Miskraam hond

K was net door de encyclopedie aan het neuzen en kwam daar toevallig een ongelooflijk vaag stukje over een miskraam tegen.
Ik heb nog even verder gekeken maar dit was het enige wat erover stond. Nou ben ik best een nieuwsgierig type en ben dus ook op google gaan zoeken. Daar staat alleen zo goed als niets over "miskramen bij honden"

Nou hebben wij zelf afgelopen zomer mee gemaakt dat Oreo -waarschijnlijk- na 2 weken de vruchtjes heeft afgestoten maar echt zeker zijn we niet. We wisten natuurlijk nog helemaal niet of ze wel dragend was en ze heeft alleen wat slijmerig bloed verloren en dat was het.
Nu hebben we een week of twee terug een mail gekregen dat een Witte Herder teef die ons erg nauw aan het hart ligt, haar 13 pups na 41 dagen heeft afgestoten.
Ze is 3 dagen heel ziek geweest (diarree en overgeven) en na een echo bleek ze geen pups meer te dragen.

Twee heel verschillende situaties dus (ander ras, groot verschil in draagtijd en groot verschil in afstoten)

Nou ben ik wel erg benieuwd of iemand me hier wat meer kan vertellen over een miskraam bij honden.

Daar valt idd weinig over te vinden Charlotte. Zoals je weet heeft Irza een groot aantal vruchtjes geresorbeerd. Ik ben toen ook gaan lopen zoeken. Volgens mij resorberen ze het meeste?? Zover ik kon vinden op I-net, noemen ze het ook niet zo snel miskraam bij een hond. Dan zou je echt vruchtjes/hondjes moeten vinden (lijkt me ook niet prettig).
Maar goed, dit had je waarschijnlijk zelf ook al wel gevonden . Ik ben benieuwt of er anderen zijn die je meer kunnen vertellen (blijf het volgen).

honden hebben vroeg in de dracht inderdaad geen 'miskraam' zoals wij mensen dat hebben, bij mensen komt het er inderdaad uit, honden resorberen de vruchtjes. pupjes die laat in de dracht doodgaan blijven vaak zitten tot de rest van de pups geboren worden, en worden dan dus doodgeboren. dode pupjes kunnen bij de geboorte wel problemen opleveren......

dit is wat ik er van weet........

Er is een grens bij een miskraam. Ik zal het even moeten nazoeken, maar voor de tijd worden de vruchten geresorbeerd na die dag worden ze afgestoten.
Honden aborteren altijd in zijn geheel (staat in mijn boeken), in tegenstelling tot bv de kat die bv ook 1 of 2 kittens kan aborteren.

Ik ga ff zoeken in de literatuur hier

Thanks
Maar dat ze allemaal geresorbeerd worden zou dan niet kloppen met Irza? Zij had nog 4 pupjes.

Er wordt idd gezegd dat het bij de hond niet veel voorkomt.

De dracht heeft 3 perioden: pre-implantatieperiode, embryonale periode, foetale periode.
Intra-uteriene vruchtdood kan ontstaan door agantia die aangrijpen op embryo, moederdier (incl vruchtvliezen en uterus) infecteren of een systemische aandoening van moederdier.
Door verhoging van prostaglandines treedt dan afbreken van Corpus Luteum op of afdrijven van de vrucht en vruchtvliezen.

De embryonale periode is het meest gevoelig. Soms kunnen enkele vruchten worden geresorbeerd als zij aangetast zijn.
Als in de 2e helft van de dracht vruchtdood optreedt zal na 24-72 uur abortus optreden. Als de abortus niet optreedt kunnen de embryo's gaan rotten (emfysemateus: dode pup/pups kunnen de rest infecteren en bij niet snel verwijderen zal ook de teef snel achteruit gaan), mummificeren (vaak 1 of enkel jong) of macereren.

Vroeg embryonale sterfte komt bij de hond nog wel eens voor maar daar merkt men eigenlijk weinig van. Zelfs de volgende cyclus zou niet eens verstoord worden

Resorberen kan wel per pup, aborteren niet.

interessant, wist ik niets van

Wij hebben vorig jaar een drachtige teef gehad waarvan we in de 7° week hebben geconstateerd dat ze een ernstige baarmoederinfectie had. We waren na 28 dagen geweest voor een echo en alles was prima in orde. Enbryo's waren duidelijk te zien en de hartjes klopten mooi. Dus de rest van de dracht kon rustig verlopen. In het begin van de 7° week verloor ze opeens veel donkerbruine smurrie. Dadelijk bij de DA mogen langs gaan: alle pups waren in ontbinding en ze had een ernstige baarmoeder-infectie. Eerst wilde de DA haar niet terug thuis laten gaan vanwege de ernst. Maar buiten het vaginale verlies, zag je niks verkeerd aan de teef: was nog heel alert en actief, geen ziektesymptomen. Heb dan antibiotica meegekregen en een humaan middel dat wordt gebruikt bij veel bloedverlies na courtage (bij de vrouw). Bij het minste dat ik merkte, moest ik haar dadelijk laten opnemen. Ze is gelukkig volledig hiervan hersteld, maar ik heb toen toch wel echt schrik gehad om haar te verliezen. Ben een maand later terug op controle geweest en opnieuw een echo van haar baarmoeder laten maken en alles was (gelukkig) volledig hersteld.

