Mooie momenten met Tosca...

Dit wordt een vervolg op ´jachthond Tosca van 14 jaar met botkanker´...en ´hoe kwam je op mijn pad,lieve Tosca?´

Gisteravond heb ik Tosca bedankt voor de lieve en goede dingen,die ze mij gegeven heeft...
Zij likte met haar lange tong over mijn gezicht en ik zei:´we hebben het goed gehad samen´...je was 6 jaar lang samen met Gorby ..en samen zijn we al weer ruim 6,5 jaar bij elkaar,want je vriendinnetje Gorby is 10 sept.jl overleden.Zij zal op je wachten,als het jou tijd is om te gaan...

Zazou ging gister 2 keer op de plek liggen waar Tosca haar plekje heeft uitgezocht om begraven te worden...wil hij ons wat zeggen?

Vannacht droomde ik over Gorby en Tosca samen op de achterbank van een luxe personenwagen(ik heb zelf een bus)...

Vanmorgen kwam Tosca op een hele speciale manier met haar kop tegen me aanleunen...alsof ze mij wilde bedanken...ik praat veel met haar en geef haar veel knuffels,want daar kan ze niet genoeg van krijgen...

Tot zover,ze ligt nu heerlijk in haar mand te rusten na een wandelingetje en een lekker pensstaafje achter haar kiezen...ik ben rijst met vis aan het maken voor straks,een klein feestmaaltje voor haar en haar vriendjes

Ingrid,Tosca,Joep,Moa,Zazou,Sam en Poppy

Hoi Ingrid,

Heerlijk toch dat je nog even van haar bestaan hier op aarde mag genieten.
Sta lekker stil bij de mooie momenten samen en probeer jullie lievelingsplekjes nog eens op te zoeken...zeker zal het pijn doen..maar nu heb je nog de kans.
Zo kun je het uiteindelijke afscheid misschien ietwat verzachten voor zover mogelijk.

Sterkte en een knuffel voor Tosca!

Hoi ingrid, ik ben het met amy eens, geniet nog van de momenten die je samen nog hebt, ik had er toen geen tijd meer voor met mn lieve witte herder.
Ze kon s,morgens in een keer niet meer opstaan, erg triest, en heb haar in laten slapen op haar plekje bij de voordeur.
Ik had nog zo graag 1x met haar naar de leuke plekjes gewild, maar helaas.
Dus meid, geniet nog van elk moment
Sterkte
grt monika

Hoi lieve Ingrid,
Geniet alsjeblieft zoveel je kunt van al die zalige momenten samen nu het nog kan. vetroetel haar maar zo veel mogelijk. Tosca wet vast meer dan wij allemaal denken. Cobus was de laatste dagen ook zo ontzettend aanhankelijk even zijn koppie op mijn schoot even een lik aan mijn oor het waren die kleine dingen waarvan je nu pas beseft Cobus wist het het. Ik wens jou heel veel sterkte en een lieve knuffel voor je Tosca en natuurlijk voor je andere schatjes.
Liefs Alice

Hallo lieve mensen,

Bedankt voor jullie brichtjes.Ik besef wel degelijk,dat ik het geluk heb om goed afscheid van Tosca te mogen nemen...na het bericht 14 februari j.l. dat ze een tumor had,zakte de grond onder mijn voeten weg...ik was er ziek van...maar dan komt een soort acceptatie en ook dankbaarheid,dat ik haar mag begeleiden naar het einde....hoe moeilijk het soms ook is en verdrietig om ook haar te moeten loslaten.Maar de andere honden helpen me geweldig!Ze zijn heel erg dol op Tosca,vooral Moa,Zazou en Poppy,die in haar een soort moederhond zien,door de rust,die ze uitstraalt en haar beschermende houding naar hen...
We zullen niet meer naar alle plekjes kunnen wandelen,omdat het te ver voor Tosca is en slecht terrein en met de bus niet te bereiken,maar ik kijk wat ze zelf aangeeft en wil.
Ze heeft genoten van de rijst met vis en wil zo graag allemaal lekkere hapjes.
Bedankt voor alle knuffels,ik zeg haar alles wat jullie schrijven voor haar...dat vindt ze fijn!

