sterilisatie verkeerd afgelopen

Beste allemaal,

Op het moment staan mijn vriendin, de DA, ikzelf en anderen voor een raadsel. Vandaag liet ze haar hond steriliseren. Ze was ongeveer 8 jaar. Gered uit dodenpension. In augustus werd ze geopereerd (aantal tepels verwijderd) omdat ze kankergezwelletjes daar had. Die operatie ging prima. Ze werd loops en bleef maar bloeden (al zo'n twee maanden). Vandaag werd ze dus geopereerd om alles eruit te halen en om te kijken of er iets aan de hand was. Het zag er op zich volgens de DA best goed uit. Wat er uit moest werd eruit gehaald, de hond werd rustig wakker, hobbelde op gegeven moment wat rond in de tuin. Staart kwispelde. Toen was er volgens de DA een huil en ze viel dood neer...... DA had geen verklaring. Is dit een uniek geval of zijn er meer mensen die deze ervaring delen? Het is zo verschrikkelijk en mijn vriendin was er niet bij. Het blijft natuurlijk speculatie maar misschien weten jullie hier wat meer?

wat een vreselijk verhaal

Ohh wat vreselijk.
Ik heb wel eens gehoord dat er meer kans is op complicaties van een sterrilisatie tijdens een loopsheid.
Vaak moet je dat 100 dagen doen na de loopsheid.
Maar tja als ze al zo lang bloed dan kan dat niet natuurlijk.
Wat denkt de dierenarts?

Heel veel sterkte voor jou en je vriendin!

jeetje wat erg,heel veel sterkte voor jullie

vreselijk zeg!! sterkte voor je vriendin., Heb geen idee wat het kan zijn

Vreselijk..

Wat een ellende..!!!

Maar vergis je niet in de aanslag die er op een hond gepleegd word met die operatie..

Het is ook bepangrijk met welke soort narcose gewerkt is..
Er zijn bepaalde rassen zéér gevoelig voor bepaalde narcose..
Bij voorbeeld Collies, de Shelties, de Samojeden zijn zéér gevoelige rassen voor narcose..

Mensen onderschatten het gevaar maar al te vaak..
En ook wat voor een inpact het heeft op het 'systeem' van de hond..

Ik vraag altijd aan mijn klass. homeopaat middelen die ook het dier tijdens dit soort aanslagen van operaties beschermen en begeleiden bij het wakker worden..

Het kan té zwaar geweest zijn voor het hartje..?
Ze was immers al in Augustus onder narcose geweest..

Vergis je niet wat de narcose troep voor een aanslag is..
Van mensen weten we dat ze er wel een jaar last van kunnen hebben..

Des al niet te min een nachtmerrie voor iedere baas..

Heel veel sterkte..

Allereerst veel sterkte toegewenst met het verlies.

Elke operatie hoe groot/klein brengt toch een risico met zich mee en daarbuiten zijn er nog veel factoren wat tot een plotselinge dood kan leiden.

Heb bij één van mijn honden eens een bultje van een voorpoot laten verwijderen. heb de hele nacht op een matrasje naast haar geslapen en toen ik 's morgens even na een snelle douche terug de kamer in kwam lag ze dood in haar mand.
Moet wel zeggen dat ik de laatste 2 jaar iets te vaak berichten hoor over overlijden van honden na een sterilisatie.

Om er achter te komen wat de oorzaak van de plotselinge dood is geweest, kan je sectie laten verrichten

o bha wat verschrikkelijk.
heb er geen ervaring mee. maar heel veel sterkte

Vreselijk!
Misschien inwendige bloedingen of zo?
Als je het zeker wil weten moet je autopsie laten doen

Hé gatverdamme, ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen.

Wat voor ras was het trouwens?
Want net wat Ilja hierboven al neerzet, sommige rassen zijn erg gevoelig voor bepaalde medicatie.
Dit wordt MDR1 genoemd, Multi Drugs Resistance gen en vooral lijders en in enkele gevallen ook dragers van dit ras kunnen (zeer) overgevoelig reageren op bepaalde medicatie.

Dat is het enige wat ik zo kan bedenken in elk geval, maar ja, ben ook geen dierenarts...

heel erg veel sterkte

Oooooh wat is dit erg!!! Ook jouw verhaal Bullsclan, over je hond......wat een nachtmerrie!
Wil jullie zeggen, heel veel sterkte, en kracht om dit verlies te kunnen dragen.

