Waarom een herder gekozen?

Ik zal beginnen ... toen ik een heel klein kindje was en altijd netjes met mijn ouders mee naar opa en oma ging ben ik verliefd geworden op herdershonden. Mijn opa had een Mechelse herder Bruno, een prachtbeest, ontzettend lief voor mij en zo klein als ik was kon ik alles met die hond doen. Zelfs in zijn nachthok gaan liggen slapen met mijn armen om de hond heen. Wee degene die dan probeerde om mij uit dat hok te halen. Daar ben ik verliefd geworden op de mechelaar.

Mijn oom had echter een prachtige andere hond. Marco, een hele mooie forse Duitse herder. Weer een liefde erbij! Helaas was Marco geen lieve hond, hij kon niet met kinderen omgaan en hapte dan ook gerust. Toch kon ik het met mijn hondenhartje niet laten om iedere keer er naar toe te gaan. Op het uitdrukkelijke bevel van mijn vader bleef ik dan op een afstandje met mijn handjes over elkaar naar Marco kijken en genieten van het zien wat hij deed. Uiteindelijk ben ik ook met deze hond vriendjes geworden. En weer was ik verkocht aan een herder.

Later bij ons in de straat woonde een man die altijd honden trainde. Hij deed weet ik veel wat allemaal. En hij had altijd prachtige herders. Duitse herders.

Toen ik eenmaal zelf in de gelegenheid kwam om een hond te kopen was het dan ook niet zo moeilijk. Eindelijk zou "mijn herder" komen. De naam wist ik al maar de hond had ik nog niet gevonden. En toen ik een advertentie zag met witte herders ben ik gaan kijken ... en jawel, daar was Rowan. Het kon gewoon geen andere hond meer zijn ... hij was het! En zo ben ik aan mijn liefde voor herders gekomen en uiteindelijk heb ik nu dan mijn eigen herder.

begrijp het helemaal het zit in de buik bij mij is het juist het zelfde, ben nochtans al een paar keer gebeten hoor maar kan het niet helpen dan de herders te bewonderen
groetjes viv

Toen ik een jaar of 5 was zijn we veruhisd naar een massief groot huis en we hadden een hond nodig voor beveiliging. De oom van mijn broer fok duitse herders, en zo kwam Onda. Ik kon echt alles bij haar flikken! en wat heb ik allemaal wel niet gedaan! zelf mijn vuist in haar mond voor de grap en ze beet me niet.
We moesten haar inslapen toen ze 8jaar was, heupdysplasie.
Na haar ben ik met mijn vader naar nederland gekomen en mijn broer het huis overgenomen, hij had een boxer genomen en die overleed als pup in het zweembad (mijn broer was op zijn werk en de pup viel in het zweembad).
Toen kreeg mijn broer een rotweiler, en ik wil mensen niet aanvallen maar wat een ROT hond! hij heeft inmiddels mijn broer gebeten een aantal keer als iets niet beviel, en als ik er ben laat ie me niet eens lopen hij drijft mij in een hoek en gromt als ik beweeg.
nou ja hij is voor beveiliging dus maakt niet veel uit. Ook kreeg mijn broer een Bull terrier pup en wat een lieverd! helaas heeft de bull en de rotweiler een paar gevechten achter de rug en moeten ze nu uit elkaar leven, maakt niet heel veel uit aangezien het huis zo groot is.
Ik had niet gedacht dat ik besmet was met het herder virus, ik dacht dat ik een eigen ras maar moest vinden zeg maar.
Maar ja hoor elke keer als ik een herder tegen kwam was ik er vol over te spreken, en oh mijn hart ging sneller kloppen.
En toen ik Ayla zag dat was het, liefde op het eerste gezicht, die lieve oogjes!! Ik denk dat de Duitse echt mijn ras is ! zo gek op haar aanhankelijke aard

als kindszijnde hadden we thuis al Duitse herders.

ik vind ze erg trouw ,lief en slim .en mooi.

Ik ben er ook mee opgeroeid
het meest hadden we mechels maar we ook hollanders gehadd en 1 Zwarte duitser

mijn man is met een Groenedaeler op gegroeid, de hond bracht en kwam hem van school halen, maar dat kon toen nog

Ik heb altijd een hond gewild toen ik een kind was, maar kreeg er geen

Ik ben niet met herders opgegroeid, maar juist met diverse andere honden, van york tot deense dog.
Toch is het de herder zijn karakerter die me juist zo trekt.
Andere honden kan ik wel mooi en lief vinden, maar een herder is toch helemaal mijn hond.
Ik heb zelf een kruising o.a. herder, en hiervoor ook.
Denk ook wel dat ik altijd voor een herder (kruising) zal blijven kiezen.
Groetjes Beertje

Ik ben met Duitse Herders op gegroeid en de Tervuerense Herder.
Vorige jaar wilden we graag een hond en de Tervuerense Herder die mijn ouders hadden vond ik zo mooi maar een zwarte hond vond ik mooier dus heb ik gekozen voor een Groenendaeler. Heb er nog geen moment spijt van gehad Ben super blij met mijn zwarte boef!!

Wij hebben altijd thuis een kruising Jack Russel/Fox gehad. Een klein maar hevig en lief hondje. Het was de droom van de papa om ooit een Duitse herder in huis te halen. De vonk sloeg over en ik had ook altijd al een zwak voor Duitse herders. Sinds oktober hebben we dan Arco bij ons. Een lieve, speelse Duitse herder pup. Ik vind hem helemaal geweldig!

Groetjes, Valerie

Ik vind de trouw en baasgerichtheid van de herder geweldig!
Ze willen alles voor je doen en gaan voor je door het vuur!

Herders zijn enthousiaste, pittige, gevoelige baasgerichte honden, die ook zelfstandig aktie ondernemen, precies dat wat mij aanspreekt.

De hond van mijn opa was de eerste herderachtige die ik ken en had daar naar mijn gevoel een goede band mee, ook mijn ouders hadden altijd herderachtige honden, dus ik weet niet beter.
Mijn grote wens was een wolfsgrauwe duitse herder met een rechte rug, dat was ook meteen mijn eerste hond, een betere lievere hond ben ik nog niet tegen gekomen.

Ook Lola is weer een herderachtige, ontzettend lief en gevoelig en af en toe een lomperdje en een eigen kop, maar ook weer een geweldige hond, waar ik heel blij mee ben.