Kluifs tweede poot

Afgelopen woensdag is Kluif weer geopereerd. Dit keer aan haar linker knie. Ze gedraagt zich het tegenover gestelde van de 1ste keer. Ze belast hem niet en slaat hem soms naar buiten uit als ze hobbelt. Het verband is roze (IEKS!!!) en het lijkt dan wel alsof ze een ballerina is die denkt dat haar tutu om d'r poot gedraaid zit. Zelf lijkt mijn wijf met ballen ook de pest te hebben aan die kleur, ze kijkt er ook met afschuw naar. Al het waarschijnlijker dat,dat komt doordat ze er zo slecht mee uit de poten kan.
Ze slaapt het liefst verstopt onder een dekbed in haar nestje en blijft nog liever uit mijn buurt.
Het is alsof ik haat zelf geopereerd heb, ze duidelijk bang van me. Daar heb ik het heel moeilijk mee en eigenlijk weet ik ook niet zo goed hoe ermee om te gaan. Ik laat haar zoveel mogelijk met rust en hoop dat ik vanzelf haar vertrouwen terug krijg.

Jakkes, roze, niet helemaal mijn kleur voor een hond.
Jammer dat ze dat ze haar vertrouwen in jou nu ook kwijt is. Ik hoop inderdaad dat ze dat snel weer terugkrijgt..

Nee roze is geen kleur voor een meisje met ballen. We zijn het dus helemaal met je eens!
Gelukkig is die taaie massa eraf. Deze keer er maar een schaar in gezet wat, ik doodeng vond...zo'n grote schaar en zo'n klein kwetsbaar pootje. Maar het lukte en de vriend die me assisteerde deed het deze keer ook beter...dus na liters zweet huppelde ze vrolijk door het leven op drie pootjes.
Vandaag ( 5 jan) zijn de hechtingen eruit gehaald. De dierenarts vind ze helemaal niks en ik geloof dat de knop van de behandeltafel naar zijn grootje was, moest op mijn knieën om haar op de lage tafel vast te kunnen houden. Gelukkig sprong ze van ellende al snel tegen mijn veilige boezem. Al was ik daar ook niet echt blij mee want, de arts had nog steeds het scalpeltje vast! Nu mogen we eindelijk weer lopen en spelen. HOERA !!!!!!!
Lopen mag 3 x p/d 10 minuten en dan langzaam uitbouwen met 5 min. per week. Hoop dus zwaar dat de winter zijn witte spul bewaart tot later dit jaar.