Wens jullie ook sterkte met Chinza en Cobus,die geheid bij jullie is,let maar eens goed op...ze laten je altijd tekenen zien van hun aanwezigheid...

liefs van Ingrid,Tosca en de rest van de roedel

Ja lieve Ingrid je hebt gelijk, ik liep net even in de tuin en het was net of hij bij me was het was net of ik even droomde en hem weer zag bij de hortensia waar hij zo heerlijk kon graven. even dacht ik ik word gek maar als ik dan goed nadenk voelt het of hij heel dicht bij me is.
Liefs van Alice en Cobus4ever

Hoi Ingrid

Ik lees net over tosxa nou geniet lekker nog van die mooie momenten groetjes joke en een poot van Taat

Dag Alice,fijn hè,dat jouw Cobus even bij je was...ik ben blij voor je...ik kreeg er helemaal kippevel van...

Hou je haaks!

liefs van Ingrid en haar honden

Hoi Ingrid,

Veel herinneringen komen er de laatste dagen bij mij boven. Dingen waar ik al lang niet meer aan gedacht heb. Maar ja, soms kom je een verhaal tegen wat wel heel erg op mijn verhaal lijkt.... Ik leef met je mee....Het praten met Tosca helpt zeker...Ik heb het idee dat ze meer begrijpen als dat wij denken. Als ik Buster vroeg wat hij zelf wilde, liet hij zijn kop altijd op mijn knie zakken en keek me zo triest aan. Net of hij me wou zeggen...Toe maar vrouwtje, het is goed geweest zo! Ik heb ook zo veel mogelijk genoten van al die laatste momenten. Het is niet makkelijk, maar hierdoor wordt het wel iets makkelijker om dadelijk uiteindelijk die stomme definitieve beslissing te moeten nemen. Wat ik altijd zeg, je leeft op een gegeven moment naar dat vreselijke moment toe....Ik brand vanavond een kaars voor jouw lieve Tosca, maar ook voor jou....Ik hoop dat ze nog even mag/kan genieten. Geef Tosca maar een hele dikke knuf van mij en een heerlijke aai over haar mooie bolletje....

Liefs Monique

sterkte ingrid en geniet van de tijd die je hebt, honden weten en voelen vaak veel meer dan wij beseffen en ook wij hebben de as van onze overleden hond uitgestrooid op de plek waar hij graag wandelde. Daar wandelen wij nu nog vaak en precies op die lek bloeien nu onder de bomen spontaan prachtige wilde bloemen. Af en toe snuffelt onze Burton er even rond maar plassen doet hij er nooit..

Hoi Monique en Sabine,ja met honden kun je gewoon in mensentaal praten en ze begrijpen echt alles!Zelfs als je maar iets denkt, pikken ze je gedachten feilloos op en reageren daarop!Ik praat hier gewoon met mijn honden,hoef ze echt geen commando´s te leren en beloningen te geven,ze begrijpen me zo,omdat ik de hele dag door dingen tegen ze zeg en vertel,wat ik doe etc...het is natuurlijk een wisselwerking,ik kijk ook wat ze mij proberen duidelijk te maken en reageer daar weer op.Dus kortom communiceren met elkaar...vanavond liet Tosca mij zien,dat ze pijn had,haar pleister was wat losgelaten door de nattigheid buiten en ik heb haar een nieuwe pleister opgedaan.Nu is ze weer rustiger,ze was zo aan het draaien en kon gewoon niet echt lekker liggen...

Lief hoor,Monique,dat je voor Tosca en mij een kaars gaat branden,dat raakt me diep...dank je wel!

En Sabine,erg mooi,die wilde bloemen,die gaan groeien op die voor jullie speciale plek!Burton weet het ook en heeft respect voor die plek!

