De Kerst is voorbij, veel meegemaakt maar nog nooit zoveel verdriet en pijn en gemis gevoeld om mijn zo byzonder hondje Ladietje die er niet bij was. Twee dagen totaal overstuur, huilen jánken stille pijn en die schrijnende pijn ondanks 'gezellige' 'etentjes'. Ook mijn hond die in de nacht vab 11 op 12 augustus 2003 is overleden miste ik verschrikkelijk; hij was ook het vriendje van ladie. Savonds laat het boek Marley en ik gelezen, gaf wat 'troost'.
Lieve fortuna, jouw ietwat tegengas topics zijn waardevol en echt helpend! bedankt. De pijn is er evenwel en moet eruit denk ik.
'baasje' van ladietje.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het onvoorstelbare verdriet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heeel heel veel sterkte...
uit je verdriet, dat is het beste wat je kunt doen, misschien heb je iemand bij wie je je verhaal kwijt kan, en je kan troosten ?
augustus , je eerste kerst zonder je hond, altijd verdrietig, probeer de mooie herinneringen te koesteren.
en onthoud, bij ieder overlijden, wordt een herinnering geboren, koester die mooie herinneringen.
willemijn.
Heel veel sterkte
Dit moet idd heel moeilijk voor je zijn
heel veel sterkte
Ik wens je heel veel sterkte toe,ik weet ook hoe zwaar en lastig het is.
Ik wens je heel veel sterkte toe met het grote gemis.
de 1e keer met feestdagen zonder je hond is nooit leuk, wens je veel sterkte
meid,het is helemaal niet erg om aan je hondje te denken en te huilen,maar het moet ook een keer genoeg zijn.heb je geen hobbies waar je je zinnen mee kunt verzetten?of misschien is er ergens wel een hondje in een asiel die jou heel erg hard nodig heeft,zodat jij je weer nuttig voelt,en weer kunt zorgen.
ik heb ook echt wel weer een paar dagen lopen janken om diego,maar nu is het weer genoeg,schop ik mezelf onder mijn kont,want blijven hangen in het verdriet zou in mijn geval egoïstisch zijn.ik heb nog veel meer om voor te zorgen,en als ik hier jankend rondloop de hele dag,doe ik de rest tekort.
veel sterkte
jouw lady leentje is maar liefst 20 jaar en 4 maanden geworden(als ik de goede voorheb).dat wil zeggen dat je heel goed voor haar hebt gezorgd,want maar weinig honden halen die leeftijd.maar ooit komt de tijd om afscheid te nemen.troost jezelf met de hoge leeftijd die lady heeft gehaald.
Heel veel sterkte, geniet van de mooie herinneringen die je samen hebt en je zult merken dat er een glimlach rond je mond speelt.
Heel veel kracht en sterkte met het verlies van je hondjes .
Ik weet hoe je je voelt, wij hebben vorig jaar in de week voor kerst al onze 4 honden verloren aan Parvo.
De pijn en verdriet, het gemis, je wanhoop, het blijft aanwezig. Maar net als wat Fortuna zei, ik heb mezelf ook een schop onder mijn kont gegeven. Een streep er onder gezet. En heb uiteindelijk toch een leuke kerst gehad.
Heel veel sterkte meid!
ook ik weet wat je nu doormaakt,de pijn het verdriet het gemis
ik heb je gezegd dat je mij ALTIJD een pb mag sturen als je het kwijt wil,ik zelf zit er ook mee dus ik weet heel goed hoe het voelt als je het tegen niemand kan zeggen,als je je door niemand begrepen voelt
veel sterkte
heel veel sterkte
heel veel sterkte!
Heel veel sterkte gewenst.
Geloof maar dat de meesten die een hondje verloren hebben zich je verdriet kunnen voorstellen. Je hondje is je trouwe lieve vriend. Vergeten zul je hen nooit. Treur maar om hen, maar wees zelf ook moedig genoeg om iets voor anderen te betekenen. Dan kunnen je hondjes trots op je zijn, net zoals jij op hen bent.
Liefs en in gedachten een knuffel aan je hondjes
heel veel sterkte
Heel veel sterkte.
