Guus was vroeger zo lief en gehoorzaam.
Maar sinds de baasjes een baby hebben is hij heel lastig en ongehoorzaam.
Ik doe alles wat in de boeken staat (hoe train je een hond)
Negeren,lief blijven,streng zijn het helpt echt niet!
Hij gromt en bijt naar mij! Maar ik hou wel van hem maar hij denk ik niet meer van mij. Terwijl we zulke goeden maatjes waren.
Misschien doe ik iets fout of de baasjes want Guus doet dit niet zomaar. Ik denk dat het door de baby komt, de baby krijgt alle aandacht en Guus mag niet te dicht biju de baby komen.
Ik als 12jarige durf niet naar de baasjes toe te stappen en te zeggen dat ze het fout doen.Of ik kan het ook fout doen.
Wat het ook is...Ik ben er heel verdrietig over dat mijn lieve Guus zo is geworden door fouten van mij of de baasjes.
Wat moet ik doen?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik kan wel huilen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik dek dat guus moet wennen aan de nieuwe situatie thuis.Misshien met je hem er wat meer bij betrekken.
dat is idd een erg lastige situatie.
ik denk dat je het beste, ook al is dat moeilijk voor je, toch eens kan proberen de baasjes aan te spreken, en eens vragen bijvoorbeeld: merken jullie dat guus is veranderd? en wat kunnen we eraan doen dat het veranderd? je hoeft niet te zeggen jullie doen het fout.
vergeet ook niet dat je pas 12 jaar bent. Mijn hond luisterde nooit naar me ik ben nu 17 en hij luisterd nu heel goed naar me
Vind ik altijd zo erg dat mensen hun hond volledig vergeten wanneer er een baby komt !
Is net wat ze niet moeten doen en zou ook niet mogen. Misschien kan je toch eens heel vriendelijk en voorzichtig met de baasjes spreken en bijv hen iets laten lezen van hoe het wel moet !
Het is immers niet de bedoeling dat Guus nu niet meer telt. Hij heeft het duidelijk heel moeilijk met de situatie ! En als het dan misloopt is het weer de hond zijn schuld
Veel succes !!
Maar wat raar dat hij jou bijt... want het zou voor hem toch juist fijn zijn dat hij aandacht van jou krijgen als hij dat thuis niet krijgt.
vervelend zeg.
ik denk dat hij het op mij afreageert
Ik snap het egt niet!!!! ik heb altijd lief tegen hem gedaan.
Maar ik denk dat ik of de baasjes iets fout doen.....want dit kan niet Guus zijn schuld zijn
die eerste kon ik niet meer vinden.
en dit topic opende ik om te zeggen hoe het nu gaat.
En alles wat in het 1e topic is gezegt hielp niet dus dat wou ik zeggen in een nieuw topic
meschien is het een idee om wat leuks met je hond te doen. zodat die wat meer vertrouwen in je krijgt.ik weet niet of je met hem mag wandelen.maar dat zal je kunnen doen.of lekker met hem spelen.
vaak worden er altijd fouten gemaakt als er een baby is.ik zelf heb altijd de hond er bij betrokken als er een nieuwe baby was.zo dat ze aan elkaar konden wennen.ook al gaf de hond een likje dat maakte mij niet uit.ze waren later wel de beste maatjes.
Bijt hij of hapt hij naar je, en in welke situatie?
Misschien is hij zo opgewonden door de veranderingen, door de sneeuw, het vooruitzicht aan een spannende wandeling dat hij gaat happen?
Wat je kan doen is zo rustig mogelijk blijven, zijn riem omdoen pas als hij rustig voor je zit, pas de deur uitgaan als hij eerst rustig zit. Je stem niet te opgewonden maken, hem niet over zijn hoofd aaien of wild knuffelen. Kortom rust en kalmte uitstralen.
Dankje myriam
Ja ik probeer altijd rustig te blijven met Guus want ik wil het niet erger maken. Maar als ik dan de riem omdoe: HAP!
als ik naar het park ga en hem laat zitten aai ik hem altijd even :HAP!
Ik doe hem los: de riem pakken en heel hard grommen wat ik ook doe hij laat niet los en als ik eraan kom: HAP!
Dat herken ik wel, zo voorzichtig mogelijk de riem omdoen dan, je handen altijd onder zijn kin houden, niet over hem heen hangen. Daarbij iets fluisteren van rustig maar...we gaan lekker wandelen sssssssttt.
Heel langzame bewegingen maken.
Niet aaien dan maar, of alleen een krabbeltje onder zijn kin.
Riem pakken en grommen dat lijkt erop alsof hij overstressed is. Proberen stil te staan, hem niet aankijken, en sussend toespreken misschien? Rust en kalmte lijken me de sleutelwoorden voor hem nu. Erg sneu dat hij zoveel stress heeft.
de situatie met de nieuwkomer, de baby, daar moet Guus aan wennen. als jij met Guus gaat wandelen, neem je wat lekkers mee, speel met hem zodat tie moe thuis komt, en lekker gaat liggen. en probeer eens te bekijken of de baasjes van Guus genoeg aandacht aan Guus besteden. jij gaat al met Guus wandelen, maar dat moeten de baasjes natuurlijk ook doen.
het is altijd druk in huis met een nieuwe baby, en moeilijk om de situatie in te schatten, misschien geven ze best veel aandacht aan Guus, Guus kan het er ook moeilijk mee hebben, geef Guus de tijd, en bemoei je eens wat meer met Guus, lekker wandelen spelen, en belonen als tie braaf is. en geef Guus even de tijd om aan de nieuwe situatie te wennen.
Ik heb neit alles gelezen van de anderen,maar misschien moet je niet te veel druk op hem leggen met dingen van hem willen/verlangen.
Nu met de baby is er een hoop nieuwigheid in huis,hij moet weer helemaal opnieuw wennen en als hij ook niet bij de baby mag,dan werkt dat alleen maar frustrerend.
Door de onrust in huis is het (nog) belangrijker dat Guus aan zijn rust komt(18 uren per dag,goed rusten in een bench),regelmatig wandelt en geestelijk wordt uitgedaagd.Als jij met hem wandelt of bij hem bent kun je koekjes verstoppen en hem laten zoeken,snuffelen ontspant en door te zoeken wordt hij moe(tevreden)
Verlang niet te veel van hem.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Ik kan wel huilen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?