Wat is je meegevallen en wat is je tegengevallen

Als je een herplaatser neemt weet je natuurlijk nooit helemaal goed wat je nu daadwerkelijk in huis haalt.

Een hoop herplaatsers hebben toch wel een rugzakje en hun verleden valt regelmatig weinig tot niets over te vertellen, of ze zijn een bepaalde opvoeding en gewoonte's gewend waar jij je niet lekker bij voelt.

Hoe is jullie dit bevallen? Had je juist een makkie of moest je hond nog helemaal heropgevoed worden?

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen

Bo was een beste kluif, hoewel ik wist dat het niet makkelijk zou zijn is dat mij toch nog wel tegengevallen. Hij is mishandeld door de 1e eigenaar en ik werd geconfronteerd met de (diepe) sporen die dat heeft achtergelaten.

Bo was erg onzeker en werd zeer snel angstig. Ik heb in begin erg moeten werken om zijn vertrouwen te winnen, dat heeft heel veel tijd en moeite gekost toen ik dat eindelijk had heb ik hard met hem gewerkt om de angsten die hij had 'op te heffen'. Hij zal de rest van zijn leven zijn verleden met zich meedragen en ik zal er altijd in mijn achterhoofd rekening mee moeten houden maar het is nu een geweldige vrolijke hond.

Bobby is mij erg meegevallen, die haalde ik op bij zijn vorige baasje. Had verwacht dat ik ook aan bobby mijn handen vol zou hebben in het begin, maar niks is minder waar. Toen Bobby eenmaal gewend was bij ons, bleek dat hij zeer goed opgevoed was en we eigenlijk weinig met hem van doen hadden.

wat mij tegenvalt is de dat de mensen zo liegen over het gedrag van de hond als ze de hond willen herplaatsen.
Bij boris kwam ik er achter dat hij erg veel angst had terwijl er tegen mij was gezegt dat boris nergen last van heeft.
Bij lola was het het zelfde geval.
Wees eerlijk tegen de mensen en vertel gewoon wat er aan de hand is op deze manier weer houd je dat de mensen een herplaaster nemen.
Toen ik cobus heb herplaast ben ik eerlijk geweest heb ook zijn dossier van de da er bij gegeven.
Op zulke momenten kunnen de nieuwe baasjes zelf beslissen of zij de hond willen nemen of toch even door zoeken.
Hebook eerlijk verteld dat cobus gedragsproblemen heeft gehad in het verleden.
die mensen vonden het allemaal geen probleem.
Maar leiegen over het gedrag dit vindt ik vreselijk.
wees eerlijk.

Bij ons in het asiel liegen ze niet, dat weet ik zeker. Eerder zullen ze nagatiever zijn over een hond dan nodig is en dat is ook weer niet goed

Ik was vrijwilligster en heb heel veel honden leren kennen en eerlijk...de baasjes waren voor het merendeel het probleem niet de honden.

Ikzelf heb eigenlijk niets dat is tegengevallen. Ik wist dat Tibo hard aan de leiband trok, maar daar ben ik al een heel eind gekomen. Voor de rest is het allemaal beter meegevallen dan ik ooit had kunnen dromen. Hij was vanaf het begin heel braaf en we hebben er nooit problemen mee gehad. Tophond die het ook weer niet verdiende om zo gedumpt te worden door een baasje dat hem niet verdiende !

Ralph, ik weet inderdaad hoe moeilijk het is om een hondje wat mishandeld is over zijn angst heen te helpen en dat je altijd sporen van de vorige eigenaar zal blijven zien helaas. Maar wat ontzettend fijn dat je aan Bobby zo'n makkie hebt gehad, heerlijk toch.

Caro, ik herken het. Wij zijn zelf ook behoorlijk voorgelogen toen wij Storm namen. Storm kende zogenaamd alle basis commando's, was zindelijk, kerngezond enz enz.... Het tegenovergestelde was waar, want hij kende geen enkel commando, was alles behalve zindelijk en zeker niet gezond. Ik ben dolblij met Storm, maar het is wel heel jammer dat de vorige baasjes niet gewoon eerlijk waren geweest over de situatie met Storm zodat wij ons ook beter hadden kunnen voorbereiden, maargoed.

