Invloed op opvoeding?

Ik heb al een aantal jaar last van een paniekstoornis, en het leek minder te worden. Helaas gaat het nu niet zo heel super in mijn omgeving (ziekte van mijn moeder) waardoor ik weer een beetje terugval. Gister had ik ook voor het eerst in maanden een echte paniekaanval.
Door dit alles ben ik de laatste tijd ook ontzettend gestresst en heb ook wel last van lichamelijke klachten.

Nu ben ik aan het kijken voor een hondje, maar ik vroeg me af of ik geen verkeerde invloed op hem zou hebben als ik nu een pup zou nemen?
Het is niet zo dat ik snel boos word, maar omdat dieren snel dingen aanvoelen ben ik bang dat hij zich ook rot gaat voelen.

Is het een slecht idee om nu een pup te nemen?

Lastige vraag. Ik denk dat het misschien juist goed is. Het hondje weet niet beter, en neemt zijn baasje toch zoals ie is. Hulphonden van zieke mensen, zullen ook niet een altijd alleen maar vrolijk baasje hebben.

Als jij de hond normaal behandeld (positief, consequent enz.) zal hij of zij naar mijn mening geen hinder ondervinden van jouw paniekstoornis.

En wellicht is het juist helend voor je om een hondje te hebben waarmee je erop uit moet enz.

Sterkte voor jou

Ik heb er zelf wel eens last van..en om nu een hond te nemen?
Tja..om eerlijk te zijn kan het 2 kanten heen gaan.
Maar dat vermoeden heb je zelf ook al.
Wat mischien een beter idee is om een wat oudere hond te nemen ipv een pupy.

En mischien zelfs een afgekeurde blinde geleide hond.
Deze honden zijn wel wat meer gewend en zijn er juist op gericht om mensen te helpen.
Of eentje die met pensioen is.

En denk je dat het uitmaakt dat er geschreeuwd word in huis?
Mijn moeder is namelijk enorm slecht horend.. en ik wil niet dat het hondje dat negatief opvat.

Tja, Het zal zeker een afleiding voor je zijn in deze periode. want je bent zeker in het begin veel met je pup bezig dan met alles leren.
De vraag is alleen voor jou of je dat nu wel kan opbrengen. Ik denk niet dat de pup er veel van overhoudt. Hij zal jou ook lieve aandacht geven omdat jij ook met hem bezig zal zijn.
Ik hoop dat er meer reakties komen zodat je makkelijker kunt beslissen of je moet wachten of niet.

Ik zou wachten tot je je stabieler voelt.

Ik heb zelf ook een paniekstoornis, ik heb mijn honden aangeschaft voor liefde en therapie.
Sinds ik mijn honden heb, heb ik geen paniekaanval meer gehad. (daarvoor zo'n 3x per dag)

Met een hond bij je, voel je je toch wat meer op je gemak, ze voelen je aan en troosten je, fleuren je op en ze zijn gewoon een grote steun.

Doordat je veel met de hond bezig bent, ben je minder met jezelf bezig. Waardoor je veel minder snel angst creeert wat zich uit in een paniekaanval.

Als ik me beroerd begin te voelen, ga ik met de honden wandelen en genieten van die heerlijke koppies, dankzij hun heb ik helemaal geen paniek meer.
Wanneer ik tijdens het wandelen wat minder lekker voel,ga ik even op een bankje zitten en met ze knuffelen, dan is het zo overgewaait.

Ik zou het je dus wel aanraden, ze helpen je namelijk (in mijn geval dan) veel stabieler in het leven te staan.

Sterkte! Liefs Claudia

Ik denk dat het zeker goed voor je is.Je bent met veel met de pup bezig en dat geeft afleiding.

Misschien heb ik het een beetje raar neergezet net.
Maar ik bedoelde dat als je een hond hebt, je gewoon veel meer bezig bent met je hondje als met jezelf.

Angstaanvallen komen vaak door piekeren, als je tijdens het piekeren iets leuks dan doen, en het rustig verwerkt, waaien die aanvallen over.

Ik was altijd bang om een aanval te krijgen, en dan krijg je er juist een.

Claudia,Andor en Ghenghis:

Ja ik snapte je al hoor
Dat dacht ik dus ook al eigenlijk, maar mijn vader kwam er opeens mee dat ik misschien te gestresst was om me nu goed over het hondje te ontfermen. Vooral met het uitlaten, omdat ik ook nog een tijdje pleinvrees heb gehad en het nog niet fijn vind om in drukke gebieden te zijn.
Zelf denk ik dat het wel meevalt, want hier in de buurt hebben we best veel rustige gebieden met weilanden etc.

