Ik kan het verdriet haast niet aan, hoe kom ik hier door heen??

Het voelt zo fijn om hier er over te kunnen praten, steun te krijgen, begrip.
Door mijn ziekte zo ik nog maar zo weinig mensen, in het begin komen ze nog wel op bezoek, daarna wordt het al gauw minder en minder....
Ieder heeft zijn eigen leven, druk, je kent dat wel. Na een jaar zie je bijna niemand meer
Dan is het zo ontzettend fijn dat ik hier wel mijn verdriet kwijt kan, mijn verhaal kan doen.
Er zijn hier zo ontzettend veel lieve mensen!! Dat doet me ontzettend goed.
@Jacq, Lizet, Fiona en Marianne (en natuurlijk alle andere hier die op mijn topic reageren)...jullie zijn schatten, echt waar!

lieve roos,
vind het met oud en nieuw ook niet tof want murdoch was jarig op 1 januari dus zit er ook niet om te springen hoor.

ik heb van mijn man een ring gekregen met murdoch zijn naam erin gelaserd en die draag ik altijd,zodat hij bij me is.

je doggies willen ook dat je door gaat in hun herinnering.
maar wel met een glimlach op je gezicht denkend aan de leuke momenten dat ze bij je waren ook al was het kort zulke momenten zijn goud waard.

schrijf naar elke hond een persoonlijke brief waarin je je gevoelens zet en leg het erbij.
ik heb dat ook gedaan bij murdoch en ik hou nu nog een dagboekje bij waarin ik aan hem schrijf wat ik allemaal mee maak met tank en onszelf.

mocht je gewoon willen kletsen om een oppepper te krijgen weet je ons wel te vinden.

dikke knuffel diane en tank

Ik ken je verhaal jammer genoeg wel, heb die dan ook al aan veel mensen doorvertelt, altijd kregen ze tranen in hun ogen! Ik hoop dat je je er vlug kan over zetten, want zoiets vergeten kan gewoon niet. Ik wens je veel sterkte en dat je vlug weer een glimlacht op je gezicht mag hebben..

dikke knuffel!!!

Lieve roos heel veel sterkte in deze voor jullie verdrietige tijd ik heb het nu al een paar keer gelezen en telkens krijg ik het er moeilijk mee hoe moet dit voor jullie wel niet zijn ,ik heb een hond verloren jullie vier allemaal nog zo jong ik begrijp best dat jullie geen zin in de feestdagen hebben .
heel veel sterkte.
liefs maureen

hoi roos ik weet wat je mee gemaakt hebt.ik ben ook een hondje verloren door parvo.en dat is zo erg.maar zo als jij die er 4 in een korte tijd hebt moeten verliezen is te erg voor woorden.en dan ook nog rond de kerst dagen.en dat moeten dan feest dagen zijn.ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt in kerst. want je denkt altijd terug aan die tijd.en dat is heel moeilijk.het eenegste want je kunt doen is er veel over te praten.meschien dat dat helpt meer kun je gewoon niet doen.het zijn gewoon zwaren tijden. heel veel sterkte er mee.ik leef met je mee.

groetjes diana

Lieve Roos ,ik wens je heel veel kracht speciaal in december.Probeer er toch iets leuks van te maken voor je kinderen .Veel sterkte .

Heb je verhaal gelezen,Vreselijk om dit mee te maken.
Heb er geen worden voor heb zelf ook een Sint Bernard pup verloren aan ziekte van Carre(hondenziekte)omdat die mooie broodfokkers Pamela veel te laat geent hadden,heeft ze niet lang mogen leven.

Voor u en u man en kinderen,heel veel sterkte!in deze moeilijke maand.

Veel liefs Brigitte,Merlin,Sugar,Boemba,Safira en Nikita

Lieve Roos, ik heb je verhaal gelezen ik ben er helemaal stil van en heb nu ook eneknoop in mijn maag... Echt vreselijk zoiets en ik kan me voorstellen dat je er lang van van slag bent

Ik hoop echt voor je dat je niet vergeet om van de dingen te genieten die je nu om je heen hebt.. Hou hoop dat het ooit minder wordt, ook al geloof je het nu niet, heus het zal slijten en een plaats krijgen..

ik wens je veel sterkte.