Marie-Rose, ik heb zelf ook gemerkt dat ze bij asiels regelmatig negatiever over een hond zijn dan nodig is, maar toch kan ik het wel begrijpen. Heel veel mensen beginnen aan een hond zonder er goed over na te denken, zo ook met herplaatsers helaas.

Veel mensen willen een herplaatser omdat de hond dan al zindelijk is, of omdat ze geen tijd voor een pup hebben maar raar genoeg wel tijd voor een oudere hond :-s.

En ik ben het ook met je eens dat 9 van de 10 x de problemen bij de baasjes liggen en niet bij de honden.

Ik ben blij dat Tibo voor jou alleen maar is meegevallen

Leuk om zo eens de ups en de downs van herplaatsers te kunnen lezen

Wij kregen niet veel info toen we voor Matchy kozen,
maar het klopte wel, ze logen er niet over.
Matchy was nauwelijks gesocialiseerd, dus dat moesten
we oppakken toen ze met 5 1/2 maand bij ons kwam.
Daarnaast moesten we ongewenst gedrag ombuigen naar gewenst gedrag, maar dat ging wel.
Wij zijn erg blij met haar!

Bij ons werd er door de vrijwilligster als informatie gegeven dat Lola een hond is met veel power onder haar gat, en dat ze in Polen los meeliep met de wandelingen. Van de stichting kregen we mee dat er weining verteld kan worden over wat je buiten de gebruikelijke dingen kan verwachten van een hond die al zo lang in een asiel zit en het niet makkelijk heeft gehad.

Wij waren dus neutraal ingesteld en het viel eigenlijk alles mee, natuurlijk vertoonde ze wel stressignalen, en hapte ze bij voor haar angstige situaties, was ze buiten voor alles bang, wilde ze uit angst niet meer verder lopen, liet zich voor dood neervallen zelfs, viel uit naar auto s, was bang voor andere honden harde geluiden en ga zo maar door.
Maar ze bleek eigenlijk een heel keurige hond, trok niet aan de lijn, sloopte niets, kon goed even alleen blijven, is rustig en vriendelijk.

Alles wat we hoefden te doen is accepteren hoe ze is, en werken aan het vertrouwen. En dat heeft allemaal prima uitgepakt.

Wel denk ik dat niet iedereen hier geschikt voor zou zijn. Ik moet er niet aan denken wat er met haar gebeurd zou zijn bij mensen die bij de eerste hap streng waren gaan corrigeren wat alleen maar haar angst verergerd zou hebben en ze vast als agressief en onhandelbaar teruggebracht zou zijn. Of erger nog.

Wauw wat heb ik een hoop voor mijn kiezen gekregen, ook omdat ik toen nog heilig geloofde dat je flink moest straffen en zo.
Dit heb ik op de harde manier afgeleerd..

Kaily sloopte, en liep weg, en pakte katten, en was agressief naar honden enz enz enz..

Allemaal ellende.. maar gelukkig is het enige probleem nu, haar vuurwerk angst..

En een hele hoop ervaringen verder, heeeeel wat wijzer
Heb ik er geen spijt van

Ja, dat liegen als je een hond gaat halen vind ik schrikkelijk. Hier was dat met Darcey, ze zeiden daar ook van de hij zindelijk was, veel commando's kende, hij nergens geen angst voor had, dus volgens hun een lieve vrolijke hond die weg moest omdat een van hun kinderen toch wel wat angst voor hem had.

En dan kom je thuis en na een paar uur kom je er al achter dat niets zo is zoals die mensen gezegd hadden

Heb wel eens gedacht waar ben ik aan begonnen, maar ik zou hem nu ondanks zijn gebruiksaanwijzing abosoluut niet meer willen missen.