Wauw, dat moet schrikken zijn geweest! Gelukkig is ze weer hersteld!
Wat was de oorzaak? Eerst miskraam en daarna ontbindende pups, of eerst een ontsteking en daarna het overlijden van de pups?
Of weet je dat niet?

eerlijk gezegd weet ik het niet juist. Naar mijn gevoel is er een miskraam gebeurd met als gevolg ontbindende pups en baarmoederinfectie. De DA had hier ook geen duidelijke verklaring voor. Op dat ogenblik was het enige wat voor mij telde, dat mijn teefje er heelhuids door kwam. Zeker toen ik hun ongerustheid zag toenemen besefte ik pas hoe ernstig het was. Zij stond nog leuk te kwispelen op de onderzoekstafel en was in haar sas met al die aandacht. De DA's snapten ook niet dat ze nog zo levend en speels was. Gelukkig voor haar!

mijn dierenarts zegt me dat na 4 weken de pups niet meer Resorberen kunnen worden.

na 4 weken als er iets mis gaat is het een miskraam en moeten de pupjes eruit gehaald worden of grote ontsteking als gevolg.zo is mijn vorig klein hondje gestorven er was ineens alemaal groen uit 20 min later was ze niet er zat een dode pup !

@ Nadine, de pup die gestorven is hoeft er niet uit te gaan. Bij mummificatie kan hij gewoon blijven zitten en pas bij de geboorte meekomen. Maar in de andere gevallen is het idd in belang van de teef dat alles uitgedreven wordt of weggehaald.
Het ligt aan de reden van sterfte van de pup, bij een infectie die kan uitbreiden moet er idd snel gehandeld worden.

Ik denk dat bij de teef van Arlette er ook sprake was van een emfysemateuze pup/pups. Dat is gevaarlijk als er niet wordt ingegrepen of niet op tijd.

He getver...kon dit onderwerp nou niet over 3 weken plaats vinden
Ik heb hier nu dus Dyma rond wandelen....ze heeft bruinige slijm,bij de da een echo en de pups leven nog,ik voel nu een week later nog leven,wel heeft ze nu vanaf zaterdag een antibioticakuur voor 2 weken,dus we hopen er maar het beste van.
Ik ken ene hodn die met 4 weken een echo waar 6 pups op de zien waren,ze is later gaan vloeien(tijdelijk) een echo,nog maar 4 pups op te zien...en er is geen 1 pup geboren,alles was weg!!!
Ook vertelde mijn da een verhaal van een rotweiler die met 7 weken begon te bevallen,waar uiteindelijk 2 pups geboren worden,dood uiteraard,en stop met bevallen,echo gemaakt alles verder oke en in leven,en die hond is nu zo ong. uitegeteld,dus heeft het verder gewoon voldragen

ben ook steeds ongerust met al die verhalen en zit elke dag vol spaning te voelen.
dat het maar vlug volgende week is.
kenisen moesten int weekend pups hebben.
gevochten en ja....
van ons ras zijn er net 5 na elkaar waar pups verdwenen zijn ? en eerst op echo alles normaal.
BEN nu nog de enige en houd de stres ni lang meer uit !

ik geef nu calcium met druivesuiker bij en pupybrokken en hoop dat ons nestje wel mag komen :(

Ik duim voor je voor een goede afloop.
Het moet niet altijd slecht nieuws zijn, he
Ieder geval is anders. Veel geluk!
Arlette

Hier krijgt Dyma alleen gewoon meer brokken,maar verder niets erbij

ik heb ook gelezen dat je beter niet extra calcium moet geven. In verband met het te snel hard worden van het skelet van de pups en ze dus moeilijker geboren kunnen worden.
of heb ik dat mis?