Lieve Roos, idd deze tijd is voor heel veel mensen een moeilijke tijd, hebben geen zin in feestdagen omdat ze zo'n groot verdriet meedragen.
Ik wens je heel veel sterkte, maar denk ook aan je kinderen, zij willen je een plezier doen en troosten, je moet wel verder hoe moeilijk dat ook is.
Vergeten doe je je kanjers nooit, ooit kun je het een plekje geven.
Een dikke knuffel en groetjes van Ina.

Lieve, lieve allemaal, jullie steunen en helpen me echt met jullie reacties!!
Ik heb besloten dat ik de kids toch kadootjes laat geven op mijn verjaardag, ik wil ook blije gezichten zien
Er is tenslotte al genoeg verdriet in die maand!
Heb me daar wel overheen kunnen zetten nu.....en dat heb ik echt aan jullie te danken!
Vind het zo opvallend hoeveel mensen hier in December verdriet hebben, om het verlies van hun geliefde kanjer. Jullie ook heel veel kracht en sterkte van mij!

Liefs Roos

Ik heb je verhaal ook gelezen.. Wat verschrikkelijk, dit kan en mag toch niet gebeuren... En dat allemaal om dat stomme rotgeld! Bah, verschrikkelijk!
Ik wens je in deze maand heel veel sterkte en begrijp je hoe jij je nu voelt ..

wat erg voor u zo je 4 schatten verliezen en dat door iemand voor wie alleen geld telt, het moet erg moeilijk zijn.
misschien kan te samen met je familie iets doen die in teken van je overleden hondjes staat, zoals foto's of filmpjes van hen samen bekijken, herinneringen opschrijven en dan met elkaar vergelijken je zou verbaasd zijn wat er allemaal boven komt, je kan ook gaan wandelen waar ze graag gelopen hebben, echt een dag voor je hondjes
veel sterkte

ik ken je vehaal wel maar het lijkt me inderdaad vreselijk nu die dagen er weer aan komen.


sterkte!!!!!!!!!!!!!!!!

lieve roos ,
ik heb afgelopen juni mijn lieve kanjer verloren 3 jaar oud maar en heb heel veel troost gehad aan dit gedicht ik hoop jij ook sterkte en liefs
De Regenboog brug

Er is een plaats in de Hemel die rainbowbridge heet

Als een dier die een hele sterke binding heeft met iemand hier overlijd

Gaat hij of zij naar de Rainbowbridge

Daar zijn graslanden en heuvels voor onze liefste vrienden

zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen

Er is genoeg eten water en zonneschijn

en onze vrienden zijn er warm en comfortabel

Alle zieke en oude dieren worden hersteld in gezondheid en kracht

die gewond of verminkt waren worden weer ongeschonden en sterk

Precies zoals wij ze herinneren in onze dromen

De dieren zijn gelukkig en tevreden maar er is een klein ding

ze missen allemaal een speciaal iemand iemand die achter gebleven is

Ze rennen en spelen samen maar er komt een dag

waarop er plotseling een stopt en in de verte kijkt

Zijn heldere ogen staan strak zijn lijf begint verlangend te trillen

Opeens breekt hij uit de groep vliegt over het gras sneller en sneller

**Hij heeft je gezien**

En wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen

hou je hem stevig vast in een vreugdevol weerzien

De vrolijke likken regenen op je gezicht

je handen aaien de liefdevolle kop

en je kijkt weer in die warme vertrouwde ogen

Hij was al zo lang weg uit je leven

maar altijd aanwezig in je hart

Nu is het ogenblik aangekomen

dat je samen over de rainbowbridge gaat.

om nooit meer gescheiden te worden.

lieve roos
je moet dit niet verkeerd opvatten,meid,want je weet dat ik met je meeleef,maar pas op voor zelfmedelijden.het is vreselijk wat er is gebeurd,maar je moet ook proberen om er niet in te blijven hangen,en geen zelfmedelijden te krijgen.
soms is een spreekwoordelijke schop onder je eigen kont de beste remedie.dan zeg je even tegen jezelf:kom op meid,genoeg getreurd nu,er zijn nog zoveel dingen om van te genieten.