Fijn,dat ik jullie hier ontmoet op het forum...

liefs van Ingrid en alle honden hier

hey Ingrid,

je weet dat je het allerbeste van jezelf gegeven hebt en het allerbeste teruggekregen hebt
hou moed, en geniet nog van alle mooie momenten die jullie samen kunnen delen

sterkte,
nancy en de doggies

Vannacht was Tosca niet lekker,ik werd er wakker van,ze zat maar te slikken...ik heb haar Reiki gestuurd voor haar maag en darmen en toen werd ze weer rustig,maar ik kon niet meer slapen.Ben samen met haar herinneringen gaan ophalen,toen we nog in Nederland woonde...van weet je nog?

Vandaag lijkt Tosca een goede dag te hebben,ze heeft samen met de kleine Joep(Westie) vanmorgen enorm zitten graven.Joep was een kuil aan het graven en Tosca ging meedoen.Zat met haar kop en schouders in het gat...ze hield maar niet op...op de terugweg haar moeten laten rusten...ze pakte thuis een kluifje in haar bek en zat me heel vrolijk aan te kijken...dan moet ik altijd lachen,rare tuttebel is het dan...
Vanmiddag waren we allemaal op het speelveld bij het huis en ik ging op het bankje zitten en Tosca ging liggen op de plek waar ze graag begraven wil worden,niet ver van het bankje af.Heel veel foto´s gemaakt van haar en haar vriendjes.Als het goed is zet Arjen nog een foto van Tosca op het forum...die vind ik zelf erg mooi...het was een mooi moment zo samen:Moa,Zazou en Sam rennend achter de tennisbal aan,Joep en Poppy een beetje aan het rondschuimen en Tosca dicht bij me...
Ze ligt nu in de mand naast me uit te rusten...

Tot de volgende keer en bedankt voor alle steun,ook Ciska,die meeleest,maar niet kan reageren door een slechte telefoonverbinding,maar mij wel mailt...

liefs van Tosca en haar roedelgenoten en hun ´mens´

Geniet ervan, jullie gaan samen vast een heerlijk weekend tegemoet en ik heb bewondering voor jouw moed en Tosca's kracht!

Dank je Sabine,lief dat je dat zegt...

groetjes van Ingrid en Tosca,beiden van het sterrenbeeld Vissen

Voor Ingrid en Tosca

En als ik straks ga sterven...
Blijf dan bij mij als ik slapen ga...
Laat mij niet alleen zoals ik ook jou niet deed m’n leven lang...
Herinner mij zoals ik was in mijn glorie dagen...
Toen we samen speelden, wandelden en kroelden met elkaar..

Weet dat ik je dankbaar ben voor iedere seconde die we samen zijn en waren...
Jij met jouw handen, hun weg zoekend door mijn vacht...
Ik liggend met mij kop op jouw schoot...
Wees niet bang, ik verlaat je niet mijn vrouwtje...
Ik leef voor altijd verder in jouw hart...

En eens zullen wij elkaar weer zien...
Daar boven in die wonderschone sterrenwereld...
Dan sta ik daar kwispelend te wachten...
Net zoals altijd als jij weer thuis ging komen...
Dan zullen wij weer samen zijn en spelen met de bal...

Dank je voor de fijne jaren...
Dat jij er altijd was voor mij in goede maar ook slechte tijden...
We zijn voor eeuwig met elkaar verbonden...
Verbonden met een gouden draad...
Niets kan deze draad verbreken...
Niets zelfs niet de dood...

Jij blijft mijn baas...
Ik blijf jouw hond...
Voor altijd jouw Tosca...

Dank je wel,Ilja...

Tosca zal straks hier bij mij inslapen,als haar tijd gekomen is...dan draag ik haar naar haar graf en zal ik haar aan Moeder Aarde toevertrouwen,omringd door haar hondenmaatjes en ik hoop echt,dat ik haar ooit weer tegenkom en ook al mijn andere honden...Tosca weliswaar zonder bal,want jagen is haar passie...

Maar nu nog even haar mooie momenten geven,want dat heeft ze verdiend,mijn lieve sproetensnoet,zoals ik haar vaak noem...

groetjes van Ingrid en Tosca en hopelijk heb je door je eigen gedicht ook jouw leed wat verzacht ...

