Vanmiddag lekker wezen wandelen met angel,
ze is nu 8maanden en loop eigenlijk altyd los.
we waren gewoon lekker aan t spelen.
totdat ze in de verte een hond ziet,
maar tussen angel en de andere hond zat een sloot.
waar het ijs al aan t dooien was.
het ging allemaal zo snel en angel rent naar die hond toe en opeens zie ik dr niet meer ik en me moeder roepen en rennen.
staat ze op het ijs blijft ze op het ijs lopen ik helemaal opgelopen omdat ik niet op het ijs kan omdat zei er anders onder schiet.
En gelukkig ging ze op de kant.
ik haar vastgemaakt en verdergelopen.
we hadden onze schik van ons leven.
Maar gelukkig is het goed gegaan.
ik voel me rot als ik er aan denk.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ben me eigen rot geschrokken" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
jeetje zeg dat was dan wel ff schrikken zeg, wees maar blij dat het goed is afgelopen.
groetjes conny
ik ben blij dat het goed is gegaan... even rustig ademhalen!!!!
Als ik nu in de buurt van ijs loop heb ik altijd een HELE grote voetbal bij me (ja, ik krijg hel veel rare blikken van andere wandelaars ) maar dat is gewoon omdat ik weet dat als ik met m'n nagels op de voetbal trommel dat Tess meteen naast me staat (en dus wegkomt bij het ijs, ongeacht wat er verder voor leuks te beleven is)....(en ja, dan gaan we meteen met de voetbal spelen heeeeeel ver weg van het ijs) hebben jullie ook een dergelijk helemaal geweldig "iets" waarmee jullie Angel weg kunnen lokken bij het ijs?
groetjes, en sterkte!!!!!
Heb ooit ook zoiets meegemaakt met onze vorige hond!
Ik was met mijn moeder, mijn jongere broer en Astra (onze Cocker Spaniel) aan het wandelen in het park. Astra was helemaal gek van apporteren en mijn broer (die toen 9 was) gooide een stok richting het meer dat helemaal bevroren was. De stok kwam terecht op het ijs en Astra liep er zoals altjd achteraan. Voor we er erg in hadden was ze door het ijs gezakt.
Ik was toen 12 maar mijn reactie was instinctief: naar het meer rennen, handschoen uittrekken en Astra aan haar halsband uit het water tillen.
We zijn toen meteen het hele eind naar huis terug gerend zodat ze geen kou zou krijgen. Uiteindelijk was er niet zo veel aan de hand maar het had wel erg kunnen zijn!
Zo enorm schrikken! Goed dat het bij jou ook goed is afgelopen!
Kan me voorstellen dat je vlink geschrokken bent ,gelukkig is het goed afgelopen
Nou zeg, kan me jullie schrik goed voorstellen! Dit is een lastige periode he nu het ijs smelt en onbetrouwbaar wordt.
Ik ben blij dat het hier bijna weggedooit is.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "ben me eigen rot geschrokken" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?