Niet willen apporteren

Isha wil niet apporteren. Of toch niet tot op zekere hoogte. Met Billy had ik vroeger een hondje dat van apporteren zijn obsessie had gemaakt. Tot vervelens toe kwam hij weer vanalles brengen, en om zeker te zijn dat je het goed had ontvangen, gaf hij zijn speeltje of bal nog een duwtje met de neus naar je toe. Isha komt wel met speeltjes op je af, maar daar blijft het ook bij. Ze duwt ze jouw richting uit maar wil je ze pakken, dan begint ze te grommen en houdt ze het speeltje strak vast, trekt ze eraan, en wil ze alles behalve het afgeven. Krijg je het toevallig toch vast, dan vindt ze het leuk om het terug te halen en opnieuw te beginnen... met snoepjes en "los" leren lukt niet echt, soms een enkele keer als ze vindt dat het snoepje interessanter is dan haar speeltje. Ik ben een klein beetje bang dat dit niet echt speelgedrag is, en hoe ze gaat reageren als de nieuwe pup er is en haar speeltje probeert te pakken. Hoe kan ik dit aanpakken ?...

Dan is ze niet de enige want Bowie doet het ook niet.
Ik ben op cursus en daar hoort ook apporteren bij maar de trainster probeert het ook maar hij vind het niet leuk denk ik.

probeer eens brood met leverworst iets wat jou hond egt gewoon onwijs lekker vind,
probeer eerst de oefening los met iets wat je hond minder interesant vind: een saai speeltje. ga daarna over tot het speeltje wat je hond egt onwijs leuk vind

Heb het ook op cursus geleerd, daar ging het wel maar thuis niet. Billy heeft het nooit geleerd, hij deed het spontaan. Ben een beetje bang dat ze toch wat bezitterig is met haar spulletjes. Wat op cursus wordt gebruikt is niet van haar en heeft geuren van verschillende honden. Thuis is anders...

Ik herken dit wel een beetje. Hier ook niet echt een apporteer fanaat. Binnen doet ze t nog wel redelijk, vind ze wel leuk, maar buiten lukt het niet. Binnen deed ze dat eerst ook zoals bij jou. Ik begon toen met wachten tot ze het zelf op de grond liet vallen.
Bilou kent ook het commando "nee" als; stop waar je mee bezig bent. Als ze dan ook maar enigzins aanstalten maakte om het weer te pakken als ik me boog om het speeltje te pakken, zei ik al nee, zodat ze het niet pakte. Opgeheven hand als stopteken erbij hielp ook. Zo pakte ik dan heel rustig en beheerst het speeltje op. (soort opeisen eigenlijk) Als gevolg belonen (goed zo, enthousiast zijn) En dan weer een beetje enthousiast maken evoor en opnieuw gooien. Ook dan leuk aanmoedigen: pak m, goed zo etc. Toen had ze het vrij snel door dat ik m nog een keer gooide als ze m liet vallen. En dat vond ze wel leuk. Ik kan t nu al beter uit haar mond pakken omdat ze dat al beter snapt, maar t werkt prima om het haar te laten vallen.

In elk geval moet je nooit leren apporten met een speeltje van de hond maar met een speeltje wat van jouw is..
Wat niet op de grond ligt, mar wat hij uit de la pakt..
Jij begint én eindigt het spel..

En nooit ingaan op het brengen en gaan spelen met het speeltje wat je jou hond brengt.,..

De hond zet op deze manier jou zo aan het werk..
En jij hoort de hond aan het werk te zetten..

Apporten heeft ook met 'delen' vertrouwen te maken, de relatie met de hond..

IEDERE hond kan apporteren..!

Maar niet iedere hond wil het doen voor de baas..
Maar zet wel de baas aan het werk..

Heb je door..??

Trouwens als ze het had laten vallen gaf ik het commando zit en blijf ook wel eens en dat werkte ook om het te kunnen wegpakken.
Moet ook zeggen dat alles hier in huis van ons is en zij er mee mag spelen. Als wij het vast hebben, mag ze er ook niet aankomen (wat ze wel eens probeert in haar spel natuurlijk ).

Nathalie dit heeft er mee te maken dat je op de hondenschool meer over je hond te vertellen hebt...[door de opdrachten van 'de juf'..

Op de hondenschool lopen ook alle honden netjes aan de slappe lijn...
Tot de juf zegt dat de les afgelopen is..
Dan hangen de honden ineens weer in de lijnrichting uitgang..

ik ken het ook wel een beetje. als ik midas iets geef van een korte afstand eerst en ik roep hem dan laat hij het balletje/flostouw liggen en komt zonder iets naar me toe. beetje lastig

'k heb het door Ilja Ik snap hem wel. Ik moet er werk van maken want het is het enige waar ik bang voor ben met de nieuwe pup. Ze gaat wel een speeltje halen als ik het haar zeg, maar ze geeft het niet. Ik moet voor mezelf ook eens iets leuks kopen Bilou, Isha geeft haar speeltje wel af als het bedtijd is. Dan legt ze het netjes op de grond, want er mag geen speelgoed mee naar bed, dat kent ze dan wel. Maar tijdens het spel is het anders, dan zijn we beide ook ... tja... aan het spelen dus Bedtijd is dan weer relaxter en dat gaat wel goed.

Bijou kan wel dingen op commando zoeken en komen brengen, maar daar blijft het dan ook bij.

Wel spelen we iedere dag, maar buiten wil ze niet achter een balletje aanrennen.

Heb het een tijd volgehouden met snoepjes en veel geduld, maar ze vind het gewoon niet interessant.

Dus, misschien zit het gewoon niet in de aard van je hond?

Krijg nou wat, ik lees mijn eigen eerste zin terug en dat is dan apporteren toch? Bijou kan dus wél apporteren

Misschien ziet ze je tijdens het spel wel als gelijke, wat eigenlijk niet moet. Ook dan zijn er regels en dient ze "respect" te hebben voor de baas.
Denk dat je ook met je lichaamstaal zeg maar meer de baas moet zijn in het spel. Als jij zegt stop bij wijze van, dan moet ze dat doen.
Hier bijvoorbeeld ook mag ze niet speels happen, wat ze wel probeert soms. (vergeten dat het niet mag?) Ik hoef maar 1x nee te zeggen en dan doet ze het niet meer. Mocht ze bij hoge uitzondering dan niet luisteren, is het spel afgelopen (ik stop en loop van haar weg). Dit geld ook voor andere regels die toegepast moeten worden.

handige tip om ff in te gaan op dat wat bilou schreef:
je moet idd laten zien dat jij de baas bent. wees zelfverzekerd en buig iig niet over je hond heen. als ik over me hond heenbuig om mijn afgepakte sok te pakken, loopt ze ermee weg. als ik recht op zit en ik zeg vol vertrouwen dat ze het moet geven, dan geeft ze het ook egt