Haren overeind: Wat is dat nou precies?

Ik vind erg grappig om te zien hoe iedereen zijn eigen ervaringen hebt, ik denk dat het per hond er verschillend is... dus karakter inderdaad..

hier in België heet het BORSTELEN

Hier vooral opwinding.

Maar als ik met hem alleen (dus geen andere honden) naar het bos ga wandelen, staan zijn haren bijna heel de tijd overeind. ik maakte mezelf altijd wijs dat hij dan alert is...
Maar kan dus toch opwinding zijn...

Ik heb geleerd op een workshop dat haren rechtop alleen maar wijzen op "opwinding". Natuurlijk is het de vraag waar die opwinding vandaag komt? Daarvoor moet je ook op andere signalen letten. Opwinding kan tepaar gaan met dominantie, maar evengoed met extreme blijdschap, angst,... . Dus je ziet, het kan echt uiteen lopen. Als je kijkt naar de andere dingen bv de oren, de staart, de ogen, de mond, ... wat zie je dan? Dat kan mss meer vertellen...

Elah borstelt als ze bang is, dus bij haar is het angst en zeker geen dominantie..

Roos doet dat ook, dan is ze helemaal hyper.
Maar zeker niet dominant!

Die van mij doet het bij spanning. Als ze het doet in ontmoeting met andere honden is het een waarschuwing en als ik niet uitkijk slaat het om in knokken.

Het is opwinding. Een hond windt zich op als:


- iets spannend is
- iets eng is

zelfs.....als iets leuk is.

Een echt dominante hond zal zich minder opwinden dan een bange of onzekere hond. Die is immers zeer zeker van zich zelf dus heeft al die poeha niet nodig. Mijn Lola borstelt bijna niet, en als ze het doet is het bijna niet zichtbaar. Er is ook niet veel waarvan ze onder de indruk is.

Een onzekere hond grijpt echter alles aan om dat wat eng en spannend is op afstand te houden. Een flinke borstel komt daarbij goed van pas.

Edit: zoals hierboven al stond biedt de stand van de staart, oren, en andere signalen meer uitkomst over herkomst van de opwinding.

Een hond maakt zich groter, om zich meer voor te doen dan hij in werkelijkheid is, het is een vorm van onzekerheid dus. Honden doen het in allerlei situaties, bij ontmoetingen van andere honden, bij het zien van onbekende objecten enz. Een zelfverzekerde hond borsteld eigenlijk niet.