Gister logeerde een vriend bij mij. Hij was verdrietig. IN de ochtend zocht mijn hand automatisch naar Pippa, die naast me in der mandje ligt normaal gesproken. Ik trek haar dan even tegen me aan onder de dekens voor een ochtendknuf.
Uit het logeerbed hoor ik: ze ligt hier;we hebben verkering
Mijn Pipje was dus bij hem gekropen om hem te troosten!
Zo lief. En inderdaad ze week niet meer van zijn zijde.
Nu gaan we naar bed. Pip kijkt naar het lege logeerbed. Ze gaat er even snuffelen. Ik zeg tegen haar dat het goed is. We bellen hem even. En ik zweer te merken dat ze door de telefoon zijn stem herkend! Ze stapt opgelucht richting mandje.
Je deelt je hond zoveel gevoelens toe he? Maar je herkent het gewoon. Hondjes geven mensen troost. Pippa heeft even tijdelijk vaste verkering met eeen vriendje totdat hij weer stevig in eigen schoenen staat: morgen gaan we gezamelijk wandelen
Zucht zo heerlijk. Als hij maar weet dat pip mijn verkering is hahahaha voor altijd en altijd
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "A good judge of character" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Honden voelen het feilloos aan als er iets met iemand aan de hand is.
We hebben dat al al die jaren gemerkt dat we honden hebben dat ze echt wel troost bieden als het nodig is.
Heerlijk toch dat Pip je vriend wat heeft kunnen troosten en het blijft zeker jou verkering voor altijd
Ah... wat super lief zeg
Dat honden dit soort dingen zó aanvoelen is echt prachtig!
en Pippa heeft verkering?? oeh wat leuk voor haar!
wat lief zeg
ahhhhhhhhh lieve pip
Lief Pipje
kijk dit zijn nou honden die voelen echt alles aan
lief hoor
Pippa gaat vreemd! Maar nu mag het even hoor!
Ja dan smelt je toch gewoon?
Je ziet het aan die kleine dingen. Ze jumpt hem niet tegen de vloer maar doet kalm. Gaat naast hem zitten en legt der kopje op schoot in plaats van haar opdringerige likjes en kwispels. Of laten zien welk speelgoed te allemaal heeftZe trekt zelfs niet aan de riem bij hem! We moeten wel even gek doen als hij weer weg is hoor. Want ze mag het niet allemaal op der schoudertjes nemen; grote mensen leed:-( maar ik geloof dat ze daar een te optimistisch karater voor heeft. Ze deed het echt uit instinkt gewoon. Kalmeren, aandacht geven. Ze leek mij af en toe te zoeken voor bevestiging. En het voelt fijn dat ik haar vrolijke support ben. Ik heb der ook nodig natuurlijkNu gaan we lekker samen stout over het verboden grote veld rennen achter het circus langsPippa lijkt ook altijd mee te moeten lachen als we burgelijk ongehoorzaam zijn, als ik samenzwerderig tegen haar doe en op mijn tenen ga rennen....ssst hier onder het prikkeldraad niets zeggen....feilloos...hihi dus dat gaan we nu eerst eens even doen
wat ben je toch een lieverd pippa, wil je met ons allemaal ook verkering? mag hoor we staan altijd open voor een knuffel en een pootje van je.
Hhahahaha... Heel herkenbaar...
Alleen met dat verschil dat het bij regematig is..
Leuk ochtend verhaal...
Ah wat ontzettend lief!
Honden voelen een heleboel aan. Dat merken wij hier ook.
Wat een lieve Pippa!
nou verkering met jullie allemaal?
Jullie hebben toch allemaal al verkering?
Pip kan niet iedereen gelukkig houden....hoewel
mochten jullie iets lekkers voor mij hebben dan wil ik wel even komen kijken
Wat ben je lief Pippa
Leuk verhaal.
Erg lief van pippa.Wat voelen hoden toch alles gauw aan.
aah super schattig!!
Wat lief van Pippa.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "A good judge of character" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?