eigen ras gaat makkelijker? Wel of niet?

hoi Allemaal,

ik wil eens iets in de groep gooien.... puur qua: herkennen jullie dit ook, of juist helemaal niet...

Mijn Tess speelt heel erg prima met iedere hond, of ze nou klein of groot zijn, en kleur maakt ook niet uit... ze is dan ook vanaf 8 weken heel erg met allerhande honden gesocialiseerd....

maar... de laatste tijd kom ik (waarschijnlijk toevallig) behoorlijk wat mensen tegen met BC herplaatsers in losloopgebieden... meestal 's ochtends heel vroeg wanneer zij denken dat er weinig andere honden zullen zijn .... Tess staat gelukkig weer goed onder appel, en blijft los goed bij mij in de buurt... maar komt er een hond dichtbij dan gaat ze laag, staart omhoog, in de onderdanige houding/speel houding... met als gevolg dat ze echt met iedere hond heel leuk kan spelen....

maar nu krijg ik dus de laatste tijd heel vaak te horen van verschillende BC/kruising BC herplaats-eigenaren dat het de eerste keer is dat hun hond werkelijk blij en vrij gespeeld heeft met een andere hond..... en dan vraag ik me af... ligt dit toch aan ras-herkenning.... of ligt het aan het feit dat Tess goed is in kalmerende signalen.... het valt me gewoon op dat het iedere keer weer BC's zijn.....

Dit fenomeen was mij al veel eerder opgevallen, maar vanavond ging mijn man met Tess wandelen en kwam een kruising BC - duitse herder tegen.... en Tess en deze hond alleen maar dollen en spelen.... en toen zei de eigenaar.... "dit heb ik nog nooit meegemaakt.... er is nog hoop...." en mijn man vroeg "hoezo".... blijkt deze hond normaal heel hond-aggessief te zijn.... maar... sinds ze hem hebben (3 maanden) zijn ze nog niet eerder een ander BC tegengekomen.....

Dus: mijn vraag:.... is dit rasherkennig waardoor er toch wat spanning wordt weggenomen.... of kent Tess hondentaal gewoon goed?

Zelf denk ik trouwens dat er wel wat te zeggen is voor rasherkenning.....

Ik heb onder andere op dit forum gelezen dat BC's zich als een vis in het water voelen bij andere BC's.

Of dit bij alle andere rassen ook zo is, weet ik niet.

Bijou is nog nooit een Chihuahua of Dwergpinscher tegengekomen helaas.

Bij de shelties is duidelijk sprake van rasherkenning. Ga je naar regiodagen of regiowandelingen van de rasvereniging dan zie je het veelal meteen, shelties zijn meestal afwachtende hondjes maar onderling komen ze echt los. Geweldig om te zien !

Uiteraard kan een hond ook gewoon kalmerende signalen afgeven dus wat het bij Tess precies zal zijn durf ik niet over te oordelen, maar van rasherkenning is in mijn ogen zeker sprake (vaak ook zelfs type herkenning, ik zie bijvoorbeeld ook dat Abby soms vrijer reageerd op collies die natuurlijk ook wel op haar lijken qua karakter en uitstraling dan op andere rassen) ...

Ik merk wel dat Chico en Dobby dól aijn/waren op andere Golden Retrievers. Tijdens een wandeling met de hondenschool waren er ook een zooi, en die vormden een roedel binnen de roedel. De trainster zei ook dat dit altijd gebeurde.

Natuurlijk is Dobby zo'n eigenwijze, afgeleide drol dat die níet meedeed, maar ik merk wel dat eigen ras toch iets speciaals heeft.

Ziva kan heel goed spelen met allerlei soorten honden maar ook zij komt eerder los bij andere huskies. En je ziet ook dat huskies haar eerder begrijpen dan veel andere rassen die vaak even onder de indruk zijn van haar lompe manier van spelen (hangen in de nek, zachtjes bijten in de poten, erboven op of overheen springen etc.) Het gaat gewoon wat makkelijker lijkt het.

Midas kan eigenlijk opschieten met elke hond!
maar hier dichtbij kom ik vaak een andere corgi tegen en dat klikt erg goed. Ik denk dat over het algemeen wel geld dat een hond met een andere hond van hetzelfde ras wel goed kan opschieten.

zelf vind ik het een heel boeiend fenomeen om over na te deken... want bij Tess en de andere honden is het niet zo dat het op kleur gaat.... al is het een red merle, of een tricolor.. lange of korte vacht.... maakt niet uit.... kennelijk herkennen ze hun eigen ras toch echt heel duidelijk.... geur wellicht?

leuk om te lezen dat andere rassen dit ook hebben... er is duidelijk zo veel communicatie tussen honden wat wij als mensen nog niet begrijpen...

geeft trouwens wel stof tot nadenken als je eraan denkt om nog een hond in huis te nemen....

denk dat het veel te maken heeft met de natuurlijke houding van de hond. Niet zozeer met de kleur of de vachtlengte.

