Hebben honden met een beperking recht op leven????

Via een ander topic van mij ( medisch-Oscar wordt vrijdag gecastreerd. Wie denkt er even mee...?)is een discussie ontstaan over de kwaliteit van leven van honden met beperking. Oscar in het bijzonder.

Wat vinden jullie? Heeft een gehandicapte hond, in het algemeen, bestaansrecht.

Ik zal even de berichtjes naar dit topic kopieren:

sannie vleermuis
Oscar, mijn volledig incontinente en verlamde labrador, moet vrijdag gecastreerd worden. Hij is zeer dominant en heeft recent zelfs mijn Bulldogje gebeten. Een prik helpt maar een maand en een implantaat nog geen half jaar. Vandaar dat we nu toch voor het echie moeten gaan. Dit ondanks de risicos op infectie etc.'

Wie weet een goedhechtende, ademende, waterdichte pleister? Bij de apotheek namen ze mijn vraag niet eens serieus... ( tijd voor een nieuwe dus).

Wie wil mee denken over hoe dit aan te pakken? Hij krijgt zo-wie-zo een zware antibiotica-kuur en Clindacutin zalf om de wondgenezing te bevorderen.

15 november 2010 om 14:28


kees van den broek
Dierenbeul.
Een hond die verlamd en zich eigen onder piest en poept te laten castreren omdat hij dominant is.
Wat te denken dat hij vreselijk gefrustreert is en daarom bijt.
Als ik die hond was had ik jou even flink in je ....gebeten.
Kom zeg dat is toch geen leven en voor mij staat dat gelijk aan dieren beulen.
Snap de DA ook niet die hier aan mee werkt.



19 november 2010 om 18:23



sannie vleermuis
@ Monique: Dat zal vast wel. Met de prik en later het implantaat waren er geen problemen met zijn gedrag. Daarvoor en als alles uitgewerkt is wel. Hij is gewoon geweldig dominant dan.

@Kees: Zelf ook last van frustraties?????

20 november 2010 om 09:48


kees van den broek
Sannie.
Met welke frustratie of emotie houd jij een hond in leven die niets anders kan doen dan op zijn kleedje liggen wachten totdat het baasje hem helpt.
Omdat hij zelf niets meer kan ondernemen.
Die van zich ligt af te poepen en piesen.
Terwijl een hond van nature een schoon beest is wat zijn eigen nest niet bevuilt.
Hij moet kunnen lopen al zou het maar op 3 poten zijn om kwaliteit in zijn leven te hebben.
En dan ga je hem ook nog zijn ballen wegsnijden .
Terwijl je ook de andere hond bij hem weg zou kunnen houden.
Ja over zulke beroving van vrijheid word ik gefrustreert.
Een hond ga je ook niet opsluiten in een bench voor de rest van zijn leven.
Dus waarom wel een hond opsluiten in zijn eigen lichaam.
Eigenlijk gewoon dierenbelerij .


20 november 2010 om 11:41


sannie vleermuis
Kees,

Ik ben bang dat je geen realistisch beeld heb van wat een verlamde hond inhoud. Oscar heeft een dwarslaesie, wat inhoud dat zijn achterlijf verlamd is. Hij kan zichzelf weldegelijk verplaatsen en wel met een snelheid die niet voor een hond met 4 poten onder doet. Hij kan ook zitten.

Hij kan zelf gaan eten en drinken, speelt met ballen en flostouwen, kauwt op botten ( al dan niet afgepakt van de andere honden) en stoeit met de andere honden.

Buiten heeft hij een hondenrolstoel waardoor hij lekker mee kan gaan wandelen. Ook gaat hij regelmatig mee naar evenementen als the animal event.

Het enige wat hij niet kan is zijn urine en ontlasting controleren, vandaar dat hij incontinentieluiers draagt.

Mocht je serieus intresse hebben, ben je altijd welkom om te komen kijken hoe 8 honden met beperkingen een heel leuk leven hebben samen. Dat geld voor iedereen.

Met vriendelijke groet,
Sandra.

PS Is wel Off-topic, maar ik wilde even wat voor-oordelen en misverstanden de wereld uit helpen.



20 november 2010 om 16:07

Was wel lang, maar ik wilde even de orginelen er op hebben en geen samenvatting zodat er niets uit contekst gehaald zou worden.

of een hond beter ingeslapen kan worden hangt af van de kwaliteit van leven van zo'n hond.

als de hond zich prima vermaakt, en vrolijk lijkt in zijn leven, kan je hem prima laten leven. maar honden die veel pijn hebben, en eigenlijk niets meer willen doen door de pijn, kan je naar mijn mening beter laten inslapen.....