Nu ben ik al super emotioneel, mijn opa is kanker bij gevonden, mijn hond spike word blind en denk alleen maar aan wat straks niet meer kan met hem en dat hij nu toch echt oud word; ben geen huilebalk maar heb zwaar zitten janken bij jou verhaal...
wat mijn oma met ons deed toen mijn moeder en zus verongelukten, wat misschien een idee is voor jou en je kinderen, wij mochten toen tekeningen en gedichten of brieven maken en voor lezen, laten zien aan fotos. het klinkt stom maar het was telkens weer heel fijn om die gevoelens met elkaar te delen, het was ook een goede manier om het af te sluiten.

verder heel veel sterkte en zet je schouders eronder; je kinderen verdienen ook kerst en sinterklaas en een mama om dat alles mee te delen.

groetjes, en een grote lik over je neus van spike en luca

Iedereen die een maatje heeft verloren, weet hoe het voelt.
Hoe vaak ik zelf niet mijn Romeo wil roepen en
automatisch Luca roep. Gebeurt me elke dag.
Onze maatjes leven voort in onze harten.
En hopelijk spelen alle gestorven hondjes met elkaar
in de hondenhemel.
Ik hoop dat mijn pas gestorven ventje op ze wacht,
klaar staat om met ze te spelen.
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe.

Hoi Roos,

Ik ken je verhaal en ben toen ook erg geschrokken. Ik snap dat het fijn is om het hier op HP aan te halen en zo volop reacties te krijgen. Daar is het forum natuurlijk ook voor, om steun te zoeken in moeilijke tijden. Ik ben echter het wel een beetje eens met Fortuna. Maar ook alleen goedbedoeld hoor. Ik denk dat je aan je kinderen geen cadeau moet vragen, maar moet vragen of ze een dagje met je op pad willen en de honden. vraag of ze je meenemen naar het strand met rolstoel en al. Langs de boulevard, warme choco met slagroom. had begrepen dat je te ziek bent om er zelf op uit te gaan, maar kan je ook niet met hulp naar buiten?

Ik zou in die week er 1 dag voor uitkiezen waarop je van jezelf mag rouwen en dan inderdaad een mooi plekje in huis maken (altaar vind ik weer zo heftig een mooi plekje op een kast of tafeltje zou ik voldoende vinden)Daar zet je op wat je kwijt wilt die dag. Wat ik mooi vind is een stuk kristal waar een foto in is bewerkt. Dat vind ik l een monumentje op zich en dan nog een foto'tje en bloemen/kaarsje en flink huilen die dag. Volgende dag weer verder gaan met de orde van de dag en proberen je er overheen te zetten. Soms moet je helaas het verwerken van iets een beetje afdwingen bij jezelf.

Wil je wel heel veel sterkte wensen hoor.
Voorbeeld:

Nu dan:

ik vind met zulke onderwerpen mijn profiel foto nooit zo passend.

Sterkte Roos, ik hoop dat je uit alle reacties weer steun kan halen en goeie ideeen om die rot periode door te komen.

Trieste roos,
Ik vind het allemaal hel verdrietig voor je
zelf ben ik ook in 2jaar tijd nu 3 van mijn honden
verloren eest mijn Prins,kanjer, liefste hond van de
wereld, moet altijd nog een traantje weg vegen als ik aan hem denk.
maar ik heb mijn vriend 13 jaar aan mijn zijde gehad
dus heb ik mijn liefde en onze avonturen op geschreven in een boekje dat lig altijd bijde hand zodat ik het kan terug lezen of als mij nog te binnen schiet een leuke gebeurtenis, ik dat zo kan op schrijven.
Het is een klein monument en geeft mij troost toch nog even samen,en geeft mij meestal toch die glimlach
de andere hond Saffier moest ik laten inslapen, gehaalt uit het asiel maar bleek toch ziek dus heb hem een goed en liefde vol jaar kunnen geven.
EN NU mijn Lola op de foto, is al 12 weken zoek maar daar neem ik nog geen afscheid van want ik en de andere honden hopen nog steeds dat ze terug komt.
Ook Marjanne met het af scheid van haarvriendje Lucas wens ik hier bij veel sterkte ,Joke .