Hoi Lieve Ingrid en Tosca,
Wat fijn dat je nog mooie foto's van Tosca maakt deze zullen je straks heel erg dierbaar zijn. Wij hebben de laatste zaterdagavond ook nog heel veel foto's van Cobus gemaakt het doet mij nu nog te veel pijn om ze terug te zien maar ik weet zeker dat er straks 1 een heel fijn plekje krijgt in de kamer.wat ben ik toch blij dat ik met jullie allemaal kan praten via dit forum het steunt je echt in je verdriet, mensen die o zo goed begrijpen wat je voelt en hoe het voelt.Ingrid geef Tosca een hele dikke knuffel van ons en natuurlijk ook je andere schatten.ook voor jou heel veel liefs van Alice en Cobus4ever.

Dag lieve Alice,

Zou je niet wat steun eraan hebben om een mooie foto van jouw Cobus te pakken en daar een kaarsje bij te branden? Daar help je Cobus mee en jezelf...ik doe dat hier ook...voor Gorby brandde ik de eerste maanden dag en nacht kaarsjes...maar ja,je moet misschien het goede moment vinden om dat aan te kunnen...het blijft even slikken...

Wens je sterkte ook en dank voor alle knuffels,ik zal het mijn honden doorgeven,dat ze een knuffel van je krijgen!

liefs ook voor jou en je trouwe Cobus!

Ingrid en haar honden

Hoi Ingrid

Fijn dat Tosca vandaag zo goed ging Ik hoop dat er nog velen mooie momenten zullen komen .Heel goed dat je nog mooie fotos vvan tosca maakt heb je straks veel steun aan en mooie herinderingen om naar terug tekijken nou sterkte groetjes joke en een knuf van taat

Dank je wel,Joke en Taat!
Ja,ze is heel sterk vandaag,ondanks dat ze ontzettend mank loopt en over pollen moet stappen etc.Weer een stukje bos opgezocht als ´afscheid´...straks een stukje pizza,daar zijn ze dol op allemaal!
Tosca heeft al stiekem een stukje op,niet doorvertellen,heb ik gezegd,haha...

Knuf voor Taat,je hebt het leuk gehad hè op vakantie?

groetjes van Ingrid en haar viervoeters(vol modder)

Weet je nog,Tosca...dat je voor het eerst mee mocht op vakantie?Ik zie je nog liggen boven aan de trap in ons huis in Nederland,je keek me met hele ongelovige ogen aan en zei tegen me:´Mag ik écht mee´?
´Ja´, antwoordde ik,´je mag écht mee,samen met Gorby´!
Je was zo blij,voor het eerst van je leven op vakantie,je was 7,5 jaar,toen je bij me kwam.Het leek me een mooi moment om je eerste vakantie te plannen tussen je grote operatie(als je hersteld was) en de 1e bestralingen,die je moest ondergaan eind 2001...
Er was altijd wel een reden om weer een huisje te huren,ook weer op 1 maart 2002,toen je je eerste verjaardag bij ons vierden!

Daar is nog een kleine anekdote over te vertellen:

We hadden een huisje gehuurd op een camping,het was nog erg stil daar en we hadden het rijk alleen...we liepen lekker los over de camping en gingen ergens ver weg wandelen bij het bos.Maar wat gebeurde er.Jij liep weg en ik kon je niet meer vinden...eindeloos gezocht en geroepen,maar geen Tos.Toen ben ik met Gorby naar het huisje gelopen in de hoop,dat je inmiddels daar was,maar geen Tos.Samen met Gorby keken we door de glazen pui naar buiten...ik zei tegen Gorby:´Kijk daar een klein wit konijntje in de verte!´.Maar het witte stipje werd steeds groter en kreeg sproetjes...het was helemaal geen konijn...het was onze Tossebos,die met een sneltreinvaart aangerend kwam!!!
Oh,wat waren we opgelucht! Ze had maar weer bewezen,dat ze een goede jachthond was,die kilometers lang ons spoor heeft gevolgd en ons huisje wist te vinden...
Dank je lieve Tosca,voor dat moment!

dikke knuf voor jou!

