honden weetje likken....

Waarom likken honden mensen?
Net als katten wassen honden zich door met hun tong over hun vacht te likken. Maar honden houden er ook van om hun baasje te likken, vooral dan in het gezicht en meer bepaald nog rond de mond of de neus. Deze handeling heeft wel degelijk een betekenis: de hond wil zich daardoor onderdanig tonen. In de natuur toont een wolf dat hij in een lagere positie zit door de lippen van de leider te likken. Het volstaat zelfs dat de onderdanige wolf zijn eigen mondhoeken likt, als gebaar van onderwerping. De volwassen hond die zijn baasje likt, imiteert gewoon het gedrag van een pup die de snoet van zijn moeder likt om eten van haar te krijgen. Het is dus verkeerd om uw hond af te wijzen of zelfs te straffen wanneer hij u likt. Het is zijn manier om te laten zien dat u de baas bent. Vindt u het om hygiënische redenen onverantwoord, laat de hond u dan één kort likje geven!


had ik ergens gevonden, wist ik zelf nog niet!

ik weet het zelf al wel
het is alleen zo triest dat niet iedereen
dit weet
en mensen dit bestraffen
en vaak krijg je daardoor honden met gedragsproblemen

ik wist het al wel en wijs haar dan ook nooit af. Ook het knabbelen aan een velletje is een gebaar van genegenheid en onderdanigheid en dit bestraf ik dan ook nooit

Ik heb het gewoon omgebogen. Want ik vind in het gezicht likken ook vies. Elke keer als hij mijn gezicht wou likken deden wij onze hand ervoor en mocht hij die wel likken. Dus nu likt hij onze handen als die onderdanig doet.

Nou zelf vond ik liken niet zo erg, maar wist niet waarom ze het deed

Ik wist het wel, maar sta het ook niet toe.
Ik wil niet in mijn gezicht gelikt worden, zeker niet omdat ik weet wat er nog meer in dat bekkie gaat.

Om te zeggen dat ik het afstraf, nee, maar toelaten ook niet.
Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik nog nooit van probleem gedrag heb gehoord dat is ontstaan uit het niet mogen likken van het gezicht.

hier word ook wat afgelikt
dus iedere avond heerlijk verplicht in bad
vind het wel schattig en lief.

Ik wist het ook.
Vind likken erg lief

nero lebbert mij ook altijd af had al eerder er iets over gehoord trouwens

Ja hoor, hier ook. Vooral de baas moet het ontgelden!! Helemaal gewassen wordt hij, ik iets minder.
Wij vinden het niet erg, na 25 jaar honden te hebben gehad weet ik niet beter. Ik laat het lekker gaan.

Bij katten is dat ook zo, alleen die "bijten" je een beetje en dat is ook genegenheid. De meeste mensen weten dat ook niet en straffen de kat als hij dat doet.

Ik heb ook gehoord dat honden ook kunnen likken om te proeven hoe het met je gaat. Er schijnt daar laatst een documentaire over te zijn geweest op National Geograpic. Een vrouw met diabetes had een Border Collie, en die likte haar regelmatig aan haar handen. Op het moment dat hij daarna nerveus begon te doen, wist ze dat ze prikken moest. Een vriendin van me met diabetes die begint dat nu ook te merken bij haar BC.
Bijzonder allemaal hoor !

noa doet het ook heel erg.
Vind paar keer niet erg maar wel een half uur achter elkaar

Hahahaha, ik wist dat het een natuurlijk gebaartje was, maar hoe het precies zat wist ik niet. Wel laat ik het gewoon toe dat ze me likken hoor, ik vind het wel heel erg lief en heb ze ook geleerd om op het commando "kus of lief doen" me te zoenen voor iets lekkers. Ik vind het gewoon een heel lief gebaartje en ga het dan ook zeker niet bestraffen.

Groetjes Betina

Wat grappig om te lezen, dan hebben wij hier 2 zeer onderdanige hondjes

Ik bestraf het ook niet , als ik er geen zin in heb of net de deur uit moet , dan hou ik mijn hand er voor en likken ze aan mijn hand....

ik laat het ook altijd toe, even een zoen/lebber momentje en de liefdes beetjes horen er dagelijks bij.
wel grappig dus dat tank onderdanig is aan mij, voel me vereerd

Ik moet denken aan een klein incidentje, wij liepen in een drukke stad met onze duitse herder. Plotseling bukt er een toerist vlak voor ons om zijn schoenveters vast te maken. De hond, die toen met haar kop op hoogte was van het gezicht van die persoon, gaf toen een grote lebber over die persoon zijn gezicht die toen enorm schrok maar niet boos werd.

In dit geval lijkt het mij met onderdanigheid niets te maken te hebben. Meer een soort kalmeringssignaal.