Nog even een opmerking over het asiel liegt niet. Hier dus wel, is ons gebeurt met onze tweede witte herder, volgens hun was de hond maximaal 3 jaar en kerngezond, na een paar dagen kwam ik er al achter via zijn tatoeage dat hij 5 jaar was en dat hij af en toe met zijn achterpoten sleepte, ben ik teruggegaan naar het asiel naar de dierenarts. Er werd me daar gezegd dan moest ik hem maar daar laten dan lieten ze hem inslapen want dan kon hij niet meer bemiddeld worden Kom me dan tegen bijbetaling een andere hond uitzoeken, dat vind en vond ik in en in triest. Heb de hond weer meegenomen en hij heeft nog bijna 6 mooie jaren bij ons gehad.

Wat erg Annelies dat ze zoiets doen !!En fantastisch dat jij die lieve hond toch gehouden hebt, weinigen zouden het je nadoen !

En ons asiel is ook niet jedat hoor, je zal daar als hond maar binnen komen en ze hebben iets tegen je, dan kan je het vergeten. Ik heb tal van voorbeelden van honden die gewoon geen eerlijke kans kregen en totaal werden misplaatst. Ze zouden daar dringend aan hun mensen en dierenkennis moeten werken...maarja...

En hoe dikwijls hoorde ik achteraf niet van mensen...die problemen..niets van aan.
Of bijv zeggen, we weten niet of hij zindelijk is. Zo staat dit dan ook op de fiche (als ze al zin hebben om er ééntje te maken). En dan merkte ik dat de bewuste hond een laatste keer werd uitgelaten om bijv 6u 's avonds en pas de volgende dag weer om 10u 's ochtends en het hok bleef proper...kan je toch wel aannemen dat de hond zindelijk is, maar daar komen ze dus niet op

Meegevallen is:

dat ze ongelofelijk goed alleen kan zijn, dat is toch altijd maar afwachten in hoeverre haar dat geleerd is.. al kun je daarna nog wel wat.. maar een goede basis toch wel belangrijk.

Tegenvallen is:
het uitvallen naar honden en mensen.. maar daar zijn we nu nog altijd druk mee aan het trainen, en dat gaat steeds beter.. ook ik leer hierin erg veel, om haar goed te begeleiden, waardoor het vaak minder is.

Dusja, tegenvallen wil ik het dan ook niet zozeer noemen. Het heeft bij haar alles met angst te maken!

Dit is de derde herplaatser in ons gezin. Van problemen met Freya heb ik niet veel meegekregen, hoewel Freya de eerste dag in mijn arm ging bij het eten geven.

Chico had geen problemen. Geen rare dingen. Hij zou aggressief zijn naar kinderen en daar heb ik nooit wat van gemerkt.

Dobby is een klein rampje. Er werd gezegd dat hij weg moest vanwege astma van een kind. En dat hij los kon. En alleen kon zijn.

Niets van dat alles. Hij is een ongelofelijke hypergevoelige stuiterbal. Heel erg last van verlatingsangst gehad, ik kon nog niet naar de wc. En los... kan hij na 18 maanden nog steeds niet. Okee, hij komt op een gegeven moment wel terug, maar niet als je hem roept en hij in het water ligt.

En dan door zijn rukken aan de lijn een vinger gekneusd en daarom tijdelijk met een Gentle Leader gewerkt. Zodat ik hem uberhaupt kon uitlaten. En daarvoor 40 minuten door het asiel uitgekafferd worden.

Nee, ik weet niet zeker of ik ooit nog een asielhond neem. Het asiel had alleen gezegd "hij is druk". Een aantal dierenartsen en een GT zeggen: "adhd: , "een van de 3 drukste honden die ik ooit in de praktijk heb gehad" en "de drukste hond die ik in jaren gezien heb". Ik voel me dus genaaid door het asiel. Druk is iets anders als héél erg extréém druk.

Nou we zijn dolgelukkig met haar! Zij is misschieen geslagen geweest want soms kruipt ze in elkaar als je je stem verheft dan verstijft ze. En dat ze aan de lijn uitvalt, daar word aan gewerkt. Dat is het enige, en verder weet ze de basis commando's is harstikke lief en goed gesocialiseerd!
Oja en ze kon volgens het asiel alleen blijven, maar waarschijnlijk heeft ze verlatingsangst ontwikkeld in het asiel ze ging heel hoog blaffen bij het verlaten van de kamer alleen maar. dus dat moest opgebouwd worden. Niets wat niet verholpen kan worden denk ik?

