herplaatser + wandelen

Begin Novermber is Dees als 3e hond bij ons gekomen. Wederom bordercollie, een teefje van 3 jaar. (dit is onze tweede herplaatser)
Ze komt rechtstreeks van de fokker, en zat samen met 9 andere bordercollies, ze werd nooit uitgelaten en kwam alleen in de tuin.

Met mijn andere twee bordercollies gaat het heel goed samen, maar naar alle honden (en mensen) die niet bordercollie zijn is ze heel angstig. Dit uit zich in zo hard mogelijk blaffen en heel stoer doen.

Los in het bos gaat nu heel goed, ze blaft bijna niet meer, en als ze dan wel blaft zijn de meeste mensen begrip vol gaan even op de knieen en gaat ze uiteindelijk heel voorzichtig snuffelen en dan is ook goed.

aan de riem is een heel ander verhaal. Ik loop dan met drie honden of met haar alleen, alles gaat heel goed, netjes naast, maar op het moment dat we een andere hond of wandelaar tegen komen. Begint ze heel erg te blaffen en stoer te toen. Aan de riem zien veel mensen dit gedrag als agressie en proberen (logisch) ons te vermijden waardoor Dees het idee krijgt dat haar blaffen werk, immers de ander hond loopt snel door.

Correcties met stem en op de riem helpen heel slecht.

Onze jongst hond is 11 maanden en die begint dit gedrag nu te kopieren - maar die kan ik wel corrigeren, prettig is het natuurlijk niet. Onze oudste hond van 4 is de rust zelve (gelukkig)

Ik weet zeker dat dit angst is omdat ze al een aantal malen toch ging snuffelen, staart tussen poten oren laag en kei hard begon te krijsen (janken) alsof ze vermoord werd als die andere honden terug snuffelen en zsm tussen mijn benen probeert te komen.

heeft er iemand tips hoe ik dit gedrag kan verbeteren?

Jullie meest zwarte hondje?


Ik zou haar een halsband omdoen. Als ze zo tekeer gaat naar andere honden, haar bij de halsband beetpakken en tussen haar en 'het andere' in gaan staan. Op gelijke hoogte als Dees. Doordat je haar bij de halsband vasthebt, breng je jouw rust over , wees dan zelf natuurlijk ook de rust zelve.

Probeert ze langs je heen te kijken, dan kun je haar met de halsband sturen, 'dwingen' niet die kant van 'het andere' op te kijken.

Zo doen wij het bij Yila.

Pas de halsband loslaten als ze weer rustig is geworden.

Kijk ook naar de afstand van jullie tot de andere honden.

De steun van het bij de halsband pakken, op gelijke hoogte zitten, kalm toespreken enz, kun je gaan afbouwen. Maar dan moet je de afstand en de steun wel goed 'in verhouding' hebben. Afwegen bij jouw hond en de situatie dan.

Wij hebben het 'wegblaffen' ook in scene gezet.
Parallel lopen met een andere hond, ging Yila blaffen? Dan bleven wij en de hond die parallel liep, stilstaan. Op dat moment liet ik het Yila zelf uitzoeken, zonder steun van commando, oogcontact of vooer. We liepen pas weer door als Yila rustig was.

Dit wandelen hebben we ook geoefend dat Yila voorop liep en de andere hond achter haar. En dat de andere hond voorop en Yila er achter.

Lastig he..
Maar er is hoop hoor, al ben je vooral veel geduld nodig
Succes ermee..

Het is dus NIET de bedoeling dat je Dees bij de halsband vastneemt en haar gefixeert laat blijven op het andere. Dus haar door laat gaan met datgene waar ze mee bezig is .

Dan heeft ze jouw steun namelijk in het geen ze doet: wegblaffen. En dat is heel fout

Echt haar koppie bij jou houden, haar fixatie wegnemen.

Hey,

Het is niet de meest Zwarte, dat is Django, ook wel een herplaatser met zn eigen probleempjes, maar die is gelukkig na drie jaar een heel stuk gemakkelijker dan hij ooit was.

Het gaat om de bruin/zwarte met flapoortjes. Staat wel een foto in mn profiel.

Ik zal je tips zeker mee nemen, loop nu met een tuigje aan, maar kan er een halsband bij aan doen natuurlijk.

Wij hebben met onze herplaatser, ook een Border (bijna 2 jaar), PRECIES hetzelfde probleem. Ik zal dan ook aandachtig meelezen en de tip van Marit hebben we inmiddels al een aantal keer opgevolgd.

Dan zijn wij niet de enige
is het bij jullie ook vanuit angst? - ik denk dat Dees ons hondje gewoon niet gesocialiseerd is als pup en dat ze dat nu zo uit.

Wij denken precies hetzelfde. Kyra heeft 1,5 jaar lang alleen de tuin als "buiten" gekend en dus nooit kennis gemaakt met andere honden en het echte "wandelen". Wij denken dat het de angst is voor het onbekende, want met mijn Border Collie van thuis (Balou) kan ze wel samen zijn. Daar is ze totaal niet bang voor!

Vanochtend ging het wandelen goed, maar vanmiddag had ik echt mn handjes vol aan dr.