Heel veel sterkte!
Narcose is nooit goed, het heeft op mensen al allerlei nare effecten, laat staan op honden.
Daar is het nog moeilijker bij.
Het enige wat ik kan bedenken is een neveneffect van de narcose (in combinatie met) een inwendige bloeding.

Je verhaal is voor mij wel herkenbaar. Ik heb onze labrador van 1.5 jaar weggebracht voor sterelistatie op 15 dec. 2010. Operatie en ook daarna ging alles voorspoedig. Ik heb ook twee nachten naast haar geslapen op de grond om haar maar niet alleen te laten. Toch lag ze 18 dec.2010 'Smorgens levenloos in haar mand. Ik heb die ochtend wel een huil gehoord i.d.d. om een uur of 7, we ontdekten dat ze overleden was om 8.30.
De oorzaak was een bloedstolsel of de narcose. Hart, lever en nieren waren goed.
Ik kon de huil niet plaatsen en noemde het dan ook een gil of kreet, maar ben toch blij om te ontdekken dat dit dus hond eigen is.

Wat ben ik blij dat ik vandaag afgezien heb van de steralisatie van Luna als ik dit lees. Luna zou vandaag geholpen worden maar de DA vermoed dat ze loops aan het worden is. Dus heb ik ze weer meegenomen omdat dan de risico's op bloedingen veel groter zijn. Misschien was dat bij dit hondje ook de oorzaak? Je zult het toch meemaken pffff...

oh wat verschrikkelijk,
word er helemaal naar van..

Jeetje wat verschrikkelijk zeg.

Ik zelf heb iets soortgelijks meegemaakt. Ik was de trotse eigenaar van een golden retriever genaamd Boke toen ook haar sterlisatie helemaal verkeerd is afgelopen.
Boke had last gekregen van schijnzwangerschappen en daardoor werd aan geraden tot over te gaan tot sterlisatie. Ik ging al jaren bij die dierenarts en had er dan ook blind vertrouwen in.
Boke is op een maandag in juli gesterliseerd.
Toen ik ze s 'avonds ging afhalen bij de dierenarts zag alles er heel goed uit, ze kwispelde zelf toen ik binnenkwam, ook de dag erna was er niets aan de hand, ze at weer een beetje liep beetje rond in huis, alles leek perfect gelukt te zijn.
woensdagmorgen merkte ik dat ze een klein beetje had overgegeven, beetje ongerust bel ik na de DA, kon wss niet tegen de ontsteking remmers die ze moest krijgen na de operatie, kom ff langs dan spuiten we het rechtstreeks in. zo moest ik drie dagen na mekaar terug gaan om die inspuitingen te gaan halen.
Donderdag ging het beetje beter dus ik ging er van uit dat de DA gewoon gelijk had en dat het haar maag was die een beetje tegenstribbelde. Donderdagavond weer na DA voor de 2de inspuiting.
Vrijdag middag weer na DA gebeld omdat boke bleef overgeven, kom maar om de volgende inspuiting.
Zaterdagmorgen zag ik het echt de verkeerde kant uit gaan en ben ik om half acht smorgens weer naar die DA gereden omdat ze dan toch al van woensdag niks meer binnenhield van eten en drinken. deze keer twee inspuitingen, nogmaals de ontstekings remmer, en buscopan, een middel voor de maag te kalmeren. Ik mocht ze weer mee nemen na huis. Ook al zat ik met een enorm kutgevoel.
Zaterdagavond zag ik ze dan ineens weer overgeven, deze keer geen vocht of voedsel maar een donker rode bruine materie.
We hebben haar opgenomen en meteen naar een andere dierenarts gereden, die stelde vast dat ze volledig uitgedroogd was, en is meteen beginnen infusen aanleggen met vocht en medicatie. Na verder onderzoek bleek dat Boke haar darmen waren opengesprongen, haar stoelgang vloeide gewoon rond in haar buik, ze was zich zelf aan het vergiftigen. De DA heeft gedaan wat hij kon.
Jammer genoeg heeft het niet meer mogen baten en is boke zondagmorgen 31 juli gestorven.