Als ik kijk naar het verschil in houding tussen een BC en een husky zie ik veel verschil. De staart van Ziva staat b.v. voornl rechtop in rust, bij een Border niet. Houding van de kop is ook anders. En dan bedoel ik gewoon in een rustige benadering. Misschien ook voor honden wat verwarrend als het gaat om te lezen hoe de verhoudingen liggen?

O ja, ik hoor dat heel vaak over borders.
Kaily doet dit ook, ze gaat het beste om met andere borders.

groetjes

Een border heeft vaak een lage houding, dat zorgt bij andere honden vaak voor een kalmerend effect.
Mijn Mexx bv kan heel slecht met pooltypes en bv een RR.
BC's vindt hij juist leuk (op een BC op cursus na die de houding van een poolhond heeft :-p), vanwege hun houding en manier van bewegen.

@ Bella: ja, dat klopt.... het gekke is: Tess heeft ook een heel goed Husky vriendje.... daar is vanaf moment 1 nooit een probleem mee geweest... terwijl de husky toch volledig volwassen was bij de eerste ontmoeting, en Tess exact 12 maanden... dus er was geen sprake van "puppy voorzichtigheid"...


@Gerdine: heeft Kaily het alleen bij andere BC's, of ook bij andere Collie-types? Ik merk namelijk dat Tess bij alle "Collie's" wel minder onderdanig erin gaat.. of het nou een sheltie of schotste of wat dan ook is.... zodra er iets van "Collie:" inzit dan is de vriendschap tot nu toe eigenlijk direct te merken.... bij andere rassen begint ze voorzichtig.... met daarna een hele blije speelsessie... bij een collie-achtige is het meteen spelen....

@Claire: Ziva speelt ook met borders hoor maar ik zie dat de benadering anders is. Het vooral veel minder ruig en ik zie dat Ziva zich b.v. dominanter voordoet dan ze tegenover b.v. huskies doet. Ik denk dat ze zich gesterkt voelt door de lage houding van de BC.

Een Jack russel is dan weer anders. Die maakt zich heel groot door geblaf en een vrij hoge houding van kop en staart (nou ja, veel JR"s hier in de buurt) Dat gaat dus ook niet altijd even makkelijk in het begin.

mijn hondje kon het eerst met alle honden vinden, toen heeft ze een nare ervaring opgedaan met een anderen hond.

nu mag ze dus alleen maar bekende honden, en kooikertje.

dus ik denk dat het wel zeker een deel ras herkenning is. maar zo als je het zegt lijkt het me ook een deel lichaamshouding.

@Mexx : ik snap wat je zegt... alleen vraag ik me dan af waarom veel BC-eigenaren aangeven dat hun hond niet met andere honden om kan gaan.... en waarom de BC een imago heeft van "niet sociaal" richting andere honden....

ps: Tess is een geweldige hond hoor... maar ook niet "zonder trainings-punten die aangepakt worden" mocht iemand denken dat dat wel zo is.... alleen op dit gebied is ze wel apart voor zover ik feedback krijg van anderen....

Toen Nara voor de eerste keer Kira (een border collie van de buurt) zag ging ze direct liggen en spelen alsof ze wist dat het zo hoort, terwijl ze meeste honden niet mag. Ook op de hondenschool (in de gehoorzaam les) liet ze niks merken in de buurt van andere border collies terwijl ze erg onrustig en zenuwachtig reageerde als er bv. duitse herders naast haar waren (dat is een van de rassen die Nara HELEMAAL niet mag).

Als honden de plas van andere honden snuffelen kunnen ze herkennen van welke hond (van welke leeftijd, reu of teef, welke type...) de plas is, dus ik denk dat ze rassen ook kunnen herkennen.

Maar er is ook een border collie die Nara niet mag (die border is ook niet echt sociaal), dus dat Tess heel sociaal is helpt ook dat andere minder sociale borders/borderachtigen op hun gemak te stellen, denk ik...

Ik kom niet zoveel andere collies tegen. Alleen die van mijn tante en die mag kaily niet. Komt vooral door de slechte hondentaal van die hond..

maar met borders heeft ze gelijk een klik

ohh boedha vind echt iedereen leuk
zelfs honden die hem niet terug leuk vinden
dat snapt hij dan niet want volgens mij weet hij gewoon echt niet wat gemeen zijn is en wat dat betekent en tot je elkaar zo pijn kan doen
lieve keutel van me
nog nooit
echt nooit
heeft hij ook maar 1 signaal van vijandigheid of gemeenheid of ook maar niet leuk vinden gegeven bij een andere hond
hij is wel een paar keer erg geschrokken
maar dat doet voor hem schijnbaar niet af aan de lol van met andere honden spelen
goedzakje

Ik merk het met Myka ook, dat ze veel vrijer omgaat met 'soortgenoten' Mechelse, Duitse en Witte(zwitserse/canadese) herders

ik denk dat ´honden van het zelfde ras ´makkelijker communiceren.. net zoals bij mensen.. maar dat het dan toevsallig ineens heel leuk en prettig gaat met de close encounters.. dat wijt ik toe aan toeval..

heb sinds kort er een pup bij merk meteen dat het goed zit en veel gemakkelijker gaat onderling alledrie japanse spaniel.
hiervoor herplaatsers van ander ras gehad ging veel moeizamer.