Sluit me helemaal aan bij Annemiek.

Als jouw hond nog een hondenleven kan hebben, dan zie ik geen reden om de hond in te slapen.

sluit me helemaal aan bij Annemiek,


het is natuurlijk wel heel moeilijk voor ons om hier op te reageren vind ik als ik de hond niet zie of ken,

heb net op je foto`s gekeken en op het oog wat ik kan zien lijkt Oscar wel gelukkige en tevreden hond

denk dat jij als baasje van Oscar dat het beste weet, je hebt tenslotte het allerbeste met m voor en kent m als geen ander

Of een hond met beperking recht heeft op leven?

Absoluut zeker weten!
Als hij/zij gewoon nog lekker hond kan zijn, vrolijk is, speelt, en de hond geen ondragelijke pijnen heeft.

Waarom zou je de hond dan het recht tot leven afnemen? Omdat het voor de baas een (te zware) last is om voor een gehandicapte hond te zorgen?

Ik heb het je volgens mij wel eens eerder gezegd, maar ik heb ontzettend veel respect voor jouw dat jij zulke dieren een kans geeft!

Ben het met iedereen hier boven eens.

Heb zelf met mijn man afgesproken dat als 1 van onze huisdieren ondragelijk pijn moet lijden (met medicatie of zonder)en geen leuke en vrolijk leven meer kan leiden dan laten wij het dier inslapen.

Als ik zo lees dat je hond nog gewoon kan spelen en rennen en met andere honden speelt zou voor mij geen reden zijn om hem in te laten slapen.

Maar jij kent de hond het beste en weet wat het best is voor hem.

heb je ook niet van die hondenrolstoelen dat als hun achterpoten verlamd zijn dat ze dan tog nog kunnen lopen? oh ff een vraag: waar is ie verlamd? dat heb ik wel eens gezien. als je hond nog zin in het leven ziet, dan heeft hij alle bestaansrecht. mensen met een handicap maken we tog ook niet af? suc6 ermee

ik sluit me ook bij annemiek aan.en wat de anderen ook zeggen als een hond gelukkig is.en ook al is die verlampt.maar hij kan zich nog goed bewegen ook al is dat met zo,n karretje en hij heeft geen pijn.vindt ik dat die recht heeft op zijn leven.waarom ontnemen als die nog gelukkig is.

en ik heb echt respect voor mensen zo als jij die dit met dieren doen.die ze nog een gelukkig leven wilt geven.

groetjes diana

oh sorry, zie het al, zijn 8erpoten. misschien is zo'n rolstoel dan tog wel leuk als je dat nog niet heb. kan ie ook weer lekker wnadelen

LOL never mind. sorry dat ik het niet goed doorgelezen had. het was zo veel leeswerk. XD

Tuurlijk heeft zo'n hond recht op leven! Als hij geen pijn heeft en nog vrolijk door het leven gaat zie ik geen probleem.
Een hond leeft niet met het besef dat hij "anders" is en minder kan. Dat zielig vinden is een "mensen-gevoel".
En oké, een hond is proper maar als ik zie hoe graag ze hier in poep rollen zal het ook wel niet dramatisch zijn.
Maar Kees heeft al tig honden een spuitje laten geven als het aan hem lag.
Niet perfect? Weg ermee.
Er zijn wereldwijd genoeg honden die zich verplaatsen met een karretje.
Honden die hun leven moeten slijten in een tuintje, of als fokteef in een hokje moeten zitten, dat is zielig!

Hoeveel mensen lopen er niet rond met een beperking. Zo ook honden met een beperking hebben recht op een leven, zolang ze maar geen pijn lijden.

Ik heb 4 honden waarvan 1 geadopteerd. Mishandeld, blind geslagen en is nu ook doof. Loopt buiten overal tegen aan en moet haar buiten goed begeleiden. Verder maakt ze een gelukkige indruk en speelt nog steeds met een balletje en kauwt op haar kluif.

Dus een half invalide hond met wat technische aanpassingen heeft ook recht op een bestaan!!!!

Beperkte honden vind ik honden die graag hond willen zijn maar het van hun ""baasjes "" niet mogen zijn .
Honden die pijn lijden en waarvan het baasje geen afscheid wil nemen omwille van zijn eigen verdriet
Honden met een gedragsprobleem en het baasje blind is /blijft en de hond geen hulp bied
Honden die bij een baas terechtkomen die eigenlijk helemaal niet geschikt is voor het ras en de hond dus nooit zijn rasgebonden behoeften tot uiting kan /mag uiten .
Honden die verlamt zijn en geen hulpmiddel hebben en daarvoor in de plaats met hun pootjes over de grond moeten slepen
Maar kan de hond nog hond zijn met een karretje en lijd hij geen pijn dan mag hij van mij met een karretje hond zijn

Ik trek persoonlijk de grens bij niet behandelbare pijn. Chico was de laatste paar maanden 's nachts onzindelijk. Hij liep slecht en kon slecht opstaan, vooral als hij de hele nacht had liggen tukken. In zijn geval een combinatie van ouderdom, hernia en artrose.

