zijn keuze.
En onder het topic wel of niet castreren of voors en tegens kun je een mening geven en daar kijken meestal de mensen op die zich over dit onderwerp aan het orienteren zijn.
De zogenaamde doelgroep.
Wat betreft dat fysieke,ik begrijp niet wat je bedoeld.
Maar misschien zegt dat meer over mezelf als over jou.Raadpleeg een moderator hierover en wat let je om een topic te openen.Al is het misschien wel de zoveelste over dit onderwerp.
Misschien heb je een vernieuwende insteek.
Vriendelijke groeten

@Margje

Opzich ben ik het met je eens hoor dat als je een onzekere hond castreerd het alleen maar erger kan worden.
Maar het gekke is dat ik laatst iemand gesproken heb waarbij de onzekere hond juist wat zekerder ging worden.



En mijn mening over castratie.

Als je niet van plan bent om er mee te gaan fokken zeg ik bij voorbaad al castreren?
Waarom?

1. omdat je er minder kans is voor de hond op bepaalde ziekte's
2.Omdat je anders je hond de rest van zijn leven een gevoel laat ervaren waar die niets mee kan en alleen maar gefrustreerd door raakt.(dit verschilt natuurlijk per reu)

Mensen zeggen altijd dat het zielig is en dat je bij jezelf de boel ook niet weg laat halen.
Maar zie het eens zo: Als man word je al op jonge leeftijd verteld dat je niet met een vrouw naar bed mag maar ook zelf niets mag doen.En voor de rest van je leven word er voor gezorgd dat dit niet gebeurt.
Maar toch houd je het gevoel en word je er soms goed chaggie van(om het netjes uit te drukken).En wat als 1 van die mannen een andere man tegen komt met het zelfde en ze stoten elkaar aan?

Wat is dan zieliger?
Een hond een gevoel laten houden waar die niets mee mag en kan of het gevoel weg halen zodat de hond ook nog eens minder stress ervaart.

Jij bent in ieder geval geen DA

Mijn laatste hond moest gecastreerd worden wegens ontstekingen, daarna is hij weer helemaal beter geworden en eerlijk gezegd zag ik geen verschil in gedrag.
Wel in zijn uiterlijk, zijn vierkante schedel werd wat ronder, vrouwelijker
Maar tegen de honden en mensen om hem heen veranderde hij niet wezenlijk.
Ja hij werd natuurlijk ook ouder, hij was 9 jaar dus wat rustiger, kon geen uren meer lopen, hooguit 2 uur en dan wilde hij liggen.

Een ander heeft hier zijn hond chemisch laten castreren om te kijken of hij dan minder uitviel naar andere reuen, geen enkel verschil en dat was een hond van anderhalf jaar.
Volgens mij is het voor iedere hond anders, wel een goed idee om weer eens te gaan trainen al is het maar om eens van een ander te horen wat die er van vind, en dan het liefst iemand met verstand van zaken want het is een onderwerp waar al vele boeken over volgeschreven zijn en nog is niemand het eens

En vergeet niet dat het wel een jaar of langer duurt voor de hormonenhuishouding helemaal normaal is, dwz aangepast aan het castreren.
Ik wist bv echt niet dat een hond weken na de castratie nog vruchtbaar kon zijn en het zolang duurde voor je echt kan zeggen of en wat er veranderd is na een castratie.
Soms niks dus, of zo weinig dat je het niet merkt, andere honden veranderen er door, meestal worden ze er stabieler van is mijn ervaring, maar ik ben geen deskundige, het is gewoon wat ik om me heen zie!!
Succes en maak je niet te druk, dat voelt hij ook aan tenslotte en gaat zich mss anders gedragen omdat hij voelt dat je bang bent voor een felle reaktie naar zijn maatje. Niet om je de schuld te geven maar het zou kunnen toch?
Nogmaals succes, komt goed!

Als hij pas 2 dagen geleden gecastreerd is zou ik me geen zorgen maken, wel even de da bellen al is het maar om te vragen of het normaal is, dat trillen, je da kent je hond beter en jou ook!
Mijn hond was de ene keer springerig en druk de dagen vlak na zijn castratie, om daarna als een hoopje ellende te gaan liggen slapen, hij voelde zich denk ik zoals iedere hond na een narcose en ingreep. Maak je niet te veel zorgen, en nogmaals bel je da bij twijfel; slaap je ook beter
Sterkte ermee!!