Ik had gemerkt dat Fedor niet goed gaat met Herder-achtigen. En nou hoorde ik van een Landseerfokker dat haar honden dat ook hebben. Ze hebben zo'n ander uiterlijk en dus andere taal. Ik dus dat ze beter gaan met eigen soortgenoten, ze zullen elkaar eerder begrijpen.

Wat BC bijvoorbeeld doen, dat liggen en dan fixeren, daar snapt Fedor helemaal niks van!

Ook denk ik dat honden signalen naar elkaar geven die wij helemaal niet oppikken. Ga maar na; Mensen maken in één seconde van elkaar op of iemand te vertrouwen is door naar de ogen en voorla de combinatie ogen/mond te kijken. Door hele subtiele dingetjes, bijvoorbeeld de mond lacht wel maar de ogen niet, zijn wij op onze hoede en vertrouwen we iemand niet. Dat soort subtiele dingen zien wij mensen toch nooit aan een hond?
Het is mij opgevallen dat Fedor vaak gelijk heeft, als hij een hond niet mag, dan is er ook vaak wat mee. Bijvoorbeeld dat die hond al vaker andere hondne heeft gepakt. Ik zie het niet, maar Fedor wel.

Het is mij ook al opgevallen bij mijn eigen hond! Alleen in ons geval dan de herders. Dev is meestal druk met vreemde grote honden, maar met herdershonden en zelfs de reuen is hij heel erg makkelijk.

Valt me op dat hij juist weer slecht reageert op Labradors.

@ Claire, ik denk dat dat komt omdat veel borders meer mensgericht zijn. die lopen in het bos liever met de baas en een balletje en worden dan 'gestoord' door een drukke speelse hond waar ze even geen zin in hebben.

Mexx kan trouwens heeel goed met witjes Dames, maar heren :-s Veel witjes reuen duiken gelijk boven op hem om te grijpen.. Heeft hij nu te slechte ervaringen mee..
Dus daar laat ik hem alleen bij als ik weet dat die reu sociaal is.

Het heeft natuurlijk ook te maken met de inprenting als pup waardoor honden (en eigenlijk alle dieren) een voorkeur ontwikkelen voor hun eigen soort (ras)

Dat kan best.
Sire vindt honden leuk die op dezelfde manier spelen. Hij speelt een beetje als een windhond, veel rennen en draaien maar geen fysiek contact.
Hij valt ook op honden met een beetje hetzelfde karakter, sociaal maar niet opdringerig of druk. Hij speelt niet vaak met honden maar als hij met andere honden speelt, zijn dat vaak ook honden die niet vaak spelen.
Tijdens een Markiesjes wandeling was het heel leuk te zien dat hij steeds met andere hondjes bezig was.
Ik denk dat karakter en speelwijze deels rasgebonden zijn.

Mijn labjes spelen met alle honden, maar met andere retrievers spelen ze het leukste, lijkt toch net of ze elkaars lichaamstaal beter kunnen lezen.

Puzzle en Pim worden door veel grote honden vaak wat te druk gevonden. Bonston Terriërs hebben tijdens het spel veel fysiek contact, echter zonder lomp te zijn. Er wordt dus heel veel aangetikt, veel en vooral hard gerend.

Pim en Puzzle kunnen vaak erg goed spelen met Jack Russels: ook dat felle spel zonder dat het lomp wordt. Eigenlijk vinden ze spelen met alle kleinere honden wel leuk.

Laatst hebben ze ook heel leuk met een jonge Bouvier gespeeld. Met grotere honden gaat het goed zolang de de grote hond ze maar niet te druk vindt op ze omver rent

Spelen met andere Bostons gaat altijd goed, je ziet dat ze duidelijk het gedrag herkennen.

We letten met een aantal rassen wel op, met name met Spitsen. Deze honden communiceren gewoon op een andere manier. Bostons hebben een klein staartje en communiceren hier dus niet mee. Bostons kijken daarbij andere rassen erg aan. Voor een aantal rassen komt dit wat provocerend over.

Pim is echter wel dikke vrienden met een Shiba reutje en na een rustige kennismaking kan het dus ook heel goed gaan