Jullie hebben me echt geholpen, die "schop" onder mijn kont had ik ook echt even nodig. Die hebben jullie me ook gegeven...voel me al veel sterker dan een week geleden
De dagen waarop de schatten zijn overleden, mag ik verdrietig zijn en die pijn weer voelen. De andere (feest)dagen moet er ook vreugde zijn, denk dat mijn hondjes mij ook zo het liefst zouden zien!

@Irma, hoe graag ik het ook zou willen....ik kan en mag niet naar buiten. Ook niet met hulp. Ik lijd aan een zeer agressieve en ongeneeslijke aandoening, waarbij ik de minste pijn heb, het minst ziek, als ik in een constante temperatuur leef van 21 graden.
Zelfs een beetje tocht onder een deur vandaan, of de koude vloer van de badkamer, is al funest voor mij.
Dus zou ik naar buiten gaan, is dat een heel groot drama voor me. Daar maak ik heel veel mee kapot....
Ik leef nu al 1,5 jaar in de woonkamer, binnen die 4 muren. Dat is heel moeilijk, om zo gevangen te zitten. Gelukkig heb ik fantastische kids, geweldige man en schatten van hondjes, die mij toch een beetje gelukkig maken, steunen, in mijn kleine wereldje.

Nogmaals jullie zijn super, en helpen me hier echt mee.....BEDANKT!!

ik ben blij dat ik je niet gekwetst heb met die "schop onder je kont",want dat was zeker niet de bedoeling! maar soms moet je jezelf even bij elkaar rapen,en doorgaan.en je hebt gelijk,jouw hondjes zouden echt niet willen dat jij zo verdrietig blijft.

Aan de ene kant ben ik het wel eens met Fortuna. Maar ik vind best wel dat Roos een beetje zelfmedelijden verdient heeft. Wat zij allemaal niet heeft meegemaakt dat is niet normaal.

dat is ook zo,mieke,maar helaas schiet je niks op met zelfmedelijden,en als je er telang in blijft hangen,kan het zelfs gevaarlijk worden

@Fortuna, ik zag jouw reactie niet als kwetsend hoor. Begreep helemaal wat je bedoelde, je had het goed verwoord.
Ik blijf er ook niet in hangen, maar zo met de naderende Decembermaand inzicht, kwam het wel weer even goed omhoog al dat verdriet!
En omdat ik in een kleine gevangen wereldje leef, met weinig aanspraak, storte ik hier even mijn hart uit. Dan is het fijn als mensen je raad en steun geven, als je zelf even de bomen door het bos niet meer ziet.
Maar ik zie ze weer staan hoor, die bomen hihi.
Je bent een fijn mens, met het hart op de goede plaats, Fortuna! Tnx

@Mieke, ik begrijp jou ook hoor meid, en jij mij als geen ander.....
Maar jij bent de enige hier die het hele drama van dicht bij hebt meegemaakt. Ik had jou aan de telefoon toen Velvet stierf.....Jij bracht ons eten, en andere spullen, omdat we de deur niet uit konden, alles weg moesten gooien. Jij zag mijn pijn van mijn ziekte, en dat ik toch dwars door die ondragelijke pijnen heen ging, in de hoop toch een hondje te kunnen redden.
Voor jou is het anders, dan de anderen hier om die redenen.

Hou van je meid!

roos,woon je niet toevallig in brabant?als je nou in de buurt woont,kom ik je wel opvrolijken,hoor,daar ben ik heel goed in

Roos,

Echt vervelend en ondragelijk dat je zo ziek bent. Dan is het ook lastig om afleiding te zoeken natuurlijk. Ik zou toch proberen de feestdagen leuk te maken, misschien door samen met de kinderen een leuke film te huren en te kijken ( wel eentje met humor of spanning dan he, geen zielige.)
Of een leuk spel spelen met zijn allen.

in iedergeval wens ik je sterkte en hoop ik dat je toch een beetje plezier kan maken met de feestdagen.

@Fortuna....nee jammer genoeg niet! Had ik erg leuk gevonden!! Maar ik waardeer je aanbod.

@Irma, idd er zijn best leuke oplossingen te vinden als afleiding. Nu gebruik ik elke dag een enorm grote hoeveelheid morfine, waardoor ik vaak erg suf ben, niet kan concentreren. Maar vandaag heb ik een best goede dag, dus gaan we zo Triviant doen met zijn allen

En Roos?................
Heb je nog gewonnen???