De eerste drie honden die we tegen kwamen gingen goed, rustig op gelijke hoogte en haar naar mij laten kijken werkte super. De 4e hond (kleine witte maltezer) daar kreeg ik echt een overreactie op. Daar trok ze ook echt naar toe ik moest haar echt flink tegen houden.

Toen waren we bij het bos, dus lekker los gelaten, geen honden tegen gekomen en dan weer terug.
We kwamen een herder tegen die zelf ook flink blaft en gromt aan de riem... nou daar ging ik bijna, Dees begon en ik kreeg geen contact met haar en toen ging Izzy ook mee doen en werd ik door twee woest blaffende/grommende honden bijna mee gesleurd naar de eveneens woest blaffende / gromende herder. Django stond er zo maar bij te kijken van " wat doen jullie nou dom" ik 60 kg en dan sneeuw + 1x 17kg en 1x 12 kg met volle gewicht aan het trekken is ggeen goede combi. Moest echt alles op alles zetten om mn honden te houden. Dat is echt niet leuk wandelen, en je maakt er geen vrienden mee, want de mensen gaan je gewoon vermijden.




Zijn er mensen met nog tips betreft mijn jongste hond die dit gedrag over aan het nemen is? Want tot voor kort heeft zij zich nog nooit zo gedragen.

Wij hebben hetzelfde dus lezen ook aandachtig mee
Mensen maakt haar niet uit en ze gaat heel goed met soortgenoten om alleen aan de lijn gaat ze blaffen waardoor mensen denken dat het agressie is

Klopt. Wij stuiten ook op veel onbegrip. Als mijn vriend en ik samen met de hond wandelen kan 1 van ons het vaak nog aan de mensen uitleggen. Ze geven dan tips of tonen in ieder geval begrip. Ook niet iedereen hoor! Maar de meeste mensen gelukkig wel.

Als je alleen bent wandelen dan is het natuurlijk allemaal wat moeilijker. Ik probeer dan toch de tip van Marit op te volgen. Dat ging vandaag ook weer heel goed. Soms wil ik opgeven, omdat het me allemaal teveel wordt, maar de meeste mensen peppen me vaak weer op. Geduld is nog steeds een schone zaak!

@ Lynn: helaas heb ik geen tips i.v.m. je jongste hond. Wij hebben alleen Kyra en soms nemen we de Border van mijn vader mee. Die neemt het gedrag echter niet over. Die staat ook vaak te kijken van: "doe niet zo raar en loop gewoon door!"

Misschien is het toch beter om haar voorlopig alleen uit te laten,zodat je al je aandacht op haar kan vestigen.Contact maken,thuis al flink oefenen met haar naam en dat het iets lekkers oplevert.En dit elke dag een paar keer oefenen thuis,kaasje geven en tijdens het kauwen haar naam zeggen.

Probeer ook meer in bochten te lopen en niet direct op de andere hond af.Zie je een hond aankomen,loop dan flink opzij,maar vraag zeker haar aandacht met een kaasje vóórdat zij de hond ziet of al gaat fixeren.

Dit gaat een tijdje duren dat alleen uitlaten,maar het heeft als voordeel dat ze straks stabiel is,en je jongste hond niet meetrekt in haar onzekere gedrag,want die is daar blijkbaar toch gevoelig voor op dit moment,anders had hij de oudste kalme hond wel gevolgd.

Of laat de nieuwe hond uit met de oudste kalme hond uit,en de jongste ook met alleen de oudste,maar alle 3 tegelijk is denk ik iets te snel en onrustig.

Ik snap je punt, maar als ik bvb naar het bos loop vind ik het zo zonde om met eentje alleen te gaan, ze spelen juist zo graag met zn drieen. En dan gaat het wel goed met ander honden.
Het is natuurlijk wel een bordercollie dus ze heeft dr beweging echt nodig.


Misschien wel een goed plan om ze alletwee met Django de toch stabiel, samen uit te laten. al hij niet erg vinden extra uit

heb ook even mee gelezen, alleen uitlaten of met degene die de rust zelf is, het kunnen houden van deze hond is dan beter dan dat je aandacht moet verdelen over drie, je kan de hond die de rust zelfe is, dan los laten lopen, zodat je je helemaal kan concentreren op de hond.

en tuurlijk is dat lastig om steeds weer de honden alleen uit te moeten laten, lijkt dan wel of je de hele dag met honden bezig bent, maar het is niet voor altijd, misschien een maand en je hebt gewonnen, zou het zo gaan doen.

Hier neemt Joya de spanning van Yila ook over.

Yila is een onzeker hondje dat ook niet het goede voorbeeld heeft gehad in de roedel van de fokker. Door een paar 'succesen' met wegblaffen/sneppen op het 'juiste' moment had ze geleerd dat de aanval de beste verdediging is..

Maar je was al 3 honden tegen gekomen dat ging goed, de 4 ging minder. Niet teveel in 1 keer willen he? Tel alles eens bij elkaar op, de ochtend ging goed, de eerste 3 honden ook nog, dan los in het bos. Allemaal dingen die zich toch opstapelen.