De nieuwe DA stelde voor om een autopsie laten uit te voeren zodat we wisten wat er juist mis gegaan was, ik heb dit toen geweigerd, omdat ik vond dat ze genoeg had meegemaakt, nu heb ik daar enorm veel spijt van, ik zou willen weten wat er met haar gebeurd is.
Volgens de DA zijn er twee mogelijkheden, bij alle twee heeft de 1ste dierenarts fouten gemaakt.
ofwel is er tijdens de operatie zelf iets met de darm gebeurd.
ofwel is het een alergische reactie op de ontstekingsremmers. Een van de bijwerkingen van dat product is dat de hond kans heeft op een soort van zweer op de darm. Als die openspringen heb je het zelfde effect als dat een darm scheurt.

Ik vraag me elke dag af of ik niet mee schuldig ben aan haar dood, ik voelde dat er iets niet juist was en toch bleef ik de DA vertrouwen in haar woorden dat alles wel zou goed komen, miss als ik vroeger naar een andere DA was geweest dat ze nog gered kon worden
jammer genoeg zal ik het nooit weten.

Wat vreselijk
Wens jullie heel veel sterkte

Jemig wat erg!
Die huil herken ik.
Ons pekineesje, eerste hondje werd onverwacht met spoed opgenomen aan t infuus, uitgedroogd, was hartpatientje, en voordat ze overleed bij de DA gaf ze ook nog een blaf alsof ze wil zeggen, dit was t...ze voelen t ...

Michael, dit moet inderdaad verschrikkelijk zijn om mee te maken.. Het is makkelijk om jezelf de schuld aan te praten, maar doe dit toch vooral niet. De schuld ligt bij de eerste dierenarts, punt. Je hebt alles gedaan wat je kon. Het is logisch dat je je jarenlange dierenarts vertrouwt, ik zou het ook gedaan hebben.. De 'wat als' mag je jezelf niet aandoen! Ik hoop echt dat je dit een plaatsje kan geven in de toekomst.

Je hebt veel gedaan voor Boke en bent een goed baasje veel sterkte!

Wat erg... Soms gebeuren er zulke rare dingen, waarvan zelfs de dieren arts niet weet hoe het komt :( Ik wens je vriendin en jou heel veel sterkte.

Ik vind het ook heel eng! Wij twijfelen ook of we onze Indy willen laten steriliseren. Het is nog lang niet zo ver, want ze is pas 12 weken, maar toch...

Heb mij hond late steriliseren mocht ze zavond op halen ze was zo goed en wel thuis komt van de bank af en ik zie da er bloed uit haar wond komt gelopen ik op gebeld vn hoezit da mesch hechting er uit kom mr ff ik daar heen ze kijkt ooohh is wond vocht. Komt vaker voor ik vetrouwde het nie bel die dag er na weer op kom mr langs, toen dacht ze vn un bloedvat wat kapot was gegaan bij het hechte als het morge ng bloed moet ze opnieuw open, ja ik smorgens gekeken en na 2 dagen bloede het ng moes ze brengen en zoude mu trug bellen ze belen mijn op het was geen bloed vatt de arts was vergeten dicht te brande van wat ze weg gehaald heben van de eier stokken mu hond en ik worde gvd 3x trug gestuurt met un verbadje op de wond terwijl ze un inwendige bloeding had was bijna overleden bij de 2de opertie en die weken daar n aleen mr elenden niks als braken braken en ng is braken ik elke keer trug egos gemaakt en konde niks vinde ik dreige vord ma un maand er na dat ik un advt in de schijndelsdag blad ging zette toen vonde ze dat de darme niet tot bijna nauwlijk bewegen hun zegge da ligt aan het voor ik zeg aan operatie, wie kan mij andwoord bewestigen

Ow wat verschrikkelijk .
Heel veel sterkte voor iedereen die dit meegemaakt hebben.

Nu laat ik Mila zéker niet steriliseren!!!!! Veel sterkte toegewenst, vind het zo erg, dan red je een hond en probeer je haar te helpen, gebeurd er zoiets, het is niet eerlijk.

Steriliseren tijdens loopsheid geeft altijd risico's.
De baarmoeder is immers helemaal doorbloed en men heeft een grotere kans op bloedingen.

Met uitzondering van noodgevallen ?
zal een dierenarts nooit steriliseren tijdens de loopsheid.

een narcose en een operatie blijven altijd risicovol.

dat is bij ons en ook bij onze hondenvriendjes.

en ja als het jou treft, is dat verschrikkelijk, maar zonder risico is het nimmer.