@ Wilma..dan ben ik toch blij dat Dobby bij jou is terechtgekomen !! Want jij geeft hem tenminste een lieve thuis, bij vele anderen had het al einde rit geweest

En natuurlijk kan het soms even anders uitdraaien dan wat het asiel zegt (zou niet mogen hoor), maar toch zitten er zoveel fantastische honden in een asiel dat ik zeg, voor mij nooit iets anders dan een herplaatser of asielhond !

Charlie's vorige eigenaren hebben goed werk verricht; hij is heel netjes opgevoed en we hebben nauwelijks problemen met hem. De kleine dingetjes die er zijn, zoals zijn dominante gedrag ten opzichte van andere honden, is niet iets wat wij als ontzettend hinderlijk ondervinden. Het is wat uitkijken met andere honden.
Voor de rest... Tja, het commando 'hier' is hij opeens vergeten als hij losloopt--tenzij je koekjes bij je hebt, haha
Maar dat valt te trainen.

We hebben erg mazzel met Charlie. Een grote rugzak draagt hij niet bij zich. Het is een heel kleintje, en vaak merken we niet eens dat die er is...

@Marie-Rose: het gaat mij er vooral om dat dit asiel "positief trainen" promoot, maar daarin totaal doorslaat. En dan gaat zeggen dat je de hond martelt omdat je tijdelijk een hoofdhalster gebruikt, notabene onder begeleiding van een hondenschool omdat je hand onder de wonden en kneuzingen zit. Het heeft 8 weken geduurd voor ik mijn hand weer kon gebruiken. De 'oplossing' van dat asiel? Dan laat je hem toch niet uit?

Nee, mijn vertrouwen in asielen heeft een flinke deuk opgelopen.

Een oudje zal ik nog wel een plaatsje willen bieden. Maar een jonge hond? Nee, ik denk toch echt dat ik dan voor een pup ga.

Goed om te lezen hoe verschillend de verhalen zijn. Het lijkt me allemaal best informatief ook voor bijvoorbeeld iemand die een er over zit te denken om zelf een herplaatser/asielhond te nemen.

Wilma, ik vind het wel erg triest dat het asiel zo kort door de bocht is geweest en je zo slecht geinformeerd heeft, je zou er toch meer van verwachten van zo'n asiel.
Maar inderdaad zoals Marie-Rose al zei: gelukkig dat Dobby bij jou terecht is gekomen want bij een anders was hij allang weer terug gebracht waarschijnlijk.

Ik heb Bo uit het asiel van Kontich, en daar hebben ze mij absoluut de waarheid verteld, de postieve, maar ook de mindere kantjes.
Bij elk hondje hing een kaartje op de kooi met de reden van binnenbrengen. Niet echt reclame voor de hond, maar je weet wel waar je aan begint dan...

Op voorwaarde dat het asiel eerlijk is natuurlijk vind ik het juist gemakkelijker. Met een puppy weet je nooit wat voor karakter je hond zal hebben wanneer hij volwassen is. Een asielhond of herplaatser heeft al zijn karakter, en als ze zich in het asiel een beetje bezig houden met de beestjes kunnen ze je ook vertellen wat voor vlees je in de kuip hebt.

Een asielhond heeft inderdaad ook wel wat bagage. Als het beestje echt iets meegemaakt heeft is het ook aan jou om je beestje ermee te leren omgaan. Maar de voldoening is eens zo groot!

@ Evi, zo doen ze het normaal in het asiel waar Tibo vandaan komt ook. Maar die mensen hebben natuurlijk wel het probleem dat ze in het begin gewoon moeten schrijven wat de vorige bazen hebben gezegd en dat klopt soms voor geen meter ! Bij veel gevallen blijken de honden heel wat makkelijker te zijn dan de baas had gezegd, want ja...ze moeten toch een reden hebben om ze te dumpen hé. Dus dat is dan weer triest voor de honden, die oneerlijkheid van sommige ex-bazen

En ook niet te zeker zijn dat de info in de negatieve zin allemaal klopt. Veel asiels stellen het liever wat negatiever voor dan het is. Beste voorbeeld is mijn Tibo. Die had een zogenaamde "rode bol" op zijn hok. D.w.z. probleem. Dus veel mensen zien dat dan en denken...oei...wat nu ! Ja, hij had een probleem..hij trok aan de leiband, maar dat is toch allemaal oplosbaar. Voor de rest is het een tophond waar niets negatiefs over te zeggen valt!! Over zijn vorige vrouwtje daarentegen....