Ik ben daarom 'voorzichtig' met wat ik Yila aanbied, juist om de succesen te behouden en zo'n mislukking te voorkomen/te beperken.

Ik laat de jongste bc hier eigenlijk nog altijd apart uit van Yila. Ik merk dat de jongste nu stabieler wordt, minder de spanning van Yila overneemt. Het begint om te slaan, dat Yila de rust, zekerheid en koelheid van de jongste overneemt.

Veel apart uitlaten dus. Zorgen dat beide borders zelfstandig worden en zich niet aan elkaar optrekken .

Succes..
Ik weet hoe lastig het soms is en hoeveel tijd het kost..

Ik weet dat ik niet te snel moet willen, we hebben haar ook nog maar vanaf november, dus eigenlijk heeft ze al heel veel vorderingen gemaakt!

Ik heb gelukkig wel de tijd om me met mn hondjes bezig te houden.

Tijd voor een update,

Het blaffen tijdens de wandeling is al veel beter. Soms blaft ze nog wel maar haar blaf is van een hele lage afstandelijke angstige blaf veranderd naar een hoge kefferige blaf, een beetje nerveus zeg maar.

Dit is natuurlijk nog niet helemaal goed, maar als mensen deze blaf horen trekken ze hun hond niet angstig weg en laten haar snuffelen met hun hondje, wat meestal goed gaat en waardoor het steeds beter gaat.

Super om te lezen zeg!
Zo ver zijn wij helaas nog niet.

Ga zo door!!

jammer dat het bij jullie nog niet zo goed gaat.

Maar ja ieder op zijn eigen tempo.
Zit er bij jullie ondertussen al wel wat verbetering in?

Kyra is pas 3 maanden bij ons en we zien al wel verbetering, maar het heeft nog heel veel tijd nodig.

Bij mijn hondje helpt het om niet aan de lijn te trekken en haar te laten snuffelen aan de andere hond. Ik verwittig dan wel tijdig de mensen dat ze enkel wilt ruiken en niet kwaadaardig is. Dit helpt bij haar.

Alleen vind ik het ook niet leuk dat ze altijd blaft als ze andere honden ziet (zelfs als ze in de auto zit). Bij veel mensen schrikt dit gedrag inderdaad af.

Succes

Hey,

De verandering van blaf is juist niet goed.
Een hoge kefferige blaf, duidt op onzekerheid en veel spanning.

Een lage blaf duidt juist op zekerheid en duidelijkheid: ik wil jou niet in de buurt, punt. Ook niet wenselijk, maar het duidt niet op nerveus gedrag, alhoewel een lage blaf aangeleerd kan zijn uit ervaring dat het beter werkt en dus de hoge blaf er altijd al inzat, en je die nu ook te zien krijgt, dan ben je al een stapje verder in je proces.

Ik zou het gaan zoeken in vreemde honden associeren met iets leuks, een balspel, kriebelen, wat lekkers.
Misschien kun je hier op een hondenschool mee aan de slag.

Succes,

Margje

Ondanks dat de blaf veranderd is en zij nu duidelijk aangeeft onzeker te zijn. Zijn wij als baasjes het niet met jou eens dat de verandering niet goed is.

Het verschil is namelijk nu dat ze toe durft te geven dat ze onzeker is en zich niet meer afsluit voor mij als baas. Ik kan nu duidelijk de leidende functie aannemen. Iets waar ze voorheen niet voor openstond want ze deed toch wel stoer en dapper en het werkte want iedereen liep door.

Het feit dat ze op sommige honden nog heel nerveus kan reageren is iets waar we nog aan werken.

Ik ga met haar niet speciaal naar de hondenschool. Ze is verder super gehoorzaam. En tijdens de schapendrijf training krijg ik er ook hulp bij.
Wel hebben wij een afspraak met een GT in de planning staan. Niet dat dit zo'n heel ernstig probleem is, maar het is altijd fijn om wat extra advies van een deskundige te krijgen.

Ondanks dat de blaf veranderd is en zij nu duidelijk aangeeft onzeker te zijn. Zijn wij als baasjes het niet met jou eens dat de verandering niet goed is.

Het verschil is namelijk nu dat ze toe durft te geven dat ze onzeker is en zich niet meer afsluit voor mij als baas. Ik kan nu duidelijk de leidende functie aannemen. Iets waar ze voorheen niet voor openstond want ze deed toch wel stoer en dapper en het werkte want iedereen liep door.

Het feit dat ze op sommige honden nog heel nerveus kan reageren is iets waar we nog aan werken.

Ik ga met haar niet speciaal naar de hondenschool. Ze is verder super gehoorzaam. En tijdens de schapendrijf training krijg ik er ook hulp bij.
Wel hebben wij een afspraak met een GT in de planning staan. Niet dat dit zo'n heel ernstig probleem is, maar het is altijd fijn om wat extra advies van een deskundige te krijgen.

Vandaar dat ik dit er ook bij schreef:
'alhoewel een lage blaf aangeleerd kan zijn uit ervaring dat het beter werkt en dus de hoge blaf er altijd al inzat, en je die nu ook te zien krijgt, dan ben je al een stapje verder in je proces.'