Wat Claudia zegt, ben ik zeker mee eens. Want ik merk aan mezelf dat veel aan Mascha heb, in goede dagen en slechte dagen.
Als ik verdrietig of down ben, vooral in de winter periode doet het me goed dat Mascha er is, het werkt ook voor mij therapeutisch.
Ze is echt een maatje voor het leven. En dat merk ik ook dat de kinderen ook zo ervaren.

@ mixy, ik heb ook pleinvrees(heb n hele waslijst gebreken hoor), zonder die honden kwam ik vrijwel ook niet buiten. Nu geniet ik ervan om naar buiten te gaan!(wel met de honden, zonder hond zie je me ook niet, dan ben ik mijn emotionele steun kwijt. Alleen snel naar de supermarkt om even wat te halen.

Het neemt natuurlijk niet alle problemen weg, maar het helpt je wel om met veel grotere stappen vooruit te gaan.

herkenbaar.. de eerste dag dat ik onze hond in m'n binnenzak had.. voelde ik'm trillen.. terwijl ik een duin opliep.. ..

doe ik er goed aan dacht ik..voelt-ie zich thuis dadelijk.. komt het allemaal goed..

Een hondje wat bij ons geboren is, is naar iemand gegaan die manisch depressief was. Dat wist ik nog niet toen de pup daarheen ging overigens. Na 3,5 jaar kreeg ik een brief dat ze niet langer voor de hond kon zorgen en of we haar op konden halen.
Dat hebben we gelijk het weekend daarop gedaan. We hebben het er nog wel eens over, wat een nare toestand dat was. Het was al heel sneu voor de eigenaresse, wij vonden het ook niet leuk de hond bij haar vandaan te moeten halen, maar het was wel heel hard nodig!
De dame zat in haar depressieve fase en haar gedrag was overgeslagen op de hond. De hond toonde totaal geen interesse meer in wat er om haar heen gebeurde. Ze lag wat apathisch voor haar uit te kijken. Pas toen wij haar mee namen voor een wandeling leefde ze wat op.

We hebben de hond 6 weken in onze roedel gehouden, voor ze naar haar volgende baas ging. In die 6 weken leerde ze weer om een vrolijke hond te zijn. Dat is ze nu nog.

Wat ik ermee wil zeggen...Veel honden voelen de stemming van de baas feilloos aan. In sommige gevallen zal de hond zelfs de verantwoordelijke rol overnemen van de baas, want de baas kan geen echte baas zijn. Dat is een hele zware last voor een hond.

Het heeft zeker zijn voordelen voor jou om een hond te nemen en er zullen misschien ook honden zijn die er geen problemen mee hebben, maar er zijn ook zeker honden die er niet goed tegen zullen kunnen.

Een hond heeft een stabiele leider nodig.

Hoi..

Hoe sneu ik het ook voor je vind, ik raad het je ook af...
Ik vind het trouwens heel erg goed van je om daar eerst advies over in te winnen..!!

Een hond is een zéér gevoelig dier..
Wat vrijwel alles oppikt uit zijn omgeving,zeker wat héél dichtbij hem/haar leeft in de roedel..

Een beetje gevoelig type hond zou angstig kunnen worden van luidsprekende mensen..
Ik kijk hiervoor naar de collieachtigen o.a.
Alle honden met o.a. zachte vachten zijn mogelijk gevoeliger..

En een hond zou door de paniek aanvallen van de Alpha ernstig uit balans kunnen raken..

Een mens of dier uit balans betekent ziek worden, ziek zijn..

Men zegt ook wel;
'Dieren zijn wat mensen hebben'...
Mensen projecteren vaak véél te veel op hun dier, dit maakt dieren ziek..

Bij onze huishond speelt deze bereidheid tot onderwerping nog steeds een grote rol.
Je kunt zeggen dat het een rode draad is zijn/haar leven is.

Datgene wat hem in staat heeft gesteld gedurende tienduizenden jaren te overleven en te evolueren tot huishond, nl. 'het onderwerpinggedrag' is ook tevens zijn zwakke plek want als hierin het evenwicht verstoord raakt, wordt er iets fundamenteels verstoord.

De mens is hierdoor in staat bij de hond als diersoort meer als bij enig andere diersoort de eigenheid van het dier weet te beïnvloeden.

Ik wens je heel veel sterkte..

Lieve groet, Ilja

Hoi Mixy, het balletje kan 2 kanten uitrollen. Aan de ene kant ben ik het ermee eens dat een hond je een gedeelte op weg zou kunnen helpen om wat stabieler in het leven te staan. Aan de andere kant, en dan praat ik vooral over een pup cq hond die nog gevormd moet worden, vraagt om stabiel leiderschap. Het baasje moet een evenwichtig persoon zijn om ook een stabiele hond te krijgen.
Ik denk dat je beter uit kunt kijken voor een hulphond die al opgeleid is en zich niet meer zo makkelijk uit het evenwicht laat brengen!
Beter voor het toekomstige baasje en ook zeerbelangrijk, beter voor de hond!