een hond en de kruik

Mijn York heeft iets met kruiken. Zodra er eentje tevoorschijn komt, is hij totaal gefixeerd op de kruik en doet er alles aan om in de buurt te komen. Koud of warm, het maakt het niets uit. Hij graaft er in zeg maar en het lijkt soms wel een beetje op rijen, maar hij gaat er ook wel op liggen. Het is best wel grappig gezicht, maar hij is zo geobserdeerd door dat ding dat ik me wel eens afvraag, wat die kruik zo bijzonder voor hem maakt... Iemand suggesties?

Een warme kruik kan hem herinneren aan zijn moeder. Warm, flexibel, veilig. Dat is heel normaal. Maar een koude kruik? Ik denk dat hij dan gewoon even wil spelen

Groetjes

aan zn moeder had ik ook al gedacht. Of misschien is hij een keer ziek geweest en heeft de kruik hem warm gehouden, maar zelfs in koude toestand is hij helemaal wild. Maar dan ook echt wild. Als hij de kans krijg, wurmt hij zich tussen de bank en mij om maar bij de kruik te komen en maar graven. (wel lekker als ik last van de rug heb haha )
Zodra hij het water hoort klotsen, is hij uitzinnig.
Tja, weet ondertussen wel dat ik een apart hondje heb haha

als ik een kruik pak voor mezelf ligt freddy er al op maar dat komt we hadden hem al vanaf 3 weekjes oud en grootgebracht met fles en kruik.
Dus na 14 en half jaar weet hij nog steeds van hey die kruik geeft warmte heerlijk.
Groetjes Jo

Ik denk dat een kruik als pup iets voor hem betekende. Misschien heeft hij een tijdje bij een kruikje gelegen in het nest? Of kreeg hij een nieuw warm kruikje als pup en dan ook gelijk eten?
Zo vroeg een pupkoper van mij eens of ik wel eens in een witte ochtendjas loop. Ja, als ik pupjes heb wel. Bleek dat haar hond helemaal gek wordt als het vrouwtje een witte ochtendjas draagt. Ik gaf 's ochtends altijd de pupjes eerst eten voor ik ging douchen en had dan dus een witte ochtendjas aan.
Het is vast een jeugdherinnering.