Er zullen altijd van die uitzonderingen bijzitten Wat ik ook vaak merk is dat het baasje een hond onzeker noemt of juist zeker en dan maak ik de hond mee en dan kom ik op iets heeeel anders uit.
Laatst heel grappig iemand die met de vraag kwam of er wat gedaan kon worden aan dat zijn hond buiten zo zenuwachtig is. Dus ik vraag verder en het antwoord is dat de reu zo vaak zijn poot optilt buiten, hij moet zo vaak plassen dat de baas dacht dat ie heel zenuwachtig was
Ik langs geweest, echt een reu met staart fier in lucht die gewoon tegen iedere boom zijn geur wil sproeien

En wat betreft het castreren, de medische reden begrijp ik wel. Maar ik vraag me af wat het voor een hond psychisch doet om gecastreerd te worden en lichamelijk eigenlijk ook, want je gooit de hele hormoonhuishouding overhoop.
Bij gecastreerde mensen (uiteraard heel wat anders) zie je heel veel depressie. Of dat is omdat die mensen gecastreerd zijn (daar zou je wel depri van worden) of door de verandering in de hormoonhuishouding is niet duidelijk. Wel weten we natuurlijk van mannen en vrouwen die door de meno/peno-pauze gaan dat ze daar veel last van kunnen hebben.

Ik denk dat je heel erg een afweging moet maken. Hoeveel last heeft je hond van het niet gecastreerd zijn, veel janken, weglopen, gefrustreerdheid enzvoorts. Heb je teefjes die niet gecasteerd zijn of de buren hebben dat.
Dan begrijp ik de afweging wel. Ik heb echt honden meegemaakt die gewoon door de deur heen vraten om buiten te komen. Over twee meter hoge hekken sprongen, nachtenlang lagen janken.
En dan kun je denken aan: ohw maar dan train je dat er toch uit.. maar dan zeg ik altijd: probeer een verliefde jongen van 17 maar eens iets te leren

Er zijn vele reuen die dat niet hebben en bij een loops teefje wel heeeel geinteresseerd zijn, maar dat was het.
Dan lijkt het mij niet nodig. Later goed zijn prostaat e.d. in de gaten houden en dan is het eigenlijk niet nodig.

@Margje

De mensen die ik gesproken had daar was de hond echt onzeker en in sommige situatie's bang.
Ik ben daar 2 keer op consult geweest om ze er mee te helpen.

En in sommige gevallen kan je misschien beter een afweging maken.
Of het inderdaad echt nodig is.Bijvoorbeeld met bange honden of honden waarvan je het hormoon gedrag totaal niet terug ziet en je merkt dat hij er geen last van heeft.
Maar zover als ik heb mee gemaakt (en ik zie en werk dagelijks met veel honden)is het toch wel dat rond de 90% er echt baat bij heeft.

Goh dat vind ik nou interessant om te horen! Ik werk zelf ook dagelijks met honden, maar ik zie echt lang niet zo'n hoog percentage waarvan ik denk dat ze er baat bij zouden hebben. Ik zou eerder voor 10% gaan.
Zie je ook veel honden met gedragsproblemen? Want daar kan het verschil nog inzitten.
Ik werk voor mezelf als gedragstherapeut sinds 2008 maar denk dat ik het hooguit 2 keer heb geadviseerd.

Best moeilijk dit onderwerp.
vaak ga je uit van het advies van een dierenarts. En mijn ervaring met mijn eerste hond was een flinke baarmoederontsteking, omdat ik haar niet wilde laten helpen. De tweede heb ik laten helpen, {een mechelse herder teefje} en die werd er echt een stuk rustiger door. Maar nu heb ik een mechelse herder teefje wat behoorlijk fel is tegen andere honden, als ze aan de lijn is, en nu twijfel ik toch heel erg, met waar ik goed aan doe. Eenmaal geholpen is het niet meer terug te draaien. Maar mijn eerdere ervaringen waren best goed.
Wie heeft er het juiste advies

@ Margje

Wat leuk dat je ook werkt met honden!
Ik werk voor mezelf als gedragsdeskundige sinds 2008 ongeveer.
Ik zie en werk bijna alleen maar honden met gedrags problemen.
Daar zit misschien dan ook het verschil.
Want honden die geen gedrag problemen hebben en ook door hormonen ect niet hebben de castratie dan ook niet echt nodig.
Maar dat zie ik helaas zelden.

Dan doen we ongeveer hetzelfde!
Leuk!

Ik zou zelf bij een reu alleen kiezen voor castratie als hij zelf last heeft van z'n hormonen. Er zijn reuen die helemaal van slag zijn als er een loopse teef in de buurt is geweest. Dan kan het beter zijn voor de hond. Spencer is nu bijna een jaar en ik heb ook al eens een advies gekregen om hem te laten castreren. Nou nee!! Ik vind hem nog te jong en het is ook niet nodig. Hij rijdt niet op andere honden, is geen vechtersbaas en luistert goed, zeker voor een puber.

Hallo

Ik volg de discussie met intresse,maar ben nog steeds van mening dat deze discussie onder een ander topic verder moet gaan.Maar misschien heb ik de zeur modes aan.

Vriendelijke groeten

Wie zegt dat ik mij niet verdiept heb hierin? HEb zo veel sites bekeken, advies gevraagd en uiteindelijk de keuze gemaakt om hem te lasten castreren. Ik heb wel degelijk informatie opgezocht, net zoals TS hier doet.