Maar hij had het nog uitstekend naar zijn zin. Hij stond te trappelen met zijn voorpoten als we naar buiten gingen, deed kunstjes naar zijn eigen kunnen voor iets lekkers, benaderde iedere hond nog dominant (gelukkig kwam hij daar mee weg), had nog een vriendinnetje waar hij helemaal 'verliefd' op was, en vermaakte zich uitstekend met een aangepast balspelletje.

Het is dat de pijnstillers niet meer werkten, anders had hij ook in een rolstoel gezeten. Alleen dan dus wegens hernia en artrose. En ouderdom. Zolang ze lol hebben in het leven, en eventuele pijn te behandelen is... prima toch?

Als zo'n hond met een rolstoel een hondwaardig leven kan lijden, kunnen ze voor mijn part gewoon blijven leven. Als ze kunnen wat ze willen, en wat ze nodig hebben, dan zijn ze toch gelukkig? Als ze lekker hond kunnen zijn.
Mensen die beperkt zijn, maken we toch ook niet direct af?
Maar als ze pijn krijgen, of ongelukkig zijn, of hun ei niet kwijt kunnen (bijvoorbeeld een werkhond die niet meer kan werken), dan is het hondonwaardig, en dan kan men ze beter in laten slapen. Maar dat ligt geheel aan de hond..

Verder zijn er genoeg honden die niet verder dan de bosjes voor het huis komen, die hele dagen binnen zitten, die worden gebruikt als accessoire. Díe honden zijn pas eens beperkt! Omdat ze geen hond kunnen zijn!

groot gelijk, ondragelijk leed is heel wat anders. bij mensen maar ook bij dieren, een hondwaardig bestaan , dan kan de hond van mij part gewoon blijven leven. geeft de hond de pijn aan, en is er niets meer tegen te doen ? heel wat anders dan.

Nika je moet wel heel erg uitkijken met wat je schrijft hoor.
Wie zegt dat ik voor perfectie ben.??
Perfectie bestaat niet.
Ik ben voor een hondwaardig leven met kwaliteit.
Met 3 poten zou nog te doen zijn ,maar er maar 2 kunnen gebruiken en dan ook nog je poep en plas laten lopen terwijl een hond nooit zijn eigen nest zou bevuilen.
Met zijn achterlijk slepend is niet des honds.
Wachte tot hij in een karretje gehezen word is ook niet des honds.
Dat vind ik triest.
Dat staat voor mij niet als deelnemen aan een hondwaardig en kwaliteit vol leven.

Het gaat helemaal niet over bestaansrecht maar een respectvol leven.
Ja ieder heeft recht van leven ,maar ook recht op je dood.
Als je over bestaansrecht qua natuurwetten spreekt dan had de hond al lang dood geweest.

Ik heb je foto's even bekeken en zo te zien vinden jou honden het geen probleem in een rolstoel en kunnen ze gewoon genieten! Zolang het gaat en een hond geen ondragelijk pijn hebben... hebben ze zeker recht op een leven! Sannie zo te zien ben jij heel goed voor je honden

ik kies ook niet voor een leven in een rolstoel, maar als ik zie dat anderen dan toch nog plezier in het leven hebben, en als ik zie dat een hond in zijn rolstoel toch nog veel plezier in het leven heeft, wie zijn wij dan ?

en als ik zie dat er eigenaren zijn die de hond belangenloos nog een fijn leventje geven ? mag van mij.

Ik vind dat honden met een lichte handicap best mogen blijven leven. Maar dan wel onder voorwaarde dat ze een volwaardig leven zonder pijn hebben. Dit geldt bij mij overigens voor ieder levend wezen.

Wanneer een hond een te zware handicap heeft in de zin van geen hond meer kunnen zijn dan vind ik het niet kunnen. Want voor wie blijft de hond dan in leven? Is hij/zij zelf gelukkig of kan de eigenaar het niet loslaten?

Maar waar ligt de grens? Wanneer is het wel goed en wanneer niet meer? Wanneer het je eigen dier betreft is het een onwijs moeilijke keuze maar ik kies dan niet voor mezelf.

Zolang een dier plezier in het leven heeft is het toch prima?