Groetjes Bianka

Tja ik ben van mening als je een goed voer hebt dit helemaal niet nodig is.
Dyma gaat vanaf volgende week over op energique en maar wachten wachten en wachten

oei...
best niet meer geven dan ?

heel veel succes met Dyma

Na 4 weken niet meer resorberen klopt dus ook niet. Irza had met 4 weken ong 10 vruchtjes... maar idd maar 4 pupjes. In de tussentijd zijn dus ergens de pupjes toch geresorbeerd, ze had nl geen afscheiding. Tenminste.... dat lijkt me dan zo. Maar een miskraam heeft ze dus niet gehad? Of noem je de andere 3 dan miskraam?... Niet toch?

Bij een verstoorde dracht kunnen de pups tot aan de 33e dag geresorbeerd worden; daarna treed abortus op. Bij resorptie worden de vruchten geheel “teruggenomen” en zal men weinig of niets waarnemen bij de teef. Bij abortus ziet men vaak een groene of zwarte uitvloeiing met vruchtdelen.
Resorptie treedt dus alleen op voor 33 dagen.

De meeste onderzoeken en theorie houden dat aan. maar ik las net dit:
In twee studies bij drachtige beagles bleek 11% tot 13 % van de geïmplanteerde vruchten nog geresorbeerd te worden in het tweede derde deel van de dracht (Andersen and Simpson, 1973; Robertson et al., 1979). Het voorkomen van relatief kleinere nesten kan een aanwijzing zijn dat er een probleem van verhoogde embryonale sterfte is geweest of dat de spermakwaliteit van de dekreu in kwestie van minder goede kwaliteit was, waardoor niet alle geovuleerde eicellen bevrucht werden.
Als er foetale sterfte optreedt in de tweede helft van de dracht volgt er effectief een abortus. Abortus wordt gedefinieerd als de expulsie van één of meer dode vruchten of van één of meer levende vruchten die nog niet zelfstandig kunnen leven. Bij een drachtduur van 55-58 dagen spreekt men van een premature partus. Elke partus die optreedt voor 55 dagen is een abortus. Ook hier kan het zijn dat de eigenaar niets merkt omdat de teef direct na de abortus de vruchten kan opeten. Bloederige of donker muceuze tot purulente uitvloeiing kan dan een teken zijn van de abortus. Bevestiging kan plaatsvinden door een radiografische opname van de teef te maken waarbij de skeletten van de opgegeten foeti in de maag te zien zijn in plaats van in de uterus. Sommige teven kunnen één of twee pups aborteren en de rest van het nest op de verwachte datum ter wereld brengen (Johnston en Raksil, 1987), zodat een teef die geaborteerd heeft steeds onderzocht moet worden op de aanwezigheid van nog levende foeti in de baarmoeder.

komt hieruit:
http://www.rohh.ugent.be/v2/pages/nederlands/kliniek/hond_kat/Abortus%20bij%20de%20teef.pdf
misschien wel interessant??

Ik zal dat artikel eens gaan zoeken over die beagles en de resorptie op 2/3 dracht

Nadine ik zal eens opzoeken waar ik dat ook al weer gelezen had.

Groetjes Bianka

Nadine... ik zou alleen de puppybrokken geven. Calcium zit al extra in puppybrokken en ga je dan dus teveel geven. Druivensuiker zou ik nu ook nog niet doen, maar tijdens/na de bevalling voor extra energie .

Wat ik heb gehoord is dat je juist beter minder calcium kan geven kort voor de geboorte. Het lichaam gaat zich dan zo aanpassen dat ze beter calcium op gaan nemen, de opnamecapaciteit wordt verhoogd.
Als je dan na de geboorte weer meer gaat geven is het lichaam nog zo ingesteld dat ze nu extra calcium kunnen opnemen uit de voeding en je dus minder kans op eclampsia hebt.

Wordt bij koeien ook gedaan

en druivensuiker is idd beter voor na de geboorte

over dat resorberen dat is wat de dierenkliniek me verteld heeft.

ik zal geen calcium meer bijgeven.

bedankt iedereen

@ angela, met 4 weken is 28 dagen, dus dan waren er nog 5 dagen om te resorberen, misschien dat het net toen was gebeurd?

Ja precies, de echo was met 28 dagen... Maar dan nog... dan zouden er 6 geresorbeerd zijn. En dus 3 dood. De hartjes waren nl wel te zien op de echo, dus beetje raar nog. Dracht/zwangerschap blijft wonderlijk he !

Maar die teef waar ik het over had zat al op 47 dagen. Daar hebben ze geen pups gevonden, ze is alleen drie dagen heel ziek geweest.

Calcium lijkt me idd niet zo handig. Dan gaan die botjes sneller verharden en wordt de geboorte moeilijker. Wij geven altijd alleen het voer (barf) en voor de zekerheid L-Lysine erbij. Dat is een immuunsysteem versterker op natuurlijke basis.