Als ik dat zo lees had je maatje wel een respectabele leeftijd. Dan heb je ook super van haar kunnen genieten.
Nu is dan ook de tijd gekomen om haar echt te laten gaan en verder te gaan met je leven. Ik denk dat je meisje het niet gewild zou hebben dat je alleen maar treurt. Denk aan de mooie herinneringen.
ik weet ook wat het is om je maatje te verliezen.en met kerst mis je ze het harts he.mijn hondje jordy is 19 dagen geleden in geslapen.en dat doet erg pijn.als ik savonds in mijn bed lig. dan roep ik hem altijd maar ik zie hem niet en dat doet heel veel pijn.soms heb ik toch het gevoel dat die bij me is.
ik vindt het ook heel erg voor jou om je meisje te moeten missen.maar weet dat ze voor altijd in je hart blijft.en dat kan niemand jou afnemen.
groetjes diana.
en als er wat is kun je mij altijd een pb sturen.
Ik mis haar gewoon zo. ze is onvervangbaar. Die onverminderde doffe pijn in mijn hart, ik mis ledietje steeds meer, ze was zo aanwezig, zo lief en zo die band was onverbrekelijk. En nu is haar mand leeg, ledie die niet zonder mij kon.
Ik hoop dat het een beetje minder word en ik met een glimlach aan haar denk maar die pijn staat in de weg. Bibiane, ik zal je een pb sturen later.
heel veel sterkte hoor
DANK jullie wel ALLEMAAL.
Fortuna ja mijn ledie heeft een mooie leeftijd gehaald, en toch ging het ineens veel te snel. Ik had haar ZO GRAAG nog een paar weekjes verzorgd dag en nacht. Het is niet gelukt om een foto als profiel van ledytje te maken daarom even als gast, wil niet steeds zelf in beeld. Ledy was zo aanhankelijk het is zo raar dat ik niets meer voor haar kan doen. dat breekt mijn hart. Zou ze mij niet missen? Het was immers nooit anders dan dat. Ik heb nog heel wat rouw te verwerken, ze was de hoofdrolspeelster in mijn leventje de laatste tijd.
lieverd,natuurlijk mist die jou niet,want ze is nog steeds bij je.dat probeer ik je juist te vertellen.onze dieren blijven ook na hun dood bij degene waar ze het meest van hielden.als je wat afstand neemt van je verdriet,zul je ladie kunnen voelen,en haal je daar troost uit.
Lieverd : STEL je had Lady nog een paar weekjes bij je gehad.....dan NOG had het EVEN moeilijk geweest én had Lady een paar weken langer moet lijden.
Jij hebt uit liefde haar laten gaan en dat is een heel mooi gebaar, heel mooi !
Ook al had je haar nog een jaar bij je mogen hebben...het verdriet blijft hetzelfde, even intens, omdat....je ZO ONTZETTEND VAN HAAR HEBT GEHOUDEN !!!!!!
Sterkte meid en 1 ding: het krijgt een plekje, echt waar, al geloof je dat nu niet. Ik geloof het soms ook niet, maar...het is écht zo...
Liefs,
Daphne
Nu ga ik weer huilen. Fortuna wat mooi en troostend. Ik heb inderdaad 2 keer duidelijk gevoeld dat Ladytje bij me was, heel blij was dat. Maar door die doffe pijn is het alsof er een muur is tussen ledietje en mijzelf. Ik weet het!! maar ik MIS HAAR ZO. En dan ...gedachten als had ik dit maar gedaan of dat.. dat is zo erg!! want op het moment zelf dacht ik er niet aan. Ik wilde ladytje ook niet op een verstikkende manier verwennen.
Daphne, dat is ook zo, en ..Ik HIELD EN HOU ZO ONTZETTEND VEEL VAN MIJN HOND Ledytje; ik huil mezelf in slaap maar vooral sochtends ben ik in paniek word ik wakker met een hart me doffe stekende pijn. Ik doe echt mijn best om het goed te verwerken zodat ik met een dankbare glimlach aan haar denk.
Daphne hoe is het met jou? Heeft Luna een mooie plek in je hart gekregen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Het onvoorstelbare verdriet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?