Op de site van de stichting waar ik Lola vandaan heeft, heeft iemand 2 hondjes met dwarslaesie geadopteerd, heel veel werk, maar het geeft heel veel voldoening als je de hondjes ziet racen en plezier hebben.

Of jouw hond dominant is of gefrustreerd door zijn handicap en daardoor onzeker tegenover de andere honden zou ik zo niet durven zeggen.

Als jouw hond, mijn hond was, kreeg hij een spuit.
Een hond die en alles laat lopen en zich niet goed kan voortbewegen, dat vind ik zielig.
Ik zou dat niet kunnen aanzien.

Ik kan maar 1 ding zeggen. Oscar heeft ondanks zijn beperking heeeeeeeel veel liefde nodig.

Het is altijd moeilijk om een grens te trekken. Wat is leefbaar, wat niet?
Ik denk dat iedereen die grens ergens anders trekt.

Voor mezelf staat voorop dat het dier nog kan genieten van z'n leven, op gelijk welke manier.

Al onze hondjes hebben in meer of mindere mate een handicap, Rune loopt meer op 3 poten dan op 4 (door een onbehandelde blessure als ze nog pup was), maar crosst door de tuin... ik kan haar niet bijhouden...

Paloma heeft artrose, is grotendeels blind, maar speelt en wandelt heel graag, knuffelen... En ja, soms komt haar angstagressie naar boven... valt mee te leven.

'k Heb onlangs nog naar jouw foto's zitten kijken Sannie, ik zie geen enkele reden waarom Oscar geen recht op leven zou hebben. Hij kan zichzelf verplaatsen, hij gaat mee wandelen, speelt met de andere honden, kan zelf eten en drinken.

Als baasje mag je niet egoïstisch zijn, bv in het geval dat je hondje ondraaglijke pijn heeft en je houdt hem voor jezelf in leven.
Maar ik vind ook als je voor een dier kiest dat je verantwoordelijk bent en dat er soms lichamelijke of psychische problemen kunnen zijn en dat je niet te vlug mag opgeven.

Een dier is afhankelijk van zijn baasje en van de keuzes die dat baasje maakt. Ik denk dat niemand zijn hondje nodeloos wil laten lijden en dat je toch in eer en geweten een keuze maakt.

Zelf vind ik dat zolang de hond er plezier in heeft, geen pijn heeft en het baasje het financieel en fysiek kan opbrengen, een hond met beperking alle bestaansrecht van de wereld heeft.

Pff een pittige vraag. Ten eerste wil ik echt evene en 'wow' zeggen wat en hoe je het doet met de honden!! Prachtig.

Zolang een hond geen (onbehandelbare) pijn heeft van zijn beperking, gewoon laten leven. Als hij nog plezier en voldoening uit zijn leventje haalt.
Ik vind het wel pittig hoor wanneer een hond incontinent is en alles laat lopen. Dat zou voor mij ook een punt zijn om te kijken of het nog wel een waardig bestaan is. Onze kat was 15, bijn geheel blind en liet op een gegeven moment ook alles lopen. Toen hebben wij, na lang overleg, besloten hem te laten inslapen. Maar daarin is iedereen anders.
Die vraag zou ik dus ook bij een hond stellen.

Liefs,

Tja, moeilijke kwestie. Zolang de hond nog jong is en geen andere beperkingen heeft, is het te doen met zo'n rolstoel, maar wat als de hond dadelijk doof en blind en oud gaat worden? Wat doe je dan? Op je foto's te zien is je hond gelukkig en oogt het niet of hij er last van heeft. Het is denk ik toch een hele persoonlijke kwestie. De één zou de hond direct in laten slapen en de ander zou kijken naar de overige mogelijkheden. Ik ken zelf ook mensen die al jaren een hond hebben die verlamd is en ze dragen hem dagelijks naar een plasveldje. Daar doet het beestje zijn behoefte en dan tillen ze hem weer naar huis! Heel eerlijk....die hond kan zelfstandig helemaal niets! Dat vind ik geen dierwaardig bestaan...Dat vind ik van die mensen dus erg egoïstisch om die hond in leven te laten. Met zo'n rolstoel kunnen ze nog zelf voortbewegen! Dan denk ik dat ze toch nog een leuk leven kunnen hebben!

Als ik eerlijk ben,en ik heb zo hond zoals het beschreven staat met pamper aan half lam blind enzo.Nee dan laat ik hem inslapen.,Dat is mijn ogen geen honds waardig leven.
Dat is mijn mening.Als jou mening is dat ie nog volop plezier heeft,dan is dat jou beslissing om zo door te gaan.