@ Wilma, ik begrijp dat je kwaad bent op dat asiel, zoiets mogen ze niet doen !! Maar zo zijn ze niet allemaal en de honden kunnen er niets aan doen ! Zou spijtig zijn dat een baasje als jij in de toekomst verloren gaat voor de asielhondjes door de stommiteit van deze mensen ! Enne...je vindt in het asiel ook tal van puppies (spijtig genoeg). Hoe dikwijls gebeurt het niet dat ze een teefje binnenbrengen met een nestje pups of dat het teefje zwanger blijkt te zijn en dus in het asiel moet bevallen

Kobus is mij best meegevallen. In het begin luisterde hij voor geen meter, maar heb je een snoepje dan luistert hij opeens in no time
Wel iets heel anders dan onze ZWH Sara, die we al vanaf pup hebben. Sara is heel makkelijk trainbaar, Kobus iets moeilijker, hij kan best eigenwijs zijn. Maar nu doet hij het heel goed.

Wat me wel wat tegenviel, is dat hij heel erg aan de riem trekt en problemen had met loslopen. Maar ja, daar is nog makkelijk iets aan te doen!

Kyra komt uit een asiel in Portugal, maar is ook al een paar maanden geplaatst geweest bij een ander gezin in Nederland.
Het viel ons erg mee dat ze redelijk gehoorzaam is en dat ze heel lief en knuffelig is. En ze kan best een tijdje alleen in huis zijn.
Het viel ons een beetje tegen dat ze bang blijft voor bezoekers en onbekenden die aandacht aan haar besteden. We dachten dat ze als ze zich wat meer thuis voelt er niet zo'n last meer van zou hebben. Maar dat komt misschien omdat ze niet goed is gesocialiseerd het eerste jaar.

Wij hebben ook twee honden uit het asiel.
Een labrador en een kruising labrador.
Over het alegemeen valt het goed mee, buiten een paar kleine problemen. Het gaat inderdaad niet altijd in het asiel zoals je het zelf zou doen maar wat als het asiel er niet moest zijn. Wat gebeurde er dan met de 'overbodige' dieren ?

Wij hebben sinds 3 maanden een hondje uit het asiel.
Ze is een kruising Shih Tzu.

Meegevallen

ze luistert goed, dat heeft even geduurd, maar ze weet nu wat wij van haar verwachten, bijv. tijdens dat wij eten netjes op haar plaats blijven en niet zoals in het begin naast de tafel staan piepen.
We hebben echt heel vaak tijdens het eten moeten opstaan om haar naar haar plaats te sturen.
Ze is heel lief en aanhankelijk en houd erg van knuffelen, eten, slapen en wandelen. Ze is al 12 jaar )geschat) en toch kan ze lekker lang mee de bossen in, ze kan zelfs los en loopt netjes mee.

Tegengevallen

We denken dat ze bij haar vorige baasje in bed mocht slapen, want elke nacht blaft ze. Wij slapen met de gangdeur open en de slaapkamer deur open, maar nu dus niet meer.
Ze piept en keft de hele nacht onder aan de trap.
Wij hebben de badkamer beneden dus heb ik haar daar maar eens een paar nachtjes in gezet, maar dan blaft ze nog.
Echt gek worden we ervan!
Haar op heterdaad straffen heb ik ook al vaak gedaan, bij de deur staan wachten tot ze blaft....en dan straffen als ze blaft.
Ze mag wel blijven hoor, maar dit vinden wij wel echt vervelend.