Je vrouwtje,door dik en dun

Hoi Lieve Ingrid,
Wat een mooi verhaal zeg gaaf he dat zo'n lieverd je dan weer kan vinden en dat nog wel in een vreemde omgeving. Het bewijst wel hoe stapelgek Tosca op je is hoor.

Eigenlijk hb ik ook nog wel een mooi verhaal. als ik er aan terug denk schaam ik me ook nog wel een beetje.
Het is al heel wat jaartjes geleden toen onze Cobus nog vrij jong was, het was een prachtige zomeravond en we hadden heerlijk in de tuin gezeten tot behoorlijk laat Cobus lag natuurlijk bij ons en snuffelde aan alles wat bewoog en zijn nieuwsgierigheid kon wekken. Toen we gingen opruimen ging Cobus al vast naar binnen wij hebben de tuinkussens en de glazen opgeruimd en voledig in de veronderstelling dat Cobus al lag te knorren zijn we naar bed gegaan. Toen ik s'morgens beneden kwam raakte ik voledig in paniek geen Cobus die mij stond op te wachten, van alles en nog nog wat schoot er door mijn hoofd.
Ik deed de rolluiken open en ....... wat denk je wie zat daar keurig op z'n billen voor de tuindeur ja hoor.... Cobus. Toen wij aan het opruimen waren is hij toch weer naar buiten gegelipt en niet meer naar binnen gegegaan. Gelukkig was het een hele warme zomernacht. Hij heeft zich ook totaal niet gemeld want ik slaap altijd heel licht en wij slapen precies boven de tuin. En als hij ook maar 1 had geblaft of gepiept had ik hem echt gehoord. Tjonge wat voelde ik mij schuldig ik ben ook nooit meer naar bed gegaan zonder nog even bij hem te kijken en te knuffelen. Het was zelfs zo dat ik s'nachts wel eens ben opgestaan als ik twijfelde of ik hem wel een nacht knuf had gegeven.
En Cobus zelf..... nee die heeft er echt neit wat aan over gehouden alleen een schuldig vrouwtje.
Liefs van Alice en Cobus4ever en een knuffel voor je lieverds.

Hoi Alice,

Tosca haalde ik op 1 sept.2001 uit het asiel,ze was 7,5 jaar en had enorme verlatingsangst...heel dubbel,toch de vrijheid willen hebben af en toe en aan de andere kant ook graag heel dicht bij me willen zijn...dat heeft ze allemaal bij mij gehad,want de eerste 7,5 jaar van haar leven moest ze aan de lijn lopen,nooit mee op vakantie,nauwelijks een knuffel...dat heeft ze bij mij ruimschoots ingehaald,maar ze kan niet genoeg krijgen van knuffels en maakt niet uit wie dat is,dan gaat ze gewoon vóór iemand staan en kijkt de mensen dan heel aandoenlijk aan en dan krijgt ze haar knuffels...ik vind het zo verdrietig eigenlijk voor haar,dat ik zover weg woon en de mensen,die Tosca kennen en om haar geven niet nog even een knuffel kunnen komen brengen,want ik weet dat ze dat fijn zou vinden...

Gistermiddag aan het eind van de dag hadden we nog een mooi moment samen...
haar vriendjes renden achter de bal aan,heuvel op en af en zij lag rustig te kijken.Opeens voelde ik een sterke neiging om naast haar te gaan zitten in het gras...ik legde een arm om haar heen en de zon ging schijnen en ik voelde me even héél erg dicht bij haar.De tranen stroomden over mijn wangen...op een gegeven moment vond ze het genoeg en ging weer wat rondsnuffelen en ben ik verder met de anderen gaan spelen...

Geniet jij ook van je mooie herinneringen met Cobus en dat hij bij je is,dat heb je al mooi verteld.Ook als je hem ruikt is hij bij je...ik heb al aan Tosca gevraagd,of ze mij een teken van haar aanwezigheid wil geven,als ze in de hondenhemel is bij Gorby...ben benieuwd hoe ze mij dat dan zal laten weten...

liefs voor jou en Cobus!

Ingrid en haar trouwe viervoeters

Fijn dat je gisteren zo'n mooi moment hebt gehad, dat zal je voor altijd bij je dragen, geweldig Ingrid...

Ik heb ook wel eens zo'n moment gehad met één van de collie meisjes. Zonder dat ik wist dat ze nog maar zo kort bij ons zou zijn...

Ik kreeg ook een onbedwingbare neiging om met haar te knuffelen, terwijl ze voor het raam naar buiten zat te kijken...
Er begon op dat moment een heel mooi liedje te spelen op de radio; "You will always be with me"...
Toeval??

Nee, dat geloof ik niet...

Hoop dat je nog veel van dit soort prachtige moment met Tosca mag hebben...

Liefs, Ilja
Knuffel voor Tosca en de rest van de roedel..
High-five van *Sterre*

Ja,mooi hè Ilja,dat je dan zo wordt begeleid?

Ik had dat ook met mijn lieve Westie Jippie,een onbedwingbaar gevoel van even lekker bij hem gaan liggen op de bank,hij met zijn koppie en ik met mijn hoofd op hetzelfde kussen...even met hem praten en even heel dicht bij hem zijn...die middag verongelukte hij vóór mijn huis en overleed een paar uur later...2 dagen vóór zijn 9e verjaardag!Heel verdrietig,maar voor hem was het een bevrijding,want hij had altijd pijn,omdat hij mishandeld was als pup en hij heeft 7 weken bij mij een supertijd gehad!!!Wat hield ik veel van dit mannetje.Het was het vriendje van Joep.
Joep was erg verdrietig,wilde niet meer eten en toen ging Zazou,die nog een kleine puppedup was,naast Joep zitten en zei tegen Joep: `IK ben nu jouw vriend!`Dat heeft me diep geraakt...en zo zijn er zovele mooie momenten...

Bedankt voor de knuffels voor dit lieve stel honden,
Ingrid en de bende van 6

Hoi Ingrid,

Wat kunnen wij toch eigenlijk veel leren van de gebaren van onze doggies. Ze geven vaak toch dingen aan. Ik heb dat ook gehad met Buster. Hij gaf mij ook duidelijk aan toen het genoeg was. Nog steeds ben ik hem daar dankbaar voor. Ik heb echt het gevoel dat wij de beslissing samen hebben genomen en niet wij als baasjes alleen! Trouwens ik heb de uitslag van Flos zijn urinetest. Ze hebben toch wat suiker gevonden en maandag moet hij weer terug voor een bloedonderzoek. Hij heeft 5% kans dat het geen suikerziekte is! Laten we hopen....
Veel knuffels voor jou en je doggies...

Liefs Monique

hi ingrid en tosca!

ik lees met veel bewondering je verhalen! ik heb het afscheid nemen van mijn eigen hond nog niet meegemaakt! bambi is mijn eerste eigen hondje! ik hoop natuurlijk dat het voor mij ook nog even duurt! maar ik vind het heel knap en mooi hoe je hier mee omgaat!
dit wou ik je even laten weten!
ik denk aan jou en tosca en heb bewondering voor je hoe je het doet

groetjes ciska

Hoi Ciska en Bambi,

Leuk dat je weer op het forum bent!
Bedankt voor je lieve woorden...en geniet maar lekker van je lieve Bambi,dat heeft ze verdiend na alles wat ze al heeft moeten doorstaan in haar jonge leventje...je weet nooit hoelang een leven mag zijn voor een hond,dus geniet met de dag van dit hondenkind en maak er een feestje van voor beiden!

groetjes van Ingrid en haar viervoeters en een dikke knuf voor Bambi!

Hoi Ingrid,

Ik zag zojuist dat de foto van Tosca geplaatst is. Wat is het toch ook een prachthond. Je zou toch niet zeggen dat ze zo ziek is. Op de foto ziet ze er zo gezond uit!! Ik hoop dat je nog steeds leuke momenten met haar en de andere doggies hebt.....

Liefs Monique