wij kregen Yoran via via een vriendin die kende hem goed, de oude eigenaar zijn 1e vrouw was overleden en die had Yoran als het ware opgevoed, toen kreeg hij een nieuwe vrouw en deze moest niets van Yoran hebben, dus toen ze zwanger raakte was dat een mooi excus om de hond de deur uit te doen. zaterdagmiddag werden we gebeld of we hem wilden hebben anders ging hij naar een asiel, eigenaars gebeld en die brachten hem zondagmiddag, mijn dochter is direct met hem wezen wandelen, toen ze weggingen heeft hij geen kik gegeven, hij lag op een fleecekleed en heeft goed geslapen die nacht. we hebben Yoran nu een dik jaar en het is een knuffelkont die nergens moeite mee heeft.
ook de 1e eigenaar heeft lopen liegen, Yoran is wel bang voor vuurwerk, kan niet met elke hond opschieten en liep wel degelijk weg, gelukkig is dat afgelopen. omdat dit zo goed ging hebben we besloten dat we er wel 1 bij wilden hebben, en zo kwamen we aan Rixt, Rixt stond op marktplaats en toen we de foto,s zagen zeiden we meteen die is niet gelukkig. we hebben een bod gedaan, en op 27 01 van dit jaar zijn we wezen kijken, Yoran mee, dat ging zo goed dat ze is meteen meegekomen. ze was niet geholpen niet gechipt niet geknipt, dat is nu inmiddels wel gebeurt. ze kunnen met en niet zonder elkaar. het zijn dikke maatjes die regelmatig op 1 mat liggen.

Het is absoluut NIET makkelijk een herplaatser in huis halen, zeker omdat je niet weet wat je in huis haalt. Maar ik zou mijn hondje voor geen goud willen missen nu. Het is voor mij werkelijk een toppertje. En zou het zo weer doen, als ik haar weer op mijn pad tegen zou komen.

Maar zo heb ik ook een hond gehad, vanuit het asiel, wat totaal niet ging. En heb ik voor haar een ander huisje gezocht. Nu zit ze op een boerderij en is nooit alleen. Ik kom geregeld bij haar op bezoek om te kijken hoe het met d'r gaat en dan staat ze weer te springen rond om mij heen. Wel moeilijk zo'n moment hoor!

Ik heb Boyke nu een week!

Meegevallen:
Het is een engel van een hond. Zo lief.

Tegengevallen:
Hij markeert nog (daarstraks zelfs in mijn boodschappen) dus ik ga nu meer info lezen over hoe ik dat via positieve feedback kan afleren...

En ik heb morgen een premiere waar ik hem moeilijk mee naartoe kan nemen en volgende week een weekend weg.
Omdat hij verlatingsangst heeft twijfel ik...
Is het juist goed om weg te gaan zodat hij leert dat ik altijd terug kom? Of is dat nu te snel?

poeh... poeh...
Twijfelend.

pff heb sky nu 3 weken. ze is wel erg terug houdend, afwachtend, snel bang en onzeker. Maar echt een schat van een meid

nadat het bij mijn vorige herplaatser erg moeizaam ging en ik uiteindelijk de beslissing heb genomen om hem in te laten slapen, valt eigenlijk alles me mee.
Ziva is wel eens wat teruggetrokken en natuurlijk heeft ze haar gebruiksaanwijzing (soms is ze niet lief tegen andere teven) maar ik ervaar eigenlijk geen problemen die komen door het herplaatsen. Eigenlijk heb ik gewoonweg de makkelijkste hond te wereld.
Zij heeft een ietwat zwakke achterpoot en daarvan had ik natuurlijk wel graag willen weten hoe dit is gekomen (b.v. een ongeluk of blessure) of dat dit genetisch is. Dat zijn dus dingen die je niet kan verklaren en je blijft met vraagtekens zitten.

Bij lola is het me meegevallen. Ze is gewoon een vrolijke viervoeter die heerlijk vind om bij je te zijn en de hort op te gaan.
Het enigste wat me tegenvalt is de af en toe zo oost indisch doof is.
hahah als lola iets niet wilt dan wilt lola iets niet. Maakt niet uit hoeveel snoepjes of traktaties je bij je hebt.
Vandaar ook binnekort naar een goeie hondenschool!
Verder is het gewoon een top hondje.

haha freckles, doet me denken aan het liedje, what ever lola wants, lola gets